Ανταμείφθηκε και στη στρατιωτική ιεραρχία και με την πολιτική του αξιοποίηση κατόπιν. Ο κος υφυπουργός πλέον καλείται να διαχειριστεί μαζί με την υπόλοιπη κυβέρνηση, ίσως τη μεγαλύτερη ελληνοτουρκική κρίση, μετά το 1974- όταν η παράταξή του είχε κρίνει ότι η Κύπρος κείται μακράν και την εγκατέλειψε για δεύτερη φορά, μετά την προδοσία της χούντας.
Η χούντα, εξάμβλωμα του κράτους της δεξιάς και ατίθασο παιδί του, είχε έρθει ακριβώς για αυτό: για να «λύσει» το Κυπριακό, προδίδοντας τον κυπριακό Ελληνισμό. Χρήσιμοι ηλίθιοι και συνειδητοί προδότες συνέθεσαν την καταστροφική «7ετία».
Η εδραίωση του κράτους της δεξιάς που έφερε την χούντα- του κράτους δηλαδή της αμερικανοκρατίας, του παλατιού, του παρακράτους και των μεταπρατών, πρώην μαυραγοριτών που απομυζούσαν και απομυζούν τον κρατικό προϋπολογισμό– συνέβη χάρη στις Ναπάλμ των ΗΠΑ στο Βίτσι και στο Γράμμο. Χάρη στη λευκή τρομοκρατία που εξαπολύθηκε εναντίον του ευγενέστερου μέρους της νεότερης ελληνικής ιστορίας, εκείνου που ανέδειξε τον ελληνισμό σε παγκόσμιο σύμβολο: της εθνικής μας αντίστασης.
Τόσο φοβήθηκε η ληστρική πλουτοκρατία από την επιρροή του ΕΑΜ και την απελευθερωνόμενη σκέψη του μαχόμενου λαού, που έστησε έναν εμφύλιο πόλεμο. Η δεξιά και ο ξένος παράγοντας εγκλημάτησαν, η ηγεσία της αριστεράς λάθεψε. Πολλές φορές το λάθος είναι χειρότερο από το έγκλημα βέβαια- για αυτόν που το διαπράττει πρώτα και κύρια. Αλλά η ηθική και πολιτική ευθύνη ούτε καν συγκρίνεται: οι πρώτοι υπερασπίστηκαν λούμπεν και ξένα συμφέροντα. Η δεύτερη τον λαό.
Έκτοτε και μέχρι το ’74, το κράτος της δεξιάς τάιζε τον ελληνικό λαό με παραμύθια περί κινδύνου από το Βορρά. Τον εκτελούσε, τον φυλάκιζε, τον έδερνε, τον λήστευε, του στερούσε τη δυνατότητα να προοδεύσει, τον φίμωνε. Και μια μέρα ξυπνήσαμε με την Κύπρο προδομένη και χαμένη και με τους στρατηγούς και τους συνταγματάρχες σκορπισμένους, αφού είχαν επιτελέσει το έγκλημά τους.
Η ρίζα της προδοσίας της Κύπρου βρίσκεται στο Βίτσι και στο Γράμμο. Στην απόφαση του ελληνικού κατεστημένου να μην ανεχτεί όχι δικτατορία του προλεταριάτου: να μην ανεχτεί δημοκρατία. Να μην ανεχτεί λαό που σκέφτεται και που ελευθερώνεται μόνος του- δηλαδή που όντως ελευθερώνεται. Ήταν τόσο καθυστερημένο και εγκληματικό αυτό το κατεστημένο επί της χώρας, που ούτε Ιταλία, ούτε Γαλλία επέτρεψε να γίνει η Ελλάδα μεταπολεμικά.
Μέρες που είναι λοιπόν, ο κος υφυπουργός, ως απεσταλμένος του κου πρωθυπουργού, πηγαίνει να τιμήσει την αρχή της προδοσίας του κυπριακού Ελληνισμού. Όλου του Ελληνισμού δηλαδή. Ο κος υφυπουργός δεν έχει πρόβλημα που το Oruc Reis κόβει βόλτες στο Αιγαίο. Δε θίγεται να φτύνει και αυτόν και όλη την κυβέρνηση ο Ερντογάν και να κάνει ότι βρέχει. Πώς να χάσει τις ψήφους όμως κάτι άλλων άκαπνων εν πολλοίς, που την κρίσιμη στιγμή, όταν ο λαός και η πατρίδα τους χρειαζόταν είχαν τα άρματα στην Πατησίων και όχι στα σύνορα;
Την ώρα που ο λαός χρειάζεται ενότητα, ο κος υφυπουργός και η κυβέρνησή του, του δίνουν διχασμό, ενδοτισμό και ραγιαδισμό.
Δεν είναι να ντρέπεται η ηγεσία της δεξιάς. Αυτήν ήταν, αυτή και θα μείνει. Είναι να ντρέπονται όλοι αυτοί που επέτρεψαν να έρθει ξανά στην κυβέρνηση και που ακόμα δεν καταλαβαίνουν ότι αριστερά χωρίς πατριωτισμό είναι αριστερά χωρίς λαό. Φτερό στον άνεμο που αφήνει ανενόχλητους τους εθνικόφρονες να ξαναγράφουν και να βιάζουν την ιστορία, δηλαδή το παρόν και το μέλλον του λαού.