Στις 2 Ιανουαρίου η Ύπατη Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Νάβι Πιλάι, είχε δηλώσει ότι 60.000 άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους από την έναρξη της εξέγερσης εναντίον του καθεστώτος του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.
 
“Τουλάχιστον 80.000 έχουν σκοτωθεί στις εχθροπραξίες. Πιστεύεται ότι τα περισσότερα από τα θύματα ήταν πολίτες”, είπε σήμερα ο Γέρεμιτς πριν από την ψηφοφορία για την έγκριση ενός ψηφίσματος για τη Συρία.
 
Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μια οργάνωση που καταγράφει τις απώλειες στη Συρία, την Τρίτη ανέβασε τον αριθμό των θυμάτων στις 94.000 επισημαίνοντας ότι οι νεκροί μπορεί να είναι πολύ περισσότεροι, ακόμη και 120.000.
 
Στο μεταξύ, ένας Γάλλος διπλωμάτης που μίλησε σήμερα στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς άφησε να εννοηθεί ότι το Παρίσι υποστηρίζει την πρόταση χαλάρωσης του εμπάργκο όπλων που έχει επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Δαμασκό ώστε να εξοπλιστούν οι Σύροι αντάρτες, αλλά καθυστερεί τη λήψη απόφασης με στόχο να ασκηθούν πιέσεις στο καθεστώς και να διαπραγματευτεί τον τερματισμό του εμφυλίου.
 
Η Σουηδία, η Αυστρία και ορισμένες άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ έχουν εκφράσει τη διαφωνία τους στη γαλλοβρετανική πρωτοβουλία για χαλάρωση του εμπάργκο. Η απαγόρευση πώλησης όπλων στη Συρία αποτελεί μέρος μιας δέσμης μέτρων που έχουν επιβάλει οι Βρυξέλλες και η οποία λήγει την 1η Ιουνίου. Οι υπουργοί Εξωτερικών των χωρών-μελών της ΕΕ αναμένεται να συζητήσουν το θέμα στις 27 Μαΐου. Ενδέχεται επίσης το ζήτημα αυτό να απασχολήσει και τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ στις 22 Μαΐου.
 
“Η ενίσχυση της αντιπολίτευσης δεν είναι μια πρόταση που έρχεται σε αντίθεση με τη διεξαγωγή συνομιλιών”, είπε ο Γάλλος διπλωμάτης που ζήτησε να μην κατονομαστεί. “Υπάρχουν πάντα ερωτήματα για το χρονικό πλαίσιο. Θα μπορούσαμε να λάβουμε μια απόφαση στα τέλη Μαΐου και η εφαρμογή της να εξαρτηθεί από το τι θα γίνει -ή δεν θα γίνει- στη Γενεύη. Ανέκαθεν λέγαμε ότι στόχο είναι μια πολιτική λύση όμως μια πολιτική λύση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το τι συμβαίνει” εντός της χώρας, πρόσθεσε.
 
Η ειρηνευτική πρωτοβουλία ΗΠΑ και Ρωσίας βασίζεται σε μια συμφωνία που είχε επιτευχθεί στη Γενεύη το 2012 για τη δημιουργία μιας μεταβατικής συριακής κυβέρνησης που θα έχει “πλήρεις εκτελεστικές εξουσίες” αλλά άφηνε μετέωρο το ερώτημα για τον ρόλο που θα μπορούσε να έχει ο πρόεδρος Άσαντ σε μια τέτοια εξέλιξη.