Στα πεπραγμένα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο των ΜΜΕ αλλά και στον νόμο Πέτσα που μεταβάλλει μεταξύ άλλων τις εργασιακές συνθήκες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αναφέρθηκε σε κείμενο του στην «Αυγή» ο βουλευτής Νότιου Τομέα του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και πρώην υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, Νίκος Παππάς.

Σημειώνεται ότι πλήθος αντιδράσεων από την αντιπολίτευση και τους εργαζόμενους στα μέσα ενημέρωσης έχουν καταγραφεί τις τελευταίες ημέρες με αλλεπάλληλες ανακοινώσεις 24ωρων απεργιών σχετικά με το νομοσχέδιο, το οποίο προβλέπει μισθούς επιπέδου Αρείου Πάγου για τα μεγαλοστελέχη της ΕΡΤ και του Αθηναϊκού Πρακτορείου, ξήλωμα του ορίου των 400 εργαζομένων για τα κανάλια και ευεργετικές διατάξεις για εκπτώσεις των δόσεων για τις τηλεοπτικές άδειες σε κραυγαλέα ποσοστά, διεύρυνση κενή περιεχομένου για τις αρμοδιότητες του ΕΣΡ, βόμβα στα θεμέλια του επαρχιακού Τύπου, δώρα και στην Digea, μερικά από τα κομβικά σημεία του νομοσχεδίου, για το οποίο έχει ήδη αντιδράσει έντονα η ΕΣΗΕΑ, καθώς και η αξιωματική αντιπολίτευση.

Νόμος Πέτσα για τα ΜΜΕ όπως «λίστα Πέτσα»: Χρυσά δώρα, ομηρεία εργαζομένων και περιφερειακού Τύπου

«Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, το 2015, βρήκε ένα τηλεοπτικό τοπίο αρύθμιστο για 30 χρόνια. Οι σχετικές προβλέψεις του συντάγματος και των νόμων δεν τηρούνταν, η αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών πήγαινε από παράταση σε παράταση, τα κανάλια δεν κατέβαλλαν τίμημα για τη χρήση του φάσματος, το Δημόσιο δεν εισέπραττε ούτε τα τέλη χρήσης συχνοτήτων και τον φόρο διαφήμισης, προστασία των θέσεων εργασίας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων δεν είχε θεσπιστεί ποτέ.

Τεσσεράμισι χρόνια μετά, η κυβέρνησή μας παρέδιδε ένα τοπίο απολύτως ρυθμισμένο, απολύτως συμβατό με τις προβλέψεις των νόμων και του συντάγματος της χώρας» αναφέρει ο βουλευτής και παραθέτει σημεία της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για τα μέσα ενημέρωσης.

* Η ΕΡΤ ήταν και πάλι σε πλήρη λειτουργία και με δικό της δίκτυο.

* Οι τηλεοπτικοί σταθμοί κατέβαλλαν τίμημα για τις άδειες (35 εκατ. ευρώ ο καθένας για μία δεκαετία).

* Οι θέσεις εργασίας στα κανάλια διπλασιάστηκαν και προστατεύτηκαν. Η πρόβλεψη του νόμου 4339/2015 για ελάχιστο αριθμό 400 εργαζομένων, με σύμβαση εργασίας ανά σταθμό, είναι η βασική ασπίδα προστασίας. Τον Ιανουάριο του 2015 είχαμε 2.300 εργαζόμενους στα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας μαζί με αυτούς της ΝΕΡΙΤ. Το 2019 φτάσαμε στους 5.500 εργαζόμενους (συμπεριλαμβανομένων εκείνων της ΕΡΤ).

* Οι παραγωγές (τηλεοπτικές και κινηματογραφικές) είχαν πληθύνει. Τον Ιανουάριο του 2015, η πρωτογενής παραγωγή στο ελληνικό σίριαλ και τη μυθοπλασία ήταν μηδενική. Το 2019, τα ελληνικά κανάλια είχαν στο πρόγραμμά τους συνολικά περίπου 30 σειρές. Ελληνικές παραγωγές. Με παραγωγή τους εντός της χώρας, με φορολογικά έσοδα και, βεβαίως, απασχόληση.

* Η πολιτική μας απέδωσε διότι είχε ξεκάθαρους άξονες: την αδειοδότηση των καναλιών, την προστασία των θέσεων εργασίας σε αυτά, την ενίσχυση των εγχώριων παραγωγών μέσω της ίδρυσης του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ).

Όσα, δηλαδή, μεθοδικά και με θρασύτητα θέλει να ξηλώσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη εδώ και 17 μήνες. Με πιο πρόσφατη πρωτοβουλία της το νομοσχέδιο Πέτσα, το οποίο καταργεί όσα επί της ουσίας είχαν επιτευχθεί. Είναι προφανές ότι:

* Τα συμφέροντα του Δημοσίου δεν θα προστατευτούν με την έντεχνη μείωση του τιμήματος για τις τηλεοπτικές άδειες.

* Οι θέσεις εργασίας στα κανάλια δεν θα διατηρηθούν με τη μείωση του ελάχιστου αριθμού των εργαζομένων ανά τηλεοπτικό σταθμό από 400 σε 280. Ούτε με την αντικατάσταση της υποχρέωσης σύναψης συμβάσεων εργασίας από το ελευθέρας στα «μπλοκάκια».

* Η τόνωση της εγχώριας παραγωγής και της απασχόλησης στον κλάδο δεν θα διατηρηθεί, αφού πλέον θα καλύπτονται και δαπάνες παραγωγών στο εξωτερικό, στερώντας πόρους από το εσωτερικό.

Στη συνέχεια στρέφεται κατά του πρωθυπουργού, τονίζοντας ότι τον Μητσοτάκη «προφανώς, δεν τον αφορούν οι θέσεις εργασίας. Είναι άλλωστε, καθ’ ομολογίαν, ανέμελος, καθησυχασμένος και αιφνιδιασμένος, καθώς και ο βασικός υπεύθυνος για την πανδημική και οικονομική τραγωδία που βιώνει ο λαός.

Σήμερα μειώνει τον αριθμό των εργαζομένων ανά κανάλι σε 280. Αφού πρώτα, τον Οκτώβριο του 2015, μας εγκαλούσε στη Βουλή για τους «τόσο αυστηρούς περιορισμούς σχετικά με τον αριθμό των απασχολούμενων στα τηλεοπτικά μέσα», λέγοντας ότι «είναι παράξενη έννοια κρατισμού αυτή, όπου ο αρμόδιος υπουργός και η νομοθετική εξουσία προσδιορίζει σε μια ιδιωτική επιχείρηση το πόσους εργαζόμενους θα έχει».

Η δική μας πολιτική λοιπόν, αυτή που πολεμήθηκε, απέδωσε. Πολλοί πίστεψαν τότε ότι θα κόστιζε σε θέσεις εργασίας. Αποδείχθηκε το ακριβώς αντίθετο.

Πολλοί επίσης πίστεψαν ότι ο νόμος 4339/2015 βγήκε αντισυνταγματικός. Προφανώς, αυτό δεν ισχύει. Αν ίσχυε, δεν θα υπήρχε καμία λογική για απεργιακές κινητοποιήσεις ώστε να μην αλλάξει.

Ο νόμος εφαρμόζεται. Τα κανάλια λειτουργούν με βάση τον νόμο 4339/2015. Πλήρωσαν τις πρώτες δόσεις για τις άδειες με βάση τον νόμο 4339/2015 και τον διαγωνισμό του Αυγούστου του 2016. Οι θέσεις εργασίας προστατεύονται με βάση τον νόμο 4339/2015.

Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, είμαστε βέβαιοι ότι όλοι, ακόμα και δυνάμεις που δεν στήριξαν ενεργά την πρόνοια του συγκεκριμένου νόμου για τουλάχιστον 400 εργαζόμενους ανά κανάλι, τώρα αντιλαμβάνονται το πόσο κρίσιμη είναι εκείνη η νομοθετική ρύθμιση. Και πόσο αναγκαίο είναι να δοθεί μια από κοινού μάχη για να ανατραπεί η σημερινή πρωτοβουλία της Ν.Δ.

Τα Μέσα Ενημέρωσης -όλα, όχι μόνο τα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας- πρέπει να στηριχθούν με όρους διαφάνειας και με κριτήριο κυρίως την απασχόληση. Η ασυδοσία ενάντια στους εργαζόμενους δεν αποτελεί στήριξη για τον Τύπο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία έχει ασκήσει συμπαγή και συνεκτική πολιτική, έχει και άρτιες προτάσεις για τη στήριξη αυτού του τόσο ευαίσθητου για τη Δημοκρατία τομέα. Και είναι στο πλευρό των εργαζομένων. Ανεπιφύλακτα.