O ένας χρόνος από την σοκαριστική και κατά κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου δολοφονία του Ιρανού Στρατηγού Κασέμ Σολεϊμανί, έχει πάρει το χαρακτήρα μιας ευρείας και πολυπρόσωπης πολιτικής, κοινωνικής, πολιτιστικής διαμαρτυρίας όχι μόνο στο Ιράν και στο Ιράκ – τη χώρα όπου δολοφονήθηκε άνανδρα – αλλά και σε όλες τις χώρες της Μέσης Ανατολής και του Ισλαμικού κόσμου που έχουν τη μνήμη του αγώνα του κατά του Ισλαμικού Κράτους και του σύγχρονου Ιμπέριουμ. Η εντυπωσιακή, παλλαϊκή απαίτηση φόρου τιμής στη μνήμη του ήρωα, και μάρτυρα κατά την σιιτική παράδοση, αλλά και οι πολιτικές παράμετροι της δολοφονίας, που καθορίζει και θα καθορίζει για χρόνια την πολιτική του Ιράν, ήταν η αφορμή για τη συνέντευξη με τον πρέσβυ της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν στην Αθήνα, Αχμάντ Ναντερί.

Ολόκληρος ο άξονας της αντίστασης στέκεται με σεβασμό στη μνήμη του μάρτυρα Κασέμ Σολεϊμανί. Είχαμε δηλώσεις από κάθε άκρο του και είδαμε περιοχές εκτός Ιράν να ετοιμάζουν εκδηλώσεις τιμής. Εκείνο που, ένα χρόνο τώρα ακόμη, δεν έχω απαντήσει, και θα ήθελα τη γνώμη σας, είναι: είχαν αντίληψη οι δολοφόνοι, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, για το μέγεθος της αντίδρασης και του πένθους που θα προκαλούσαν; Είχαν γνώση της αγάπης των λαών του άξονα της αντίστασης για τον μάρτυρα Σολεϊμανί; ή πίστευαν ότι είχαν να κάνουν με έναν απλό ικανό στρατηγό;

Σίγουρα οι Αμερικανοί ήξεραν καλά πόσο σπουδαίο και πολύτιμο άνθρωπο έβαλαν στο στόχαστρο τους. Όχι μόνο στο Ιράν και στη Μ. Ανατολή αλλά σε όλο τον κόσμο έτρεφαν μεγάλο σεβασμό στον μάρτυρα Στρατηγό Σολεϊμανί, επειδή ήταν εκείνος που έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στην καταστολή της τρομοκρατικής ομάδας ISIS και είχε μπει στις καρδιές και στις ψυχές του λαού. Η κηδεία του στρατηγού Σολεϊμανί έγινε μια ένδοξη και αξέχαστη εκδήλωση τόσο στο Ιράκ όσο και στο Ιράν, στην οποία έλαβαν μέρος εκατομμύρια άνθρωποι. Οι λαοί της περιοχής έβλεπαν τον στρατηγό Σολεϊμανί ως σωτήρα και αναμορφωτή που έσωσε την περιοχή από την κυριαρχία μίας τρομοκρατικής, εγκληματικής και σκοταδιστικής ομάδας. Οι δολοφόνοι του μάρτυρα Σολεϊμανί ήταν εκείνοι που μαζί με τους συμμάχους τους, σύμφωνα με την παραδοχή της κ. Κλίντον, έπαιξαν τον πιο σημαντικό ρόλο στην γένεση του Ισλαμικού Κράτους (ISIS). Οι Αμερικανοί γνώριζαν ότι η παρουσία του Σολεϊμανί στην περιοχή ήταν εμπόδιο για τις αλαζονικές και παρεμβατικές πολιτικές τους, και έτσι τον μαρτύρησαν με τον πιο δειλό και απάνθρωπο τρόπο, που ήταν σαφή παραβίαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του διεθνούς δικαίου.

Το πιο συχνό επιχείρημα που ακούγεται σε βάρος του μάρτυρα Σολεϊμανί, χάρη και στην προπαγάνδα των δυτικών ΜΜΕ, ήταν ότι ήταν «τρομοκράτης», από τη χώρα (Ισλαμική Δημοκρατία) που είναι «σπόνσορας της τρομοκρατίας». Τι απαντάτε σε αυτό; Ποιός είναι, εν τέλει, ο ορισμός της τρομοκρατίας; και, ένα βήμα παραπέρα, ποιοι οι καταλληλότεροι τρόποι αντιμετώπισής της;

Από την σκοπιά των Αμερικανών, όποιος αντιτίθεται στους αλαζονικούς και ηγεμονικούς τους στόχους, ονομάζεται τρομοκράτης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες προσφέρουν εύκολα καταφύγιο σε μέλη τρομοκρατικών ομάδων στο έδαφος τους, όπως στην τρομοκρατική οργάνωση Mojahedin Khalq (ΜΚΟ), η οποία έχει σκοτώσει χιλιάδες ανθρώπους, και ταυτόχρονα ισχυρίζονται ότι καταπολεμούν την τρομοκρατία. Εγκρίνουν τις τρομοκρατικές ενέργειες της ισραηλινής κυβέρνησης και δεν τις έχουν καταδικάσει ούτε μια φορά αυτές τις τρομοκρατικές ενέργειες. Δολοφονούν με τον πλέον βάναυσο και ξεδιάντροπο τρόπο τον Στρατηγό Σολεϊμανί και τον Μοχσέν Φαχριτζαντέ, και αναλαμβάνουν επίσημα την ευθύνη για αυτές τις δολοφονίες. Καταφεύγοντας στην πολιτική των δύο μέτρων και δύο σταθμών, διαχωρίζουν την τρομοκρατία σε καλή και κακή. Θεωρούν δηλαδή την ηγεμονική και επιθετική τους δράση καλή τρομοκρατία και τη νόμιμη άμυνα της άλλη πλευράς κακή τρομοκρατία. Είναι ξεκάθαρο πως ο κόσμος έχει ανάγκη έναν ακριβή ορισμό για την τρομοκρατία με την συναίνεση όλων των εθνών, μακριά από την παρέμβαση των ηγεμονικών δυνάμεων, και όχι να την ορίζουν όπως θέλουν οι Αμερικανοί βάσει των δικών τους συμφερόντων.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά, στον δυτικό Τύπο, μετά τη δολοφονία, ήταν κείμενα υψηλόβαθμων στρατιωτικών, από χώρες εχθρές του Ιράν, που μιλούσαν για τον στρατηγό με σεβασμό, με θαυμασμό τολμώ να πω. Κάποιοι, μάλιστα, τον χαρακτήριζαν το μεγαλύτερο στρατιωτικό μυαλό του 20ου αιώνα. Η αντίφαση εδώ, ότι οι στρατιωτικοί τον αντιμετώπιζαν ως στρατιωτικό, την ώρα που οι κυβερνήσεις τους τον χαρακτήριζαν «τρομοκράτη», πως εξηγείται;

Οι αμερικανικοί στρατιωτικοί είχαν πλήρη γνώση για τον Σολεϊμανί και αναγνώριζαν την ικανότητα, το θάρρος και την επιρροή του. Γνώριζαν καλύτερα από τον καθένα τον εξέχοντα και βασικό ρόλο του Στρατηγού στην καταπολέμηση και την καταστροφή του ISIS και την δημοτικότητα που είχε στους λαούς της περιοχής. Εκτιμούσαν ιδιαίτερα τον Στρατηγό Σολεϊμανί. Αλλά, όπως ανέφερα, από την άποψη των Αμερικανών πολιτικών, όποιος αντιτίθεται στην ηγεμονική τους πολιτική ονομάζεται τρομοκράτης. Ο Σολεϊμανί ήταν ένας από τους κορυφαίους στρατιωτικούς διοικητές του Ιράν και είναι μέγιστη ντροπή να εκτελούν οι Αμερικανοί, το σύμβολο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, ως τρομοκράτη…

Η δολοφονία έγινε σε ξένο έδαφος και οι δολοφόνοι υποστηρίζουν, ως μία εκ των δικαιολογιών, ότι το Ιράκ έχει μεταβληθεί σε πεδίο εξαγωγής και επίλυσης των διαφορών της Ισλαμικής Δημοκρατίας με τρίτους (τις ΗΠΑ). Τι απαντάτε σε αυτό;

Ο Στρατηγός Σολεϊμανί είχε ταξιδέψει στη Βαγδάτη ως επίσημος υψηλόβαθμος στρατιωτικός αξιωματούχος του Ιράν, κατόπιν επίσημης πρόσκλησης των αξιωματούχων του ανεξάρτητου Ιρακινού κράτους. Οι Αμερικανοί, παραβιάζοντας τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και τους νόμους της χώρας υποδοχής, δολοφόνησαν τον επίσημο επισκέπτη της χώρας και στην πραγματικότητα παραβίασαν την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ, προσβάλλοντας τον λαό και τους αξιωματούχους αυτής της χώρας. Με αυτή την απαράδεκτη και παράνομη δικαιολογία των Αμερικανών, οποιαδήποτε παρόμοια δολοφονία θα μπορούσε να θεωρηθεί δικαιολογημένη και οι ίδιοι οι Αμερικανοί στρατιωτικοί μπορεί να αποτελέσουν θύματα και στόχοι τέτοιων δολοφονιών.

Δεν σας ανησυχεί η ευκολία με την οποία δολοφονούνται αξιωματούχοι του Ιράν, ακόμη και στο έδαφός του, με πρόσφατη του Μοχσέν Φαχριζαντέχ; Και η παράλληλη σιωπή της διεθνούς κοινότητας;

Γενικά, η τρομοκρατία προκαλεί ανησυχία σε ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν. Λυπούμαστε και ανησυχούμε για την μαρτυρία ενός από τους κορυφαίους επιστήμονες μας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η βούληση και η πίστη στους στόχους μας θα κλονιστούν. Θα συνεχίσουμε πιο αποφασισμένοι από πριν τον δρόμο που ακολουθούσαν οι μάρτυρες της χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Στρατηγού Σολεϊμανί και του Φαχριζαντέ. Σίγουρα το κενό τους θα καλυφθεί από τα νέα παιδιά του Ιράν και δεν θα αφήσουμε το κερί που άναψαν να σβήσει. Βεβαία η σιωπή της διεθνούς κοινότητας σε αυτό το θέμα μας ενοχλεί έντονα. Η εφαρμογή των δύο μέτρων και δύο σταθμών και η υποκριτική προσέγγιση στο θέμα της τρομοκρατίας αποτελεί ντροπή για τη διεθνή κοινότητα. Εάν ανοίξει η πόρτα σε αυτές τις δολοφονίες και δεν υπάρξει αποφασιστική απάντηση σε αυτές, τέτοιες δολοφονίες θα επηρεάσουν ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα.

Ήταν αδιανόητο, κατ εμέ και πολλούς ακόμη, για μια χώρα σαν την Ελλάδα, που θεωρητικώς στηρίζει και στηρίζεται στο διεθνές δίκαιο, να επικροτήσει, πέρισυ, την δολοφονία. Υπήρξε προσπάθεια από την Ελληνική κυβέρνηση, μετά από αυτό, να διασκεδασθούν οι εντυπώσεις και να δοθούν εξηγήσεις;

Σχετικά με αυτό εμείς παρέχουμε πάντα όλες τις διαθέσιμες και απαραίτητες πληροφορίες στις ελληνικές αρχές και τις ενημερώσαμε για τις διαστάσεις των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν κατά του Ιράν. Βέβαια υπήρξαν κάποιες παρεξηγήσεις ωστόσο προσπαθούμε πάντα παρέχοντας κάποιες εξηγήσεις να εξισορροπήσουμε τον είδος των αντιδράσεων και των τοποθετήσεων. Ταυτόχρονα, οι σχέσεις μας με την Ελλάδα είναι ιστορικές και παραδοσιακές και προσπαθούμε πάντα αυτές οι καλές και φιλικές σχέσεις να συνεχιστούν.

Έχει γραφτεί πως «οι θύτες ξεχνούν γρήγορα, τα θύματα δεν ξεχνούν ποτέ». Σε ανθρώπινο επίπεδο, και έχοντας δει το βαθύ πένθος του λαού του Ιράν ιδίοις όμμασι, είμαι βέβαιη ότι δε θα ξεχαστεί ποτέ αυτή η δολοφονία, αυτός ο άνθρωπος και όσα σήμαινε για την πατρίδα του. Σε κρατικό, επίσημο, επίπεδο, είναι επίσης συχνές οι δηλώσεις για την τιμωρία των ενόχων, αλλά, υπήρξε και η άποψη ότι η ηγεσία του Ιράν προσπαθεί απλώς να εκτονώσει το λαϊκό αίσθημα, τη λαϊκή οργή, γιατί δεν είναι σε θέση να απαντήσει ανάλογα. Πως σχολιάζετε αυτή την άποψη;

Ούτε θα ξεχάσουμε ούτε θα συγχωρήσουμε ποτέ το έγκλημα της δολοφονίας του Στρατηγού Σολεϊμανί και του Φαχριζαντέ. Εκατομμύρια άνθρωποι που παρευρέθηκαν στην κηδεία του Σολεϊμανί, έκλαιγαν και θρήνησαν, απαιτώντας εκδίκηση για το αίμα αυτών των μαρτύρων. Ακόμη και αν οι αξιωματούχοι μας θελήσουν να κάνουν πίσω, είναι αυτός ο λαός που δεν θα τους το επιτρέψει. Θα εκδικηθούμε σίγουρα για το αίμα αυτών των αγαπημένων και άλλων αθώων ανθρώπων που μαρτύρησαν στα χέρια των εγκληματιών του Σιωνισμού, όμως όχι στο γήπεδο που έχουν καθορίσει οι άλλοι για μας, αλλά στον χρόνο και στον τόπο που θα καθορίσουμε οι ίδιοι.-