του Θανάση Διαβολάκη, δημοτικού συμβούλου με την «Ανταρσία στο Λιμάνι», υποψήφιου δημάρχου Πειραιά
Πειραιάς: Ανάπτυξη για λίγους, για τους πολλούς υποβάθμιση
Όμως οι υποσχέσεις για ανάπτυξη έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τη σκληρή πραγματικότητα. Ζούμε σε μια πόλη πνιγμένη στο τσιμέντο, χωρίς πράσινο και ελεύθερους χώρους. Με μεγάλες ελλείψεις σε αθλητικούς και πολιτιστικούς χώρους, παιδικούς σταθμούς, σχολεία και κοινωνικές υπηρεσίες. Με τις γειτονιές της ανοχύρωτες χωρίς αντιπλημμυρικά έργα. Στα νοσοκομεία της ασθενείς και νοσηλευτές υποφέρουν από τις ελλείψεις σε υποδομές, υλικά και προσωπικό. Με ανεπαρκείς συγκοινωνίες που να συνδέουν το κέντρο με τις γειτονιές της πόλης και τους γύρω δήμους. Με σοβαρό κυκλοφοριακό πρόβλημα και πανάκριβα ενοίκια. Και κυρίως μια πόλη – πρωταθλητής στη μόλυνση του περιβάλλοντος, από τις πρώτες στην Ευρώπη στους εναέριους ρύπους.
Απέναντι σε όλα αυτά η δημοτική αρχή Μώραλη (Μαρινάκης-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) μετά από 9 χρόνια δεν έχει κάνει τίποτα ουσιαστικό για να βελτιώσει τη ζωή των Πειραιωτών. Είναι δέσμια των επιχειρηματικών συμφερόντων (άλλωστε αυτά την έφεραν στην εξουσία του Δήμου) αλλά και της κυβέρνησης, αφού έχει πια και την επίσημη στήριξη της ΝΔ. Υποστηρίζει το μάστερ πλαν της COSCO-ΟΛΠ και ιδιαίτερα τη δημιουργία λιμανιού κρουαζιερόπλοιων στην Πειραϊκή, ένα πλάνο που θα φέρει στην πόλη ακόμα μεγαλύτερη ρύπανση του περιβάλλοντος, αβάσταχτο κυκλοφοριακό φόρτο, θα αποκόψει την πόλη από το λιμάνι της και θα δημιουργήσει σε όλο το παραλιακό μέτωπο του Πειραιά μια Εδική Οικονομική Ζώνη εργασιακής εκμετάλλευσης. Δεν διεκδικεί από την COSCO την έκταση των 120 στρεμμάτων στο Παλατάκι που ανήκει στο Δήμο. Πούλησε τον Πύργο του Πειραιά χωρίς καμία προσπάθεια να τον αξιοποιήσει ο ίδιος ο Δήμος. Συναίνεσε στην κατασκευή του νέου δικαστικού μεγάρου από ιδιώτη και μάλιστα από μια από τις εταιρείες που αγόρασαν και τον πύργο, ενώ είχαν προταθεί κατάλληλοι δημόσιοι χώροι. Τις πλαζ Βοτσαλάκια και Φρεαττύδα εκμεταλλεύονται ιδιώτες και οι δημότες πληρώνουν. Υποστηρίζει αναπλάσεις, όπως της Πειραϊκής, παρά και ενάντια στις προτάσεις των κατοίκων. Όλα τα “μεγάλα” έργα ή μελέτες (με χρήματα της ΕΕ) γίνονται πλέον μέσα από την Αναπτυξιακό Οργανισμό Α.Ε. του Δήμου, μια εταιρεία με μόνιμο προσωπικό δύο άτομα, που με τη σειρά της τα προωθεί σε εργολάβους. Η μετατροπή των Δήμων σε Α.Ε. μοιράσματος ευρωπαϊκών κονδυλίων σε μεγάλες εταιρείες είναι εδώ. Όπως και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Ο Δήμος υποφέρει από την έλλειψη μόνιμου προσωπικού, οι συμβασιούχοι ζουν με την αγωνία της απόλυσης και οι δουλειές δίνονται έξω. Περισσεύουν τα πανηγύρια και οι εκδηλώσεις όπως για την έλευση του μετρό, που ήλθε μετά από δώδεκα χρόνια και αφού φαγώθηκαν δεκάδες επιπλέον εκατομμύρια αλλά δεν θα πάει ποτέ στην πυκνοκατοικημένη Καλλίπολη-Πειραϊκή. Μπορεί να δίνονται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για τα εργαστήρια της Γαλάζιας Ανάπτυξης (blue lab) αλλά τα αντιπλημμυρικά έργα στα Καμίνια και στην Παλιά Κοκκινιά “θα” γίνουν.
Η δημοτική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ συναίνεσε σε βασικά ζητήματα, όπως το λιμάνι στην Πειραϊκή (υπό προϋποθέσεις), η Αναπτυξιακή ΑΕ κ.ά.
Πειραιάς για τις ανάγκες των πολλών, όχι για τα κέρδη των λίγων
Η “Ανταρσία στο Λιμάνι” από το 2010 που δημιουργήθηκε έχει παίξει πρωτοπόρο ρόλο σε όλα τα κινήματα της πόλης. Στους εργατικούς και αντιφασιστικούς αγώνες, στο κίνημα για την προστασία του περιβάλλοντος, των δημόσιων χώρων και των κοινωνικών αγαθών, στις διεκδικήσεις κάθε γειτονιάς. Φέρνουμε στο δημοτικό συμβούλιο τη φωνή αυτών των κινημάτων, τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων, των ανέργων, των μεταναστών, της νεολαίας, των “από κάτω” αυτής της πόλης κι αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Διεκδικούμε πόλη για να ζούμε. Θέλουμε να σπάσουμε το αντιδημοκρατικό φράγμα του 3% που επέβαλε ο νόμος Βορίδη για να μην ακούγονται στα δημοτικά συμβούλια φωνές σαν τη δική μας. Δυναμώνουμε τους αγώνες μας για να πάρουμε πίσω το λιμάνι, την πόλη και τη ζωή μας, για τον Πειραιά των εργαζομένων.