Η διαφαινόμενη κατά το τελευταίο έτος συμμαχία Κίνας και Ρωσίας επισφραγίστηκε πρόσφατα από την επίσκεψη του Κινέζου ηγέτη Σι Τζινπίνγκ στη Μόσχα, που αποτέλεσε και το πρώτο ταξίδι του αφότου άρχισε τη νέα θητεία του. Το 2022 η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είχε συμβεί μόνο αφότου ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν είχε επισκεφθεί αντιστοίχως την Κίνα, διακηρύσσοντας μια «φιλία δίχως όρια» των δύο λαών. Έκτοτε έχει συμβεί μία αντιστροφή της γεωπολιτικής αρχιτεκτονικής που είχε συγκροτηθεί μετά τη συνεργασία των ΗΠΑ με την Κίνα επί Νίξον και Κίσινγκερ τη δεκαετία του 1970. Χαρακτηριστικά σημεία επιδείνωσης των σχέσεων ΗΠΑ και Κίνας ήταν η επίσκεψη της Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν, οι κυρώσεις ως προς τους ημιαγωγούς και, βεβαίως, η θεαματική προσβολή του κινεζικού αερόστατου. Το σινικό Κομμουνιστικό Κόμμα από τη μεριά του έχει υιοθετήσει ρητορική ετοιμότητας για κομβική αντιπαράθεση.

Πρόκειται για τη δεύτερη μεγάλη διπλωματική πρωτοβουλία της Κίνας μετά την ειρήνευση μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν. Ο Σι Τζινπίνγκ είχε πάντως τηλεφωνική συνομιλία και με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντιμίρ Ζελένσκι, θέλοντας να δείξει ότι η Κίνα έχει κυρίως ρόλο ειρηνευτικής δύναμης, ενώ ο Υπουργός Εξωτερικών της Κίνας Τσιν Γκανγκ άφησε υπονοούμενα ότι ένα «αόρατο χέρι» παρατείνει τον πόλεμο, προκειμένου να δρέψει γεωπολιτικά οφέλη. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι ο σοσιαλιστής Ισπανός πρωθυπουργός Σάντσεθ, του οποίου η χώρα θα αναλάβει την προεδρεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1η Ιουλίου, έσπευσε να επισκεφθεί την Κίνα μετά την εν λόγω συζήτηση, προκειμένου να συζητήσουν μεταξύ άλλων την ειρήνευση στην Ουκρανία, ενώ ανάλογη επίσκεψη είχαμε από την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και από τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.

Η νέα παγκόσμια πολυπολικότητα φαίνεται στις τάσεις αποδολαριοποίησης, όπως στη συνάντηση της Ένωσης Εθνών Νοτιανατολικής Ασίας ASEAN στην Ινδονησία με εκπροσώπους από το Λάος, την Καμπότζη, το Βιετνάμ, τη Μαλαισία, τη Μιανμάρ, την Ταϋλάνδη, τη Σιγκαπούρη και το Μπρουνέι, όπου συζητήθηκαν τρόποι απεξάρτησης των οικονομιών τους από το δολάριο και αντικατάστασή του από τοπικά νομίσματα. Δυσπιστία υπάρχει ακόμη και απέναντι στα συστήματα Visa και Mastercard. Οι ΗΠΑ έχουν έτσι πέσει σε μία διπλή παγίδα την οποία οι ίδιες είχαν στήσει. Από τη μια η παραγωγή εστάλη στην Ασία κατά τις δεκαετίες 1970-1990, επειδή εκεί ήταν φτηνότερη η εργασία. Με αποτέλεσμα, όμως, η Κίνα να επιτύχει μία τεράστια οικονομική επέκταση και με τη συνδρομή βιομηχανικής κατασκοπίας. Αφετέρου, το σχέδιο των ΗΠΑ να αποκόψουν τη Γερμανία από τη Ρωσία με όχημα τον πόλεμο στην Ουκρανία είχε ως αποτέλεσμα την αντιστροφή της πολιτικής των Νίξον- Κίσινγκερ και την εντέλει σύσφιξη δεσμών Ρωσίας και Κίνας. Μάλιστα, ειδικά οι άνευ προηγουμένου κυρώσεις προς τη Ρωσία οδήγησαν το μεγαλύτερο μέρος του μη δυτικού κόσμου σε δυσπιστία προς το δολάριο με αποτέλεσμα την αρχή της αποδολαριοποίησης που οι ΗΠΑ τόσο φοβούνταν.

Η παράδοξη και για πολλούς απρόβλεπτη εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία ήταν οι μεν Ρώσοι να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο επιχειρησιακό πεδίο, αποτυγχάνοντας σε μια γρήγορη επικράτηση και οδηγούμενοι σε μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς. Στο οικονομικό πεδίο, όμως, η κατάσταση ήρθε μπούμερανγκ για τις ΗΠΑ που αντιμετωπίζουν το φάσμα της χειρότερης αποδολαριοποίησης, για την αποτροπή της οποίας είχαν κάνει τα πάντα κατά τις προηγούμενες δεκαετίες. Καθώς μάλιστα χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας απειλούνται με δευτερογενείς κυρώσεις, ο συνασπισμός γύρω από την Κίνα, η οποία εμφανίζεται ως πρόμαχος της ειρήνης, αποτελεί μονόδρομο για την ανερχόμενη Ασία.