Το μεσημέρι της Τετάρτης, τα σωματεία των δημιουργών ενωμένα και καλλιτέχνες με πολύ διαφορετικές πολιτικές απόψεις βρέθηκαν όλοι μαζί σε έναν χώρο απαιτώντας «άδεια στην ΕΔΕΜ», τον Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρισης που έχουν ιδρύσει. Απαιτώντας δηλαδή από την κυβέρνηση να τηρήσει την δέσμευση που έδωσε γραπτά, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, προεκλογικά, σε αντιπροσωπεία δημιουργών, σε μία συνάντηση μάλιστα την οποία η Νέα Δημοκρατία είχε επιδιώξει να εκμεταλλευτεί, με φωτογραφίες και βίντεο, υποστηρίζοντας ότι έγινε με πρωτοβουλία του προέδρου της. Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, τον περασμένο Ιούλιο επανέλαβε την κυβερνητική δέσμευση.

Ωστόσο, από τότε μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση κωλυσιεργεί, σύμφωνα με τους δημιουργούς, να δώσει άδεια στην ΕΔΕΜ. Σε απάντησή του στις καταγγελίες, το υπουργείο Πολιτισμού  ζητάει πρώτα την κατάθεση επιχειρηματικού σχεδίου (business plan), με επιχείρημα την υποχρέωση δια νόμου να ελέγχεται «εξασφάλιση της βιωσιμότητας και της αποτελεσματικότητας». Η απάντηση αυτή έγινε δεκτή με οργή από τους δημιουργούς, οι οποίοι σημειώνουν ότι το business plan δεν προβλέπεται από το νόμο, ότι έχουν καταθέσει στοιχεία βιωσιμότητας και επίσης, ότι τα δικαιώματά τους ανήκουν αυτήν τη στιγμή στην ΕΥΕΔ, το ενδιάμεσο σχήμα μεταξύ της γεμάτης σκάνδαλα ΑΕΠΙ και της νέας κατάστασης. Η ΕΥΕΔ υπάγεται στο υπουργείο Πολιτισμού, επομένως μπορεί να ελεγχθεί, αναφέρουν.

Την ίδια ώρα ωστόσο, το ότι για τη συλλογή πνευματικών δικαιωμάτων ενδιαφέρεται και μία ιδιωτική εταιρεία, με επικεφαλής όπως αποκαλύφθηκε τον επιχειρηματία Δημήτρη Μάρη, ενώ έπεται και μία δεύτερη, δυναμίτισε ακόμα περισσότερο το κλίμα. Δεν έχει περάσει εξάλλου πολύ χρόνος από τη δημοσιοποίηση των σκανδάλων της προηγούμενης εταιρείας με επικεφαλής ιδιώτες, που ουσιαστικά είχε το μονοπώλιο στον χώρο, της ΑΕΠΙ, οι ιδιοκτήτες της οποίας βαρύνονται σήμερα με 7 κακουργήματα, που προκάλεσαν τρομερές οικονομικές ζημιές σε μεγάλη μερίδα δημιουργών. Κι αν τα μεγάλα ονόματα του χώρου έχουν μέσα βιοπορισμού, δεν συμβαίνει το ίδιο με μερίδα στιχουργών κλπ., που όπως αναφέρθηκε στην εκδήλωση «μερικοί εξ’αυτών ζουν εξαθλιωμένοι εδώ και χρόνια», χάνοντας πολλές πληρωμές δικαιωμάτων (οι οποίες δίνονται σε εξάμηνη βάση).

Στην εκδήλωση της Τετάρτης παρόντες και παρούσες ήταν, μεταξύ άλλων, οι Σταύρος Ξαρχάκος, Χρήστος Νικολόπουλος, Σταμάτης Κραουνάκης, Νότης Μαυρουδής, Παρασκευάς Καρασούλος, Λινα Νικολακοπούλου, Παναγιώτης Καλατζόπουλος, Κώστας Καλδάρας, Γιώργος Νταλάρας, Σωκράτης Μάλαμας,  Ισαάκ Σούση, Διονύσης Τσακνής, Θέμης Καραμουρατίδης, Οδυσσέας Ιωάννους, Ελένη Φωτάκη, Μυρτώ Κοντοβά, Μανόλης Φάμελλος, Διονύσης Σαββόπουλος, Φοίβος Τασσόπουλος κ.α. Ομιλητές ήταν ο Φοίβος Δεληβοριάς πρόεδρος του σωματείου ΑΣΜΑ 450+, η Ελένη Γιαννατσούλια εκπροσωπώντας το σωματείο «Υπέρβαση» και ο Στάθης Δρογώσης, εκπρόσωπος του σωματείου Μέτρον. Λειτουργώντας συμπληρωματικά ο ένας με τον άλλον, τα σωματεία επιβεβαίωσαν ότι οι δημιουργοί είναι ενωμένοι σε έναν κοινό αγώνα. Ακολούθησε συμβολική πορεία αντιπροσωπείας των δημιουργών στο υπουργείο Πολιτισμού, με συνθήματα όπως «ό,τι και να πεις Μενδώνη, το τραγούδι δεν τελειώνει» και «Ούτε αμ ούτε εμ, άδεια τώρα στην ΕΔΕΜ». Καλλιτέχνες όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και ο Νότης Μαυρουδής έχουν τοποθετηθεί τις προηγούμενες μέρες δημόσια, με ανοιχτές επιστολές και επικρίνοντας σκληρά την κυβερνητική στάση.

«Θέλουμε λοιπόν να το πούμε δυνατά σε όλους τους τόνους: Δεν υποχωρούμε. Αν δεν δοθεί η άδεια άμεσα θα ξεκινήσουμε κινητοποιήσεις. Ακόμα χειρότερα θα οργανώσουμε τη σιωπή μας. Και όταν η μουσική μιας χώρας πάψει να ακούγεται, η σιωπή γίνεται εκκωφαντικότερη από κάθε μουσική. Και η σιωπή –όπως η μουσική- απλώνεται διεθνώς» τόνισε μεταξύ άλλων, ο Φοίβος Δεληβοριάς, πρόεδρος του σωματείου ΑΣΜΑ 450+ στην ομιλία του στη συνέντευξη Τύπου, ανοίγοντας την συζήτηση.

Λίγες ώρες μετά, ο Φοίβος Δεληβοριάς, μίλησε στο ραδιόφωνο του TPP για το ιστορικό της υπόθεσης, τους κυβερνητικούς εμπαιγμούς και το κοινό αίτημα του καλλιτεχνικού κόσμου.

Ακούστε το ηχητικό μετά το 48:00

Ακολουθεί η συζήτηση:

Φοίβο γεια σου

Τι κάνετε παιδιά;

Εμείς καλά είμαστε, εσείς τι κάνετε;

Και εμείς είμαστε πολύ καλά, με ηθικό ακμαιότατο, μετά από την συνέλευσή μας και την μικρή συμβολική πορεία μας προς το Υπουργείο Πολιτισμού. Αυτό που με κάνει εμένα να αισθάνομαι καλά, πρώτον είναι ότι το αδιέξοδο στο οποίο μας έχει οδηγήσει η κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός και η Υπουργός Πολιτισμού, κυρία Μενδώνη, είναι τεχνητό, είναι ένα αδιέξοδο το οποίο μπορεί εύκολα να υπερκεραστεί, εαν υπάρχει η πολιτική βούληση. Κι αυτό που έγινε σήμερα, το ότι ήταν ενωμένα πρόσωπα πολύ διαφορετικά, από τον Ξαρχάκο μέχρι τον Νικολόπουλο και από τον Σαββόπουλο μέχρι τον Πλιάτσικα…

Δηλαδή όλοι άνθρωποι οι οποίοι ίσως και μέχρι και πριν από 3-4 χρόνια να διαφωνούσαμε και να τσακωνόμασταν και να λέγαμε, κτλ, κτλ, αυτή τη στιγμή όλοι ενωμένοι έδωσαν το παρόν και φώναξαν πάρα πολύ δυνατά τέρμα το παιχνίδι με εμάς. Να δει επιτέλους ο Πρωθυπουργός, να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του…

Θέλεις να μας πεις λίγο τι ήταν αυτό που αθέτησε; Θυμόμαστε εκείνη την επεισοδιακή προεκλογική συνάντηση

Ακριβώς. Θα θυμάστε ότι τα δικαιώματά μας επί 80 χρόνια τα εισέπραττε μία ιδιωτική εταιρεία η ΑΕΠΙ, η οποία έκλεισε με 7 κακουργήματα εις βάρος των ιδιοκτητών της και αντικαταστάθηκε με την νομοθετική πρωτοβουλία της προηγούμενης κυβέρνησης με μια βραχύβια κρατική υπηρεσία, η οποία θα έκανε την μετάβαση σε ένα καινούριο Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρισης, όχι σε ανώνυμη εταιρεία, αλλά συνεταιριστικό, όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Σε όλο τον κόσμο μόνο τέτοιοι οργανισμοί υπάρχουν. Δεν υπάρχουν ανώνυμες εταιρείες.

Λοιπόν, μέσα σε ένα χρόνο η ΕΔΕΜ κατόρθωσε να μαζέψει πραγματικά το 99% όλου του ελληνικού τραγουδιού. Η ενότητα δηλαδή που στο παρελθόν, στα τελευταία της χρόνια της ΑΕΠΙ, είχε λίγο διασπαστεί, ξαφνικά υπήρξε μια τρομερή ομοψυχία. Ήμασταν έτοιμοι λοιπόν να πάρουμε την άδεια της ΕΔΕΜ, της εταιρείας της καινούριας που θα την ελέγχουμε και θα την διοικούμε οι ίδιοι μαζί με τεχνοκράτες της δικής μας επιλογής.

Πήγαμε λοιπόν να δούμε τον Πρωθυπουργό για να του αποσπάσουμε την στήριξή του στο εγχείρημα σε περίπτωση που θα έβγαινε, διότι ξέραμε ότι το είχε πολεμήσει πάρα πολύ η Νέα Δημοκρατία το εγχείρημα αυτό, όσο το στήναμε. Οπότε του είπαμε ότι, «κοιτάξτε, είμαστε όλοι εδώ πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι, με πολύ διαφορετικές ιδεολογίες, πολύ διαφορετικές απόψεις από πολύ διαφορετικά είδη και σας ζητάμε όλοι να μην πειράξετε το πράγμα αυτό και να δώσετε άμεσα άδεια στην ΕΔΕΜ».

Αυτός, αν θυμάστε έγινε και μια πολύ περίεργη προεκλογική εκμετάλλευση της συνάντησης αυτής από τον ίδιο και μάλιστα πολλοί από εμάς διαμαρτυρηθήκαμε, γιατί οι αρχικές του δηλώσεις δεν μας κάλυπταν κιόλας, αλλά τελικά δεσμεύτηκε γραπτώς ότι θα κινηθεί ακριβώς σ’ αυτή την κατεύθυνση. Θα μεταβιβάσει τη δραστηριότητα της ΕΥΕΔ στην ΕΔΕΜ πάρα πολύ γρήγορα.

Και το οποίο θα μπορούσε να το παρουσιάσει ως κάτι το οποίο υπερβαίνει και το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κάτι το οποίο το καταφέρνουν όλοι μαζί, σε ένα κλίμα ενωτικό, ότι ορίστε είναι και δεξιοί καλλιτέχνες…

Ακριβώς, ακριβώς. Έτσι είναι.

Αλλά δεν έγινε αυτό.

Δυστυχώς δεν έγινε. Το θέμα είναι ωστόσο ότι δεσμεύτηκε. Και ότι δεσμεύτηκε και η υπουργός Πολιτισμού που τοποθετήθηκε μετά τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας, η κυρία Λίνα Μενδώνη, η οποία από τον Ιούλιο που δεσμεύτηκε ωστόσο μέχρι τώρα, με διάφορες δικαιολογίες που πολλοί από εμάς τις θεωρούσαν παρελκυστικές, καθυστερεί την αδειοδότηση.

Ξαφνικά, σκάει το όνομα του Δημήτρη Μάρη, όπως επίσης και μία καινούρια πρόταση από έναν Ελληνοαμερικάνο που με 250 εκατ. ευρώ θέλει να μπει αυτός στον χώρο του δικαιώματος. Δηλαδή σκάνε ακριβώς ό,τι θέλαμε να αποφύγουμε. Ιδιώτες, ιδιωτικά συμφέροντα, οι οποίοι θέλουν πάλι από την αρχή να οδηγηθούμε πίσω από την ΑΕΠΙ.  Εννοείται ότι οι θεωρίες συνωμοσίας ανάμεσα στους δημιουργούς δίνουν και παίρνουν. Πολλοί λένε ότι επειδή δεν μπορεί να ξαναδουλέψει λόγω των κακουργημάτων, η οικογένεια Ξανθόπουλου βρίσκει αυτούς τους τρόπους να κινηθεί.  Άλλοι λένε άλλα πράγματα, ότι δραστηριοποιούνται άλλα εχθρικά προς τους δημιουργούς συμφέροντα. Παρόλα αυτά εγώ δεν θα σταθώ στις θεωρίες συνωμοσίας και φυσικά δεν έχω κανένα στοιχείο για να τις προσυπογράψω, παρόλα αυτά το σίγουρο είναι ότι όλοι οι λόγοι για τους οποίους προειδοποιήσαμε τον πρωθυπουργό και την υπουργό να βιαστούν, αυτή τη στιγμή είναι προ των πυλών και με δική τους απόλυτη ευθύνη.

Οπότε αυτό που είπαμε όλοι μαζί σήμερα είναι ότι αν δεν μας δοθεί άδεια τώρα, όχι αύριο, τώρα, χθες δηλαδή, θα κάνουμε τεράστιες κινητοποιήσεις. Δηλαδή πέρα από πορείες έξω από το υπουργείο εν χορδαίς και οργάνοις, πέρα από όλα αυτά τα πράγματα τα οποία είναι σαν happenings, θα απαγορεύσουμε και όλα μας τα τραγούδια. Θα σιωπήσουμε. Θα το βγάλουμε και στο εξωτερικό αυτό το οποίο συμβαίνει. Είναι ένα σκάνδαλο το οποίο θέλουμε αυτή τη στιγμή να διορθωθεί. Θα δείτε τις επόμενες μέρες μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού να παίρνουν όλοι θέση. Και ελπίζουμε πραγματικά αυτή η τρέλα…

Πες μας λίγο τι ζήτησε το Υπουργείο; Γιατί αυτό είναι ένα κρίσιμο κομμάτι. Με ποιο πρόσχημα καθυστερεί το θέμα;

Το Υπουργείο λέει «εντάξει θα σας τη δώσω την άδεια αρκεί να μου φέρετε ένα business plan από μία μεγάλη εταιρεία». Το business plan πρώτα απ’ όλα δεν το απαιτεί ο νόμος να ζητηθεί για έναν συνεταιρισμό σαν τον δικό μας. Επίσης, όλα τα ρεπερτόριά μας και η δυναμική μας και οι εισπράξεις που καταφέρναμε μέσω της ΕΥΕΔ ήταν σε μία εταιρεία του κράτους, την ΕΥΕΔ. Σε μία εταιρεία που μπορεί να την ελέγξει κανονικότατα η Υπουργός, για να δει αν έχουμε την δυνατότητα να εισπράττουμε ή όχι, να κάνουμε μια σοβαρή τέτοια κίνηση, θεωρούμε ότι ήταν παρελκυστικά.

Εν τω μεταξύ όταν μας το ζήτησε αυτό και αρχίσαμε να στέλνουμε γράμματα σε μεγάλες εταιρείες για να πάρουμε προτάσεις και να δούμε πόσο καιρό θα πάρει κι όλα αυτά τα πράγματα, ξηλώθηκε ο ΟΠΥ, ο οποίος θα μπορούσε να υπογράψει, μέχρι να αντικατασταθεί φαγώθηκε ένας μήνας. Μετά παραιτήθηκε η προσωρινή διαχειρίστρια της ΕΥΕΔ διότι δεν είχε καλή επικοινωνία με το υπουργείο ή για προσωπικούς της λόγους, οπότε ξαφνικά βρεθήκαμε να περιμένουμε νέο διαχειριστή που να μπορούσε να υπογράψει.

Με τα πολλά η παραγγελία για το business plan ξεκίνησε λίγες μέρες πριν. Και ποιος ξέρει πόσο καιρό η μεγάλη αυτή εταιρεία στην οποία το αναθέσαμε θα μπορούσε να το παραδώσει. Όταν όμως είδαμε ακριβώς ότι η Υπουργός αδειοδότησε την εταιρεία του Μάρη και ότι έχει ραντεβού και με την δεύτερη εταιρεία, εκεί πια ξεχείλισε το ποτήρι. Δηλαδή δεν γίνεται πια να σε βάζει να κάνεις καυκικά πράγματα, ένα Υπουργείο το οποίο του ζήτησες να σε προστατεύσει ακριβώς από αυτά, πράγματα τα οποία δεν τα απαιτεί καν ένας νόμος και την ίδια στιγμή να αδειοδοτεί ιδιώτες οι οποίοι κάνουν προσωποπαρελκυστικά ραντεβού με δημιουργούς κτλ.

Δεν θα μας διχάσει η κυρία Μενδώνη, ούτε κανένας άλλος. Κανένα ιδιωτικό συμφέρον δεν θα μας διχάσει. Θα μας δώσει την άδεια τώρα και θα τελειώσει αυτό το παιχνίδι της περίεργης πολιτικής. Είναι δική μας δουλειά το πώς θα προχωρήσουμε. Επειδή μας ρωτάγαν σήμερα δημοσιογράφοι πώς θα χρηματοδοτηθούμε και πώς θα προχωρήσουμε κτλ, αυτό είναι μια καθαρά δική μας υπόθεση. Έχουμε γενική συνέλευση, έχουμε διοικητικά συμβούλια, έχουμε τεχνοκράτες που εμπιστευόμαστε. Δεν θα μας πει κάποιος άλλος. Αυτό θα το αποφασίσουμε εμείς μόλις έχουμε άδεια. Στο κάτω κάτω έλεος δηλαδή. Η ΕΥΕΔ, όσο ήταν αντιπολίτευση η Νέα Δημοκρατία, κατηγορούνταν ότι έμενε πάρα πολύ καιρό υπό τα πτερύγια του κράτους. Ε, τώρα θέλουμε να απαλλαγούμε από το κράτος και δεν μας αφήνουν.

Όχι, αφήνουν την απαλλαγή από το κράτος απλά θέλουν να υπάρχει και ένας ιδιώτης…

Ναι αλλά μας κρατάνε ακόμα δέσμιους. Δηλαδή ζητάμε την άδεια που είναι το τελευταίο πράγμα, η τελευταία υποχρέωση του κράτους προς εμάς και  η πιο εύκολη και δεν μας την δίνουνε.

Και για να το πούμε ξεκάθαρα, ο ιδιώτης όποιος μπει θα κερδοσκοπεί από αυτή τη δουλειά, γιατί ο καθένας – καταλαβαίνουμε – δεν θα το κάνει με το αζημίωτο.

Φυσικά.

Απεναντίας ο  φορέας που θέλετε να κάνετε εσείς θα είναι μη κερδοσκοπικός όπως ειπώθηκε στη συνέντευξη Τύπου. Θα τον διαχειρίζονται οι ίδιοι οι δημιουργοί…

Όπως όλος ο κόσμος.

Ναι, η διεθνής εμπειρία έχει μία σημασία. 

Ξέρεις πώς γίνεται στον κόσμο; Θα σου πω στο παράδειγμα της, της γαλλικής εταιρείας. Στην γαλλική εταιρεία υπάρχει πρόεδρος διοικητικού συμβουλίου καλλιτέχνες, συγκεκριμένα είναι ο Jean Michel Jarre τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει διοικητικό συμβούλιο κληρονόμων καλλιτεχνών, και εκδοτών ρεπερτορίων και αυτό το διοικητικό συμβούλιο με εντολές της γενικής συνέλευσης λέει ας πούμε ότι την είσπραξη και την διανομή θα την αναλάβει αυτή η τεχνοκρατική ομάδα. CEO της εταιρείας θα είναι ο τάδε τεχνοκράτης. Και έτσι γίνεται η δουλειά. Αλλά αυτά τα επιλέγουν οι δημιουργοί, δεν τους έρχονται φορετά από τις κυβερνήσεις τους, ούτε φορετά από κάποιους ιδιώτες οι οποίο με ανοιχτές επιστολές στον Tύπο, λένε ότι “γεια σας θέλουμε να αναλάβουμε εμείς τα έξοδά σας”. Δηλαδή αυτά τα πράγματα είναι μπανανία, πώς να το πω.

Ναι. Πόσω μάλλον κι όταν έχουν περάσει αυτά τα χρόνια, όπου η ΑΕΠΙ κατέρρεε και χάνονταν λεφτά, γιατί ο κόσμος μπορεί να παρακολουθεί τα μεγάλα ονόματα που θα φωνάξουν ενάντια στην απόφαση, αλλά δεν είστε μόνο τα μεγάλα ονόματα.

Όχι. Τα μεγάλα ονόματα είναι ακριβώς μία εμπροσθοφυλακή, για μια ολόκληρη μερίδα ανθρώπων, οι οποίοι είναι απόλυτα ανυπεράσπιστοι. Δηλαδή σκεφτείτε μόνο τους στιχουργούς. Οι στιχουργοί δεν είναι τραγουδιστές. Τα είπε και πολύ ωραία ο συνάδελφος Δρογώσης σήμερα. Υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι δεν είναι δημοφιλείς τραγουδιστές. Οι οποίοι έγραψαν όμως πολύ μεγάλες επιτυχίες που παίζονται παντού και οι οποίοι ζουν μόνο από τις εξαμηνιαίες διανομές των πνευματικών δικαιωμάτων, από την εταιρεία στην οποία τα έχουν αναθέσει.

Λοιπόν, σκεφτείτε τώρα τρία χρόνια πώς ζουν αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι περίμεναν μέχρι την Άνοιξη αυτή να έχουν μία άδεια και ένα καινούριο οργανισμό, στον οποίο να εμπιστευτούν και αυτή τη στιγμή παίρνει ένας τύπος και με την πρόσκλησή του τους προσκαλεί. Δηλαδή πέρα απ’ όλα είναι και μία απολύτως διχαστική κίνηση.  Βέβαια, ειπώθηκε πάρα πολύ λεπτομερώς στη συνέλευση, ότι οι ανώνυμες αυτές εταιρείες, σαν κι αυτή που αδειοθετήθηκε τώρα, είναι νομικά απολύτως ξεκρέμαστες. Δηλαδή δε μπορούν να αδειοδοτήσουν εύκολα ξένο ρεπερτόριο. Μέχρι να στηθούν έχουν πάρα πολλά άλλα προβλήματα. Και έχουν και πάρα πολλά άλλα ζητήματα.

Έχουν πολλά θέματα και όσοι πάνε εκεί, αν τυχόν κάποιος, ας πούμε, αν αυτός καταφέρει να μαζέψει δέκα, είκοσι ρεπερτόρια, θα έχει πολύ μεγάλη αδυναμία μετά να εισπράξει. Ενώ ως Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης, θα μαζέψει όλα τα ρεπερτόρια με μία κίνηση πάρα πολύ γρήγορα, και θα δουλέψει σοβαρά και με τη στήριξη όλων μας. Αυτή η ομοψυχία, ιδιαίτερα σε καλλιτεχνικούς κόσμους, είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.

Σημαντικό επίσης φαίνεται να είναι ότι αυτή η διεκδίκηση σας έχει ενώσει όλους – γιατί είχατε διαφορετικές απόψεις για την ΑΕΠΙ, όπως είπε και ο Στάθης Δρογώσης στην εκδήλωση. Τότε υπήρχαν πολλές διαφορετικές απόψεις εν μέσω του σκανδάλου της ΑΠΕΙ, αλλά τώρα είστε όλοι με την ίδια πλευρά. Δεν υπάρχει κάποιος που λέει: «παιδιά μια χαρά είναι ο ιδιώτης», σωστά;

Έτσι ακριβώς.

Νομίζουμε ότι κάπου εκεί θα κριθεί…

Εμένα προσωπικά, επειδή συγκρούστηκα πολύ και με φίλους πολύ αγαπημένους, όπως είναι και ο Στάθης Δρογώσης, για μένα είναι πολύ μεγάλη συγκίνηση, ότι σήμερα βρισκόμασταν στο ίδιο πάνελ και λέγαμε λίγο πολύ τα ίδια πράγματα. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που έχει γίνει.

Και για μένα είναι και η απόλυτη απάντηση σ’ αυτή τη διχαστική κίνηση. Παρ’ όλα αυτά ελπίζουμε πραγματικά να μη φτάσουμε σε απαγορεύσεις και τέτοια πράγματα. Αυτό θα γίνει για πρώτη φορά στην ιστορία αν γίνει και θα είναι υποχρεωτικό πράγμα. Η σιωπή είναι καμιά φορά υποχρεωτικότερη σ’ αυτή την υπόθεση.

Εμείς θέλουμε ν’ ακούμε τα τραγούδια σας Φοίβο, αλλά ξέρουμε ότι χρειάζεται να προασπίσουμε και τον τρόπο με τον οποίο να αμείβεστε από αυτά. Οπότε μας ενδιαφέρει πάρα πολύ και καταλαβαίνω ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό θα κριθεί στην ενότητά σας. 

Σκεφτείτε και το άλλο γεγονός. Πάρα πολλοί από τους ανθρώπους που αυτή τη στιγμή φαίνονται, εξαρτώνται αποκλειστικά από τα πνευματικά τους δικαιώματα, δεν έχουν πλέον και δισκογραφικές εταιρείες, ώστε να δουλεύουν και γι’ αυτές. Δηλαδή δεν υπάρχει πια δισκογραφία ουσιαστικά. Δηλαδή δεν υπάρχει κόσμος που να αγοράζει δίσκους. Δηλαδή αντίτιμο για τη μουσική δίνεται μόνο συμβολικά μέσω του ίντερνετ, που είναι πάρα πολύ λίγα χρήματα.

Αντιθέτως, από τις χρήσεις των έργων στις ταινίες, στην τηλεόραση, στα ραδιόφωνα, στα ξενοδοχεία κ.τ.λ. μπορεί πραγματικά να μαζευτεί ένα ποσό τέτοιο, ώστε να ζήσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Χωρίς να επιβαρύνουμε καθόλου παραπάνω τις τσέπες του κόσμου. Ε δε μπορεί τώρα ξαφνικά να ροκανίζονται σωτήρες, που να το πάρουν αυτό. Είναι διαφορετικό το να βρούμε εμείς έναν τρόπο και ένα modus vivendi χρηματοδότησης που να είναι σύννομος και να τον επιλέξουμε και όλοι μας και είναι διαφορετικό να μας το φοράνε οι από πάνω.

Βέβαια. Φοίβο σ’ ευχαριστούμε πάρα πολύ. Θα το παρακολουθούμε και θα ξαναμιλάμε γι’ αυτό. Ελπίζουμε να είναι ευχάριστα τα νέα. 

Συνεχίστε κι εσείς την καλή δουλειά σας. Ευχαριστώ πάρα πολύ.