Το ριζοσπαστικό κόμμα δημιουργήθηκε το 2012, από χάκερ και ακτιβιστές της Ισλανδίας, με βασικά αιτήματα μεταξύ άλλων  την άμεση δημοκρατία, την ολοκληρωτική κυβερνητική διαφάνεια, και την προστασία της ιδιωτικότητας στο ίντερνετ. Στις εκλογές του 2013 έλαβε 5% των ψήφων, κερδίζοντας 3 θέσεις στο 63μελές ισλανδικό κοινοβούλιο. Επικεφαλής του Κόμματος των Πειρατών είναι η Μπιργκίτα Γιόνσντοτιρ, η οποία πριν από την ίδρυση του κόμματος, εργαζόταν ως νομικός για το Wikileaks. Σε περίπτωση που οι Πειρατές κερδίσουν τις εκλογές, δεν είναι σίγουρο ότι η Γιόνσντοτιρ θα είναι η επόμενη πρωθυπουργός, αφού έχει δηλώσει ότι θα δεχτεί το αξίωμα εάν «κανείς άλλος δεν μπορεί ή δε θέλει να το κάνει».

Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Έρευνας Κοινωνικής Επιστήμης της Ισλανδίας, για την εφημερίδα Μοργκουνμπλάντιντ, οι Πειρατές συγκεντρώνουν το 22,6% στην πρόθεση ψήφου, αφήνοντας λίγο πιο πίσω το κυβερνόν κεντροδεξιό Ανεξάρτητο Κόμμα με 21,1%. Το ποσοστό αυτό είναι σημαντικά χαμηλότερο από το 40% που συγκέντρωναν οι Πειρατές την περίοδο των μεγάλων αντικυβερνητικών διαδηλώσεων τον Απρίλιο, αλλά μπορεί να αποδειχθεί αρκετό για να κερδίσουν τις επερχόμενες εκλογές. Στην τρίτη θέση είναι το Αριστερό-Πράσινο κόμμα με 18,6%.

Οι Πειρατές έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο να σχηματίσουν κυβέρνηση με τα δύο κόμματα που βρίσκονται αυτήν την στιγμή στην εξουσία, το Ανεξάρτητο Κόμμα και το κεντρώο Προοδευτικό κόμμα. Σύμφωνα με τον Guardian, ελπίζουν να σχηματίσουν μία προεκλογική συμμαχία με άλλα κόμματα, ώστε οι ψηφοφόροι να γνωρίζουν «τι θα σημαίνει η ψήφος τους». Το κόμμα τονίζει ότι «πολύ συχνά οι ψηφοφόροι εξαπατούνται μετά τις εκλογές, όταν τα κόμματα κάνουν συμβιβασμούς κατά τον σχηματισμό κυβέρνησης». Προσθέτει ότι σκοπεύει να συνεργαστεί με όποιο κόμμα στοχεύει σε «βαθιά συστημική αλλαγή» στην οποία συμπεριλαμβάνεται ένα νέο Σύνταγμα, φτιαγμένο από τους πολίτες με οριζόντιες διαδικασίες.

Οι εκλογές στην Ισλανδία διεξάγονται μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού της χώρας, Σίγκμουντουρ Γκουλάουγκσον, τον περασμένο Απρίλιο, όταν ξέσπασε το παγκόσμιο σκάνδαλο των Panama Papers στο οποίο εμπλεκόταν, μεταξύ άλλων ηγετών. Η παραίτηση Γιόχανσον έγινε εν μέσω μερικών από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις που γνώρισε ποτέ η χώρα. Ο Γκουνλάγκσον αντικαταστάθηκε από τον  υπουργό Σίγκουρουρ Ίνγκι Γιόχανσον, ο οποίος υποχρεώθηκε να προκηρύξει εκλογές εντός του χρόνου.

Οκτώ χρόνια μετά τη βαθιά τραπεζική κρίση του 2008, όταν οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζες της Ισλανδίας κατέρρευσαν και το χρηματιστήριο έπεσε κατά 97%, η Ισλανδία σήμερα υπολογίζει ανάπτυξη 4,3%, ενώ η ανεργία βρίσκεται σε ποσοστά λίγο κάτω από το 3%.

Πηγές: Guardian, Quartz