Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ξεπλένει τους φασίστες στη Βολιβία

Ο ακαδημαϊκός και δημοσιογράφος Άλαν ΜακΛηοντ, συγγραφέας του  «Κακά Νέα από τη Βενεζουέλα: Είκοσι χρόνια fake news και παραποιημένων ρεπορτάζ» (Bad News From Venezuela: Twenty Years of Fake News and Misreporting), με άρθρο του στο MintPressNews καταγγέλει τον ύποπτο ρόλο του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Βολιβία.

Ο κ. ΜακΛήοντ απονομιμοποιεί το Παρατηρητήριο, αναφερόμενος εκτενώς στα δημοσιεύματα και τις ανακοινώσεις του, και τονίζοντας ότι μόνος στόχος του Παρατηρητηρίου είναι να εξυπηρετήσει τις πολιτικές των ΗΠΑ.

«Από τις 10 Νοεμβρίου, η Βολιβία βρίσκεται σε αναταραχή. Η κυβέρνηση των πραξικοπηματιών οδήγησε τον Μοράλες στην εξορία, συνέλαβε αριστερούς πολιτικούς και δημοσιογράφους, έδωσε συγχωροχάρτι σε όλα τα εγκλήματα των δυνάμεων ασφαλείας διότι ‘διεπράχθησαν για την επανεγκαθίδρυση της τάξης’, δίνοντας έτσι , ουσιαστικά, άδεια να σκοτώνουν όποιον αντιστέκεται στην εξουσία της νέας χούντας. Δεκάδες δολοφονήθηκαν, οι ιθαγενείς στην Κοτσαμπάμπα και την Σενκάτα σφαγιάστηκαν.

Σε τέτοιες δύσκολες και συγχισμένες καταστάσεις, εκατομμύρια άνθρωποι από όλο τον κόσμο στρέφονται προς τις διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για καθοδήγηση. Ωστόσο, αδιαφορώντας για τους καταπιεσμένους, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch, HRW) στήριξε τους πραξικοπηματίες. Στο επίσημο δελτίο τύπου του, αποφεύγει την χρήση της λέξης πραξικόπημα και κάνει λόγο για ‘Παραίτηση Μοράλες’», αναφέρει συγκεκριμένα.

Ο διευθυντής του Παρατηρητηρίου για την Αμερική, Χοσέ Μιγκέλ Βιβάνκο, υποστηρίζει ότι ο πρόεδρος Μοράλες «παραιτήθηκε μετά από εβδομάδες πολιτικής αναταραχής και βίαιων συγκρούσεων», και δεν κάνει ούτε μία αναφορά στην βία της αντιπολίτευσης ή στο ρόλο του στρατού, που ζήτησε από το Μοράλες, υπό την απειλή όπλων, να παραιτηθεί.

«Έτσι κάπως, ο Μοράλες μυστηριωδώς “ταξίδεψε στο Μεξικό”, μας λέει το Παρατηρητήριο – δηλαδή δεν διέφυγε για να αποφύγει τη σύλληψη. Και πάλι το Παρατηρητήριο, στρατηγικά ενδυναμώνει το πραξικόπημα, συμβουλεύοντάς το να “θέσει ως προτεραιότητα τα δικαιώματα”», σημειώνει. Αναφέρεται επίσης σε τουίτ του εκτελεστικού διευθυντή του Παρατηρητηρίου, Κένεθ Ροθ, ο οποίος έγραψε πως ο Μοράλες έπεσε «θύμα μιας αντι-επανάστασης που είχε στόχο την υπεράσπιση της δημοκρατίας … κατά της νοθείας και της παράνομης υποψηφιότητας του ιδίου», υποστηρίζοντας παράλληλα ότι ο Μοράλες είχε διατάξει το στρατό να πυροβολεί κατά διαδηλωτών: «ο στρατός έπαψε να τον στηρίζει γιατί δεν ήθελε [ο στρατός] να ανοίξει πυρ κατά ανθρώπων για να τον κρατήσει [το Μοράλες] στην εξουσία».

Ο Ροθ εμφανίζεται να εγκρίνει το πραξικόπημα, το περιγράφει ως «εξέγερση» και ως «μεταβατική στιγμή» για τη Βολιβία, ενώ το Μοράλες τον παρουσιάζει ως έναν «τύραννο αποκομμένο από το λαό». Και δεν αναφέρεται – ο Ροθ ή το Παρατηρητήριο – στις πράξεις και τις δηλώσεις της νέας αυτοανακηρυγμένης προέδρου, Ζανίν Ανιέζ, η οποία χαρακτήρισε την πλειονότητα του πληθυσμού της Βολιβίας, τους ιθαγενείς, ως «σατανιστές» και επιμένει ότι δεν πρέπει να τους επιτρέπεται να ζουν στις πόλεις, αλλά, αντ’ αυτού πρέπει να στέλνονται στην έρημο ή σε αραιοκατοικημένα υψίπεδα [επί λέξη το κείμενό της στο τουίτερ: Ι dream of a Bolivia free of satanic indigenous practices. The city is not for the Indian: they should go to the highlands or the desert]. Ούτε σχολιάζεται η δήλωσή της ότι είναι «αποφασισμένη να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα» για να επιβάλλει την τάξη στον πληθυσμό.

Μιά μακρά ιστορία με δύο μέτρα και δύο σταθμά

Οπως αναφέρει ο κ. ΜακΛήοντ, «το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ιδρύθηκε το 1978 ως Παρατηρητήριο των συμφωνιών του Ελσίνκι, μια αμερικάνικη οργάνωση αφιερωμένη στην αποκάλυψη των εγκλημάτων του σοσιαλιστικού ανατολικού μπλοκ και με στόχο την παρατήρηση της επιβολής ή μη των Συμφωνιών του Ελσίνκι.

Από την ημέρα που ιδρύθηκε, το Παρατηρητήριο κατακρίνεται αδιάκοπα ως ένα ντε φάκτο όχημα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, προσλαμβάνει πρώην στελέχη κυβερνήσεων των ΗΠΑ σε θέσεις κλειδιά και είναι πάντα προκατειλημμένο κατά αριστερών κυβερνήσεων, μη φιλικών προς τις ΗΠΑ.

Για παράδειγμα, το 2008, μία έκθεση για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βενεζουέλα, που υπέγραφε ο Χοσέ Βιβάνκο, καταδικάστηκε αμέσως από εκατοντάδες ακαδημαϊκούς και μελετητές της Λατινικής Αμερικής, που είπαν ότι “έχει χοντροειδή λάθη” και “δεν είχε έστω και κατ’ ελάχιστον σχέση με τις αρχές της έρευνας, της αντικειμενικότητας, της ακρίβειας και της πιστότητας”. Όντως, ο Βιβάνκο παραδέχθηκε ανοικτά ότι ήταν προκατειλημμένος, αποκαλύπτοντας ότι έγραψε την έκθεση αυτή “γιατί θέλαμε να δείξουμε στον κόσμο ότι η Βενεζουέλα δεν είναι πρότυπο για κανέναν”.

Από την άλλη, το Παρατηρητήριο ήταν σχετικά σιωπηλό όταν έγινε πραξικόπημα στην Ονδούρα για την ανατροπή του αριστερού προέδρου Μανουέλ Ζελάγια, όπως και για την καταπίεση που ακολούθησε, κατ΄ ουσίαν φέρνοντας νερό στο μύλο της αλλαγής καθεστώτος που υποστήριξαν οι ΗΠΑ.

Όπως έγραψε το 2013 ο Κήαν Μπατ, σήμερα διευθυντής επικοινωνίας του Μπέρνυ Σάντερς, “οι βαθείς δεσμοί του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τον κρατικό και επιχειρηματικό τομέα στις ΗΠΑ, πρέπει να το αποκλείσουν από οποιαδήποτε δημόσια υπόνοια ανεξαρτησίας”.

Ομοίως, και η εικόνα της Διεθνούς Αμνηστίας ως υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κρύβει το σκοτεινό της παρελθόν, ως, ουσιαστικά, βιτρίνας των δυτικών κυβερνήσεων.

Όπως αποκάλυψε πρόσφατα το MintPress News, ο ένας εκ των ιδρυτών της, ο Πήτερ Μπένενσον, ήταν φανατικός αντικομμουνιστής, με βαθείς δεσμούς με το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών και Αποικιών, o οποίος στήριξε το απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική κατ’ εντολήν της κυβέρνησης της Βρετανίας.

Ένας άλλος εκ των ιδρυτών, ο Λούις Κάτνερ, ήταν συνεργάτης του FBI και συνδεόταν με την δολοφονία, από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, του ηγέτη των Μαύρων Πανθήρων, Φρεντ Χάμπτον. Ο Κάτνερ ίδρυσε και έναν οργανισμό με την ονομασία «Φίλοι του FBI», αφιερωμένο στην αντιμετώπιση κριτικών εις βάρος του Γραφείου Ομοσπονδιακών Ερευνών.

Αν κάποιοι εκπλαγούν με την αντιμετώπιση της κατάστασης στη Βολιβία από το Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, την επικρότηση του δεξιού αμερικανοκίνητου πραξικοπήματος κατά ενός δημοκρατικά εκλεγμένου ηγέτη,  ας γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται για παράβλεψη ή λάθος. Το Παρατηρητήριο κάνει το καθήκον του, ενισχύοντας την αμερικάνικη ηγεμονία, καταδικάζοντας όποιον αριστερό την αμφισβητεί στην «αυλή των ΗΠΑ» [τη Λατινική Αμερική].».

Τα αποσπάσματα από το άρθρο μεταφράστηκαν και δημοσιεύονται με δεδομένη την συγκατάθεση του MintPress, το οποίο στηρίζει Creative Commons