Όπως αναφέρει η «Μακεδονία», στην πραγματογνωμοσύνη οι μηχανικοί του ΤΕΕ εκτιμούν ότι η μέθοδος που ακολούθησε το τεχνικό προσωπικό της ΕΥΑΘ για την αποκατάσταση του αγωγού ήταν η ενδεδειγμένη, η διάρκεια των εργασιών ήταν εύλογη, ενώ και στο θέμα της διανομής των διαθέσιμων ποσοτήτων νερού στην πόλη φαίνεται ότι αξιοποιήθηκαν στο έπακρο οι δυνατότητες του υπάρχοντος υδροδοτικού συστήματος.

Σε σχέση με τα αίτια της βλάβης, στην έκθεση του ΤΕΕ επισημαίνεται ότι η οξείδωση των χαλύβδινων οπλισμών του αγωγού, που προκάλεσε τελικά και τη θραύση του, αποδίδεται στο αλκαλικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται ο αγωγός στην περιοχή, ενώ αποκλείεται το ενδεχόμενο κακών χειρισμών κατά τη λειτουργία του. Δε φαίνεται να είναι τυχαίο το γεγονός ότι και οι προηγούμενες δύο αστοχίες (σπασίματα) του αγωγού, το 1986 και το 1994, βρίσκονται στο ίδιο περίπου σημείο (σε ένα μήκος 200 μ.), ενώ ανάλογα ήταν τα ευρήματα και στις βλάβες του 2004.

Σε ό,τι αφορά στην τεχνική διαδικασία που ακολουθήθηκε από την ΕΥΑΘ για την αποκατάσταση της βλάβης, αυτή θεωρείται η ενδεδειγμένη σύμφωνα με το πόρισμα του ΤΕΕ. Επίσης, ο χρόνος που διήρκεσε η αποκατάσταση της βλάβης (επισκευή – έλεγχοι), η οποία δημιούργησε σοβαρά προβλήματα υδροδότησης στο Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης για αρκετές ημέρες, θεωρείται «λογικός» στην έκθεση του επιμελητηρίου, με δεδομένες τις δυσκολίες που υπήρχαν: εκκένωση μεγάλου όγκου νερού, διαμόρφωση ασφαλών συνθηκών εργασίας για το προσωπικό, μέτρα προστασίας του ίδιου του αγωγού και έλεγχος της ποιότητας του νερού.

Για το επίμαχο θέμα της διανομής του διαθέσιμου νερού στο Πολεοδομικό κατά τη διάρκεια της βλάβης, επισημαίνεται ότι το έλλειμμα άγγιζε τότε τα 60.000 κ.μ. νερού την ημέρα, οι καταναλώσεις ενδέχεται να ήταν μέχρι και διπλάσιες λόγω των έκτακτων συνθηκών, ενώ κατά προτεραιότητα έπρεπε να εξυπηρετούνται οι ανάγκες της ΒΙΠΕ-Θ και των νοσοκομείων (αυτές έφταναν στο 24% του διαθέσιμου νερού). Με τα δεδομένα αυτά και λαμβάνοντας υπόψη τις χρόνιες αδυναμίες του δικτύου μεταφοράς και διανομής, η ΕΥΑΘ λειτούργησε στα πλαίσια των δυνατοτήτων που είχε υπό τις έκτακτες αυτές συνθήκες, εκτιμούν οι μηχανικοί του ΤΕΕ.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΥΑΘ “στην πραγματογνωμοσύνη προτείνεται κυρίως να εξεταστούν οι εναλλακτικές είτε της συντήρησης είτε της αντικατάστασης του 40χρονου και πλέον αγωγού, όπως και η περαιτέρω αυτοματοποίηση του δικτύου μεταφοράς – αποθήκευσης και διανομής  του νερού, μέτρα για τα οποία η διοίκηση της εταιρείας έχει ήδη από την πρώτη ώρα μεριμνήσει. Συγκεκριμένα:

1. έχει ήδη προκηρυχθεί και βρισκόμαστε πλέον στη φάση ανάθεσης του έργου «Συμφωνία – πλαίσιο για την ενίσχυση – επισκευή του υδαταγωγού Αραβησσού», προϋπολογισμού 5,4 εκατ. ευρώ (προηγήθηκε η σχετική επικαιροποιημένη μελέτη του ομότιμου καθηγητή ΑΠΘ Γ. Πενέλη, μετά από αίτημα της διοίκησης). Ο ανάδοχος θα αναλάβει την ενίσχυση και επισκευή του τσιμεντένιου αγωγού, με στόχο να συντηρηθεί προληπτικά και σε πλήρη λειτουργία για πρώτη φορά από κατασκευής του, το 1976.

2. προχωρά συμπληρωματικά το διπλό έργο ανίχνευσης διαρροών στον αγωγό, αφενός με τη βοήθεια δορυφόρου (radar) και, αφετέρου, με εσωτερική τηλεπισκόπηση με την ακουστική μέθοδο.

3. στη φάση επιλογής αναδόχου βρίσκεται η επέκταση του τηλεελέγχου και αυτοματισμού (SCADA) του δικτύου ύδρευσης, έργο προϋπολογισμού 4,1 εκατ. ευρώ, ενώ έχει προχωρήσει και η ζωνοποίηση του δικτύου.

Τέλος, το έργο – «ανάσα» της επέκτασης της Εγκατάστασης Επεξεργασίας Νερού Θεσσαλονίκης (ΕΕΝΘ Α2 φάση), το οποίο κατά τη διάρκεια της περσινής βλάβης η διοίκηση της εταιρείας το ανέδειξε ως μείζονος σημασίας για τη διαχείριση έκτακτων υδροδοτικών αναγκών, σήμερα βρίσκεται στη φάση της έγκρισης των τευχών δημοπράτησης από τη Διαχειριστική Αρχή της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, ώστε να ακολουθήσει η προκήρυξη της κατασκευής του.

Η ΕΥΑΘ είχε ζητήσει από το ΤΕΕ-ΤΚΜ τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης με έγγραφό της στις 7 Απριλίου 2018″.

πηγή: makthes.gr