Υπενθυμίζεται ότι με μία σύντομη αναφορά στο τέλος ενός ΦΕΚ, η Νίκη Κεραμέως, χωρίς ενημέρωση, χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση, χωρίς εξηγήσεις, κάνει την από καιρό «εξαγγελία» της πράξη, βάζοντας τέλος στα Νέα Προγράμματα Σπουδών Ιστορίας για το Γυμνάσιο και το Λύκειο, που είχαν δημιουργηθεί από μια καταρτισμένη ομάδα ιστορικών και εκπαιδευτικών που είχε συγκροτήσει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής επί της προηγούμενης κυβέρνησης. Έτσι, επανέρχονται τα προγράμματα σπουδών του 2002 και 2003 για το μάθημα της Ιστορίας σε Λύκεια και Γυμνάσια, με τη δήλωση της υπουργού πριν ακόμη γίνει υπουργός «η Ιστορία δεν πρέπει να έχει χαρακτήρα κοινωνιολογικό αλλά να αναπτύσσει την εθνική συνείδηση», να γίνεται πράξη.
Επιστρέφει η Ιστορία της «εθνικής συνείδησης» σε Γυμνάσιο και Λύκειο με υπογραφή Κεραμέως
Στη δήλωσή του ο Νίκος Φιλής συνεχίζει λέγοντας : «Κομπάζει η κα Κεραμέως για δήθεν ‘ανανέωση’ των σχολικών βιβλίων μετά από 20 χρόνια, τη στιγμή που στο μάθημα της ιστορίας Γυμνασίου και Λυκείου ουσιαστικά «αναπαλαίωση» επιχειρεί: Επαναφέρει, απλώς, σε ισχύ τα προγράμματα σπουδών που ίσχυαν πριν από σχεδόν δύο δεκαετίες, το 2002 και το 2003.
Θυμίζω, ότι τα νέα προγράμματα σπουδών, που εντελώς αναιτιολόγητα καταργεί η κυρία Κεραμέως, είχε εκπονήσει -ανιδιοτελώς- επιτροπή του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής από έγκριτους πανεπιστημιακούς ιστορικούς και εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με επικεφαλής τον καθηγητή Πολυμέρη Βόγλη, μετά από εξαντλητικό ανοικτό επιστημονικό διάλογο. Τα είχε δε αποδεχτεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2019, δημοσιεύοντας στο ΦΕΚ τη σχετική απόφαση. Για το λόγο αυτό, είναι όνειδος για την νέα διοίκηση του ΙΕΠ το γεγονός ότι συνέργησε σε αυτή την απαράδεκτη και σκοταδιστική απόφαση.
Είναι πραγματικά απορίας άξιο τι από τα παρακάτω στοιχεία στα εγκεκριμένα προγράμματα Ιστορίας ενόχλησαν την κυβέρνηση των «αρίστων»:
• Μήπως το ότι έθεταν ως κύριο σκοπό του μαθήματος την καλλιέργεια ανθρωπιστικών και δημοκρατικών αξιών;
• Μήπως το ότι έδιναν προτεραιότητα σε ιστορικά θέματα που εστιάζουν στην κοινωνία και ειδικότερα στις μη προνομιούχες ιστορικά κοινωνικές ομάδες;
• Μήπως το ότι μετατόπιζαν το επίκεντρο του μαθήματος από την αποστήθιση πληροφοριών στην ενδυνάμωση της κριτικής σκέψης;
• Μήπως το ότι προέτρεπαν και διευκόλυναν τους εκπαιδευτικούς να εφαρμόσουν καινοτόμες μεθόδους διδασκαλίας και μάθησης;
• Μήπως ενόχλησε η δημιουργική χρήση των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών (ΤΠΕ), που θα αξιοποιούνταν ως εργαλεία διδασκαλίας σε ένα μαθητοκεντρικό περιβάλλον μάθησης; Ή μήπως το γεγονός ότι τα παιδιά διδάσκονταν να αξιοποιούν δημιουργικά και ευφάνταστα τις κάθε είδους πρωτογενείς πηγές της ιστορίας αντί να αποστηθίζουν σελίδες επί σελίδων για να τις αναπαράγουν στις γραπτές εξετάσεις του Ιουνίου;
Η κα Κεραμέως και η κυβέρνηση σπεύδουν να απαλλαγούν από κάθε δημιουργική πρωτοβουλία και προοδευτική απόφαση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ προτού αυτές αρχίσουν να ριζώνουν στην κοινωνία και να αποδίδουν καρπούς. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση για μια ακόμα φορά «δεν έγινε» και η αντιμεταρρύθμιση κομπορρημονεί».