Η ξαφνική επιδείνωση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων στο Αιγαίο, σηματοδοτεί μια τακτική στροφή στην Ερντογανική Τουρκική εξωτερική πολιτική και το μεγάλο ερώτημα παραμένει αν θα εξελιχθεί και σε αλλαγή στρατηγικής – με ενδεχόμενη τροποποίηση ή και ανατροπή του πάλαι ποτέ κραταιού Δόγματος Νταβούτογλου. Οι αναφορές περί Λωζάνης και νησιών, προς το παρόν ερμηνεύονται από τους περισσότερους αναλυτές ως εσωτερικής κατανάλωσης, ως απόπειρα εθνικιστικής πλειοδοσίας κατά της παραδοσιακά επιθετικής στο Αιγαίο κεμαλικής αντιπολίτευσης. 

Αλλά για την Ελληνική πολιτική ηγεσία η πρόκληση παραμένει: Μήπως οι περιπλοκές και οι δυσκολίες που συναντά σε Συρία και Ιράκ η Τουρκική εξωτερική πολιτική της στροφής προς την ανατολή ως “τουρκική ενδοχώρα” και φυσικό πεδίο δράσης, οδηγήσει τη γείτονα σε διεκδικητική πορεία και επικίνδυνες ενέργειες στο Αιγαίο, στα χωρικά μας ύδατα και στον εναέριο χώρο; Μήπως στην προσπάθειά του να εδραιωθεί ως “εθνάρχης” ο Ερντογάν, οδηγηθεί σε αναζητήσεις και περιπέτειες; Και τέλος, μήπως θύλακες στρατιωτικών που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ανοικτά τον Τούρκο πρόεδρο, σκεφτούν ότι μια στρατιωτική κρίση με την Ελλάδα θα ήταν μια ανέλπιστη ευκαιρία και την επιδιώξουν στις συχνές αψιμαχίες στο Αιγαίο;