Σύμφωνα με πληροφορίες του News247.gr, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα των 29 Ευρωπαίων δημοσιογράφων για διαφάνεια στο πώς ξοδεύεται το επίδομα «αποζημίωσης γενικών εξόδων» των ευρωβουλευτών, που προορίζεται για έξοδα γραφείου στις εκλογικές περιφέρειες τους όπως μισθώματα γραφείων, λογαριασμοί τηλεφώνου, υπολογιστές κλπ.

Οι δημοσιογράφοι που συμμετέχουν στο «The MEP’s project», ένας από κάθε χώρα της ΕΕ και ένας συντονιστής, είχαν ζητήσει πληροφορίες σχετικά με το πώς οι 751 ευρωβουλευτές ξοδεύουν το ποσό των 4. 416 ευρώ το μήνα, για το οποίο «δεν δίνουν λογαριασμό». Το Ευρωκοινοβούλιο είχε απορρίψει το αίτημα τους και στη συνέχεια κατέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπου επίσης απορρίφθηκε η πρόταση τους. Το σκεπτικό της απόρριψης αναφέρει «ότι οι βουλευτές του Ευρωκοινοβουλίου μπορούν να επικαλούνται προστασία προσωπικών δεδομένων, όποτε υπάρχει η πολιτική ανάγκη, γιατί η προστασία των δεδομένων αξίζει περισσότερο από τη διαφάνεια».

Το Ευρωκοινοβούλιο δίνει 3,2 εκατομμύρια κάθε μήνα μόνο για την αποζημίωση γενικών εξόδων των ευρωβουλευτών (περίπου 40 εκατομμύρια ευρώ ετησίως). Η προσπάθεια των 29 δημοσιογράφων ξεκίνησε το 2015, όταν ζήτησαν αντίγραφα των αρχείων των δαπανών των ευρωβουλευτών σε βάθος τεσσάρων χρόνων, εκπροσωπώντας ο καθένας τη χώρα του.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Ευρωκοινοβουλίου, «αυτή η κατ’ αποκοπήν αποζημίωση αποσκοπεί στην κάλυψη του κόστους των δραστηριοτήτων στις εκλογικές περιφέρειες κυρίως, όπως είναι τα μισθώματα γραφείων και το κόστος διαχείρισης, οι λογαριασμοί και οι συνδρομές τηλεφώνου, οι δραστηριότητες εκπροσώπησης, οι υπολογιστές και τα τηλέφωνα, η διοργάνωση συνεδρίων και εκθέσεων. Η αποζημίωση μειώνεται κατά το ήμισυ για τους ευρωβουλευτές που απουσιάζουν αδικαιολόγητα τις μισές τουλάχιστον ημέρες των συνόδων της ολομέλειας σε ένα κοινοβουλευτικό έτος (από Σεπτέμβριο έως Αύγουστο)».

«Να ανοίξουν οι δαπάνες στον δημόσιο έλεγχο»

Η Σλοβένα δημοσιογράφος Ανούσκα Ντέλιτς, συντονίστρια του «The MEP’s project», κάνει λόγο για απογοητευτική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και επισημαίνει πως οι Ευρωβουλευτές συνεχίζουν να μη δίνουν λόγο στους πολίτες της Ευρώπης. Υπογράμμισε ότι θα πρέπει οι δαπάνες των Ευρωβουλευτών να ανοίξουν στον δημόσιο έλεγχο και ξεκαθάρισε πως η ομάδα των δημοσιογράφων θα ασκήσει έφεση.

«Η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ είναι απογοητευτική και – σε συνδυασμό με την σαφώς αποδεδειγμένη απροθυμία των βουλευτών του ΕΚ να ελεγχθούν οι δαπάνες τους – αποτελεί εργαλείο στα χέρια των σκεπτικιστών της ΕΕ. Δείχνει ότι οι μόνοι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των πολιτών της ΕΕ, οι βουλευτές του ΕΚ, μπορούν να μη δίνουν λόγο σε κανέναν, τουλάχιστον όχι στους Ευρωπαίους πολίτες.

Φαίνεται επίσης ότι το δικαστήριο αντιγράφει τα επιχειρήματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κατά συνέπεια αναρωτιέμαι τι έκαναν κατά τη διάρκεια αυτών των τριών ετών που συζητούσαν την υπόθεση! Ένα από τα κύρια επιχειρήματά μας – ότι τα έγγραφα που ζητούμε δεν είναι προσωπικά δεδομένα των ευρωβουλευτών – παραβλέφθηκε εντελώς από το Δικαστήριο.

Ανεξάρτητα από αυτή την ετυμηγορία, είμαι πεπεισμένη ότι εμείς έχουμε δίκιο και ότι εκείνοι κάνουν λάθος. Οι δημόσιες δαπάνες των βουλευτών του ΕΚ πρέπει να είναι ανοικτές στον δημόσιο έλεγχο, όπως ακριβώς και κάθε δημόσια δαπάνη, εκτός από τις στρατιωτικές υπηρεσίες ή τις υπηρεσίες πληροφοριών. Θα ασκήσουμε έφεση. Δεν έχουμε άλλη επιλογή».

«Χαμένοι το ευρύ κοινό και η διαφάνεια»

Η δικηγόρος της ομάδας των δημοσιογράφων που προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, Νατάσα Μουσάρ, δήλωσε ότι σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου η προστασία των δεδομένων αξίζει περισσότερο από τη διαφάνεια. Τόνισε πως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αναγνωρίσει ότι  οι δημοσιογράφοι έχουν το δικαίωμα να διαδίδουν τις πληροφορίες στο κοινό. Έφερε παραδείγματα ατασθαλίας Ευρωβουλευτών και ανέφερε ότι με την απόφαση του Δικαστηρίου έχει χάσει το ευρύ κοινό και η διαφάνεια ως πρότυπο στη σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία.

«Η απόφαση αυτή βασικά λέει ότι οι βουλευτές του ΕΚ μπορούν να επικαλούνται προστασία προσωπικών δεδομένων, όποτε υπάρχει η πολιτική ανάγκη, γιατί η προστασία των δεδομένων αξίζει περισσότερο από τη διαφάνεια. Πρέπει να τονίσουμε ότι συζητούμε στην προκειμένη περίπτωση ένα τεράστιο ποσό δημόσιων πόρων, 62 εκατομμύρια ευρώ ετησίως και σε μία κοινοβουλευτική εντολή 300 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία, σύμφωνα με την απόφαση αυτή, είναι απόλυτα μυστικά για το κοινό.

Οι δημοσιογράφοι έχουν δικαίωμα ως ελεγκτές του ΕΚ και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει ήδη αναγνωρίσει το δικαίωμά τους να αναζητούν πληροφορίες και να τις διαδίδουν στο κοινό. Για παράδειγμα, για να διαπιστώσουν ότι η Marie Le Pen απασχολούσε έναν σωματοφύλακα, πληρώνοντάς τον ως βοηθό της, ένας Πολωνός βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πληρώνει για τη φροντίδα της μητέρας του σε μια κλινική για ηλικιωμένους από τα λεφτά του ΕΚ.

Αναμφισβήτητα, ο ευρωπαϊκός κανονισμός για την προστασία των δεδομένων, που ισχύει για τα θεσμικά όργανα της ΕΕ (45/2001), ζητά από τους δημοσιογράφους να αποδείξουν την αναγκαιότητα της πρόσβασης στα δεδομένα που είναι αντίθετα με την αποστολή και το έργο των δημοσιογράφων. Ωστόσο, ορισμένα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα έχουν ήδη συνειδητοποιήσει τη σημασία της διαφάνειας και ότι η προστασία των προσωπικών δεδομένων δεν μπορεί να επεκταθεί σε όλα τα καθήκοντα των δημοσίων υπαλλήλων.

Για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε με δική της πρωτοβουλία να δημοσιεύσει τα δικά της έξοδα ταξιδίου υπό την πίεση των ΜΚΟ που αγωνίζονται για τη διαφάνεια. Θα μπορούσαμε να ελπίζουμε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πράξει το ίδιο, αλλά προσωπικά, διαβάζοντας αυτήν την απόφαση, είμαι σκεπτική. Φοβούμαι ότι αυτή η κρίση θα έχει αρνητικό αντίκτυπο σε ένα θετικό παράδειγμα, διότι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να διεκδικήσουν την προστασία των προσωπικών δεδομένων και έτσι να αποτρέψουν την προληπτική αποκάλυψη των δεδομένων που σχετίζονται με τη δουλειά τους. Σήμερα δεν έχασαν μόνο οι δημοσιογράφοι, αλλά το ευρύ κοινό και η διαφάνεια ως πρότυπο στη σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, για να μην αναφέρουμε την κοινή λογική».

Τα ποσά που λαμβάνουν οι Ευρωβουλευτές

Σύμφωνα με την ενημέρωση του Ευρωκοινοβουλίου, οι Ευρωβουλευτές λαμβάνουν τα παρακάτω ποσά:

– 8.611,31 ευρώ προ φόρων, καθαρός μηνιαίος μισθός 6.710,67 ευρώ.

– Σύνταξη γήρατος από την ηλικία των 63 ετών που φτάνει μέχρι το 70% επί του μισθού για κάθε πλήρες έτος άσκησης της θητείας τους.

– 4.416 ευρώ το μήνα ως «αποζημίωση γενικών εξόδων» για κάλυψη του κόστους των δραστηριοτήτων τους στις εκλογικές περιφέρειες όπως μισθώματα γραφείων, λογαριασμοί τηλεφώνου, υπολογιστές κοκ.

– 4.264 ευρώ ετησίως για «έξοδα μετακίνησης» για εισιτήρια, διόδια, επιβάρυνση για υπέρβαρες αποσκευές ή τέλη κρατήσεων, έξοδα ταξιδιών και στέγασης εκτός κράτους εκλογής τους κοκ.

– 313 ευρω την ημέρα ως «αποζημίωση διαμονής» για την κάλυψη των εξόδων που αφορούν ξενοδοχείο, γεύματα κοκ για κάθε ημέρα που είναι παρόντες στις συνεδριάσεις σε Βρυξέλλες ή Στρασβούργο.

– 156 ευρώ την ημέρα για συναντήσεις εκτός της ΕΕ (εδώ προστίθενται τα έξοδα για λογαριασμούς ξενοδοχείων που επιστρέφονται χωριστά).

– Επιστροφή του 2/3 των ιατρικών εξόδων τους.

– Αποζημίωση στο τέλος της περιόδου της θητείας τους («μεταβατική» και λόγω «λήξης θητείας» όπως την ονομάζουν) ίση με τον μισθό τους, για έναν μήνα κάθε έτους της θητείας τους, με διάρκεια καταβολής αυτής της αποζημίωσης έως και για δύο χρόνια, εφόσον δεν έχουν αναλάβει εντολή σε άλλο κοινοβούλιο ή δεν ασκούν δημόσιο αξίωμα (αν ο ευρωβουλευτής δικαιούται ταυτόχρονα σύνταξη λόγω γήρατος ή σύνταξη αναπηρίας, επιλέγει μεταξύ των δύο).