του Κώστα Εφήμερου
Στις συνεντεύξεις που έδωσαν πριν τις εκλογές τόσο τα κορυφαία στελέχη όσο και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός οι δημοσιογράφοι δεν απέφυγαν να ρωτήσουν περί της απλής αναλογικής. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει επί δεκαετίες την εφαρμογή της και μάλιστα το 2010 κατέθεσε στα πλαίσια της αντιπολιτευτικής του στρατηγικής και νομοσχέδιο για την εφαρμογή της. Η απάντηση όλων των εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι η απλή αναλογική είναι ένα πάγιο αίτημα της αριστεράς και ότι ως πρώτη κυβέρνηση που εκπροσωπεί το χώρο θα ήταν «από τα πρώτα πράγματα που θα κάνει».
Όμως κάτι δεν δούλεψε στην συγκεκριμένη περίπτωση γιατί το κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά το πέρας της συνάντηση γράφει: «Και ως προς τον εκλογικό νόμο, αναγνωρίσθηκε η ανάγκη αλλαγής του, από αυτή την Βουλή, επί το αναλογικότερον, δίχως όμως να θίγεται η ουσία της από το Σύνταγμα επιβαλλόμενης κυβερνητικής σταθερότητας.»
Δηλαδή όχι μόνο δεν θα δούμε απλή αναλογική στον αιώνα τον άπαντα αλλά σύμφωνα με τον συνταγματολόγο Πρόεδρο της Δημοκρατίας τούτο δεν είναι καν συμβατό με το Σύνταγμά μας. Σου λέει η ουσία του Συντάγματος (που προφανώς τεκμαίρεται μέσω απόσταξης) είναι η επιβαλλόμενη κυβερνητική σταθερότητα. Αυτό το επιβαλλόμενη σαν να το έχουμε καταλάβει τα τελευταία χρόνια.
Για να μην τα πολυλογούμε το Σύνταγμα δεν το νοιάζει τόσο αν είναι αντιπροσωπευτική η κυβέρνηση. Αν φτάνουν για παράδειγμα 2,1 εκατομμύρια ψηφοφόροι σε ένα εκλογικό σώμα 9,8 εκατομμυρίων. Σημασία έχει η σταθερότητα.
Με αυτή τη λογική λοιπόν, εφόσον το απόλυτο ζητούμενο του Συντάγματος είναι η κυβερνητική σταθερότητα, εύκολα εξάγεται και το συμπέρασμα ότι η αλλαγή επί το αναλογικότερον θα γίνει αναλογικότερα προς τη σταθερότητα. Ίσως, για παράδειγμα, με την αύξηση του εκλογικού σκαλοπατιού. Μια άλλη πολύ καλή ιδέα είναι να ψηφίζουν μόνο όσοι έχουν ψηφίσει έστω μια φορά στη ζωή τους στο παρελθόν ΠΑΣΟΚ, αλλά επειδή και αυτό δεν θα άλλαζε ουσιαστικά τίποτα ίσως να περάσουμε κατευθείαν στην αλλαγή του πολιτεύματος επί το βασιλικότερον, μην πάει στράφι και η προσπάθεια του ΔΟΛ με τον Κοκό.