*γράφει το Παρατηρητήριο Γιατρών και Νοσηλευτών για τη Δημόσια Υγεία

Σήμερα το πρωί ο Υπουργός Υγείας ανακοίνωσε την επιστράτευση ιδιωτών ιατρών. Το ερώτημα του τίτλου συνοψίζει ωστόσο το κόλπο γκρόσο στο οποίο καταφεύγει η κυβέρνηση για να καλύψει το προκλητικό σπρώξιμο που κάνει επί ένα χρόνο στο ιδιωτικό κεφάλαιο στην υγεία.

Η πρώτη προτεραιότητα, από την πρώτη μέρα της πανδημίας, όφειλε να είναι η αύξηση των δυνατοτήτων του συστήματος υγείας σε όλα τα επίπεδα: Covid και Non Covid κλινικές, απλές κλίνες και κλίνες ΜΕΘ, δημόσιων και ιδιωτικών νοσοκομείων.

Μια κυβέρνηση που θα ήθελε να αντιμετωπίσει την πανδημία χωρίς πολιτικές και ιδεολογικές παρωπίδες, θα υλοποιούσε ένα σχέδιο ένταξης των πάντων στην υγειονομική άμυνα της χώρας: Από το φαρμακοποιό της γειτονιάς και τον ιδιώτη γιατρό που – ελλείψει επαρκούς Δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας (Κέντρα Υγείας και Τοπικές Μονάδες) – εκτελεί υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας, διάγνωσης, συνταγογράφησης, μέχρι βεβαίως τα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία.

Τι έκανε αντ’ αυτού η κυβέρνηση;

Αδιαφόρησε προκλητικά για την ενίσχυση του ΕΣΥ με μόνιμο προσωπικό. Προχώρησε σε συγκυριακή ενίσχυση, αποκλειστικά με συμβασιούχους, αλλά και αυτή ακόμα η ενίσχυση είναι, (σύμφωνα με την Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του Νοεμβρίου του 2020), πολύ χαμηλότερη αναλογικά από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Μετονόμασε κλίνες σε κλίνες εντατικής θεραπείας χωρίς όμως να έχει διαθέσει προσωπικό, και σε πολλές περιπτώσεις να μην έχει τον απαραίτητο εξοπλισμό. Κλίνη ΜΕΘ δεν σημαίνει σκέτα κλίνη με αναπνευστήρα. Και πολύ περισσότερο, αύξηση των κλινών ΜΕΘ δεν σημαίνει δημιουργική αριθμητική με ήδη υπαρκτές ΜΕΘ στρατιωτικών νοσοκομείων, ή ιδιωτικών κλινικών που «προστίθενται» χωρίς στην πραγματικότητα να προστίθενται στο Σύστημα Υγείας.

Παράλληλα φρόντισε να κρατήσει με νύχια και με δόντια τα ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές έξω από την πανδημία ώστε αυτά να συνεχίσουν να περιθάλπουν ασθενείς λοιπής νοσηρότητας, αποκλείοντας κάθε ύποπτο covid ή ακόμα και πνευμονολογικό περιστατικό.

Σε συνδυασμό με το γεγονός, ότι είτε με απόφαση, είτε εκ των πραγμάτων, μειώθηκαν κατακόρυφα, και από ένα σημείο και μετά, σταμάτησαν τα χειρουργεία στα νοσοκομεία του ΕΣΥ, ο ιδιωτικός τομέας απέμεινε ο μόνος υποδοχέας επεμβάσεων ρουτίνας, αλλά και επεμβάσεων έκτακτης ανάγκης.

Ο λόγος είναι ότι ως Covid free νοσοκομειακές μονάδες είναι πλέον πρακτικά η μόνη διαθέσιμη επιλογή για τυχόν έκτακτα περιστατικά (χειρουργεία, νοσηλεία κλπ) της λοιπής νοσηρότητας.

Τα δημόσια νοσοκομεία, είτε με υπουργική απόφαση, είτε λόγω φόβου προσέλευσης ασθενών, έχουν περικόψει τα χειρουργεία τους.

Αντί λοιπόν τα ιδιωτικά νοσοκομεία να συνεισφέρουν στην συντεταγμένη υγειονομική άμυνα της χώρας, η κυβέρνηση τα κατέστησε προνομιακό πεδίο κερδοφορίας για την ιδιοκτησία τους, δίνοντάς τους επιπλέον πελατεία και διασφαλίζοντας ότι θα μένουν εσαεί Covid free.

Αυτό από μόνο του είναι το πρώτο σκάνδαλο.

Και αυτό το πρώτο σκάνδαλο, οδηγεί σε βαρύ και απαράγραπτο έγκλημα ενάντια στη δημόσια υγεία: η ιατρική που ασκείται στα νοσοκομεία του ΕΣΥ είναι πλέον πολεμική ιατρική, οι ΜΕΘ έχουν εξαντληθεί, τα μεγάλα νοσοκομεία (Ευαγγελισμός, Αττικό, Σωτηρία κλπ) έχουν βουλιάξει και δεκάδες διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ καρτερούν τον θάνατο. Η Αθήνα μετά τη χθεσινή εφημερία (21/3) φαίνεται ότι μένει υγειονομικά ακάλυπτη. Η επιστράτευση 200 ιδιωτών ιατρών δεν λύνει το πρόβλημα της εξάντλησης των δομών του ΕΣΥ. Απλώς το “κουκουλώνει”.

Το δεύτερο σκάνδαλο είναι αυτό που συνέβη στη Θεσσαλονίκη τον Νοέμβριο και στην Αθήνα τον Μάρτιο. Όταν τα πράγματα στα νοσοκομεία του ΕΣΥ καταρρέουν, ο ιδιωτικός τομέας υγείας παριστάνει ότι συνεισφέρει, προσφέροντας δομές ιδιωτικής υγείες μικρές, συνοικιακών δυνατοτήτων, απογυμνωμένες από προσωπικό.

Ορισμένες από αυτές ήταν έτοιμες να κλείσουν. Η ψευδεπίγραφη επίταξή τους (καθώς αυτή γίνεται έναντι αδράς αμοιβής από το κράτος) στην πράξη δεν προσέφερε καμιά ουσιαστική ανάσα στο εξαντλημένο ΕΣΥ. Ήταν απλώς οικονομική ανάσα για τους ιδιοκτήτες τους.

Στην Αθήνα, οι μονάδες που «μπήκαν» στη μάχη ενάντια στον κορωνοϊό είναι το Ιατρικό Περιστερίου και η Λητώ. Μονάδες μικρές, χαμηλών δυνατοτήτων, στάχτη στα μάτια των πολιτών, την ώρα που οι μεγάλες αδελφές μονάδες (Ιατρικό Αθηνών, Διαβαλκανικό, Μετροπόλιταν, Υγεία κλπ) κρατιούνται εκτός Covid, αλλά και εκτός του ευρύτερου υγειονομικού σχεδιασμού των ΥΠΕ.

Το τρίτο σκάνδαλο είναι το γεγονός ότι και αυτές ακόμα οι μικρές και χαμηλών δυνατοτήτων ιδιωτικές μονάδες υγείας περιθάλπουν περιστατικά Covid υπό αυστηρές προϋποθέσεις. Περιστατικά που βρίσκονται ένα βήμα πριν (ή ακόμα και …μετά) το εξιτήριο. Η 2η ΥΠΕ συνέταξε πρωτόκολλο για τη μεταφορά ασθενούς με κορωνοϊό στο Ιατρικό Περιστερίου που απαιτούσε πέρα από το να είναι απύρετος, με καλή οξυγόνωση και βελτιούμενη εικόνα, και έτοιμη (!) αξονική από τα δημόσια νοσοκομεία, μην τυχόν και μπει σε έξοδα ο Όμιλος Ιατρικού Αθηνών.

Το τέταρτο σκάνδαλο είναι ότι αυτές οι λειψές, μικρές και υποκριτικές ενισχύσεις στο ΕΣΥ από τη μεριά του ιδιωτικού κεφαλαίου υγείας, θα αποζημιώνονται με το υπερδιπλάσιο νοσήλειο από το ΚΕΝ (κλειστό ενοποιημένο νοσήλειο), και συγκεκριμένα προσαυξημένο με συντελεστή 2,09.

Τα ιδιωτικά νοσοκομεία όχι μόνο θησαυρίζουν από τα non Covid περιστατικά που δεν έχουν πλέον διέξοδο στο ΕΣΥ, αλλά και απολαμβάνουν εκτάκτων χρηματοδοτικών ενέσεων.

Νέα σελίδα σε αυτό το σκάνδαλο η πρόσφατη απόφαση του ΕΟΠΥΥ να αποζημιώσει ιδιωτική κλινική Θεσσαλονίκης με 2 εκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων μόνο τα 414.000€ αφορούν παρασχεθείσες υπηρεσίες, ενώ τα υπόλοιπα 1,6 εκατομμύρια αφορούν …μελλοντικές ανάγκες. Το ακόμα προκλητικότερο είναι ότι και αυτά ακόμα τα 414.000€ δεν αφορούν χρησιμοποιημένες υπηρεσίες, αλλά «δέσμευση» κλινών. Ο ΕΟΠΥΥ δηλαδή πρέπει να αποζημιώσει ιδιωτική κλινική επειδή «δεσμεύτηκαν» οι πιθανώς άδειες κλίνες της. Πρέπει μάλιστα να πληρώσει «αυθημερόν» την ώρα που οι εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ είναι απλήρωτες. Ντράπηκε και η ντροπή με αυτά που γίνονται.

Το πέμπτο σκάνδαλο είναι ότι και αυτές ακόμα οι λειψές, μικρές και υποκριτικές ενισχύσεις του ΕΣΥ από τη μεριά του ιδιωτικού κεφαλαίο υγείας, αφορούν τα ντουβάρια και τον εξοπλισμό, αλλά όχι το σύνολο του προσωπικού που υπό κανονικές συνθήκες απασχολείται σε αυτά.

Την ώρα που το ΕΣΥ μετατρέπεται σε σύστημα υγείας μίας νόσου, με μεγάλα νοσοκομεία να δέχονται αποκλειστικά Covid ασθενείς (τελευταίο παράδειγμα ο Ερυθρός Σταυρός), οι γιατροί των μικρών ιδιωτικών νοσοκομείων που «διατέθηκαν» στο ΕΣΥ, μετακινούνται στα νοσοκομεία των μητρικών ομίλων.

Τα τελευταία αναλαμβάνουν το «βαρύ» φορτίο να φιλοξενήσουν τους γιατρούς των ιδιωτικών νοσοκομείων που φεύγουν προσωρινά από τις παραχωρημένες στο ΕΣΥ μονάδες τους. Μιλάμε πραγματικά για μεγάλη θυσία. Τα πολυδιαφημισμένα υπερπολυτελή ιδιωτικά νοσοκομεία από εκεί που πουλούσαν γνώση και επιστήμη, κλαίγονται τώρα ότι δεν έχουν γιατρούς «εξειδικευμένους» στον κορωνοϊό…

Τι απομένει λοιπόν; Μα η «επίταξη» ειδικευόμενων γιατρών των δημόσιων νοσοκομείων και η αποστολή τους στις ιδιωτικές μονάδες. Αντί να επιταχθεί ο μεγάλος ιδιωτικός τομέας για να υπηρετήσει τις ανάγκες της δημόσιας υγείας, επιτάσσεται το προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων για να υπηρετήσει τις ανάγκες του ιδιωτικού κεφαλαίου.

Και φθάνουμε στο έκτο σκάνδαλο, το σκάνδαλο των τελευταίων ημερών.

Αντί να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας υγείας, δηλαδή τα ιδιωτικά νοσοκομεία – πεντάστερα ξενοδοχεία που θησαυρίζουν ανελλιπώς από την αρχή της πανδημίας, απειλούνται με επιστράτευση οι ιδιώτες γιατροί.

Αντί δηλαδή να μπουν στη μάχη τα ιδιωτικά νοσοκομεία που έχουν δυνατότητα νοσηλείας σε απλές κλίνες και κλίνες ΜΕΘ, καλούνται, ως προπέτασμα καπνού, οι ιδιώτες γιατροί.

Δηλαδή οι γιατροί που αποτελούν (καλώς ή κακώς) την πρώτη και ίσως τη μοναδική, πριν τα νοσοκομεία, γραμμή άμυνας στη δημόσια υγεία, και είναι αυτοί που συνταγογραφούν, βλέπουν περιστατικά, ελέγχουν τη λοιπή νοσηρότητα, παραπέμπουν περαιτέρω για εξετάσεις ή νοσηλεία.

Εδώ δεν είναι πλέον μόνο σκάνδαλο, είναι και συντεταγμένη επιχείρηση αποπροσανατολισμού και κοροϊδίας.

Αν η κυβέρνηση θέλει να προσελκύσει ιδιώτες γιατρούς στο ΕΣΥ, ας το κάνει με μόνιμες προσλήψεις. Αν όμως έχει αποφασίσει να κρατήσει με κάθε τρόπο το ΕΣΥ υποστελεχωμένο και υπό κατάρρευση, ας το παραδεχτεί ανοικτά χωρίς να αναζητά αποδιοπομπαίους τράγους.

Την ώρα μάλιστα που λειτουργεί ως προκλητικός εγκάθετος των ιδιωτικών ομίλων υγείας που έχουν κάνει την πανδημία τεράστια ευκαιρία πολλαπλασιασμού κερδών.

Τι άλλο θα κάνει αυτή η κυβέρνηση για να μην ακουμπήσει τους ιδιώτες μεγαλοκλινινικάρχες;

*το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από το antapocrisis.gr, και αναδημοσιεύεται με την άδεια των συντακτών