Μιλώντας στο news247 ανέφερε ότι πριν φτάσει στην Πάργα είχε συνεννοηθεί προφορικά με έναν επιχειρηματία για να δουλέψει στην εστίαση σε παραλία της περιοχής, όπου όταν μετά από δυο ημέρες ανακοίνωσε ότι θα φύγει, καθώς άρχεισε να αντιλαμβάνεται πως «όσα είχαμε συμφωνήσει δεν θα τηρηθούν», τότε «η αντίδραση του εργοδότη ήταν να με βρίσει, φυσικά με πέταξε αμέσως, σχεδόν σηκωτό από το σπίτι και με απείλησε για σωματική βία».

Στη συνέχεια, βρήκε δουλειά σε παρόμοια επιχείρηση, όπου «υπήρχε η φήμη ότι το αφεντικό είναι περίεργο, ότι φώναζε και απειλούσε. Η δουλειά μου θα ήταν runner στην παραλία. Η τακτική βέβαια ήταν παρόμοια με τον προηγούμενο. Δηλώθηκα για πενθήμερο αλλά δούλευα επτά ημέρες την εβδομάδα, 9ωρο. Έγινε πρόσληψη όπου δήλωσε τον βασικό μισθό και τα υπόλοιπα χρήματα που μου είχε υποσχεθεί θα μου τα έδινε μαύρα. Οι συνθήκες δεν ήταν και οι καλύτερες. Δεν είχε φροντίσει να υπάρχει καν κάποια σκιά για να καθόμαστε όση ώρα δεν τρέχουμε στην παραλία».

Ο 20χρονος εξηγεί ότι «είχα πλέον κλείσει 23 ημέρες στην επιχείρηση. Ενώ δούλευα, ο εργοδότης μου ζήτησε μετά το τέλος του ωραρίου μου να καθαρίσω όλους τους διαδρόμους της παραλίας, κάτι παντελώς έξω από τις αρμοδιότητες μου. Όταν πλέον σχόλασα, μερικά λεπτά μετά τις 19:00, τον ενημέρωσα πως δεν προτίθεμαι να μείνω παραπάνω και να συνεχίσω να δουλεύω. Εξοργίστηκε. Άρχισε να μου λέει πως αργώ συνεχώς και πως είμαι ο μοναδικός που ανακοινώνει πότε θα κάνει διάλειμμα. Κατέληξε πως αν δεν κάνω αυτό που μου είπε, παρότι ήταν εκτός ωραρίου, θα θεωρήσει πως δεν τηρώ τα καθήκοντά μου και θα με απολύσει».

Μάλιστα το αφεντικό άρχισε να του λέει ότι απολύεται και ότι δεν θα πάρει φράγκο για την εργασία που είχε προσφέρει, ενώ του ζήτησε να αποχωρήσει άμεσα και από το σπίτι που διέμενε. Την επόμενη ημέρα και αφού είχε συζητήσει με φίλους του αποφάσισε να ζητήσει τα δεδουλευμένα του.

«Φτάνω και τον βλέπω να κάνει δουλειές στην παραλία. Μου ζητάει αμέσως το κλειδί του σπιτιού. Του λέω, αφεντικό θέλω τα χρήματα που δούλεψα. Κάνει δυο βήματα μπροστά και μου λέει “Έχεις θράσος” και με χτυπάει στον λαιμό με την τσουγκράνα που κρατούσε. Σηκώνομαι να τρέξω και με παίρνει κυνήγι χτυπώντας με ξανά στην πλάτη με την τσουγκράνα, προκαλώντας μου ένα αιμάτωμα. Για κάποια ώρα υπήρχε ένα κυνηγητό έξω από το μαγαζί με εκείνον να με φωνάζει και να με απειλεί και εμένα να προσπαθώ να ξεφύγω, τον φίλο μου να προσπαθεί να ηρεμήσει τα πνεύματα και άλλα δυο άτομα που βρίσκονταν ακόμα στο μαγαζί να τρέχουν να δουν τι συμβαίνει. Τους είπα για τα χτυπήματα όταν ο ένας εργαζόμενος με έπιασε από το χέρι να με ρωτήσει αν είμαι καλά» προσέθεσε ο εργαζόμενος

Στη συνέχεια πήγε στο αστυνομικό τμήμα, όπου δεν γνώριζε ακριβώς τις διαδικασίες προκειμένου να προβεί στην καταγγελία. Κάτι τέτοιο συνέβη λίγες ημέρες αργότερα, καθώς επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, πήγε στο νοσοκομείο για τα χτυπήματά του και μίλησε με δικηγόρους, αλλά και το εργατικό κέντρο Θεσσαλονίκης.

«Ένας εικοσάχρονος που επιλέγει να εργαστεί κατά την καλοκαιρινή περίοδο ως εποχικός εργαζόμενος στον κλάδο του τουρισμού προσδοκά να ενισχύσει το εισόδημα του. Συχνά, αγνοεί πλήρως πως η εικόνα μιας καλοστημένης βιομηχανίας προβολής του καλύτερου εθνικού εαυτού μας, όπως ο τουρισμός, εδράζεται σε σαθρά θεμέλια. Δεν είναι η πρώτη φορά που νέοι εργαζόμενοι καταγγέλλουν πως μένουν απλήρωτοι επί μεγάλα χρονικά διαστήματα, εργάζονται εξαντλητικά, χωρίς τήρηση του νομίμου ωραρίου, με συνεχόμενες ημέρες εργασίας που βαφτίζονται ρεπό και νόμιμες προσαυξήσεις υπερωριών που δεν παρέχονται. Αναδεικνύεται, συνεπώς, ένα μοτίβο αντιεργατικών συμπεριφορών από ορισμένες τουριστικές επιχειρήσεις, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το βαρύνοντα ρόλο που καλείται να διαδραματίσει ο τουρισμός για την ελληνική οικονομία», αναφέρει ο δικηγόρος του Γιώργος Παπαγεωργίου, σημειώνοντας ότι τα πρωτοβάθμια σωματεία, οι ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα, καλούνται να διαδραματίσουν τον ρόλο-ασπίδα των εργαζομένων.