του Αλέξανδρου Λιτσαρδάκη στο omniatv
Το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, η ΑΡΣΙΣ – Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων και το HumanRights360 δημοσιεύουν έκθεση με 39 νέες μαρτυρίες προσφύγων που επαναπροωθήθηκαν στην Τουρκία κατά την προσπάθεια τους να περάσουν στην Ελλάδα από τον ποταμό του Έβρου.
Είναι γεγονός ότι οι επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών στην Τουρκία είναι παράνομες και παραβιάζουν το εθνικό, ενωσιακό και διεθνές δικαίο. Το κρίσιμο ωστόσο είναι ότι αυτές οι επαναπροωθήσεις δεν γίνονται από συμμορίες ή/και οργανωμένες ομάδες άσχετες με το κράτος. Οι καταγγελίες είναι σαφείς και κάνουν λόγο για άτομα που ενεργούν εκ μέρους του ελληνικού κράτους. Συγκεκριμένα από τις μαρτυρίες γίνεται σαφές ότι συμμετέχουν Έλληνες στρατιωτικοί και αστυνομικοί αλλά και άνδρες με πολιτικά που φέρονται να μιλούν τόσο Ελληνικά αλλά και Γερμανικά. Παράλληλα ενεργούν κυρίως με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά τους και χωρίς διακριτικά, ενίοτε οπλισμένοι, ενώ σε πολλές περιπτώσεις αφού τους αφαιρέσουν τα ρούχα τους, οικειοποιούνται και τα υπάρχοντα τους, είτε πρόκειται για χρήματα, είτε για προσωπικά αντικείμενα.
Στην τελευταία ΔΕΘ, όπου ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας και Πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Παναγιώτης Καμμένος, είχε παραχωρήσει συνέντευξη τύπου, το omniatv είχε υποβάλλει σχετική ερώτηση στην οποία απάντησε απαξιωτικά και προσβλητικά. Τα όσα γράφει η έκθεση μάλλον εξηγούν την προσπάθειά του να αποφύγει να απαντήσει.
Μεταξύ άλλων είχε δηλώσει : «Σας βεβαιώνω εγώ, σαν υπουργός, για να πάρω εγώ προσωπικά την ευθύνη, ότι δεν υπάρχει ούτε ένας στρατιωτικός, Έλληνας, ο οποίος να κάνει οποιαδήποτε επιχείρηση με ξηλωμένα διακριτικά και ιδίως τέτοιου είδους κυνηγητό.»
Παρακάτω ακολουθούν τρεις από τις τριάντα εννέα μαρτυρίες που μπορεί να βρει κανείς στην έκθεση των οργανώσεων :
Ο M.B., Κούρδος από την Τουρκία, 31 ετών, που κατά τα λεγόμενά του φυλακίστηκε και βασανίστηκε στη χώρα του, μας αναφέρει: «Μας έπιασαν, μας βάλανε σε στρατόπεδο, φορούσαν όλοι στρατιωτικά ρούχα, εκτός από δύο που φορούσαν πολιτικά ρούχα. Μετά μας πήγανε σε αστυνομικό κρατητήριο μαζί με άλλους Σύριους. Είχα ένα smartphone και μου το πήρανε, όπως και την τσάντα μου, είχα μέσα όλα μου τα ρούχα. Ήμουν σε ένα γκρουπ και είπα ότι είμαι Σύριος, για να μη με στείλουν πίσω. Μας μάζεψαν όλους και μας έβαλαν σε ένα βαρκάκι και μας έστειλαν πίσω στην Τουρκία.»
Ο S.B, πολίτης Αφγανιστάν, 17 ετών, ασυνόδευτος ανήλικος, μας αναφέρει: «[…] Μας πλησίασε μια ομάδα ανθρώπων με φακούς και μας φώναξαν να σηκωθούμε όρθιοι. Κάποια από τα άτομα που ταξίδευαν μαζί μας υπάκουσαν και σηκώθηκαν. Εν συνεχεία ένας άντρας από την ομάδα που μας φώναξε και ο οποίος κρατούσε όπλο, μας πλησίασε, έστρεψε το όπλο προς το μέρος μας και τότε αναγκάστηκα να σηκωθώ από το έδαφος. Μας φόρεσαν χειροπέδες και ζήτησαν τα έγγραφα μας. Μας έβαλαν μέσα σε ένα βαν σκούρου χρώματος, χωρίς παράθυρα, και μας οδήγησαν σε ένα μικρό κρατητήριο όπου μας έβαλαν όλους μαζί στο ίδιο κελί. Μας έκαναν σωματικό έλεγχο και μας πήραν τα κινητά μας τηλέφωνα, τα ρούχα και τα σακίδια που είχαν κάποιοι. Μείναμε εκεί το βράδυ και την επόμενη μέρα και δεν μας έδωσαν νερό ή τροφή όλη την μέρα, ενώ το βράδυ άκουγα το τρένο να περνάει. Το επόμενο βράδυ, μας έβγαλαν έξω και μας οδήγησαν σε ένα φορτηγό, σκούρου πράσινου χρώματος, το οποίο ήταν πιθανόν στρατιωτικό όχημα. Ήταν ψηλότερο από το βαν που μας έβαλαν μετά την σύλληψή μας και είχε άνοιγμα στο πίσω μέρος. Πίσω μας ακολουθούσε ένα πολιτικό αυτοκίνητο. Μέσα στο φορτηγό ήμασταν περίπου 20 άτομα. Μας οδήγησαν πίσω στο ποτάμι, όπου μας έβαλαν να φουσκώσουμε τις βάρκες που βρίσκονταν εκεί. Μεταξύ τους μιλούσαν Ελληνικά, οι στολές τους ήταν σκούρες, χωρίς διακριτικά και τα πρόσωπά τους ήταν ακάλυπτα, αλλά δεν φαίνονταν λόγω του σκοταδιού. Μας έβαλαν μέσα στη βάρκα που φουσκώσαμε και μαζί μας μπήκαν και δύο από τους άντρες που μας είχαν οδηγήσει εκεί και οι οποίοι οδηγούσαν τη βάρκα. Μόλις φθάσαμε στην τουρκική πλευρά του ποταμού, μας κατέβασαν και μας άφησαν εκεί.»
Ο M.S., 19 ετών, πολίτης Αφγανιστάν, μας αναφέρει: «Το βράδυ που μπήκα στην Ελλάδα, μαζί με άλλους περίπου 15 πολίτες Αφγανιστάν και Πακιστάν, με συνέλαβαν άνδρες με πράσινα ρούχα, στρατιωτικού τύπου, με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά τους. Κατά τη σύλληψη χτυπηθήκαμε και μεταφερθήκαμε σε ένα απόμερο, εγκαταλελειμμένο χώρο κράτησης. Παραμείναμε εκεί για μερικές ώρες, και έπειτα μας έστειλαν πίσω στην Τουρκία μέσω του ποταμιού, σε φουσκωτά βαρκάκια.»
Οι παραπάνω μαρτυρίες, το πλήθος των ρεπορτάζ, η έκθεση αντιπροσωπείας του Συμβουλίου της Ευρώπης και η αυτεπάγγελτη έρευνα που έχει διατάξει ο Συνήγορος του Πολίτη στις 9/6/2017, κάνουν ξεκάθαρο ότι τα περιστατικά αυτά είναι αληθινά και λαμβάνουν χώρα στα σύνορα του Έβρου.
Τα παραπάνω δεν αφήνουν κανένα απολύτως περιθώριο ούτε στις αρμόδιες αρχές και φορείς ούτε στον Υπουργό να εθελοτυφλούν και αρνούνται τα γεγονότα. Είναι πλέον ξεκάθαρο πως πρόκειται για απάνθρωπες ενέργειες κρατικά ενορχηστρωμένες, που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Είναι επίσης ξεκάθαρο πως κυβέρνηση και ο κρατικός μηχανισμός οφείλουν, αν θέλουν να διατηρήσουν το πρόσχημα ενός «ευρωπαϊκού κράτους δικαίου», να αναθεωρήσουν αυτές τις «μεθόδους».