Όπως αναφέρει ο ανεξάρτητος ερευνητής του ΟΗΕ, Χουάν Πάμπλο Μποχοσλάβσκι, τα μέτρα λιτότητας που προωθεί το ΔΝΤ και άλλοι διεθνείς οργανισμοί «δεν είναι για όλους» καθώς δεν περιορίζουν τις αποπληρωμές δημοσίου χρέους σε διεθνείς πιστωτές. Παράλληλα, «αν και η λιτότητα μπορεί να είναι χρήσιμη ενάντια στην σπατάληση πόρων, είναι αναγκαίο να γίνει σαφές ότι επηρεάζει διαφορετικές κοινωνικές ομάδες με πολύ διαφορετικούς τρόπους, ειδικά τις πιο ευάλωτες και περιθωριοποιημένες».
Όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση του ΟΗΕ, δεν προκαλεί έκπληξη ότι ο συνδυασμός οικονομικής ύφεσης και αλλαγών στην δημοσιονομική πολιτική επηρεάζει αρνητικά μία ευρεία γκάμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. «Δυστυχώς, τα μέτρα λιτότητας οδηγούν σε περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες και επηρεάζουν αρνητικά τη διατροφή. Έχουν επίσης αρνητικές συνέπειες στους μισθούς, στην στέγαση, στις υποδομές, στην Υγεία και την Εκπαίδευση», δηλώνει ο Μποχοσλάβσκι.
Στην έρευνα αναφέρεται ότι μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, τα δύο τρίτα των χωρών του κόσμου υιοθέτησαν πολιτικές λιτότητας, ενώ όπως αποδεικνύεται, σε περιόδους ύφεσης τα αποτελέσματα της λιτότητας είναι αρνητικά στην προσπάθεια για ανάκαμψη. Μάλιστα, όπως υποστηρίζεται, βάσει τους παραδείγματος των ευρωπαϊκών χωρών που υιοθέτησαν πολιτικές λιτότητας το 2009-2013,όσο πιο σκληρή η λιτότητα, τόσο χαμηλότερη η ανάπτυξη του ΑΕΠ. Η έρευνα επίσης επικαλείται τις εκ των υστέρων αναλύσεις του ΔΝΤ για τα προγράμματα λιτότητας της περιόδου 2011-2017, όπου τονίζεται μεταξύ άλλων ότι στο 75% των προγραμμάτων έγιναν υπεραισιόδοξες προβλέψεις για τους ρυθμούς ανάπτυξης.
Στην έρευνά του , ο Μποχοσλάβσκι θέτει επίσης το ζήτημα ότι οι οργανισμοί όπως το ΔΝΤ θα πρέπει να καθίστανται υπεύθυνοι, μαζί με τα κράτη, για πιθανές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που προκαλούνται από τις πολιτικές τους, καθώς, συν τοις άλλοις, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των οργανισμών και των κρατών ποτέ δεν γίνονται επί ίσοις όροις.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΟΗΕ επίσης, το Διεθνές Δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα απαγορεύει τον εξαναγκασμό των κρατών να αποπληρώνουν εξολοκλήρου τα χρέη τους αν αυτό σημαίνει αύξηση της παιδικής θνησιμότητας, της ανεργίας και του υποσιτισμού. Παράλληλα, το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα και άλλοι οργανισμοί είναιειδικές υπηρεσίες του ΟΗΕ, επομένως θα πρέπει να ενεργούν σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και να λογοδοτούν για τις πράξεις και τις επιλογές τους.
Η έρευνα του Μποχοσλάβσκι υποστηρίζει ότι οι οργανισμοί όπως το ΔΝΤ, αν κρίνεται ότι παραβιάζουν ανθρώπινα δικαιώματα με τις πολιτικές τους, θα πρέπει να έρχονται αντιμέτωποι με κυρώσεις, όπως εγγυήσεις μη επανάληψης των ΄διων πολιτικών αλλά και αποζημιώσεις.
Ολόκληρη η έκθεση: