Υπενθυμίζεται ότι, το υπουργείο Εργασίας έχει δημοσιεύσει εγκύκλιο για την παροχή διευκρινίσεων ως προς την απόδοση ΑΜΚΑ από τον ΕΦΚΑ και τα ΚΕΠ. Στην εγκύκλιο που φέρει την υπογραφή του υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Νότη Μηταράκη, ξεκαθαρίζεται, μεταξύ άλλων, πως δεν δικαιούνται ΑΜΚΑ «Ανήλικοι αλλοδαποί τρίτων χωρών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα από παράτυπα διαμένοντες γονείς».
Η εγκύκλιος έρχεται σε συνέχεια των αποφάσεων του υπουργείου Εργασίας, από την πρώτη κιόλας εβδομάα της ανάληψης της διακυβέρνησης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, για την κατάργηση της προηγούμενης εγκυκλίου για την απόδοση ΑΜΚΑ σε αλλοδαπούς. Η προηγούμενη εγκύκλιος η οποία και καταργήθηκε διευκόλυνε τους μετανάστες, τους αιτούντες διεθνούς προστασίας και τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα να λάβουν ΑΜΚΑ. Η διαδικασία διευκόλυνε την ενσωμάτωση αυτών των κατηγοριών στην ελληνική κοινωνία καθώς τους παρείχε πρόσβαση σε μια σειρά δικαιωμάτων, όπως η υγεία, η παιδεία και η εργασία.
Όπως αναφέρει συγκεκριμένα η Διεθνής Αμνηστία στη δήλωσή της:
Η τρέχουσα κατάσταση δεν είναι απλώς μη συμβατή με τις υποχρεώσεις της Ελλάδας σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, αλλά επίσης δεν ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της χώρας σύμφωνα με το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο. Ειδικότερα, το άρθρο 17 παρ. 3 του Ν. 4540/2018[4] που μεταφέρει την αναδιατυπωμένη Οδηγία της ΕΕ για την Υποδοχή[5] προβλέπει ότι «οι αιτούντες/ούσες άσυλο έχουν δικαίωμα σε ελεύθερη πρόσβαση στις δομές δημόσιας υγείας και δικαιούνται ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη συμπεριλαμβανομένης της απαραίτητης θεραπείας για ασθένειες και την απαραίτητη θεραπεία ψυχικής υγείας, όπως προβλέπεται από το άρθρο 33 του νόμου 4368/2016.»
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο ανθρώπινων δικαιωμάτων, το δικαίωμα στην υγεία συμπεριλαμβάνει το δικαίωμα στην πρόσβαση σε εγκαταστάσεις υγείας, αγαθά και υπηρεσίες, χωρίς καμία διάκριση. Σύμφωνα με την Επιτροπή για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτισμικά Δικαιώματα, «το έδαφος της εθνικότητας δεν θα πρέπει να αποκλείει την πρόσβαση στα δικαιώματα του Συμφώνου, πχ. όλα τα παιδιά μέσα σε ένα κράτος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν είναι καταγεγραμμένα, έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν εκπαίδευση και πρόσβαση σε κατάλληλη τροφή και προσιτή υγειονομική περίθαλψη. Τα δικαιώματα του Συμφώνου εφαρμόζονται σε όλους και όλες, συμπεριλαμβανομένων των ξένων υπηκόων, όπως οι πρόσφυγες, οι αιτούντες/ούσες άσυλο… ανεξάρτητα από το νομικό καθεστώς τους και τα έγγραφά τους.»
Η οργάνωση καλεί τις ελληνικές αρχές να αναλάβουν αμέσως δράση, ώστε να διασφαλίσουν ότι οι αιτούντες/ούσες άσυλο, τα ασυνόδευτα παιδιά και τα παιδιά που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα και των οποίων οι γονείς βρίσκονται υπό παράτυπο καθεστώς, θα μπορούν να έχουν πρόσβαση σε δωρεάν υγειονομική περίθαλψη μέσω του Εθνικού Συστήματος Υγείας, σε συμφωνία με την εθνική νομοθεσία και τις υποχρεώσεις της Ελλάδας, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο.
Παραδείγματα μιας ρατσιστικής πολιτικής
«Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, γιατροί και ο Έλληνας Συνήγορος του Πολίτη έχουν αναδείξει αρκετές υποθέσεις αιτούντων/ουσών άσυλο που δεν μπόρεσαν να λάβουν ΑΜΚΑ, και, ως αποτέλεσμα, αντιμετώπισαν δυσκολίες στην πρόσβαση δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, την οποία δικαιούνται σύμφωνα με τον Νόμο 4368/2016» αναφέρει επίσης η διεθνής ανθρωπιστική οργάνωση και προσθέτει:
Η Διεθνής Αμνηστία γνωρίζει αρκετές περιπτώσεις στην Αθήνα και τα νησιά με υψηλά νούμερα αιτούντων/ουσών άσυλο, όπου οι εργαζόμενοι/ες στην υγεία προσπάθησαν να βοηθήσουν και παρείχαν περίθαλψη σε αιτούντες/ούσες άσυλο ακόμα και αν δεν είχαν ΑΜΚΑ. Ωστόσο, αυτοί οι εργαζόμενοι/ες στην υγεία ανέδειξαν τους τρόπους με τους οποίους, ακόμα και σε αυτές τις καταστάσεις, οι ασθενείς θα αντιμετώπιζαν δυσκολίες στην πρόσβαση σε τακτική φαρμακευτική αγωγή χωρίς οικονομικό κόστος, έχοντας ΑΜΚΑ.
Για παράδειγμα, η Διεθνής Αμνηστία μίλησε με τους γιατρούς δύο αιτούντων/ουσών άσυλο που ζουν με τον ιό HIV (μία γυναίκα και έναν άνδρα), και οι οποίοι νοσηλεύονται σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία στην Αθήνα, ενώ συναντήθηκε και με τους ασθενείς. Όλοι/ες μας εξήγησαν πώς, αν τα άτομα αυτά λάβουν εξιτήριο από το νοσοκομείο, δεν θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στα αντιρετροϊκά τους φάρμακα, καθώς δεν μπόρεσαν να πάρουν ΑΜΚΑ.
Η Ν* είναι αιτούσα άσυλο από μια χώρα της Κεντρικής Αφρικής, και έχει εισαχθεί και νοσηλευτεί ως ασθενής στην κλινική του νοσοκομείου από τις αρχές Μαΐου του 2019 για τοξοπλάσμωση CNS, που αποτελεί σοβαρή επιπλοκή της ασθένειάς της. Λαμβάνει αντιρετροϊκή θεραπεία και άλλα αναγκαία φάρμακα κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της. Ως αποτέλεσμα της ασθένειάς της, υποφέρει από άλλα προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένης της περιορισμένης κινητικότητας και προβλήματα με την όραση της, καθώς και κατάθλιψης. Η N* έχει υποβάλει αίτημα ασύλου με τη βοήθεια μιας ΜΚΟ, αλλά το προσωπικό του ΚΕΠ αρνήθηκε να της παράσχει AMKA, καθώς δεν υπήρχε εγκύκλιος σε λειτουργία που να το επιτρέπει. Οι γιατροί της έχουν προσπαθήσει να της βρουν στέγη, χωρίς επιτυχία. Όταν μίλησαν με τις ερευνήτριες της Διεθνούς Αμνηστίας, εξέφρασαν τη βαθιά ανησυχία τους ότι αν η N* λάβει εξιτήριο από το νοσοκομείο, πιθανότατα θα μείνει άστεγη. Επιπλέον, καθώς δεν θα έχει δωρεάν πρόσβαση στα φάρμακα που είναι αναγκαία για την επιβίωσή της, συμπεριλαμβανομένων των αντιρετροϊκών της φαρμάκων, η κατάστασή της βρίσκεται σε κίνδυνο χειροτέρευσης. Δεν βρίσκεται σε θέση να πληρώσει για την φαρμακευτική της αγωγή.
Η οργάνωση ανησυχεί σοβαρά για το γεγονός ότι, παρά τις εκκλήσεις από τους γιατρούς, την κοινωνία των πολιτών, την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και τον Έλληνα Συνήγορο του Πολίτη, το Υπουργείο Εργασίας δεν έχει προβεί στην έκδοση Εγκυκλίου που να διασφαλίζει την πρόσβαση στην πράξη, των αιτούντων/ουσών άσυλο και των ασυνόδευτων παιδιών σε δωρεάν υγειονομική περίθαλψη στο δημόσιο σύστημα υγείας, όπως προβλέπεται από τον Νόμο 4358/2016. Αντ’ αυτού, μια Εγκύκλιος που εκδόθηκε την 1η Οκτωβρίου «παρέχοντας διευκρινίσεις για την απόδοση AMKA από τις υπηρεσίες E.Φ.Κ.Α .και K.Ε.Π.» [3] δηλώνει ότι το ζήτημα θα διευκρινιστεί σε άλλη εγκύκλιο. Η Εγκύκλιος αυτή, επίσης, αποκλείει από την απόδοση ΑΜΚΑ, με ανησυχητικό τρόπο, τα παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και των οποίων οι γονείς δεν έχουν τακτοποιήσει το νομικό τους καθεστώς. Ως αποτέλεσμα, τους εμποδίζει από την πρόσβαση στη δωρεάν υγειονομική περίθαλψη στο δημόσιο σύστημα υγείας, όπως προβλέπει ο Νόμος 4368/2016.