Αηδίες

του Θάνου Καμήλαλη

O κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας, μας αποκάλυψε ότι «μετά τις 9 το βράδυ του Σαββάτου εστάλησαν περισσότερα από 1 εκατ. SMS στο 13033 για άθληση», κάνοντας λόγο για «καταστρατήγηση των μέτρων». Η «είδηση» αυτή έδωσε νέα πνοή στο μόνιμο πλέον μάλωμα των πολιτών. Βέβαια, καλή η πρόκληση εντυπώσεων από τον μονίμως εκτεθειμένο σε ψέματα κυβερνητικό εκπρόσωπο, αλλά αν αφήσουμε στην άκρη τις εντυπώσεις, η αλήθεια έιναι ότι ο κωδικός «6» σημαίνει και ατομική βόλτα, και βόλτα με το κατοικίδιο και σωματική άσκηση.  Πέρα από τα εκατοντάδες χιλιάδες κατοικίδια που έχουν οι πολίτες (660.000 χιλιάδες σκυλιά συνολικά στη χώρα σύμφωνα με ευρωπαϊκά στοιχεία), δεν έχει κανένα δικαίωμα να συκοφαντείς γονείς που πήγαν μια βόλτα με τα παιδιά τους, ή οποιονδήποτε έκανε μία σύντομη βόλτα σαββατόβραδο στην έρημη πόλη με ένα άτομο παρέα.

Παίζουν κι άλλοι όμορφοι τίτλοι: «Μποτιλιάρισμα παρά το lockdown»  όταν τις καθημερινές, που όντως υπάρχει αύξηση υπάρχει πολύς κόσμος που πηγαίνει κανονικά στη δουλειά του και αποφεύγει τα Μέσα Μαζική Μεταφοράς, τη συχνότητα των οποίων αραίωσαν ξανά οι «υπέυθυνοι». Οι υπηρεσίες της Περιφέρειας Αττικής άλλωστε χαρακτήρισαν την αύξηση της Δευτέρας ως «δικαιολογημένη». Ή το «βγαίνουν για άθληση με καφέ στο χέρι», σοκ, αποτροπιασμός, πού οδηγούμεθα, αν είναι δυνατόν ενώ λειτουργούν τα take away να βγείς με SMS και να πάρεις έναν καφέ.

Θα λέγαμε «ντροπή», αλλά η ντροπή έχει χάσει πλέον το νόημα της ως έννοια με αυτήν την κυβέρνηση την ανερυθρίαστη διαστρέβλωση γεγονότων αλλά και την πλήρη άρνησή της να συζητήσει τις ευθύνες της για την παταγώδη αποτυχία που ονομάζεται 2^ο lockdown. Η «γραμμή» επίσης λέει ότι «ο Κυριάκος πήρε μέτρα νωρίς για να προλάβει τα χειρότερα». Αυτό επίσης είναι καταφανές ψέμα, γι αυτό και όπως βεβαιώνουν και οι ειδικοί, η αύξηση θανάτων και διασωληνώμένων θα συνεχιστεί και για τις επόμενες μέρες, μέχρι τα μέτρα της καραντίνας να εμφανιστούν, σε περίπου 10 μέρες. Η εικόνα του ΕΣΥ όταν ο Κυριάκος πήρε τον Σωτήρη του, άφησε τα πομπώδη μηνύματα και εμφανίστηκε «υπέυθυνος» ήταν εικόνα 15 ημερών νωρίτερα. Κοινός τόπος πλέον σε μια χώρα που έχει βομβαρδιστεί με πληροφορίες για την πανδημία και τη μετάδοση του ιού.

Εξάλλου, έχουμε καταλάβει πολύ καλά πώς δουλεύει το πράγμα. Την περασμένη άνοιξη, για παράδειγμα, μεταδόθηκε πανελλαδικά η ψευδής είδηση για τη «μαζική έξοδο των Αθηναίων», λίγο πριν το lockdown, ώστε να δικαιολογείται μετά η πρώτη απόφαση για κλείδωμα. Οι εικόνες με τις ουρές έκαναν τον γύρο της Ελλάδας, μόνο που ελάχιστοι εξήγησαν ότι αυτό συνέβαινε γιατί πολλοί προτιμούσαν να πληρώσουν με κάρτα ή με τα αυτόματα μηχανήματα. Τα στοιχεία της Τροχαίας εκείνη την εβδομάδα, στις 20 Μαρτίου περίπου, έδειξαν 32% μείωση σε σχέση με την προηγούμενη και απολύτως φυσιολογική κίνηση.

Είναι εξοργιστικό όλο αυτό. Ψυχολογική βία, χειρότερη από το γνωστό υφάκι του Νίκου Χαρδαλιά που γνωρίσαμε την Άνοιξη. Είναι όλο χειρότερο, γιατί έχει κόσμο κουρασμένο, εξουθενωμένο, με μειωμένη εμπιστοσύνη στους επιστήμονες των Επιτροπής που εργαλειοποίησε η κυβέρνηση, σε σύγχυση με τα ό,τι να ναι μέτρα «εδώ κολλάει εκεί δεν κολλάει» του περασμένου εξαμήνου, να παρακολουθούν μονίμως από τις οθόνες και τις κρατικοδίαιτες ιστοσελίδες για το πόσο παραπάνω φταίνε. Κι όλος αυτός ο βουρδουλας για να καλύψεις τις ξεκάθαρες ευθύνες από το «άνοιγμα της χώρας», από τον Ιούνιο και μετά. Ή την πιθανή παράταση του lockdown και τους αριθμούς που θα μείνουν υψηλοί για ένα διάστημα, καθώς το «πήραμε μέτρα νωρίς» του Μητσοτάκη ίσχυε την Άνοιξη, αλλά όχι τον Νοέμβριο.

Κι όλα αυτά φυσικά δεν σημαίνουν ότι δεν υπάρχει μία μειοψηφία που δεν ενδιαφέρεται για την κατάσταση, ή οι αρνητές του ιού. Αλλά υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ αυτών των αναφορών και τις προσπάθεια στοχοποίησης και συκοφάντησης μιας ολόκληρης κοινωνίας, που έχει δείξει ότι έχει καταλάβει την κατάσταση. Από μία κυβέρνηση μάλιστα που δεν έχει καταλάβει τίποτα και δεν ήθελε επί μήνες να καταλάβει τι έρχεται, τραγικά ανεύθυνη και πολλαπλά απροετοίμαστη, όπως καταλάβαμε και στο φιάσκο της τηλεκπαίδευσης, το πρώτο αυτής της εβδομάδας.

Οι πρωτόγνωρες συνθήκες που ζούμε δεν δίνουν καμία λευκή επιταγή. Ούτε για ψυχολογικό ξύλο, ούτε για κανονικό ξύλο, ούτε φυσικά για να περνάς νομοσχέδια στα μουλωχτά, όπως η «αμνηστία» σε υποθέσεις μεγάλης φοροδιαφυγής, με αναδρομική ισχύ, παράλληλα με την καρατόμηση της Εισαγγελέα Διαφθοράς, για παράδειγμα, Ούτε να σχεδιάζεις απεξάρτηση από τον μισθό των υπερωριών, με θεσμοθέτηση της 10ωρης εργασίας με πληρωμή σε άδειες και ρεπό».

Αλλά αυτά ξέρουν, αυτά κάνουν. Πολιτεύονται με εμμονές, αμετροέπειες, αηδίες, σε μια εξαιρετικά σοβαρή κι απίστευτα δύσκολη για τους πολίτες συγκυρία. Γιατί τόσο μπορούν.