Άρθρο της Μαρίας Απατζίδη, βουλεύτριας Α΄ Ανατολικής Αττικής με το ΜέΡΑ25.
Την ίδια περίοδο κατατέθηκε νομοσχέδιο που καταργεί τον ΟΑΕΔ, μετατρέποντάς τον σε μια υπηρεσία (ΔΥΠΑ) τιμωρητική για τους εργαζόμενους και ταυτόχρονα την ίδια στιγμή ξεπλύθηκε ένα ναζιστικό τάγμα. Τα συμπεράσματα είναι προφανή. Είναι ένα δείγμα μιας νέας συμμαχίας νεοφιλελευθερισμού και φασισμού. Σήμερα ξεπλένονται οι νεοναζί στην Ουκρανία, σύντομα θα υποστηρίζονται και στην Ελλάδα, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του εδώ κεφαλαίου. Άλλοτε οι νεοναζί έμπαιναν στο ελληνικό κοινοβούλιο ως σύμπτωμα της μνημονιακής κρίσης. Σήμερα τους φέρνει στο ελληνικό κοινοβούλιο η ίδια η κυβέρνηση ως προνομιακούς προσκεκλημένους της. Και χειροκροτούν τους νεοναζί όρθιοι, ο πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος της Βουλής και βουλευτές του μνημονιακού τόξου, διαλύοντας όλες τις ψευδαισθήσεις.
Δημιουργείται έτσι το σκηνικό μιας δυστοπίας: Βία μέσα από τα ψηφισθέντα νομοσχέδια εναντίον των εργαζομένων και εναντίον των ανέργων και ξέπλυμα του φασισμού, ο οποίος σε στιγμές κρίσης του καπιταλισμού, συνηθίζεται να αναλαμβάνει να βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά, και να πολεμά τις φωνές της αριστερής αντίστασης. Ως ΜέΡΑ25, ως ένα κόμμα ενάντια στο μνημονιακό τόξο, είμαστε ξεκάθαροι: Είμαστε πλήρως αλληλέγγυοι στον λαό της Ουκρανίας, αλλά όχι στο νεοναζί Τάγμα Αζόφ. Και όπως παλεύουμε για την ειρήνη και τη δημοκρατία στην Ουκρανία, έτσι θα αγωνιζόμαστε και για τη δημοκρατία στην Ελλάδα, η οποία θα κινδυνεύει όσο ξεπλένεται ο φασισμός.
Δυστυχώς, όμως, παρόμοια φαινόμενα, όπως η άνοδος της ανεργίας και η καταστολή των εργαζόμενων από αυταρχικές κυβερνήσεις, που ξεπλένουν τον φασισμό, πάνε μαζί. Το νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε, προωθεί τη λογική της «μερικής ανεργίας» με την προώθηση της εποχιακής και ελαστικής απασχόλησης, σύμφωνα με τις επιταγές του ΣΕΒ. Ο σκοπός του νομοσχεδίου είναι να μειωθεί η διαπραγματευτική ισχύς των εργαζομένων μέσω της απαξίωσης της τιμής της εργασίας και της δημιουργίας στρατιών ανέργων. Με τη «θέσπιση εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων» και την εξαναγκαστική «αποδοχή θέσεων εργασίας που θα προτείνονται», προκειμένου να δικαιούται ένας άνεργος να εγγραφεί στα μητρώα της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης (ΔΥΠΑ) που θα αντικαταστήσει τον ΟΑΕΔ, θα μειωθεί εντελώς τεχνητά ο αριθμός των ανέργων, με αποτέλεσμα τα μαγειρεμένα στοιχεία τής ΕΛΣΤΑΤ να συμπίπτουν με τον αριθμό των εγγεγραμμένων ανέργων στον ΟΑΕΔ, καθώς θα διαγράφονται από τις λίστες της ΔΥΠΑ όσοι άνεργοι θεωρούνται δήθεν πλούσιοι ή οκνηροί. Με αυτές τις ρυθμίσεις θα μπορούν να βρίσκουν και οι ξενοδόχοι υπάλληλους με πολύ μικρούς μισθούς και κακές συνθήκες εργασίας.
Με μία εντελώς νεοφιλελεύθερη λογική, η κυβέρνηση Μητσοτάκη καθιστά την εύρεση εργασίας απόλυτη ευθύνη του ανέργου, αντίθετα προς το άρθρο 22 του Συντάγματος. Οι άνεργοι, αν διαφωνήσουν να αναλάβουν εργασία σε τρεις εργοδότες που θα τους υποδειχθούν αυταρχικά, θα χάνουν τα δικαιώματά τους. Θα διαγράφονται επίσης από τα μητρώα για έξι μήνες, σε περίπτωση που δεν θελήσουν να συμμετάσχουν σε προγράμματα κατάρτισης. Τα περιουσιακά κριτήρια που τίθενται αφορούν όχι στο πραγματικό εισόδημα, αλλά στο τεκμαρτό, με αποτέλεσμα πολλοί άνεργοι να διαγραφούν από την υπηρεσία εντελώς άδικα. Παράλληλα, στήνεται ένα πυραμιδωτό σχήμα υπερεξουσιών του Διοικητή, ενώ στη νέα σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου, από 16 μέλη μειώνεται στα 11, με τις θέσεις που χάνονται να είναι αυτές των εκπρόσωπων των εργαζομένων.
Το καταστροφικό νομοσχέδιο συμπληρώθηκε από πολύ προβληματικές τροπολογίες. Η πλέον επικίνδυνη είναι η πρόβλεψη ότι τα φροντιστήρια και κέντρα ξένων γλωσσών θα λειτουργούν Κυριακές και αργίες. Πρόκειται για μια πολύ βάναυση κατάργηση των αργιών και υποχρέωση των εργαζομένων να δουλεύουν σε αυτές, που υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να γενικευτεί. Ταυτοχρόνως, με άλλη διάταξη των τροπολογιών καθιερώθηκε η αναστολή της εργασίας των ανεμβολίαστων, που χρησιμοποιούνται από την κυβέρνηση ως ιδανικοί αποδιοπομπαίοι τράγοι, για να καλυφθούν οι δικές της ευθύνες για τους πάνω από 28.000 νεκρούς της πανδημίας, εκ των οποίων πολλοί εκτός ΜΕΘ.
Η αντίσταση του κόσμου της εργασίας χρειάζεται να είναι παλλαϊκή για την ανατροπή των αντεργατικών νομοθετημάτων, τόσο με τα μέσα που παρέχει ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, όσο και στον δρόμο με το δικαίωμα της διαδήλωσης που χρειάζεται επίσης να υπερασπιστούμε.
*Η Μαρία Απατζίδη είναι βουλεύτρια Α΄ Ανατολικής Αττικής με το ΜέΡΑ25.