του Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη
Στο πλευρό του Νίκου Ρωμανού βρέθηκαν από τις 12 το μεσημέρι συλλογικότητες και αγωνιστές του αναρχικού, κομμουνιστικού, αριστερού και αντιφασιστικού κινήματος. Ο κόσμος που συγκεντρώθηκε στην Ευελπίδων φώναξε συνθήματα για την απελευθέρωση του Ν. Ρωμανού, όπως «Η ιστορία έχει μια σωστή πλευρά, με τον Ρωμανό ως τη λευτεριά», «Νίκο γερά ως τη λευτεριά» και «Ακούστε το καλά ανθρωποφυλακες, κάτω τα χέρια από τους αγωνιστές».
Κατά τη μεταγωγή του Ρωμανού, τα συνθήματα δυνάμωσαν και οι συμπαραστεκόμενοι κινήθηκαν προς την πλευρά του με σηκωμένες τις γροθιές σε ένδειξη αλληλεγγύης. Τότε οι δυνάμεις των ΜΑΤ, που όλη την ώρα βρίσκοταν συγκεντρωμένες στα δικαστήρια, απάντησαν με απρόκλητη ρίψη χημικών, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει ένταση. Ωστόσο, οι αλληλέγγυοι συγκεντρώθηκαν ξανά με τα πανό τους μπροστά από το ανακριτικό κτίριο και φώναζαν συνθήματα, καθ’ όλη τη διάρκεια της πολύωρης διαδικασίας ανάκρισης.
Μετά την ανακοίνωση της απόφασης τα ΜΑΤ επιτέθηκαν ξανά στους οργισμένους αλληλέγγυους. Η απόφαση προφυλάκισης για ένα δακτυλικό αποτύπωμα – μια ήδη αναξιόπιστη μέθοδο, πόσω μάλλον σε ένα διαλυμένο από την έκρηξη χώρο, δικαίως ερμηνεύεται ως «στρατηγική έντασης» του ελληνικού κράτους ενάντια στο κίνημα.
Ο κόσμος έξω από το ανακριτικό γραφείο ανακαλούσε τα άλλα δακτυλικά αποτυπώματα, αυτά του ελληνικού κράτους στο έγκλημα στα Τέμπη και τη συγκάλυψή του, στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού και τη μετατροπή της χώρας σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ, στους νεκρούς από τα μαγκάλια και τους αυτόχειρες των μνημονίων, στις γυναικοκτονίες έξω από τα αστυνομικά τμήματα και τους θανάτους μεταναστών μέσα σε αυτά, τις αστυνομικές δολοφονίες Ρομά και τον πνιγμό των προσφύγων στην Πύλο, όπως και των εκατοντάδων εργατικών ατυχημάτων. Και φυσικά, τα δακτυλικά αποτυπώματα πάνω στα νεκρά σώματα του Κουμή, της Κανελοπούλου, του Καλτεζά και του ίδιου του Αλέξη Γρηγορόπουλου, το όνομα του οποίου τα δελτία ειδήσεων «ξεχνούν» να αναφέρουν, μιλώντας γενικά και αφηρημένα για τη σύλληψη «ενός 31 χρονου παλιού γνώριμου των αρχών». Δεν συμφέρει το αφήγημα «νόμος και τάξη» η αναφορά με ποιον τρόπο έγινε η γνωριμία του Νίκου Ρωμανού με τις κρατικές αρχές…
«Είμαι σε καθεστώς παρακολούθησης – επιτήρησης. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να διαπράξω οποιαδήποτε αξιόποινη πράξη»
Ο Νίκος Ρωμανός, συνελήφθη τη Δευτέρα 18/11 κατόπιν σχετικού εντάλματος για την υπόθεση της έκρηξης στο διαμέρισμα του 3ου ορόφου στους Αμπελόκηπους. Ο ίδιος μέσω του δικηγόρου του έχει δηλώσει πως δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την υπόθεση, ούτε γνωρίζει κανέναν συγκατηγορούμενό του.
«Αρνούμαι με την επιτάσεως κάθε κατηγορία σε βάρος μου. Με τους συγκατηγορούμενους μου δεν έχω καμία σχέση, δεν ήταν ποτέ άνθρωποι με τους οποίους είχα συναναστραφεί έστω και κοινωνικά και δεν έχω συμμετάσχει σε καμιά πράξη από αυτές που μου αποδίδονται. Η μοναδική μου εμπλοκή με την δικογραφία είναι ένα αποτύπωμα μου σε πλαστική σακούλα, ένα κινητό αντικείμενο το οποίο δεν συνδέεται με κανένα άλλο εύρημα της δικογραφίας» ανέφερε στο υπόμνημά του, στο οποίο τονίζει πως «τόσο εγώ όσο και άτομα που έχουν απασχολήσει στο παρελθόν τις αρχές βρισκόμαστε σε ένα σταθερό καθεστώς παρακολούθησης – επιτήρησης. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να διαπράξω οποιαδήποτε αξιόποινη πράξη».
Μάλιστα, τις προηγούμενες ημέρες, ο εκπαιδευτικός Γιώργος Θαλάσσης, γυμνασιάρχης στο σχολείο που ήταν μαθητές ο Νίκος Ρωμανός και Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος όταν ο δεύτερος δολοφονήθηκε από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα τον Δεκέμβρη του 2008, μετέφερε την έκκληση των γονιών του πρώτου να μην «πληρώσει για τις ατασθαλίες στα Τέμπη και τη διαγραφή Σαμαρά».
Aπό το υπόμνημα του Ν. Ρωμανού:
«Αρνούμαι μετ’ επιτάσεως κάθε κατηγορία σε βάρος μου. Με τους συγκατηγορούμενους μου δεν έχω καμία σχέση, δεν ήταν ποτέ άνθρωποι με τους οποίους είχα συναναστραφεί έστω και κοινωνικά και δεν έχω συμμετάσχει σε καμιά πράξη από αυτές που μου αποδίδονται. Η μοναδική μου εμπλοκή με την δικογραφία είναι ένα αποτύπωμα μου σε πλαστική σακούλα, ένα κινητό αντικείμενο το οποίο δεν συνδέεται με κανένα άλλο εύρημα της δικογραφίας.
Τόσο τα πραγματικά περιστατικά της παρούσας υποθέσεως όσο και ο χαρακτήρας μου αλλά και οι συνθήκες ζωής μου πιστοποιούν πέρα από κάθε αμφιβολία ότι και στο δικαστήριο θα παραστώ και στην εκτέλεση της όποιας απόφασης θα υποβληθώ. Κανένα απολύτως λόγο δεν έχω να μην εμφανιστώ στο ακροατήριο, δεδομένου ότι μόνο με την παρουσία μου σε αυτό θα πετύχω να αποδείξω την αθωότητά μου. Στόχος μου και πρωταρχικό μέλημα σε όλη την εξέλιξη της παρούσας υποθέσεως ήταν και είναι η απόδειξη της αλήθειας και άρα της αθωότητάς μου.
Έχω και στο παρελθόν δοκιμαστεί με ηλεκτρονική επιτήρηση, την εποχή που ήμουν κρατούμενος και παρακολουθούσα ανελλιπώς τα μαθήματα μου στο ΤΕΙ και ουδέποτε δημιούργησα το παραμικρό πρόβλημα ή έστω υπόνοια ότι μπορούσα να προβώ σε κάποια έκνομη ενέργεια παραβιάζοντας τους όρους. Παράλληλα, όπως κάλλιον εμού γνωρίζετε και όπως δημόσια πολλοί εκπρόσωποι της αστυνομίας δηλώνουν, τόσο εγώ όσο και άτομα που έχουν απασχολήσει στο παρελθόν τις αρχές βρισκόμαστε σε ένα σταθερό καθεστώς παρακολούθησης – επιτήρησης. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να διαπράξω οποιαδήποτε αξιόποινη πράξη».