Με τις τιμές των κατοικιών και τα ενοίκια να αυξάνονται, το κόστος στέγασης μπορεί να αποτελέσει επιβάρυνση, η οποία μπορεί να μετρηθεί με το ποσοστό επιβάρυνσης από το κόστος στέγασης, το οποίο δείχνει το ποσοστό του πληθυσμού που ζει σε νοικοκυριό όπου το συνολικό κόστος στέγασης αντιπροσωπεύει πάνω από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματος.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2023, σύμφωνα με τη Eurostat, το 10,6% του πληθυσμού στις πόλεις ζούσε σε ένα τέτοιο νοικοκυριό, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τις αγροτικές περιοχές ήταν 7,0%. Τα υψηλότερα ποσοστά επιβάρυνσης από το κόστος στέγασης στις πόλεις παρατηρήθηκαν στην Ελλάδα (31,0%) και μάλιστα με αρκετές μονάδες διαφορά από την επόμενη χώρα, τη Δανία (23,3%), ενώ τα χαμηλότερα παρατηρήθηκαν στην Κύπρο (3,4%) και την Κροατία (3,5%). Στις αγροτικές περιοχές ήταν τα υψηλότερα, επίσης, στην Ελλάδα (24,7%) και τη Μάλτα (17,6%) και τα χαμηλότερα στην Κύπρο (0,7%) και τη Σλοβενία (2,5%).
Κατά μέσο όρο το 2023, τα νοικοκυριά της ΕΕ δαπανούσαν το 19,7% του διαθέσιμου εισοδήματός τους για στέγαση, με σημαντικές διαφορές μεταξύ των χωρών της ΕΕ, με τα υψηλότερα ποσοστά στην Ελλάδα (35,2%), τη Δανία (25,9%) και τη Γερμανία (25,2%).
Αυτό που παραμένει υψηλό στην ΕΕ είναι το ποσοστό ιδιοκατοίκησης. Πάνω από τα 2/3 του πληθυσμού (69%) κατοικεί σε ιδιόκτητα σπίτια ενώ μόνο το 31% μένει στο νοίκι. Το υψηλότερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης εντοπίζεται στη Ρουμανία (96%) και στη Σλοβακία (94%).
Από την άλλη βρίσκεται η Γερμανία, όπου το 52% του πληθυσμού νοικιάζει σπίτι.