Απορρίφθηκε η έφεση για το SLAPP στο «Alterthess»

H google, η facebook και το twitter ανηκουν σε μεγιστανες καπιταλιστες Πως θα μπορουσαν να εφαρμοσουν την ελευθερια λογου ? Εδω το video του Μυθριδατη ειχε φθασει 1 εκατομυριο views και δεν ειχε μπει στα trends...Δεν χρειαζεται καμια ειδικη γνωση για να αποδειξεις οτι το ψηφιακο πεδιο εχει αλωθει

ακόμη και αν δεν είναι αυτή η πρόθεσή της

Αυτή ακριβώς είναι η πρόθεση της και όλων των ομοίων της.

δεν υπάρχει καμία λύση που να απαλλάσσει τους χρήστες από την ευθύνη να σχηματίζουν γνώμη υπεύθυνα, όσο μπορούν και όπως μπορούν. Επιλέγοντας ποιους θα εμπιστευτούν και κάνοντας λάθη, όπως κάνουν οι πολίτες στις δημοκρατίες. Η ιδέα ότι θα μεταθέτουμε αυτή την ευθύνη σε ιδιωτικούς κολοσσούς για να προστατευτούμε από τους απλούς πολίτες είναι ύποπτη, εκτός από ατυχής.

Καλώς. Αλλά τότε, η ιδέα ότι οι εν λόγω κολοσσοί θα κινηθούν αυθόρμητα, ή θα τους τραβήξουν τ' αυτί τα κράτη, προς εξασφάλιση των συμφερόντων των χρηστών τους, τι είναι; Γιατί εμένα δεν μου φαίνεται πολύ σοβαρότερη απ' την πρώτη.

Πρώτον, οι χρήστες των σόσιαλ δεν είναι πελάτες των κολοσσών του διαδικτύου, είναι το προϊόν που εμπορεύονται. Δεν έχουν κατά συνέπεια κανέναν μοχλό πίεσης: δεν μπορούν να ψηφίσουν με τα λεφτά τους (να μποϋκοτάρουν) ούτε και με τα πόδια τους (να φύγουν - γιατί δεν έχουν κάπου αλλού να πάνε, πέρα από έναν απαράλλακτο ανταγωνιστικό κολοσσό). Θα μπορούσαν ν' απευθυνθούν στα κράτη, και σε θεσμικά όργανα όπως η ΕΕ, αλλά αν δεν κάνω λάθος ο αρθρογράφος τουλάχιστον θεωρεί αυτούς τους θεσμούς συνεταίρους των κολοσσών, αν όχι χειρότερους, ή ανήμπορους κι απρόθυμους να προστατέψουν τους πολίτες τους. Το αν είναι έτσι δεν θα το σχολιάσω, αλλά ότι αυτό πιστεύει ο αρθρογράφος είναι σαφές.

Άρα, τι μένει; Να προστατευθούν οι χρήστες μόνοι τους, μ' άλλα λόγια caveat emptor? Το να κρίνεις ο ίδιος την πληροφορία ακούγεται θαυμάσιο και φωτισμένο, όπως ακούγεται και το "να κάνεις τη δική σου έρευνα" - μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι το να κρίνεις και να ερευνάς απαιτεί εφόδια που δεν τα έχει - που δεν μπορεί να τα έχει - ο κάθε απλός χρήστης. Αν δεν ήταν έτσι, κάθε φορά που μας πόναγε κάτι δεν θα ψάχναμε εναγωνίως να βρούμε γιατρό που να μπορούμε να τον εμπιστευτούμε· θα κάναμε τη δική μας έρευνα και διάγνωση και θα αποφασίζαμε τη δική μας θεραπεία (το ότι στην πράξη αναγκάζονται πολλοί να κάνουν ακριβώς αυτό σε εποχές ξεπατώματος της δημόσιας υγείας δεν είναι κάτι θετικό ή αξιέπαινο, είναι μια παθολογία).

Οι χρήστες των σόσιαλ, λοιπόν, χρειάζονται προστασία από την παραπληροφόρηση και χρειάζονται fact checking. Αυτό το fact checking, επίσης, πρέπει να είναι ισορροπημένο. Το μόνο ερώτημα είναι σε ποιου τον έλεγχο θα βρίσκονται τα σόσιαλ, και για ποιανού λογαριασμό θα εργάζονται οι ελεγκτές. Αν τα σόσιαλ τα διαχειρίζονταν από κοινού οι χρήστες τους, θα μπορούσαν κι οι ελεγκτές να ορίζονται και να αμείβονται από κοινού. Όσο τα σόσιαλ τα κατέχουν κολοσσοί, οι ελεγκτές θα διορίζονται από κολοσσούς, κι οι χρήστες που επιμένουν να τα χρησιμοποιούν θα είναι στο έλεός τους. Τα υπόλοιπα είναι ευχολόγια, κι η ιδέα ότι θα φυλαγόμαστε από μόνοι μας είναι ψευδαίσθηση.

Οι κυρίαρχες ιδέες κε άλλοι μουσάτοι αφορισμοι,που ισχύουν.

Το θέμα ειναι λοιπον αυτο,πόσο γήπεδο εχουν στη διαθεση τους. Σαφεστατα το νέτ μειώνει το ποσοστό. Ε, αυτο πλεον δεν ειναι ανεκτο. Ήταν ισως οταν το μαγαζι πήγαινε καλα. Τωρα όχι.

Πάρτε θεση λοιπον. Ή δεχεται κανεις την ελευθερία του λόγου(αρα και της διαδοσης του),ακομη και αν αυτη αφηνει χωρο σε "περίεργους", ή ανταμωνει με τους πιεντζι και σια και ζητα απο το αστικό κράτος ,τη μπατριδα του την ΕΕ και τους πλατφορμοκαπιτάλες να τον (ξανα)σώσουνε.

Όλη η επιστημολογία του πραγματολογικού ελέγχου βασίζεται στην προϋπόθεση ότι υπάρχουν γεγονότα που είναι ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις, λοιπόν θα μπορεί να περιχαρακωθεί ένα πεδίο ελέγχου της αντιστοιχίας προς τα γεγονότα, το οποίο θα είναι ανεξάρτητο από τις ιδεολογικές κλίσεις των ελεγκτών. Αν χρειάζεται να έχουμε αριστερούς και δεξιούς ελεγκτές, ή πολύ χειρότερα, ελεγκτές που θα είναι υπέρ ή κατά της κλιματικής κρίσης, η βασική λογική του εγχειρήματος έχει τιναχτεί στον αέρα.

Δεν είναι καθόλου έτσι· υπάρχουν αντικειμενικά γεγονότα, απλώς δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε ένα μόνο άτομο, φορέα, ή ιδεολογικό χώρο να τα εντοπίσει και να τα επισημάνει αμερόληπτα - επειδή ακριβώς μπορεί να έχει επενδεδυμένα συμφέροντα στη μία ή την άλλη εκδοχή των γεγονότων. Με δεδομένη αυτή την κατάσταση, η μόνη λύση είναι να έχεις ελεγκτές απ' όλο το ιδεολογικό φάσμα - για τον ίδιο ακριβώς λόγο που έχεις εκλογικούς αντιπροσώπους απ' όλα τα κόμματα στην καταμέτρηση των ψήφων. Δεν πιστεύεις - φαντάζομαι - ότι η κατανομή των ψηφοδελτίων εξαρτάται από το ποιος κάνει την καταμέτρηση; Αλλά η ακριβής αναφορά αυτής της κατανομής εξαρτάται ωραιότατα από το πόσα και ποια μάτια βλέπουν τα ψηφοδέλτια.

+1

Αισθανομαι και εγω υποχρεωμενος να διαφωνησω με τον αρθρογραφο, παρολο που τα πολλα παραδειγματα του καταδεικνυουν αυτο που ξερουμε ολοι, πως η συστημικη ενημερωση ειναι εν πολλοις προπαγανδιστικη. Το ζητημα δεν ειναι ασπρο ή μαυρο. Φυσικα υπαρχει και ειναι νοσηρη και αδυσωπητη η συστημικη προπαγανδα. Και λειτουργει αποτελεσματικα, γιαυτο υπαρχει. Ομως ακομη και το φυλο συκης του fact-checking εχει την σημασια του.

Ολα δυσλειτουργουν και ολα παραμορφωνονται απο την πιεση που δεχονται απο τα ισχυρα κεντρα της εξουσιας. Ο ΟΗΕ δεν εχει καταφερει να σταματησει την γενοκτονια στην Παλαιστηνη. Η δικαιοσυνη αθωωσε τους ασυνομικους που συμμετειχαν στην δολοφονια του Ζακ. Το ΕΣΥ δυσλειτουργει τοσο που οι ασθενεις πεθαινουν στις καροτσες των αυτοκινητων. Αρα τι; Να καταργησουμε τον ΟΗΕ, τους νομους, το ΕΣΥ;

Η λογικη ποναει κεφαλι κοψει κεφαλι δεν οδηγει σε καμια βελτιωση της καταστασης. Η αποψη οτι δεν υπαρχει αντικειμενικοτητα στην ενημερωση, ουτε μπορει να υπαρξει, οποτε το φυλο συκης ειναι κιαυτο μια προπαγανδα, δεν διαφερει απο την ΤΙΝΑ. Πιστευω οτι, αντι για ασπρο ή μαυρο, στην ενημερωση (συστημικη ή οχι) επικρατουν βαθμιδες του γκριζου. Νομιζω οτι, αντι για αφορισμους ("δεν υπαρχει αντικειμενικοτητα"), που και αληθεια να ειναι δεν εξυπηρετουν κανενα σκοπο και χρησιμοτητα, πρεπει να προσπαθουμε να φωτισουμε το γκριζο, να μην σκουρηνει και γινει πιο μαυρο.

Το fact-checking, οσο ψευδεπιγραφο και αν ειναι, αποτελει καποιου ειδους αναχωμα στην απολυτη ασυδοσια. Αν οχι, αν δεν εκανε καμια διαφορα, γιατι να το αποσυρει ο Ζουκερμπεργκ; Το μελλον προμυνηεται δυσοιωνο: δεν θα υπαρχει "αντικειμενικοτητα" πουθενα, ουτε στην ενημερωση, ουτε στην ιστορια, ουτε στην επιστημη, ουτε πουθενα. Θα ειναι ολα "αποψεις" και "οπτικες γωνιες". Και ο δημιουργισμος ειναι μια αποψη, ισοδυναμη με την επιστημη, λενε πολλοι στην Αμερικη. Τα παιδια μας δεν θα πιστευουν σε τιποτα και γιαυτο θα ειναι ανυπερασπιστα σε βεβηλωσεις. Εκει παμε. Οσα αναχωματα κρατησουμε ορθια οσο περισσοτερο μπορουμε, τοσο θα καθυστερησουμε την δυστοπια, με την ελπιδα να προκυψει κατι αλλο, κατι καλυτερο...

Υπάρχουν πανεπιστημιακές έρευνες που τεκμηριώνουν τη διάχυση των θεωριών συνωμοσίας αλλά και την εμπιστοσύνη σε δήθεν εναλλακτικές θεωρίες. Αν καταλαβαίνω καλά, ο συντάκτης ισχυρίζεται ότι δεν έχει σημασία η διάχυση των απόψεων στο κοινό, γιατί ούτως ή άλλως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι' αυτό, αυτό που έχει σημασία είναι ο συγκεντρωτισμός των μέσων και οι σχέσεις τους με οικονομικά συμφέροντα. Αυτό δεν είναι όμως εξ ολοκλήρου σωστό. Τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει κατακλυσμός από μέσα, περιοδικά, διαδικτυακά ραδιόφωνα, δεξαμενές σκέψεις κ.λπ. Το ίδιο το Tpp ακριβώς έτσι προέκυψε. Ο ίδιος ο αρθρογράφος αναφέρει έρευνες συστημικών μέσων που αποκαλύπτουν τον ρόλο της προπαγάνδας και τη διαπλοκή τους με οικονομικά συμφέροντα. Οι πόροι που μπορούν να διαθέσουν μεγάλα μέσα για να κάνουν μεγάλης κλίμακας έρευνα δεν είναι κάτι ασήμαντο. Άλλωστε, τα μικρά μέσα κάνουν πολύ μικρότερης κλίμακας έρευνες και πολύ λιγότερες. Συνήθως είναι μεγάλα μέσα ή συνεργαζόμενα μέσα που το κάνουν. Μήπως αυτό δεν λένε συνεχώς και οι ίδιοι οι συντελεστές του Tpp; ότι με τα πενιχρά μέσα που έχουν, αυτά τα λίγα μπορούν να κάνουν...

Από την άλλη, υπάρχει μια δόση αλαζονείας όταν γράφει πώς είναι πλανημένοι όσοι πιστεύουν ότι υπάρχουν ουδέτερα γεγονότα, ενώ υπάρχουν μόνο ερμηνείες ή ότι παραπλανούνται όσοι δίνουν σημασία στον κοσμάκη κι όχι στους ισχυρούς του κόσμου. Πρώτα απ' όλα, υπάρχει κάτι που μπορούμε να το ονομάσουμε αδράνεια των γεγονότων. Ναι, ποτέ δεν προσλαμβάνουμε τα γεγονότα εκτός ιδεολογίας ή εκτός πολιτικού συγκειμένου, όμως θέτουν τα ίδια τα γεγονότα τους δικούς τους περιορισμούς και τις δικές τους απαιτήσεις. Δεν μπορούμε απλώς να ερμηνεύουμε κατά το δοκούν τα γεγονότα σε οποιαδήποτε στιγμή. Άλλωστε, ο Κ. Πουλής υποπέφτει σε ένα εξόφθαλμο λάθος όταν αναφέρεται στην προπαγάνδα των όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ. Το αν υπάρχουν ή όχι τα όπλα δεν είναι ζήτημα ιδεολογίας, το πώς δικαιολογούμε το ψέμα είναι...

Μια κι αναφέρεται κι ο Τσόμσκι: Ο Τσόμσκι ισχυρίζεται ότι αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να λέμε την αλήθεια. Δε χρειάζεται ιδιαίτερη φιλοσοφία. Αν οι άνθρωποι εκτεθούν στη δύναμη της αλήθειας, τότε αποκτούν κι αυτοί δύναμη. Είναι ακριβώς αυτό που ο Κ. Πουλής καταλογίζει στους «αφελείς». Βέβαια, ο Τσόμσκι απέρριπτε ότι συντελείται γενοκτονία στην Καμπότζη και το θεωρούσε ιμπεριαλιστική προπαγάνδα. Η αδράνεια των γεγονότων όμως είναι τέτοια που τελικά δεν μπορούσε μετά από χρόνια να επιμείνει σε αυτή τη θέση κι έτσι έπρεπε να μετακινηθεί. Το ενδιαφέρον είναι ότι η άμυνά του (ξέρετε, ο Νόαμ ποτέ δεν κάνει λάθος, οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν καλα!) ήταν ότι με όσα μέχρι τότε γνώριζε δεν υπήρχε γενοκτονία! Ήταν ζήτημα επαρκούς ενημέρωσης ή ιδεολογικής προσκόλησης μέχρι που το βάρος των γεγονότων δεν μπορούσε πλέον να γίνει διαχειρίσιμο; Ο Άρης Χατζηστεφάνου από τις σελίδες της ΕΦΣΥΝ έγραφε για την προβοκάτσι των χημικών επιθέσεων στη Συρία από τον Άσαντ, ακολουθώντας ασμένως τη ρωσική προπαγάνδα. Τα στοιχεία ήταν από τότε ιδιαίτερα ισχυρά. Πλέον εδώ και χρόνια είναι εντελώς αδιαμφισβήτητα. Η τάση να αρνηθείς μέχρι εσχάτων τα στοιχεία και τις έρευνες είναι απόρροια της δυσφορίας που προκαλείται από το πλήγμα που δέχεται το ιδεολογικό του φαντασιακό. Μήπως αυτό δεν πενθούν φιλοσταλινικοί και σία; Η ψέκα, ο αρνητισμός, ο αναθεωρητισμός και οι θεωρίες συνωμοσίας δε βρίσκονται μόνο στη δεξιά. Τη βλέπουμε και στην αριστερά. Στη δεξιά είναι πολύ πιο μαζική, σίγουρα, αλλά δεν είναι καθόλου αμελητέα και στην αριστερά. Θυμίζω τον Φ. Τερζάκη, που αρθρογραφούσε από αυτό το μέσο.

Η επικέντρωση στο παιχνίδια των ισχυρών και στα σκοτεινά τους σχέδια, ενώ παρουσιάζεται ως μια σαφής και ξεκάθαρη πολιτική στάση, στην πραγματικότητα θεμελιώνεται πάνω στην παραδοσιακή φιλελεύθερη ιδεολογία των από πάνω που καταπιέζουν και χειραγωγούν τους από κάτω. Η ισχύς των από πάνω όμως βρίσκει έδαφος στη δύναμη του πλήθους που θέτει κι αυτό με τη σειρά του τους δικούς του περιορισμούς. Η σαγήνη της ακροδεξιάς δεν οφείλεται κυρίαρχα στους από πάνω. Το φαινόμενο του Τραμπ έχει τη βάση του στις κινήσεις του πλήθους, που μετάλλαξε το ρεπουμπλικανικό κόμμα. Το αναγωγιστικό ιδεολογικό σχήμα της μονόδρομης σχέσης από τα πάνω προς τα κάτω δεν λαμβάνει υπόψη την αμφίδρομη σχέση ισχύος που ασκείται σε μία κοινωνία, η οποία είναι πάντοτε πολλαπλή. Ο αρθρογράφος παραθέτει ως πηγή ένα βιβλίο με τίτλο: «Η επικοινωνιακή κατασκευή μιας πανδημίας, Ο SARS-COV-2, τα Μέσα και η κοινωνία». Ο τίτλος και μόνο δηλώνει ότι η πανδημία ήταν μια επικοινωνιακή κατασκευή, ότι δεν υπήρξε πάνω στο πεδίο κανένας ιδιαίτερος λόγος να θεωρηθεί πανδημία η έξαρση του covid. Αυτό δεν προωθεί τις θεωρίες συνωμοσίας και δεν αφήνει ανοιχτό το πεδίο στις ψεύτικες ειδήσεις; Γιατί ο τίτλος δεν είναι «Η επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας» ούτε «Η διαχείριση του πληθυσμού στον καιρό της πανδημίας». Αμφισβητείται ευθέως η ύπαρξή της. Αυτό υποδεικνύει ότι ο ιδεολογικός προσανατολισμός, ειδικά σε συνθήκες τεταμμένες, ωθεί τους ανθρώπους στην αποδοχή ή στην ανοχή θέσεων που εμπεριέχουν το ψέμα, τη τύφλωση, την αντι-επιστημονική καχυποψία που παρουσιάζεται ως κριτική στάση και φυσικά τη συνωμοσιολογική σκέψη. Τη στιγμή που ο Κ. Πουλής αναφέρει, σωστά, ότι υπάρχουν πιο σημαντικοί λόγοι που οδήγησαν στον θάνατο πολλούς συνανθρώπους μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι o RFK Jr είναι υποψήφιος υπουργός υγείας κι ότι αυτό συνέβη εφόσον απέκτησε κοινωνική ισχύ από τα κάτω και μάλιστα ανεξάρτητα από το αν προέρχονταν από τους Δημοκρατικούς.

Ο αρθρογράφος επιτίθεται σε μια υποτιθέμενη αφέλεια, την άποψη ότι υπάρχουν γεγονότα εκτός ιδεολογίας. Όμως την αντικαθιστά με μια άλλη διττή αφέλεια: ότι τα γεγονότα είναι απλώς ερμηνείες κι ότι το σύνολο των ανθρώπων είναι απλώς παθητικοί δέκτες της θέλησης των από πάνω.

Καποιους ποναει η γαζα και την εθαψαν βλεπω...

Το fact checking στα social media είναι λογοκρισία. Τα social media δεν είναι ΜΜΕ. Τα ΜΜΕ είναι υποχρεωμένα να κάνουν fact checking. Διαφωνώ όταν λες ότι είναι υπερβολικό να χαρακτηρίζουμε την απόκρυψη αναρτήσεων ως λογοκρισία. Ο λόγος είναι απλός. Αν πας σε άλλη πλατφόρμα. Θα πας σε μια πλατφόρμα με λιγότερους χρήστες. Αν αυτό δεν λέγεται φίμωση τότε τι λέγεται;