Όσο οι πολίτες σταυροκοπιούνται μπροστά από τα ράφια και δαγκώνουν τα χείλη τους μπροστά στη τιμή της φέτας, οι ισολογισμοί των super market κατά κύριο λόγο παραμένουν αμείωτοι. Ο πρώτος με μεγάλη διαφορά παίκτης με τις υψηλότερες πωλήσεις είναι ο Σκλαβενίτης, ο τζίρος του οποίου διαμορφώθηκε στα 4,651 δισ. ευρώ, αυξημένος κατά 336,21 εκατ. ευρώ ή κατά 7,79% σε σχέση με το 2023. Στη δεύτερη θέση βρέθηκε η Άλφα Βήτα Βασιλόπουλος, με ετήσιες πωλήσεις 1,936 δισ. ευρώ, μειωμένες κατά 1,75% συγκριτικά με το 2023. Στη τρίτη θέση ακολουθεί η Μετρό με αύξηση πωλήσεων 2% και ετήσιο κύκλο εργασιών 1,621 δισ. ευρώ. Έπειτα έρχονται η Δ. Μασούτης με άνοδο πωλήσεων κατά 5,94%, οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 1,140 δισ. ευρώ έναντι 1,076 δισ. ευρώ το 2023, η ΑΝΕΔΗΚ Κρητικός με άνοδο της τάξης του 10,78% και τζίρο 777,721 εκατ. ευρώ εκατ. ευρώ, η Πέντε ΑΕ με μείωση 3,99% και τζίρο 514,285 εκατ. ευρώ, ενώ τη δεκάδα έκλεισαν οι Market In (418,612 εκατ. ευρώ), Bazaar (248,378 εκατ. ευρώ) και Χαλκιαδάκης (239,798 εκατ. ευρώ).
Τονίζεται ότι τόσο η Χαλκιαδάκης, όσο και η The Mart ανήκουν στον Όμιλο Σκλαβενίτη, ο οποίος συνολικά μαζί και με άλλες δραστηριότητες κατέγραψε το 2024 ενοποιημένο τζίρο 5,560 δισ. ευρώ έναντι 5,157 δισ. ευρώ του 2023 (αύξηση 7,81%).
Το πιο σαφές μήνυμα που στέλνει ο κ. Θεοχαράκης είναι πως όσα μέτρα «ασπιρίνες» και να παρθούν για την ακρίβεια, όσο επικρατεί άκρατος νεοφιλελευθερισμός και ιδιωτικοποίηση σε βασικά αγαθά όπως το ρεύμα, το πρόβλημα των τιμών και της οικονομικής «ασφυξίας» των πολιτών δεν πρόκειται να λυθεί. Δεν είναι και το πιο αισιόδοξο μήνυμα, αλλά μοιάζει αρκετά πειστικό.
Έχουμε καρτέλ από τους «σουπερμαρκετάδες»;
Ρωτάμε τον κύριο Θεοχαράκη αν υπάρχει καρτελ στα super market. «Με την αυστηρή έννοια του όρου καρτέλ δεν υπάρχει» σημειώνει ο κ. Θεοχαράκης και συμπληρώνει πως «το ερώτημα είναι εάν τα σουπερμάρκετ από μόνα τους δημιουργούν μια σύμπραξη για να καθοριστούν οι τιμές ή όχι». Ωστόσο, τονίζει ότι παρακολουθούμε την όλο και μεγαλύτερη συγκέντρωση στα χέρια πολύ λίγων παικτών. «Βλέπουμε γενικά ότι υπάρχει μια δυναμική στους περισσότερους κλάδους η παραγωγή ή το εμπόριο να συγκεντρώνεται στα χέρια των λίγων. Για παράδειγμα, στα σούπερ μάρκετ πριν από λίγο καιρό είχες 67 αλυσίδες. Κάποιες ήταν μεγαλες, κάποιες δεν ήταν μεγάλες. Αυτό το κομμάτι έχει μειωθεί και έχει πάει στις 43 αλυσίδες» αναφέρει.
Για τη συγκέντρωση αυτή σημαντικό ρόλο παίζουν οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις, κυρίως οι εξαγορές των μικρών αλυσίδων από τις μεγαλύτερες αλυσίδες. Πρόκειται για ζήτημα στο οποίο μπορεί να παρέμβει και η Επιτροπή Ανταγωνισμού και να απαγορεύσει πχ. σε μία συγκεκριμένη περιοχή να αγοράσει ο μεγάλος «σουπερμαρκετάς» τη μικρή αλυσίδα γιατί θα είναι ο μόνος πωλητής στο σημείο. Γενικά όμως, η παρέμβαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, παρά το γεγονός ότι εντοπίζει μια σειρά από νέες επενδύσεις και νέες εξαγορές, δεν είναι τόσο μεγάλη.
Ο κ. Θεοχαράκης μας επιβεβαιώνει ακόμα ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού θα έπρεπε να ερευνήσει και να ενημερώσει σχετικά με το αν υπάρχει η όχι καρτέλ στα super market, αλλά τα μονοπώλια σε μια σειρά από τομείς, όπως η ακτοπλοΐα ή οι αεροπορικές συγκοινωνίες, αναδεικνύουν ότι ο έλεγχος είναι.. μάλλον μηδαμινός. «Εδώ βλέπετε 92% έχουν δέκα μεγάλες επιχειρήσεις. Άρα λοιπόν θα πρέπει η Επιτροπή και με τους νομικούς της και με τους οικονομολόγους τους και κυρίως κατά την άποψή μου, με άτομα τα οποία γνωρίζουν πραγματικά τι συμβαίνει στην αγορά, να ερευνήσει τι τιμολογιακή πολιτική εφαρμόζουν» επισημαίνει ο καθηγητής Οικονομικών.
Ιδιωτική και πανάκριβη ενέργεια, ΦΠΑ και καθημαγμένη γεωργία
Πολύ σημαντικός παράγοντας, επίσης, για τις τεράστιες τιμές που βλέπουμε στα ράφια είναι και το κόστος παραγωγής για τον πρωτογενή τομέα και το κόστος λειτουργίας για τα ίδια τα super market. Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τον κ. Θεοχαράκη «όταν έχεις μία πανάκριβη ενέργεια, όταν έχεις ένα μεγάλο κόστος για παράδειγμα στα καύσιμα, όταν έχεις μια γεωργία η οποία είναι καθημαγμένη» είναι αδύνατο να δεις τις τιμές να πέφτουν.
Άλλος κεντρικός παράγοντας είναι ο πιο άδικος ταξικά φόρος του ΦΠΑ. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μπει στη λογική ότι αντί να ψάχνουμε να φορολογήσουμε τον πλούτο ή το εισόδημα, θα φορολογήσουμε με έμμεσο φόρο τα αγαθά και ως εκ τούτου θα τα πάρουμε από κει και είναι πιο εύκολο. Το έχουν κάνει και ιδεολογία, ενώ ξέρουμε ότι έμμεσοι φόροι ουσιαστικά λειτουργούν αντίστροφα προοδευτικά. Δηλαδή το ποσοστό που πληρώνουν οι φτωχοί στο εισόδημα τους είναι μεγαλύτερο από αυτό που πληρώνουν οι πλούσιοι» ξεκαθαρίζει ο κ. Θεοχαράκης.
Βασικά, φταίει ο καπιταλισμός, όσο γραφικό κι αν σας φαίνεται. Ο καθηγητής Οικονομικών εξηγεί: «Ο νεοφιλελευθερισμός γενικά και στην Ελλάδα, αλλά κατά μείζονα λόγο και στην Ευρώπη. Είναι αυτός ο οποίος γενικά φταίει για μια οικονομία η οποία έχει αυξήσει την ανισότητα και ιδιαίτερα την ανισότητα του πλούτου. Είναι γεγονός ότι έχει χαμηλώσει τα εισοδήματα γιατί είχαν δοκιμάσει να κάνουν μια εσωτερική υποτίμηση μέσα από την μείωση του μισθού. Έχει ιδιωτικοποιήσει το σύμπαν με αποτέλεσμα κάποια πράγματα τα οποία έπρεπε να θεωρείς ότι είναι κοινωνικά αγαθά, τώρα δεν είναι κοινωνικά αγαθά και τα πληρώνεις.»
Με λίγα λόγια, ο κ. Θεοχαράκης ξεκαθαρίζει πως δεν είναι ανάγκη οι «μεγάλοι» να κάνουν κάτι παράνομο, όπως οι μυστικές συναντήσεις ενός καρτέλ, για να μας κλέβουν πατώντας πάνω στο φαγητό μας, τους δίνει αυτή τη δυνατότητα το ίδιο το οικονομικό σύστημα. «Άρα λοιπόν ένα κομμάτι οφείλεται στην ολιγοπωλιακή δομή του κλάδου των σούπερ μάρκετ, που δεν χρειάζεται να μαζεύονται σε ένα τραπέζι και να λένε εγώ θα κάνω αυτό, αυτό και αυτό. Ουσιαστικά εάν κάποιος ανεβάζει την τιμή, ο άλλος έχει συμφέρον να την ανεβάσει και αυτός» μας λέει απλά.
Η «αισχροκέρδεια» πατάει σε κάποια ηθική – Τα οικονομικά είναι μια «ανήθικη» επιστήμη
Γι’ αυτόν τον λόγο, ο κ. Θεοχαράκης διαφωνεί με τον όρο «αισχροκέρδεια» επισημαίνοντας ότι φέρνει ηθικά χαρακτηριστικά, ενώ τα οικονομικά είναι μια εντελώς ανήθικη επιστήμη. Δηλαδή όταν ρωτάς τον άλλον «πώς θα κερδίσει;» η σκέψη είναι ακριβώς «πως μεγιστοποιεί το κέρδος.»
Στη συνέχεια, κατακρίνει τα «μέτρα» της κυβέρνησης για την ακρίβεια. Όσον αφορά, την «ιδεάρα» με το app που δείχνει σε ποιο super market είναι πιο φθηνή η φέτα και σε ποιο οι σερβιέτες, ο κ. Θεοχαράκης σχολιάζει με χιούμορ πως «αν έχεις άπειρες ώρες και μπορείς να πηγαίνεις από τον Άννα στον Καϊάφα, μπορείς να γλιτώσεις 5 ευρώ στο συνολικό σου καλάθι».
Έπειτα, για το μέτρο των 2.810 κωδικών που διαφήμισε ιδιαίτερα η κυβέρνηση, ο κ. Θεοχαράκης υπογραμμίζει πως πρόκειται για «μια συμφωνία κυρίων, μια εθελούσια συμφωνία στην οποία συμμετέχουν οι μεγάλες αλυσίδες.» «Αυτό μάλιστα και στην πρώτη φάση δημιουργεί και μια αύξηση του τζίρου, γιατί ο κόσμος λέει “α, να πάω να πάρω αυτό”» συμπληρώνει. «Το θέμα είναι θα μπορεί να διατηρηθούν αυτοί οι 2.000 κωδικοί; Δηλαδή θα το κάνουν;» διερωτάται σχετικά με το μέτρο, τονίζοντας ότι είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθούν χαμηλές τιμές.
Επομένως, ο κ. Θεοχαράκης καταλήγει ότι «το βασικό ζήτημα είναι η συγκεκριμένη δομή μιας οικονομίας, η οποία οδηγεί σε χαμηλούς μισθούς, σε ένα φορολογικό σύστημα που βασανίζει αυτούς που έχουν λιγότερα, σε μια ανισότητα η οποία πηγαίνει κατά διαόλου, όταν όταν σου παίρνουν το σπίτι, όταν οι δαπάνες είναι 40% στέγασης στην Ελλάδα που είναι μεγαλύτερες από οποιοδήποτε άλλο κομμάτι, τότε η ακρίβεια σου φαίνεται ακόμη μεγαλύτερη. Άρα λοιπόν, δεν μπορείς να μιλάς για επιμέρους λύσεις. Πρέπει να μιλήσεις για μια λύση η οποία θα είναι σημαντικότερη και θα είναι εκτός του συγκεκριμένου νεοφιλελεύθερου οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού συστήματος».
Γιώργος Λεχουρίτης: «Αφού έπεσαν οι τιμές πού είναι και η πτώση του πληθωρισμού; Παιχνιδάκια επικοινωνιακού χαρακτήρα»
Ο πρόεδρος ΙΝΚΑ, Γιώργος Λεχουρίτης, περιγράφει στην εκπομπή 3ο ΘΕΜΑ την πραγματικότητα των καταναλωτών. Άνοδος των τιμών, και μείωση περιεχομένου των συσκευασιών. «Τα 500 γραμμάρια έγιναν 450, το 1 κιλό έγινε 800 γραμμάρια», αναφέρει σχολιάζοντας ότι «αγοράζουμε αέρα κοπανιστό» και τονίζοντας την εξαπάτηση και την παραπλάνηση των καταναλωτών.
Ο κ. Λεχουρίτης σχολιάζοντας τα μέτρα της κυβέρνησης, όπως για παράδειγμα τις μειώσεις της τάξεως του 8% σε 2.000 κωδικούς, θυμίζει τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat, τα οποία αποκαλύπτουν ότι ειδικά για τον μήνα Νοέμβριο ο πληθωρισμός στην Ελλάδα κάλπασε στο 2,9%. «Αφού έπεσαν οι τιμές πού είναι και η πτώση του πληθωρισμού; Όλα αυτά είναι παιχνιδάκια επικοινωνιακού και όχι ουσιαστικού χαρακτήρα. Βέβαια τώρα έρχεται η κυβέρνηση και αμφισβητεί και τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat», λέει. Σχετικά με το μέτρο της κυβέρνησης εξηγεί ότι οι περίφημοι 2.000 κωδικοί μπήκαν σε όλα τα σούπερ μάρκετ. Δηλαδή η μία αλυσίδα μείωσε τις τιμές σε 100 κωδικούς, η άλλη σε 200 κ.ο.κ., πάλι στη λογική της «έρευνας αγοράς» που προτείνει η κυβέρνηση ως λύση στην κρίση, με τον καταναλωτή να πρέπει να τριγυρνά σε πέντε διαφορετικά σούπερ μάρκετ για να γεμίσει το ψυγείο του και εν τέλει να έχει εξοικονομήσει λίγα ευρώ.
«Μας είπαν επίσης ότι φέρνουν την Ανεξάρτητη Αρχή Ελέγχου της Αγοράς, η οποία απέτυχε να μειώσει τις τιμές, δεν έβαλε φραγμό στην αισχροκέρδεια και στην κερδοσκοπία. Επέβαλε πρόστιμα, αλλά επωφελείται ο καταναλωτής με τα υψηλά πρόστιμα; Ποιος ωφελείται στην πραγματικότητα; Ο επιχειρηματίας, που κερδίζει 100 για να πληρώσει 1», σχολιάζει, στηλιτεύοντας το γεγονός ότι και τα πρόστιμα για τα θηρία της αγοράς με τους δυσθεώρητους τζίρους, είναι υπολογισμένα και στο πρόγραμμα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΕ τα οποία αναδεικνύει το Ινστιτούτο Καταναλωτών, το 29% δαπανά πάνω από το 40% του εισοδήματος για ενοίκιο, δάνεια, λογαριασμούς και γενικότερα έξοδα στέγασης, με το 40% των πολιτών να καθυστερούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους λόγω ανεπάρκειας του εισοδήματος. Ακόμη, ένας στους τέσσερις ζει σε πολύ μικρά σπίτια που δεν καλύπτουν στοιχειωδώς τις ανάγκες της οικογένειας, την ίδια ώρα που οι τιμές σε ενέργεια, τρόφιμα και υπηρεσίες εκτοξεύονται. Ακόμη, ένα στα πέντε νοικοκυριά -ενόψει χειμώνα- δηλώνουν ότι δεν έχουν χρήματα να ζεσταθούν. Οι καταναλωτές ακόμη, έχουν καταλήξει να αγοράζουν λιγότερα τρόφιμα, ή χαμηλότερης ποιότητας. Ο κ. Λεχουρίτης είχε δηλώσει σε σχετική ανακοίνωση, ότι «η ακρίβεια, δεν είναι αριθμοί και στατιστικά, αλλά το φαγητό που λείπει από το τραπέζι».
Καταναλωτές επικοινωνούν καθημερινά με το ΙΝΚΑ, με τις ανθρώπινες ιστορίες τους να επιβεβαιώνουν πλήρως όσα μας μεταφέρει ο κ. Λεχουρίτης. Οι πολίτες έχουν μειώσει την κατανάλωση, και συν τοις άλλοις «στις 13 του μήνα τελειώνουν τα λεφτά που έχουν στην τσέπη και το πορτοφόλι. Άρα υπολείπονται άλλες 17 μέρες για να βγάλουν τον μήνα». «Γιατί να αισθάνεται ο παππούς, η γιαγιά των 500 και 600 ευρώ άνθρωποι χωρίς αξία και αξιοπρέπεια; Είναι άδικο να μην μπορεί ένας παππούς, μια γιαγιά να κάνει ένα δωράκι στο εγγονάκι της. Γιατί; Διότι αφαιρέθηκε ο 13ος και ο 14ος μισθός, καθώς και η 13η και 14η σύνταξη. Όλα αυτά τα χρήματα δεν πήγαιναν σε καταθέσεις στις τράπεζες. Πήγαιναν στην αγορά. Για αυτό η αγορά σήμερα διαμαρτύρεται, φωνάζει ότι δεν τα βγάζουμε πέρα και κλείνουν οι επιχειρήσεις. Το ένα είναι αλυσίδα του άλλου», περιγράφει.
Το ΙΝΚΑ έχει προτείνει πολλές φορές μέτρα τα οποία η κυβέρνηση αρνείται να υλοποιήσει. «Ζητήσαμε την αφαίρεση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης για το πετρέλαιο θέρμανσης για να ζεσταθούν όλοι οι πολίτες. Τους είπαμε μειώστε τον ειδικό φόρο σε πάρα πολλές κατηγορίες προϊόντων, δηλαδή το ΦΠΑ. Δεν γίνεται μια Ψωροκώσταινα να έχει 24% ΦΠΑ στην αποχέτευση και 13% ΦΠΑ στο νερό. Δεν γίνεται. Τι δεν μπορούν να καταλάβουν; Μιλάω διαχρονικά. Δεν μιλάω μόνο για τη Νέα Δημοκρατία. Γενικά οι κυβερνήσεις κάποτε πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν θα πληρώνει τον ίδιο φόρο, το ίδιο ΦΠΑ, το ουίσκι με την αποχέτευση. Δεν συνάδουν αυτά», σχολιάζει. «Γιατί να είναι η θέρμανση, το νερό, το ρεύμα είδη πολυτελείας;», διερωτάται.
Με αφορμή τις αγροτικές κινητοποιήσεις, ο Γιώργος Λεχουρίτης ανοίγει και το ζήτημα της αύξησης των τιμών από το χωράφι στο ράφι. «Με παίρνουν σήμερα τηλέφωνο και μου λένε “Πρόεδρε εμείς πουλήσαμε το μανταρίνι στο χωράφι 23 λεπτά το κιλό και εσείς το αγοράζετε 1,5 ευρώ στη λαϊκή και 2 ευρώ στο σούπερ μάρκετ ή στα μανάβικα”. Αν ήμουν υπουργός Ανάπτυξης θα έκανα την αντίθετη διαδρομή, από το ράφι στο χωράφι για να βρω τους ενδιάμεσους και να δω τι παίρνει ο καθένας από αυτούς. Κοστολόγιο. Για να μπορώ να δικαιολογήσω πώς ένα προϊόν από το χωράφι ακριβαίνει κατά 500% ή 1000% πάνω στο ράφι. Δε γίνεται ο παραγωγός να πουλάει 60 λεπτά το μήλο και να το αγοράζουμε 30 ευρώ. Δε γίνεται να πουλάνε οι παραγωγοί Καστοριάς γίγαντες στα 5 ευρώ το κιλό κι εμείς να τους αγοράζουμε 14 ευρώ το κιλό. Όλα αυτά συν και άλλα πολλά διαμορφώνουν την αισχροκέρδεια και την κερδοσκοπία. Κάποιοι λιμοκτονούν και βγαίνουν στους δρόμους και διαμαρτύρονται και κάποιοι πλουτίζουν και κυκλοφορούν με Φερράρι, με Πόρσε, με Μερσεντές», λέει με νόημα.
«Δουλεμπόριο μεταναστών εργατών στον Ασπρόπυργο για ένα ξεροκόμματο»
Το ΙΝΚΑ, όπως μας λέει ο κ. Λεχουρίτης, δέχεται καθημερινά σωρεία καταγγελιών για όλο το φάσμα της εργασιακής και της καταναλωτικής ζωής. «Δεχόμαστε τόσες καταγγελίες που αν τις έκανα βιβλίο θα γινόταν best seller», λέει χιουμοριστικά.
Ο πρόεδρος του ΙΝΚΑ καταγγέλλει ότι πρόσφατα έφτασαν στο Ινστιτούτο πληροφορίες ότι επιχειρηματίες κυριολεκτικά «νοικιάζουν» εργαζομένους, κυρίως μετανάστες, σε διάφορα εργοστάσια για «ένα ξεροκόμματο». «Ενοικιάζονται εργαζόμενοι προς τα δυτικά προάστια του Ασπροπύργου από επιχειρηματίες που έχουν Πακιστανούς, Αφγανούς διαφόρων εθνικοτήτων ανθρώπους και τους νοικιάζουν για ένα ξεροκόμματο σε διάφορα εργοστάσια. Ποιο υπουργείο ασχολήθηκε με αυτό το θέμα; Κανένα υπουργείο. Για να καταλάβετε τι κάνουν: έστω ότι ως επιχειρηματίας έχω 100 ψυχές ανθρώπινο δυναμικό και πηγαίνω σε ένα εργοστάσιο επεξεργασίας ή τυποποίησης προϊόντων και σου λέω εγώ σου δίνω το κεφάλι να εργάζεται 13 και 15 ώρες την ημέρα με 20 ευρώ την ημέρα. Κανονικό δουλεμπόριο! Ο κάθε άνθρωπος που νοικιάζει αυτές τις ανθρώπινες ψυχές παίρνει το αντίτιμο των 30 ευρώ από τον εργοστασιάρχη και δίνει το μεροκάματο των 20 ευρώ στον Αφγανό, και κρατά τα 10 για προμήθεια», καταγγέλλει.
Ερωτηθείς για το αν το υπουργείο είναι ενήμερο, σχολιάζει: «Έχετε την εντύπωση ότι δε γνωρίζουν; Όταν γνωρίζουν πού κοιμάστε, πού περπατάτε;».
Η συγκεκριμένη καταγγελία έφτασε στο ΙΝΚΑ από εργαζομένους των συγκεκριμένων επιχειρήσεων που είδαν τι συμβαίνει και ο κ. Λεχουρίτης θυμίζει ότι δεν είναι η πρώτη φορά που μετανάστες αγοροπωλούνται για να κερδίζουν επιχειρηματίες: «Ξεχνάτε τη Μανωλάδα;», υπενθυμίζει. «Μανωλάδες υπάρχουν κάθε μέρα στη ζωή μας!».
Ερωτηθείς ωστόσο για το αν το ΙΝΚΑ έχει σκοπό να προχωρήσει σε σχετική αποκάλυψη μέσω κάποιας ανακοίνωσης ο κ. Λεχουρίτης δεν έκρυψε το φόβο του: «Εγώ θέλω να περπατάω και να έχω το κεφάλι μου στη θέση του. Δεν θέλω να βρεθεί το κεφάλι μου σε κάποιο χαντάκι. Εγώ τα επισημαίνω. Δεν είμαι ελεγκτικός μηχανισμός. Οφείλει η πολιτεία να πράξει τα αυτονόητα. Αντί να κυνηγάμε λοιπόν τους αγρότες κτηνοτρόφους που είναι στα μπλόκα, να κυνηγήσουμε τη μαύρη εργασία, το λαθρεμπόριο ψυχών όπως λέγεται. Λαθρεμπόριο σαρκός! Και να σταματήσουν τα περί δεν γνωρίζω, δεν ξέρω, δεν είδα. Όλα τα γνωρίζουν, όλα τα ξέρουν, όλα τα βλέπουν!», τονίζει.
«Δεκάδες καταγγελίες πολιτών καθημερινά που κατηγορούνται δήθεν για… ρευματοκλοπή από τον ΔΕΔΔΗΕ και καλούνται να πληρώσουν πρόστιμα χιλιάδων ευρώ»
Το ΙΝΚΑ τον τελευταίο καιρό, ασχολείται με τις σωρείες καταγγελιών που φτάνουν στο Ινστιτούτο σχετικά με τις περίφημες «ρευματοκλοπές». Το συγκεκριμένο ζήτημα το ανέδειξε στο The Press Project και η εκπομπή Σου γυρίζει το μάτι, ν.350.
Εκατοντάδες πολίτες έχουν πέσει θύματα της εξής πρακτικής: Εργολάβοι του ΔΕΔΔΗΕ «εντοπίζουν» χαλασμένο μετρητή ρεύματος σε μία πολυκατοικία, είτε λόγω γρατζουνιών στο τζάμι, είτε επειδή η ασφάλεια είναι σπασμένη, και για άλλους λόγους, και στη συνέχεια κατηγορούν τον καταναλωτή για ρευματοκλοπή, αξιώνοντας ποσά χιλιάδων ευρώ.
Οι πολίτες μάλιστα καταδικάζονται, χωρίς να το γνωρίζουν, και χωρίς πολλές φορές οι ίδιοι να γνωρίζουν που βρίσκεται καν ο μετρητής του ρεύματός τους, ο οποίος ως γνωστόν βρίσκεται σε κοινόχρηστο χώρο, αφύλακτος, εντός της πολυκατοικίας.
Ο πρόεδρος του ΙΝΚΑ αναφέρει ότι τον τελευταίο καιρό επικοινωνούν με το Ινστιτούτο πολίτες οι οποίοι κατηγορούνται για ρευματοκλοπή και έχουν οφειλές δεκάδων χιλιάδων ευρώ – αν πρόκειται για εταιρικό ρεύμα. Ο ίδιος καταγγέλλει: «Οι εργολάβοι του ΔΕΔΔΗΕ, οι οποίοι αναλαμβάνουν την αλλαγή των ρολογιών, την καταμέτρηση πηγαίνουν από μόνοι τους στο ρολόι του καθενός και δημιουργούν φθορές, διότι γνωρίζουμε ότι αν βρίσκουν περιπτώσεις ρευματοκλοπών έχουν bonus από τον ΔΕΔΔΗΕ». «Γυναίκα που εργαζόταν στο Βέλγιο και είχε για δύο χρόνια κλειστό διαμέρισμα, έλαβε ειδοποίηση από τον ΔΕΔΔΗΕ ότι κατηγορείται για ρευματοκλοπή. Και σε εμάς συνέβη αυτό. Ήρθε πρόστιμο στα γραφεία του ΙΝΚΑ, 50 ευρώ, διότι λέει είχαμε καταστρέψει τη σφραγίδα. Κάθε μέρα έχουμε περισσότερες από 20-30 περιπτώσεις υπογεγραμμένων καταγγελιών. Δεν προλαβαίνουμε να σηκώνουμε τα τηλέφωνα και να καταγράφουμε τα mails γύρω από την υπόθεση. Πρέπει να αλλάξει το καθεστώς. Δεν γίνεται χωρίς παρουσία πολίτη είτε ιδιοκτήτη ενοικιαστή διαμερίσματος να μπαίνει ο κάθε υπάλληλος και το κάθε συνεργείο!».
«Στην Ευρωβουλή οι πλειστηριασμοί, τα funds και οι servicers»
Το ΙΝΚΑ έφερε στην Ευρωβουλή το ζήτημα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, και μάλιστα έχει ήδη ενημερώσει την Ευρωπαία Εισαγγελέα, Λάουρα Κοβέσι.
«Ήδη έχει ενημερωθεί η αρμόδια εισαγγελέας, η κυρία Κοβέσι για το τι ακριβώς συμβαίνει με τους πλειστηριασμούς, τα funds και τους servicers στην Ελλάδα. Δεν πιστεύουμε ότι οι τράπεζες και οι τραπεζίτες είναι αμέτοχοι. Θεωρούμε ότι πουλήθηκαν τα δάνεια έναντι ευτελούς αξίας, αλλά αυτά τα δικαιώματα τα πήραν οι ίδιοι οι τραπεζίτες που δημιούργησαν τα funds. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πολιτικοί μας ή κάποιοι πολιτικοί πολλαπλασίασαν την ακίνητη περιουσία τους, αφού συμμετέχουν σε αυτού του είδους τα κόλπα και τα κοράκια», αναφέρει.
Όπως εξηγεί, το ΙΝΚΑ βρήκε πρόσφορο έδαφος για να αναδείξει το ζήτημα λόγω της προθυμίας των δύο ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Φαραντούρη και κ. Αρβανίτη.
«Το συζητήσαμε με τους ευρωβουλευτές και συμμετέχουν γύρω στους έξι με δέκα συλλόγους και φορείς με πρωταγωνιστή το ΙΝΚΑ Γενική Ομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδος, όπου σύρει την όλη διαδικασία μετά από παρότρυνση των φορέων για πλειστηριασμούς επαγγελματικών εγκαταστάσεων, δηλαδή από ανθρώπους που είναι έμποροι, που είναι επαγγελματίες αλλά παίρνουν την πρώτη τους κατοικία. Η κυβέρνηση μας λέει ότι προστατεύεται η πρώτη κατοικία μέσα από τον εξωδικαστικό μηχανισμό. Εμείς τους λέμε ότι καταργήσατε τον νόμο 3869/10 που προστάτευε την πρώτη κατοικία συν και άλλα πολλά. Φτάσαμε στο σημείο σήμερα καμία κατοικία να μην είναι προστατευμένη. Ο κόσμος δυστυχώς να βρίσκεται ή στο δρόμο ή θα βρεθεί στο δρόμο. Όλα αυτά σε μία ευνομούμενη πολιτεία θεωρούμε ότι είναι αδιανόητα απαράδεκτα και πήραμε την πρωτοβουλία να ενημερώσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση και την αρμόδια Εισαγγελία να κινήσει τον έλεγχο της διαδικασίας. Να δούμε τελικά τι συμβαίνει; Είναι αλήθεια; Όταν αγοράζεις δάνεια 100 δισεκατομμυρίων έναντι 5 και 6 δισεκατομμυρίων, δηλαδή στο 1/20 της αξίας στο ένα εικοστό της αξίας και διεκδικείς χρήματα των 100 δισεκατομμυρίων, κάτι γίνεται εδώ, κάποια κομπίνα παίζεται. Άρα επειδή η κομπίνα παίζεται, προσπαθούμε να βγάλουμε άκρη», εξηγεί.