Στις 15 Δεκεμβρίου 2021, η DeBraca Harris θα μάθαινε από το δικαστήριο του Σικάγου στο Ιλλινόις αν το σύστημα δικαιοσύνης θα αναγνώριζε τη σεξουαλική βία που είχε υποστεί και αν θα της επέτρεπε να επανενωθεί με την οικογένειά της πριν το 2036.

Το 2005 η Αφροαμερικανή Harris ήταν μια 26χρονη μητέρα 4 παιδιών και έγκυος στο πέμπτο.

Ο σύντροφός της, Willie Collins, ήταν πολύ κακοποιητικός απέναντί της. Με χτυπήματα, στραγγαλισμούς, μαλλιοτραβήγματα ακόμα και απειλές με όπλο, ήταν κάποια από τα καθημερινά στοιχεία της συμπεριφοράς του. Της έκανε επίθεση και μπροστά σε άλλους ακόμα και μπροστά σε μέλη της οικογένειας και στην ίδια του τη μητέρα. Η βίαιη συμπεριφορά του γινόταν χειρότερη όταν έφτανε η ώρα να πληρωθούν οι λογαριασμοί. “Ήταν οι στιγμές που φοβόμουν περισσότερο από ποτέ” ανέφερε η Harris.

H Harris είχε προσπαθήσει να παρατήσει τον Collins, μετακόμισε στην Ατλάντα της Georgia για να ξεκινήσει μια καινούρια ζωή ενώ ήταν έγκυος. Αλλά ο Collins έκανε τη Harris να νιώθει ένοχη που αυτός και το νεογέννητο ήταν χωρισμένοι εξαιτίας της και εκείνη συμφώνησε να επιστρέψει στο Σικάγο. Η βία συνεχίστηκε.

Το 2005, η οικογένεια μετακόμισε σε ένα σπίτι που ήταν υπό την ιδιοκτησία ενός άντρα ονόματι Tracy Jones. H  Harris πλήρωσε το ενοίκιο για τον πρώτο μήνα. Όταν πια δε μπορούσε να πληρώσει και το δεύτερο ενοίκιο, ο Jones της είπε ότι δε θα τους έκανε έξωση με την προϋπόθεση εκείνη να έκανε σεξ μαζί του. “Δεν ήθελα να το κάνω αλλά την ίδια στιγμή χρειαζόμουν να βρω μια στέγη για τα παιδιά” είπε η Harris στην κατάθεσή της. “Ήμουν τρομοκρατημένη τί θα έκανε ο Collins σε περίπτωση που μας έδιωχναν από το σπίτι γιατί ήταν πολύ παραπάνω βίαιος και επιθετικός όταν δεν είχαμε λεφτά να πληρώσουμε το νοίκι ή τους λογαριασμούς. Οπότε συμφώνησα”.

“Το σεξ ήταν βίαιο, επίπονο και εξευτελιστικό” ανακαλεί η Harris στην ένορκη κατάθεση. “Πολύ συχνά αιμμοραγούσα και ήμουν πρησμένη μετά. Αυτό συνέβη πολλές φορές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου. Κάποιες φορές έκλαιγα και ικέτευα τον Jones να σταματήσει να είναι τόσο άγριος και βίαιος, αλλά δεν τον ένοιαζε”.

Όταν προσπάθησε η Harris να λύσει τη συμφωνία τους, ο Jones την απείλησε ότι θα έλεγε στον Collins ότι είχαν κρυφή σχέση και αυτή, τρομοκρατημένη, συνέχισε.

Μετά τον τοκετό, η Harris αρνήθηκε να συνεχίσει. Ο Jones ξεκίνησε τις διαδικασίες για την έξωση. Τον Ιούνιο του 2006, η Harris ετοιμαζόταν για την μετακόμιση όταν έφτασε ο Jones. O Collins είχε πάει τα άλλα παιδιά στην μητέρα του, αφήνοντας πίσω μόνο τον 7 μηνών γιο τους. Ο  Jones είπε στη Harris ότι θα σταματούσε τη διαδικασία αν εκείνη έκανε σεξ μαζί του. Εκείνη σκέφτηκε ότι ίσως μπορούσε να τον μεταπείσει.

Με ξεχωριστά αμάξια πήγαν σε ενα σοκάκι λίγα τετράγωνα πιο κάτω. Εκεί, ο Jones φώναξε τη Harris στο αμάξι του. Εκείνη έβγαλε τη ζώνη αυτοκινήτου από το μωρό και το πήρε μαζί της. Αυτός απαίτησε να κάνουν σεξ. Όταν εκείνη αρνήθηκε, αυτός πήγε να τη βιάσει. Η Harris πρόλαβε και έφυγε τραβώντας μαζί της το μωρό.

Ο Jones την κάλεσε ξανά και η Harris πήγε με την ελπίδα να παρακαλέσει για λίγες μέρες ακόμα μέχρι να τους διώξουν από το σπίτι. Αυτή τη φορά έφερε μαζί της τη τσάντα με τις πάνες για το μωρό μαζί με το όπλο του Collins μέσα. Όταν εκείνη αρνήθηκε να μπει στο αμάξι, ο Jones την τράβηξε από τη μπλούζα και της έριξε μπουνιά. H Harris τον πυροβόλησε και τον σκότωσε.

Λίγο αργότερα την ίδια μέρα την συνέλαβαν. Μετά την ανάκριση από τους αστυνομικούς, η Harris κατέρρευσε και την συνέφερε το παραϊατρικό προσωπικό. Μεταφέρθηκε στη φυλακή Cook County και παρέμεινε εκεί σχεδόν για έξι χρόνια. Δύο φορές έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, μια λίγο μετά τη σύλληψή της και άλλη μία το 2010. Τα παιδιά της, ηλικίας από 7 μηνών μέχρι 8 χρονών χωρίστηκαν. Τα τρία μεγάλωσαν με τη μαμά του Collins, το μεγαλύτερο μεταφέρθηκε στην Indiana και το αμέσως μικρότερο στην Ατλάντα στη μητέρα της Harris.

Κατηγορήθηκε για δολοφονία πρώτου βαθμού με τη χρήση όπλου. Σε περίπτωση καταδίκης, θα είχε να αντιμετωπίσει τουλάχιστον 45χρόνια κάθειρξης.

“Ένιωσα μόνη, χαμένη και απελπιστικά φοβισμένη” δήλωσε. “Όταν ο συνήγορος υπεράσπισης ήρθε να με δεί, παρά τους δισταγμούς μου, του είπα όλη την ιστορία. Όλες τις αποκρουστικές λεπτομέρειες από αυτά που είχα υποστεί και πόσο είχε χαθεί η συναισθηματική μου ισορροπία. Και δε βγήκε κανένα αποτέλεσμα από αυτό. Τι έκανε με όλες αυτές τις σημειώσεις που κρατούσε; Τον ένοιαζε άραγε; Με πίστευε;”.

Η Harris ποτέ δεν έμαθε. Το 2012, ο δικηγόρος της είπε ότι ο εισαγγελέας συμφώνησε σε μια μείωση της ποινής στα 30 χρόνια αν εκείνη δήλωνε ένοχη. Αν απέρριπτε αυτή τη προσφορά, θα είχε να αντιμετωπίσει 60 χρόνια φυλακή.

“Ζήτησα να μιλήσω με την οικογένειά μου και δε μου το επέτρεψαν. Οπότε συμφώνησα. Η ιστορία μου δεν είχε ακουστεί, δεν είχε καμία σημασία τι είχα υποφέρει. Το μόνο συμπέρασμα που έβγαλαν από την υπόθεσή μου είναι ότι μια μαύρη κοπέλα, με όλα αυτά τα μωρά, σκότωσε το σπιτονοικοκύρη της επειδή δε μπορούσε να πληρώσει το νοίκι”.

Η Harris καταδικάστηκε σε 30χρονια φυλάκιση.

“Δε λαμβάνουν υπόψη τους τίποτα”

Οι γυναικείες φυλακές σε όλη τη χώρα είναι γεμάτες από επιζήσασες σεξουαλικής και ενδοοικογενιακής βίας. Μια έρευνα στη μεγαλύτερη φυλακή στο Ιλινόις, το Logan Correctional Center, έδειξε ότι 99% των κρατουμένων γυναικών είχαν βιώσει σωματική, συναισθηματική ή σεξουαλική κακοποίηση κάποια στιγμή στη ζωή τους. Ο συσχετισμός μεταξύ έμφυλης βίας και κάθειρξης δεν απαντάται μόνο στo Ιλινόις. Σε όλη την έκταση των ΗΠΑ, 86 % των φυλακισμένων γυναικών έχουν αναφέρει περιστατικά σεξουαλικής βίας και 77% περιστατικά ενδοοικογενιακής βίας.

Οι μαύρες γυναίκες αντιμετωπίζουν περισσότερα περιστατικά ενδοικογενιακής βίας και σεξουαλικής κακοποίησης σε σχέση με τις λευκές γυναίκες. Περίπου 4 στις 10 Αφροαμερικανές έχουν βιώσει βία από το σύντροφό τους. Οι μαύρες γυναίκες διατρέχουν δυο φορές περισσότερο τον κίνδυνο να σκοτωθούν από το σύντροφό τους από ότι μια λευκή. Σύμφωνα με μια έρευνα του 2008, 58% των θυμάτων ήταν αφροαμερικανές γυναίκες.

Την ίδια ώρα, εγκληματοποιούνται και φυλακίζονται δυσανάλογα, σχεδόν σε διπλάσιο αριθμό από ότι οι λευκές γυναίκες. Σε πολλές περιπτώσεις, η αστυνομία, οι εισαγγελείς, οι δικαστές και οι ένορκοι δεν πιστεύουν τα λεγόμενά τους και απορρίπουν την αληθοφάνεια των μαρτυριών τους.

“Το σύστημα δικαιοσύνης εξακολουθεί να μη βλέπει τις επιζήσασες, ειδικότερα τις αφροαμερικανές, ως θύματα που χρήζουν προστασίας, όταν εκείνες εξιστορούν τί έχουν υποστεί” λέει η Rachel White-Domain,  διεύθυντρια ενός γυναικείου προγράμματος στις φυλακές του Ιλινόις που εστιάζει στις υποθέσεις γυναικών που έχουν υποστεί έμφυλη βια και έχουν καταδικαστεί, όπως είναι η περίπτωση της Harris.

Οι περισσότερες γυναίκες αντιμετωπίζουν σεξουαλική παρενόχληση σχεδόν σε καθημερινή βάση. “Η άμεση αντίδρασή μας είναι να βολέψουμε τους άντρες, να χαμογελάσουμε, να μην τους κάνουμε να θυμώσουν γιατί αν θυμώσουν μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνο”, αναφέρει η White-Domain.

Το 2015 το Ιλινόις πέρασε ένα νόμο που επιτρέπει την αναθεώρηση των ποινών εάν το κακούργημα προήλθε από θύμα ενδοοικογενιακής βίας ή και από επιλόχεια κατάθλιψη και εφόσον τα νέα στοιχεία δεν είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί. Η Harris με αισιοδοξία έκανε αίτηση για αυτή τη διαδικασία αναθεώρησης.

Η Harris διαγνώστηκε με σοβαρό μετατραυματικό στρες και με οξεία επιλόχεια κατάθλιψη. Η παρατεταμένη κακοποίηση που είχε βιώσει και το τραύμα που έφερε έκαναν τη Harris να αντιδράσει με βάση τα ένστικτα επιβίωσης. Η διάγνωση που έκανε η ειδική λειτουργός, η Laufer, δεν λήφθηκε υπόψη γιατί θεωρήθηκε μεροληπτική και ότι η Harris δεν είχε μιλήσει ποτέ για τις προηγούμενες εμπειρίες έμφυλης βιας που είχε βιώσει μέχρι που της πήρε συνέντευξη η Laufer.

H Harris σοκαρισμένη είπε” Αυτό δεν καταλαβαίνουν οσοι δεν έχουν υποστεί ενδοοικογενιακή βία ΄η σεξουαλική κακοποίηση. Δεν μιλάμε για αυτό γιατί μας ακούν για να κρίνουν και όχι για να μας πιστέψουν. Όμως, επειδή δεν το είπα στο δικαστήριο δε σημαίνει ότι δεν είναι αλήθεια ή ότι δεν το έχω πει σε ανθρώπους που εμπιστεύομαι”.

Η Harris παραμένει στη φυλακή και αναμένει την τελική απόφαση για την αναθεώρηση της ποινής της.”Θέλω να συμβουλεύσω και άλλες γυναίκες, ότι πρέπει να λες τα πάντα από την αρχή, γιατί αν δε το κάνεις, αυτοί μπορεί να τα μαγειρέψουν, και να σου πουν ότι δε λες αλήθεια, άρα πρέπει να τα λες από την αρχή”.

Με πληροφορίες από το truthout.org