Ο Νίκος Ιωάννου και ο Γιώργος Οικονόμου συζητούν για τη σημερινή κρίση και μέμφονται την κυβερνητική εξουσία. Απαντούν στα περί ατομικής ευθύνης. Ναι! Υπάρχει ατομική ευθύνη. Υπάρχει εκείνη η ατομική ευθύνη της συλλογικής αντίστασης στον παρασυρμό της κοινωνίας στον όλεθρο. Εκεί που μας συμπαρασύρει η δεξιά – ακροδεξιά κυβέρνηση του Μητσοτάκη. Στον όλεθρο που διαφαίνεται να οδηγούμαστε όσον αφορά τους πιο καίριους τομείς της ατομικής και κοινωνικής δραστηριότητας: Στην υγεία όπου βιώνουμε την κατάρρευση με 100 νεκρούς την ημέρα. Στον πολιτισμό όπου τον τσιμεντώνουμε στην Αθήνα και τον θάβουμε στη Θεσσαλονίκη. Στην παιδεία, όπου συνθλίβονται εκπαιδευτικοί και μαθητές κάτω από το βάρος της ημιμάθειας και του συντηρητισμού μιας υπουργού. Στην οικονομία όπου το πολλά υποσχόμενο παγκόσμιο new deal, έγινε ως δια μαγείας, new robbery. Φυσικά και υπάρχει ατομική ευθύνη!
Να αντισταθούμε αλλά και να δημιουργήσουμε ξανά την πολιτική. Όχι να λουζόμαστε αυτό που μας πασάρουν σαν πολιτική. Ότι δήθεν υπάρχουν τρεις εξουσίες, η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική και που στο φινάλε δεν είναι παρά μία, μία και μονοκρατορία. Μια μονοκρατορία με αγορασμένη και την ενημέρωση. Μα, αυτό το πολιτικό σύστημα είναι ολιγαρχία και όχι δημοκρατία. Να προτείνουμε δημοκρατικές θεσμικές αλλαγές, να θεσμοθετηθούν συνελεύσεις με αποφασιστικό και νομοθετικό χαρακτήρα. Να δημιουργήσουμε ένα νέο δημοκρατικό κίνημα που θα ορίσει ως στόχο τέτοιου είδους θεσμικές αλλαγές. Ναι, πρέπει να σκεφτούμε πώς θα συγκροτηθούν αυτές οι συνελεύσεις, όμως πριν από όλα θα πρέπει να αποφασίσουμε τον στόχο! Ναι, υπάρχει ατομική ευθύνη και συλλογική ευθύνη: Να αλλάξουμε ριζικά αυτό το πολίτευμα. Να κάνουμε τις πρώτες θεσμικές αλλαγές ως προς τα ουσιώδη. Όχι να λέμε “να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας” για να πούμε απλώς μια γενικότητα και να καταλήγουμε να ψηφίζουμε το κόμμα που μας υπόσχεται ότι θα φροντίσει γι αυτό.
Η “τύχη μας” δεν είναι τίποτα άλλο από την αξίωση μας να αυτοκυβερνηθούμε!