Μια επιθεώρηση της πανδημίας με φιλοσοφικές και πολιτικές προεκτάσεις. Ο Νίκος Ιωάννου σχολιάζει τις μετατοπίσεις που συνέβησαν (και συμβαίνουν) εν μέσω της υγειονομικής κρίσης, την έλλειψη πραγματικά πολιτικής σκέψης αλλά και την απουσία της πολιτικής γενικότερα από τις ανθρώπινες δραστηριότητες καθώς και την προβολή του απλοϊκού που συνθλίβει κάθε βαθύτερη σκέψη.
Έχουμε μπροστά μας το απόλυτο σκοτάδι ή έχουμε μπροστά μας ένα νέο πεδίο πολιτικών αξιώσεων;