AIDS: Μιλάμε ανοιχτά, καταρρίπτουμε μύθους, ζητάμε σεξουαλική διαπαιδαγώγηση

των Νεκταρίας Ψαράκη και Γεωργίας Κριεμπάρδη

Το ημερολόγιο γράφει 1 Δεκεμβρίου, ημέρα που έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS. Η άγνοια είναι μεγάλη και επιτρέπει σε διάφορους μύθους ακόμη και εν έτει 2021 να κυκλοφορούν στην κοινωνία και να τη δηλητηριάζουν. Η εκπομπή «Κοινωνία ώρα Press» φιλοξένησε τον Ηλία Μυρσινιά, ο οποίος εργάζεται στον Σύλλογο Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή», σε μία συζήτηση χωρίς απαγορευμένες λέξεις και ταμπού.

Ο Ηλίας διαγνώστηκε με HIV το 2016 και έχει ενεργό δράση με σκοπό τη διεκδίκηση και την προάσπιση των ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιωμάτων, καθώς και των δικαιωμάτων των ατόμων που ζουν με HIV. «Διαγνώστηκα το 2016, στο νοσοκομείο όταν είχα πάει διότι παράλληλα περνούσα άλλη ιατρική κατάσταση, δεν το περίμενα, αλλά είχε περάσει από το μυαλό μου, δεν το είχα προγραμματίσει» ανέφερε και εξήγησε σημαντικές λεπτομέρειες επί του θέματος.

«Ο HIV είναι η λοίμωξη, ο ιός της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας και το AIDS που σημαίνει σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας, είναι μία κατάσταση που το άτομο που ζει με HIV μπορεί να φτάσει 6-7 χρόνια περίπου μετά που θα εκτεθεί στον ιό, είτε επειδή δεν λαμβάνει τη θεραπεία του, είτε επειδή δεν το γνωρίζει. Ουσιαστικά, ο οργανισμός του δεν μπορεί να αμυνθεί απέναντι σε άλλες λοιμώξεις. Κανείς δεν πεθαίνει από HIV. Αυτό που συμβαίνει, είναι ότι επειδή ο οργανισμός του είναι πολύ αδύναμος, μπορεί να προσβληθεί από μία άλλη ασθένεια η οποία μπορεί να του φέρει θάνατο.

Ο HIV δεν μεταδίδεται με την κοινωνική επαφή, όπως ένα φιλί, μία αγκαλιά, το να μοιραστούμε σκεύη με κάποιον οροθετικό ή να βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο μαζί του. Ο κύριος τρόπος μετάδοσης είναι η απροφύλακτη ερωτική επαφή, αλλά και πάλι κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως για παράδειγμα το να έρθει σε επαφή το σπέρμα με τα κολπικά υγρά ή το αίμα.  Αυτό συμβαίνει διότι χρειάζεται να υπάρχει αρκετά μεγάλη συγκέντρωση του ιικού φορτίου για να επιτευχθεί η μετάδοση. Η μετάδοση μέσω του στοματικού έρωτα είναι πολύ πιο σπάνια σε σχέση με τον πρωκτικό ή κολπικό έρωτα, ωστόσο μπορεί να συμβεί, μόνο αν έρθουν σε επαφή τα υγρά με το αίμα στη στοματική κοιλότητα λόγω κάποιας ουλίτιδας για παράδειγμα, επομένως δεν είναι αναγκαστικό ότι θα επιτευχθεί μετάδοση μέσω του στοματικού έρωτα» ανέφερε σχετικά.

«Συμπτώματα του HIV δεν υπάρχουν. Υπάρχει το στάδιο της πρωτολοίμωξης, στο οποίο έχουμε αντίστοιχα συμπτώματα όπως γρίπη, ωστόσο πιο έντονα, πράγμα το οποίο πολλές φορές μπορεί να βάλει σε υποψίες ένα άτομο που γνωρίζει ότι οι σεξουαλικές επαφές του είναι πιο «επικίνδυνες» στο να εκτεθεί στον ιό. Μετά το κομμάτι της πρωτολοίμωξης, το οποίο διαρκεί από δύο έως τρεις εβδομάδες έως και μήνα, έχουμε το «λανθάνον στάδιο», το οποίο διαρκεί για πολλά χρόνια και το άτομο δεν είναι σε θέση να γνωρίζει αν ζει με τον HIV παρά μόνο εάν εξεταστεί. Αμέσως μετά, ακολουθεί η κατάσταση AIDS. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα πλέον έχει ιδιαίτερα χαμηλή άμυνα και παρουσιάζονται τα συμπτώματα των άλλων λοιμώξεων που μας προσβάλουν» εξηγεί.

Ο Ηλίας, ερωτηθείς για το αν κατάλαβε πώς κόλλησε ο ίδιος, αναφέρει ότι αφενός τον ενημέρωσε η γιατρός του για την περίοδο την οποία εκτέθηκε στον ιό, ωστόσο όμως γνώριζε ότι τη συγκεκριμένη περίοδο είχε μία «επικίνδυνη ερωτική επαφή». «Έτυχε να έχω μία ερωτική επαφή εκτός σχέσης της οποίας είχα τότε, η οποία ήταν απροφύλακτη. Το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στο άτομο στο οποίο μπορεί να μου το είχε μεταδώσει. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να καλέσω τον τότε σύντροφό μου και να του πω τι συνέβη. Τον παρακάλεσα να πάει να εξεταστεί και ευτυχώς δεν είχε γίνει μετάδοση του ιού. Ο ερωτικός σύντροφος, από τον οποίο έγινε η μετάδοση, μου ανέφερε ότι δεν το γνώριζε. Προσωπικά θεωρώ ότι το ήξερε διότι δεν μου έδειξε άνθρωπο που το μαθαίνει εκείνη τη στιγμή, παρ’ όλο που φάνηκε σοκαρισμένος. Ίσως το ήξερε, ίσως το υποψιαζόταν διότι είχε κάποιες ερωτικές επαφές οι οποίες θα μπορούσαν να τον εκθέσουν στον HIV και απλά δεν είχε εξεταστεί ποτέ. Απλά υποθέτω, δεν είναι επίσημες κατηγορίες».

Ο Ηλίας εξηγεί ότι όταν του ανακοινώθηκε το θετικό αποτέλεσμα είχε μία μικρή γνώση για τον ΗΙV. «΄Ήξερα ότι αν κάποιος διαγνωστεί θα μπορεί με κάποιο τρόπο να παίρνει μία θεραπεία με τον οποία θα έχει τον έλεγχο του ιού αλλά και πάλι η γνώση μου ήταν μικρή. Όταν διαγνώστηκα ήμουν σε ένα κρεβάτι ενός νοσοκομείου και δεν ήξερα τι μπορεί να έχω. Αυτό με ανησυχούσε πολύ περισσότερο. Πιο πολύ και από τον HIV για να είμαι ειλικρινής, γι’ αυτό και αποφάσισα να το αφήσω για λίγο στην άκρη μέχρι να μάθω γενικά τι μου συμβαίνει, διότι είχα διαγνωστεί με λοίμωξη σύφιλης», αναφέρει.

Ο θλιβερός «κανόνας» της απόρριψης

Ο τότε σύντροφός του, η μητέρα του, συγγενείς και φίλοι έμειναν στο πλευρό του και τον στήριξαν, σε σημείο να μην προλάβει να νιώσει άσχημα ψυχολογικά. Όπως εξηγεί, τον βοήθησαν να το αντιμετωπίσει ήρεμα, ωστόσο η περίπτωσή του δεν είναι ο κανόνας. «Συνήθως τα άτομα που έρχονται σε εμάς δεν έχουν καμία γνώση για τον HIV. Έχουμε συναντήσει και περίπτωση ανθρώπου που μας είχε πει ότι θα πεθάνει σε 10 μέρες, πράγμα που δείχνει ότι δεν έχει καμία γνώση ούτε για τη θεραπεία, ούτε για το ότι δεν πεθαίνεις από HIV. Συνήθως τα άτομα φοβούνται, σοκάρονται πολύ και θέλουν απεγνωσμένα να μιλήσουν με έναν άνθρωπο που το έχει βιώσει που να μπορεί να τους ηρεμήσει και να τους δώσει μία οδηγία συγκεκριμένη. Είναι σε μεγάλο σοκ και θέλουν ψυχολογική υποστήριξη», περιγράφει.

Τα άτομα, όπως περιγράφει, ακόμα και αν έχουν τη γνώση, το αποκαλύπτουν σε κάποιους φίλους. Το πιο δύσκολο είναι να το αποκαλύψουν στους γονείς τους, ειδικά αν είναι μίας ηλικίας που έχουν ζήσει τη γενιά του Aids, έχουν δει πως είναι ο κόσμος να πεθαίνει από αυτό και δε γνωρίζουν ότι δεν βρισκόμαστε ακόμα σε αυτή τη φάση. «Τα άτομα που ζουν με τον HIV γενικά βιώνουν την απόρριψη και δεν θέλουν να τη ζήσουν από τους γονείς τους. Καμιά φορά δεν το μοιράζονται και ποτέ. Η απόρριψη έρχεται επειδή υπάρχει άγνοια και φόβος. Πολλές φορές ο κοινωνικός κύκλος του ατόμου φοβάται να μην κολλήσει. Έχει τύχει να διώξουν άνθρωπο από το σπίτι επειδή φοβούνται μην το μεταδώσει, διότι νομίζουν ότι με την κοινωνική επαφή ο ιός μεταδίδεται. Αυτό δείχνει την άγνοια που υπάρχει η οποία φέρνει και τον φόβο».

Ο Ηλίας, μεταξύ άλλων διευκρινίζει ότι ο όρος «φορέας» δεν χρησιμοποιείται πλέον, καθώς θεωρείται στιγματικός και κακοποιητικός από την κοινότητα. «Θυμίζει εποχές που λέγαμε φορέας του AIDS, όταν ακόμα δεν γνωρίζαμε ότι το AIDS οφείλεται σε έναν ιό. Εννοούσαν ότι το άτομο φέρει έναν ιό που δεν ξέρουμε από τι είναι. Το σωστό πλέον είναι να λέμε ζω με τον ΗΙV».

Διάγνωση- Θεραπεία

«Σε περίπτωση που ο ερωτικός μας σύντροφος μας αποκαλύψει κατόπιν απροφύλαχτης σεξουαλικής επαφής ότι ζει με τον HIV, μπορούμε σε διάστημα έως και 72 ωρών να επισκεφθούμε ένα εξωτερικό ιατρείο και να μας χορηγήσουν την θεραπεία PΕP post exposive προφύλαξη), ώστε να αποφύγουμε την να αρχίσουμε να ζούμε με τον HIV. Η θεραπεία λαμβάνεται για 28 μέρες και γίνονται εξετάσεις έως και 6 μήνες μετά για να διαπιστωθεί εάν όντως η θεραπεία λειτούργησε» σημειώνει ο ίδιος.

Ο Ηλίας, λόγω της δύσκολης κατάστασης της οποίας βίωνε με τη λοίμωξη της σύφιλης, λάμβανε μία ισχυρή τριπλή θεραπεία. Όμως ένα άτομο που ζει με τον HIV λαμβάνει συνήθως ένα φάρμακο ημερησίως και το μόνο που διαφοροποιείται στη ζωή του συγκριτικά με ένα άτομο αρνητικό στον HIV, είναι ένα χάπι την ημέρα.

Η αντιρετροϊκή θεραπεία, είναι αναγκαία και μόλις γίνει η διάγνωση πρέπει να ξεκινήσει άμεσα. Σύμφωνα με τις οδηγίες του Π.Ο.Υ, το 2016, ένα άτομο που διαγνώστηκε με HIV, ανεξαρτήτως του πόσα Τ- λεμφοκύτταρα έχει, δηλαδή κατά πόσο η άμυνα του οργανισμού του είναι υψηλή ή όχι, θα πρέπει άμεσα να ξεκινήσει τη θεραπεία του.

«Ακόμα και αν ένα άτομο είναι σε κατάσταση aids, δίνονται αντιβιοτικά έτσι ώστε ο οργανισμός να δυναμώσει και παραλληλία δίνονται αντιρετροϊκά έτσι ώστε να αυξηθούν τα Τ-λεμφοκύτταρα του οργανισμού, ανεβαίνει το ανοσοποιητικό σύστημα, ακόμα και αν είναι σε κατάσταση aids. Μπορεί με τη θεραπεία να έχει ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα όπως είχε και προηγουμένως, εφόσον την λαμβάνεις από 1 έως 6 μήνες, μέσα σε αυτό το διάστημα καταφέρνουν την καταστολή του ιικού φορτίου του ιού στο αίμα, δηλαδή το ιικό φορτίο γίνεται μη ανιχνεύσιμο και άρα μη μεταδοτικό». «Τα άτομα που είναι σε κατάσταση aids παίρνουν αντιρετροϊκή θεραπεία ώστε να βγουν από αυτήν την κατάσταση και απλά να ζουν με τον  HIV» συνεχίζει, εξηγώντας πως η θεραπεία για τον hiv είναι δωρεάν, μέσω του ΕΟΔΥ. «Η prep είναι το χάπι το λαμβάνουμε ως πρόληψη για τον HIV, αν ένα άτομο δεν επιθυμεί να χρησιμοποιήσει προφυλακτικό» προσθέτει.

Ανάγκη σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης

«Τα νέα παιδιά αρχίζουν τη σεξουαλική επαφή πολύ σύντομα επομένως πρέπει να έχουν γνώση για τη σεξουαλική υγεία γενικότερα, να μην υπάρχει σε μία συγκεκριμένη βαθμίδα, να είναι από το δημοτικό ως το λύκειο, πρέπει να έχουμε σωστή ενημέρωση, σωστή πρόληψη και να εξεταζόμαστε όταν πρέπει. Μόνο μέσω της παιδείας θα αλλάξει η γνώμη για τον Hiv και το aids, μόνο έτσι θα αλλάξουμε νοοτροπία. Αν δεν γίνει η προσπάθεια μέσω των σχολείων, όσες καμπάνιες ενημέρωσης και αν κάνουμε η πληροφορία δεν θα φτάνει εκεί που πρέπει» αναφέρει ο Ηλίας.

Όπως σχολιάζει στη συνέχεια, «η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο ωστόσο μάλλον δεν θα γίνει με τον σωστό τρόπο διότι αν δεν φέρεις ανθρώπους που ειδικεύονται σε αυτό το κομμάτι ώστε να εκπαιδεύσουν και τους καθηγητές, και πιο σωστά τα παιδιά, δεν έχεις τα κατάλληλα εργαλεία και ακόμα και να φέρεις την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία αν δεν το κάνεις σωστά είναι σαν να μην έχεις κάνει τίποτα. Στην Ελλάδα υπάρχει ολόκληρο κεφάλαιο που ασχολείται με το AIDS, ιδιαίτερα κακοποιητικό, και μεγαλύτερη προώθηση θανάτου δεν υπάρχει, απορώ πώς πήρε έγκριση αυτό το κεφάλαιο να βγει και να αποτελεί και εξεταστέα ύλη, στο εξωτερικό διδάσκεται».

Αναφορικά με την ανασχόλησή του με τη «Θετική Φωνή», σημειώνει: «Σαν σύλλογος έχουμε το κέντρο πρόληψης και εξέτασης για τον HIV, τα checkpoint, που παρέχουν δωρεάν και ανώνυμα κα γρήγορα έλεγχο για τον hiv και τις ηπατίτιδες Β και C. Είναι ένα rapid τεστ, τσιμπάμε το ένα δάχτυλο και παίρνουμε αίμα από το δάχτυλο. Το αποτέλεσμα βγαίνει σε ένα λεπτό και αντίστοιχα παρέχεται μία συμβουλευτική έτσι ώστε το άτομο να ενημερωθεί για τον HIV και τα υπόλοιπα ΣΜΝ. Αν το άτομο βγει positive, κάνουμε μία διασύνδεση με μία μονάδα ειδικών λοιμώξεων, αν φυσικά το επιθυμεί, ώστε να κάνει εξετάσεις επιβεβαιωτικές και να αρχίσει η διαδικασία για την θεραπεία. Τα checkpoints έχουν το 30% των διαγνώσεων, δηλαδή τη 1/4 διαγνώσεις σε όλη τη χώρα».

«Έχουμε τεστ τρίτης γενιάς, τρεις μήνες από τη μέρα που κόλλησες, γι’ αυτό λέμε αν επιθυμείς έλα μετά από τρεις μήνες να εξεταστείς. Στην Αθήνα οδός Πιττάκη 4 ψυρρή, Θεσσαλονίκη Εγνατίας 95 στο κέντρο, από Τρίτη με Σάββατο από 12 έως 8 το βράδυ, προαπαιτούμενο κάποιο ραντεβού είτε ηλεκτρονικά είτε μέσω τηλεφώνου, χρειάζεται ένα όνομα ή ψευδώνυμο» προσθέτει.

«Γενικά είμαι καλά. Πιο πολύ με ανησυχεί το ότι ζω με τον ζαχαρώδη διαβήτη και κάθε μέρα αναγκάζομαι να κάνω ενέσεις ινσουλίνης παρά το ότι παίρνω ένα χάπι για τον ΗΙV. Νιώθω πολύ καλά, δεν είναι κάτι ευχάριστο διότι γνωρίζεις ότι είναι μία χρόνια πάθηση, αλλά εγώ προσωπικά με όλο αυτό είμαι πολύ καλά, και έχω τη δύναμη να μιλάω ανοιχτά διότι μόνο έτσι ο κόσμος θα μάθει σωστά και θα αντιληφθεί ότι είναι κάτι που δεν είναι μεν ευχάριστο, αλλά μπορούμε να το διαχειριστούμε, και να έχουμε μία φυσιολογική ζωή. Εξέταση, ενημέρωση και πρόληψη. Είναι σημαντικό αυτές οι τρεις λέξεις να μας μείνουν στο μυαλό διότι μόνο έτσι θα λυθούν τα προβλήματά μας. Όταν έχουμε μία σωστή ενημέρωση κι εμείς οι ίδιοι δεν στιγματίζουμε τα άτομα που ζουν με τον HIV και παράλληλα γνωρίζουμε πως να προφυλαχθούμε» καταλήγει.

Αγνοία – Η Παγκόσμια κατάσταση

Από την αρχή της επιδημίας, σχεδόν 80 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μολυνθεί με τον ιό HIV και περίπου 40 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει. Εκτιμάται ότι 0,8% των ενηλίκων ηλικίας 15-49 ετών σε όλο τον κόσμο ζουν με τον ιό HIV, αν και το βάρος της επιδημίας εξακολουθεί να ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των χωρών και των περιοχών. Η υποσαχάρια Αφρική παραμένει η περιοχή που επηρεάζεται πιο σοβαρά.

HIV λοιμώξεις στην Ελλάδα ανά έτος και ανά φύλο

Σύμφωνα με το τελευταίο δελτίο επιδημιολογικής επιτήρησης της HIV Λοίμωξης, τo 2020 διαγνώστηκαν (έως 31/12/2020) και δηλώθηκαν (έως 09/03/2021) 601 νέα περιστατικά HIV, εκ των οποίων 482 (80,2%) αφορούσαν σε άνδρες και 119 (19,8%) σε γυναίκες. Από τις περιπτώσεις που διαγνώσθηκαν για πρώτη φορά με HIV το 2020, 86 (14,3%) άτομα είχαν ήδη εμφανίσει ή ανέπτυξαν κλινικά AIDS εντός του συγκεκριμένου έτους. To 42,6% των νέων διαγνώσεων αφορούσαν σε μεταδόσεις μέσω απροφύλακτης σεξουαλικής επαφής μεταξύ ανδρών, το 20% σε μεταδόσεις μέσω απροφύλακτης ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής, το 13,5% σε μεταδόσεις μέσω ενδοφλέβιας χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών, ενώ για το 23,3% των περιπτώσεων δεν έχει προσδιοριστεί ο τρόπος μετάδοσης του ιού. Τα περισσότερα περιστατικά, τόσο στους άνδρες (27,2%), όσο και στις γυναίκες (39,5%), ήταν ηλικίας 30-39 ετών κατά τη διάγνωση.

Ο συνολικός αριθμός των HIV διαγνώσεων (συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων AIDS) που έχουν διαγνωστεί στην Ελλάδα ως τις 31/12/2020 και έχουν καταχωρηθεί στο αρχείο HIV/AIDS του Ε.Ο.Δ.Υ. μέχρι την 09/03/2021 ανέρχεται σε 18.710. Οι 15.441 (82,5%) ήταν άνδρες, 3.228 (17,3%) ήταν γυναίκες, ενώ για 41 άτομα (0,2%) το φύλο δε δηλώθηκε.  Οι 13.957 (74,6%) αφορούσαν σε άτομα ελληνικής εθνικότητας, οι 3.858 (20,6%) σε αλλοδαπούς γνωστής εθνικότητας, ενώ για 894 (4,8%) διαγνώσεις δεν υπήρχε πληροφορία ως προς την εθνικότητα.

Από την ανάλυση των νέων διαγνώσεων των τελευταίων 10 ετών κατά ηλικιακή ομάδα, φαίνεται ότι προεξάρχουσα ηλικιακή ομάδα κατά τη διάγνωση είναι αυτή των 30-39 ετών με σταδιακή μείωση του ποσοστού της το 2020. Στα άτομα ηλικίας ≥50 ετών παρατηρήθηκε μια αύξηση του ποσοστού από το 2013, η οποία συνεχίζει έως και το 2020. Διαχρονικά τα περιστατικά που μολύνθηκαν μέσω της απροφύλακτης ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής φαίνεται να διαγιγνώσκονται σε μεγαλύτερη ηλικία συγκριτικά με τους άνδρες που έχουν σεξουαλικές επαφές με άνδρες (ΑΣΑ) και τους χρήστες ενδοφλέβιων εξαρτησιογόνων ουσιών (ΧΕΝ) με εξαίρεση τα έτη 2018 και 2020. Μια αυξομείωση παρατηρείται στη διάμεση ηλικία κατά τη διάγνωση στους ΧΕΝ και στους ΑΣΑ και με εμφανή αύξηση το 2020. Οι νέες διαγνώσεις HIV λοίμωξης στην Ελλάδα αυξήθηκαν σημαντικά κατά τα έτη 2011 και 2012, κυρίως σε άτομα που μολύνθηκαν μέσω της ενέσιμης χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών.

Μείωση του ετήσιου αριθμού των διαγνώσεων καταγράφεται από το 2013. Από το 2014 η πορεία της επιδημίας στους ΧΕΝ είναι πτωτική. Τα περισσότερα περιστατικά που διαγνώστηκαν και δηλώθηκαν στον Ε.Ο.Δ.Υ. το 2020, αφορούσαν σε μολύνσεις μέσω της απροφύλακτης σεξουαλικής επαφής, κυρίως μεταξύ ανδρών. Για πρώτη φορά μετά την επιδημία στους ΧΕΝ, το 2020 φαίνεται μια μείωση των νέων διαγνώσεων στο σύνολό τους που προσεγγίζουν τα προ της επιδημίας.

Συνολικά, η απροφύλακτη σεξουαλική επαφή μεταξύ ανδρών αποτελεί μέχρι σήμερα τον κυριότερο τρόπο μετάδοσης του HIV στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, το 48% των HIV διαγνώσεων που έχουν δηλωθεί, αφορούν σε άνδρες που ανέφεραν ότι μολύνθηκαν μέσω απροφύλακτης σεξουαλικής επαφής με άνδρες, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό, εάν εξαιρεθούν τα περιστατικά με απροσδιόριστο τρόπο μετάδοσης, ανέρχεται σε 57,3%.

To 2020 διαγνώσθηκαν 100 περιστατικά AIDS, εκ των οποίων 84 (84%) ήταν άνδρες και 16 (16%) γυναίκες. Από τις περιπτώσεις αυτές, οι 78 (78%) είχαν διαγνωσθεί με AIDS εντός 3 μηνών από τη διάγνωση της HIV λοίμωξης. Το 36% των νέων περιπτώσεων AIDS ήταν άνδρες που είχαν απροφύλακτες σεξουαλικές επαφές με άνδρες, το 25% είχε μολυνθεί μέσω απροφύλακτης ετεροφυλοφιλικής σεξουαλικής επαφής, ενώ στο 12% των περιπτώσεων AIDS, η μετάδοση είχε γίνει μέσω της ενέσιμης χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών. Η πλειονότητα των νέων περιπτώσεων AIDS αφορά σε ηλικίες μεγαλύτερες των 30 ετών κατά τη διάγνωση, με το μεγαλύτερο ποσοστό να παρατηρείται στην ηλικιακή ομάδα των >50 ετών.

Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS που διαγνώστηκαν στην Ελλάδα μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του 2020, ανέρχεται σε 4.418, εκ των οποίων 3.688 (83,5%) ήταν άνδρες και 730 (16,5%) γυναίκες.

Το 2020, τα 4 συχνότερα εμφανιζόμενα ενδεικτικά νοσήματα κατά τη διάγνωση του AIDS ήταν η πνευμονία από Pneymocystis jirovecii (Carinii) (28%), το σύνδρομο απίσχνασης οφειλόμενο στην HIV λοίμωξη (17%), η πνευμονική λοίμωξη οφειλόμενη στο μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (14%) και η εξωπνευμονική λοίμωξη οφειλόμενη στο μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (14%).

Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS σε παιδιά (< 13 ετών κατά τη διάγνωση) παραμένει χαμηλός στην Ελλάδα. Σε σύνολο 37 παιδιών με AIDS, το 64,9% έχουν μολυνθεί από τη μητέρα τους. Το 2020 δεν διαγνώστηκαν παιδιά με AIDS.

Ο αριθμός των θανάτων σε ασθενείς με AIDS το 2020, ανήλθε στα 41 άτομα. Η πλειοψηφία των ασθενών με AIDS που έχουν αποβιώσει είναι άνδρες, γεγονός που αντανακλά την υψηλότερη εκατοστιαία αναλογία των ανδρών επί του συνόλου των ατόμων που έχουν διαγνωσθεί με AIDS.

Τα παραπάνω στοιχεία επιβεβαιώνουν την άγνοια που υπάρχει γύρω από το ζήτημα.