«Αποτύχατε, αλλάξτε συνταγή». Αυτό είναι το μήνυμα της Ουάσιγκτον προς το Βερολίνο, σχετικά με τη στρατηγική ανάκαμψης που έχει γονατίσει την κοινωνική πλειψηφία στον νότο της Ευρωζώνης
Αιχμές ΗΠΑ κατά γερμανικής συνταγής με τον ευρωπαϊκό Νότο σε «μαύρο χάλι» (Konstantinos Tsakalidis / SOOC)
Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζακ Λιου καλεί τους Ευρωπαίους και το Βερολίνο να αλλάξουν «συνταγή» δημοσιονομικής πολιτικής, ενόψει της συνόδου κορυφής των G20 το Σαββατοκύριακο στην Αυστραλία. Ο Λιου κάνει λόγο μάλιστα για χαμένη δεκαετία και για χαμένη γενιά.
Με αφορμή την παρέμβαση Λιου, η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung του Μονάχου φιλοξενεί απόψεις υπέρ και κατά των θέσεών του.
«Ναι, ο Τζακ Λιου έχει δίκιο, η ευρωπαϊκή οικονομική και δημοσιονομική πολιτική, εμποτισμένη από το γερμανικό δόγμα της αυστηρής λιτότητας, έχει αποτύχει γιατί δεν κατάφερε να μειώσει τα δημόσια χρέη χωρών όπως η Ελλάδα και η Ιταλία και δεν έχει δώσει προοπτικές ανάπτυξης», υποστηρίζει ο σχολιαστής της εφημερίδας, Γιαν Βίλμροτ.
«Τα πραγματικά δεδομένα μιλούν καθαρή γλώσσα. Πάνω από το ¼ του ελληνικού πληθυσμού δεν έχει εργασία (…), η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη στους νέους, (…) Αυτό που καταφέρνει η Ευρώπη δεν είναι μόνο μια χαμένη δεκαετία αλλά μια χαμένη γενιά (…) και δεν είναι απορίας άξιο που μεγαλώνει η συμπάθεια σε εθνικιστικές και αντιδημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, είναι το τίμημα των δημόσιων περικοπών τα τελευταία χρόνια», αναφέρει η SZ.
Ο συντάκτης επισημαίνει ότι παρά τις αιματηρές προσπάθειες δημοσιονομικής λιτότητας και εν μέρει επιτυχημένων μεταρρυθμίσεων στις χώρες σε κρίση δεν καταγράφηκε επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. «Η τακτική αναμονής μέχρις ότου επιδράσουν οι μεταρρυθμίσεις αποδεικνύεται επικίνδυνο παιχνίδι. Η Ευρωζώνη βρίσκεται ενώπιον περιόδου νέας ύφεσης με πρώτη την Ιταλία, τη Γαλλία και, ναι, τη Γερμανία».
«Συμπτώματα διαδικασίας εξυγίανσης»
Ο Κλάους Χιλφερσάιντ, στην ίδια εφημερίδα, υποστηρίζει αντίθετα ότι ο χαμηλός πληθωρισμός και ο οριακός ρυθμός ανάπτυξης αποτελούν δυσάρεστα συνοδευτικά συμπτώματα μιας μακράς, αλλά απαραίτητης διαδικασίας εξυγίανσης και αναφέρει το γερμανικό παράδειγμα της Ατζέντας 2010, που είχε ψηφίσει παλαιότερα η κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων, και στα αντίστοιχα συνοδευτικά φαινόμενα.
Ο Γερμανός σχολιαστής απορρίπτει τη συνταγή ανάπτυξης με δανεικά, παραπέμποντας στο προηγούμενο της Ισπανίας, με κατασκευές δρόμων που κατέληγαν στο πουθενά, αεροδρομίων όπου κανένα αεροπλάνο δεν απογειώθηκε ποτέ και γεφυρών που δεν έφτασαν ποτέ στην άλλη άκρη. «Θα μπορούσε κανείς και στην Ελλάδα να αναβιώσει το παλαιό καθεστώς της διαφθοράς και της κακοδιαχείρισης. (…) Έχει νόημα; Δεν είναι πιο λογικό να ξεριζωθούν οι αιτίες της κακοδιαχείρισης και της ασθενούς ανταγωνιστικότητας για να τεθούν οι βάσεις για μια μακροχρόνια βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη;», διερωτάται.
Ο Γερμανός σχολιαστής επικρίνει και το πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων της ΕΚΤ, που, όπως λέει, «δεν θα αποφέρει τίποτα στην ελληνική ή την ισπανική οικονομία». Σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις, ο συντάκτης παραδέχεται ότι η Ευρώπη και η Γερμανία έχουν μείνει πίσω. «Αλλά μια ματιά πίσω από τις φανταχτερές προσόψεις της Apple, Google στις ΗΠΑ θα αποκαλύψει μία χώρα με τεράστιες ελλείψεις στο τομέα του εκσυγχρονισμού», υποστηρίζει.