του Νίκου Μπογιόπουλου

(αναδημοσίευση από τον «Ημεροδρόμο» με την άδεια του συγγραφέα)

Παρατήρηση 2η: Είναι ακριβώς το σύστημα της εκμετάλλευσης, της ανισότητας, της περιθωριοποίησης, της αδιαφορίας και της εγκατάλειψης που για να επιβληθεί, μεταξύ άλλων, στηρίζεται πάντα και σε εκείνους τους 3 πυλώνες:

α) η απροκάλυπτη καθεστωτική βία και ο εξουσιαστικός κνούτος με ασυλία ατιμωρησίας,

β) η μετατροπή της ποταπότητας και του μισανθρωπισμού, όπως ο ρατσισμός, σε “ιδεολογία”,

γ) η αναγωγή της προπαγάνδας, πχ «αμερικάνικό όνειρο», σε βιτρίνα μιας δήθεν πραγματικότητας.

Παρατήρηση 3η: Το «αμερικανικό όνειρο»,

  • που την δεκαετία του ’50 δεν επέτρεπε σε μαύρους να κάθονται στα καθίσματα των λεωφορείων που προορίζονταν μόνο για τους λευκούς,
  • που στην δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ τη δεκαετία του ’60 ήρθε να προσθέσει πολλές δεκάδες ακόμα μέχρι σήμερα,
  • και που στις ουρές των συσσιτίων για 50 εκατομμύρια πάμφτωχους τώρα στοιβάζει κι άλλα 40 εκατομμύρια των ανέργων της πανδημίας,

είναι – πράγματι – όνειρο. Αλλά μόνο για τους 600 δισεκατομμυριούχους της χώρας που εν μέσω κορωνοιού, ομαδικών τάφων και 105.000 νεκρών, αυτοί αύξησαν τα πλούτη τους κατά σχεδόν 500 δις δολάρια. Οσοι άλλοι υμνούν το εν λόγω «όνειρο», και εφόσον δεν ανήκουν στα «λευκά κολάρα» του καθεστώτος, τότε είτε κοιμούνται όρθιοι (τι «όνειρο» θα ήταν άλλωστε…), είτε ανήκουν στην παγκόσμια τάξη των ανα τον κόσμο «κυρ-Παντελήδων».

Παρατήρηση 4η: Η κρατική οντότητα

  • που αντιμετωπίζει με τον τρόπο που όλοι βλέπουμε τον δικό της λαό και που χτες κήρυξε στρατιωτικό νόμο με τον Τραμπ να κατεβάζει το στρατό στους δρόμους της Αμερικής δίνοντας εντολή στην Εθνική Φρουρά και την Αστυνομία να στοχεύουν τους διαδηλωτές,
  • που σπαταλά 650 δις δολάρια για στρατιωτικούς εξοπλισμούς μόνο μέσα στο 2019 την ώρα που το 1/3 του πληθυσμού της πένεται,
  • που έχει εξασφαλίσει στο 1% των εκατομμυριούχων της ότι θα αρμέγει σχεδόν το 50% του πλούτου της χώρας,
  • μια κρατική οντότητα που στο εσωτερικό της ίδιας της τής επικράτειας αντιμετωπίζει τον λαό της σαν «εχθρό λαό»,

θα ήταν κάτι παραπάνω από παράδοξο να ενδιαφέρεται για την προκοπή, την ευημερία και την ασφάλεια των… άλλων λαών. Οσοι δεν το αντιλαμβάνονται είτε είναι τσιράκια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και βαστάζοι του διακτινισμένοι στα τέσσερα σημεία του πλανητικού ορίζοντα, είτε είναι απλώς ηλιθιοι.

Παρατήρηση 5η:  Οτι το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα που λέγεται καπιταλισμός και έχει για κορωνίδα του τις ΗΠΑ των Τραμπ, Τρούμαν, Νίξον, Ρήγκαν, Μπους, Ομπάμα, (τον επίδοξο εισβολέα στην Κούβα) Κένεντι κοκ, πλασάρεται σαν «δημοκρατία» – με την Αμερική μάλιστα στον ρόλο του «εξαγωγέα» της «δημοκρατίας» – θα μπορούσε να προσπεραστεί σαν κακόγουστο ανέκδοτο. Δυστυχώς, όμως, η διαμόρφωση συνειδήσεων με εργαλείο τον γκεμπελισμό δεν έχει τίποτα το αστείο.

Παρατήρηση 6η: Οσοι οπαδοί της «κοινωνικής ειρήνης» το μόνο που βλέπουν στην Αμερική αυτές τις ημέρες είναι «πλιάτσικο», θα πρέπει να εξοπλιστούν με πολύ δύναμη ώστε να μην σοκαριστούν με την παρακάτω διαπίστωση:

Όπου δεν υπάρχει δικαιοσύνη, δεν υπάρχει και ειρήνη.

Αλλά για να υπάρχει δικαιοσύνη, προϋπόθεση είναι η ισότητα.

Αλλά για να υπάρχει ισότητα, προϋπόθεση είναι η ελευθερία.

Μόνο που για να υπάρχει ελευθερία, προϋπόθεση είναι η αποτίναξη της σκλαβιάς. Της μισθωτής σκλαβιάς συμπεριλαμβανομένης.