Του Νίκου Μωραΐτη
«Μεσαίος χώρος» τότε, «πρώτη φορά Αριστερά» τώρα, και στις δύο περιπτώσεις έχουμε να κάνουμε με κυβερνήσεις με ποσοστά δημοτικότητας της τάξης του 60%, και στις δύο περιπτώσεις έχουμε να κάνουμε με πρωθυπουργούς που (προεκλογικά) υποσχέθηκαν να κόψουν τα πόδια στους διαπλεκόμενους εκδότες.
Τι έκανε τότε ο Καραμανλής; Κολακεύτηκε που οι πράσινοι χαμαιλέοντες άλλαξαν χρώμα και άρχισαν να στηρίζουν -έστω δειλά και με αστερίσκους- την κυβέρνησή του και ξέχασε τους «νταβατζήδες». Πόσο κράτησε η στήριξη; Όσο το ΠΑΣΟΚ ήταν απαξιωμένο και αδύναμο. Μόλις άρχισε να κινείται το «πτώμα», οι εκδότες βοήθησαν στην ανάσταση και, με το Βατοπέδι, έριξαν τη χαριστική βολή στον Καραμανλή.
Ο Τσίπρας, αυτή τη στιγμή, ζει την κολακεία της πρώτης περιόδου Καραμανλή. Απολαμβάνει τα κόκκινα εξώφυλλα των ΝΕΩΝ και του ΒΗΜΑΤΟΣ, τις ίσες αποστάσεις του MEGA και έναν απαξιωμένο Πρετεντέρη, ο οποίος -από εκεί που ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις- κάνει ένα γραφικό σχόλιο στις 8 και 20, η Τρέμη το προσπερνάει με βλέμμα μπλαζέ, ενώ στην Ανατροπή του δεν ξέρει ποιον να καλέσει (αφού οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ δεν πάνε) και περιορίζεται σε κάτι Δανίκες να λένε γραφικότητες, αυτοί που, αφού ύμνησαν το σύστημα Σημίτη και την οπερέτα ΓΑΠ, τώρα το παίζουν εξοργισμένοι με την ανθρωπιστική κρίση.
Αυτά, ξέρετε, δεν κρατάνε πολύ. Και είναι αφελής όποιος πιστέψει ότι μετέστρεψε τη διαπλοκή. Είναι λογικό να χαίρεσαι βλέποντας ότι αυτοί που σε έβριζαν σφίγγουν τα δόντια και αναγκάζονται να σε υποστηρίζουν, αλλά με μία διαπλοκή που ανδρώθηκε τις μέρες του πιο χυδαίου πράσινου κράτους και αναγκάστηκε να γίνει μπλε, μόνο και μόνο επειδή το ΠΑΣΟΚ πέθανε, δεν παίζει κανείς. Αν ο Τσίπρας δεν χτυπήσει τώρα τους εκδότες πουλυμαίνονται τη χώρα, αυτοί θα είναι το τέλος του. Πότε; Όταν δεν θα τον στηρίζει το (αφύσικο) 60% του λαού και όταν το πτώμα της ΝΔ θα κάνει τις πρώτες του κινήσεις προς την ανάσταση. Ξέρουν αυτοί. Το έχουν ξανακάνει.
(Η φωτογραφία προέρχεται από τους Scholligans, ελπίζουμε να μην αποδειχθεί προφητική).