Τα σχήματα αυτά αποτελούν συνήθως την κατάληξη στις συζητήσεις όταν κάθε άλλο επιχείρημα δεν βρίσκει τον επιθυμητό στόχο. Σε ότι αφορά το μεταναστευτικό, προεξαρχόντων των Άδωνη Γεωργιάδη και Θανάση Πλεύρη, το επιχείρημα συμπυκνούται στην άφατης χυδαιότητας φράση «αν το παίζεις ανθρωπιστής να πάρεις έναν λαθρομετανάστη στο σπίτι σου». Ας αφήσουμε στην άκρη την ρατσιστική, έτσι κι αλλιώς, χρήση του όρου «λαθρομετανάστης» που καταδεικνύει το ιδεολογικό υπόβαθρο των ομιλούντων και ας μείνουμε στην κεντρική «ιδέα» του σχήματος, το οποίο, υποτίθεται, φέρνει σε αδιέξοδο κάθε ανθρωπιστή (όρο που οι ακροδεξιοί μας δεν εξηγούν γιατί άραγε περιέχει κάτι που αξίζει την απαξίωση).

Επικαλούμενοι πάντα την «κοινή λογική», οι ακροδεξιοί μας, θεωρούν ότι οι ανθρωπιστές αν και εμφορούνται από αξίες που θα έπρεπε να πεταχτούν στα σκουπίδια είναι αδύνατο να φιλοξενούν όντως ο καθένας από έναν μετανάστη ή πρόσφυγα στο σπίτι του, άρα, ιδού το αδυσώπητο γεγονός που τους αποστομώνει όταν και όσο υπερασπίζονται τα στοιχειώδη δικαιώματα των κατατρεγμένων.
Το ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο επιχείρημα είναι ότι το χρησιμοποιούν ολόκληρες τάξεις ανθρώπων που πρώτοι και καλύτεροι έβαλαν πράγματι στο σπίτι τους τους μετανάστες.

Τη  δεκαετία του ’80 ήταν οι Πολωνοί που έφτασαν στη χώρα κάνοντας αγροτικές εργασίες και οι μεγαλοαστοί εργοδότες τους ή οι τσιφλικάδες, τους επεδείκνυαν ως τρόπαια της νίκης του δυτικού κόσμου επί του «τρισκατάρατου» εχθρού του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Παραλλήλως Αιγύπτιοι και Ινδοί έσερναν τα ταλαιπωρημένα πόδια τους στους στόλους των καραβοκήρυδων και στα πρώτα θερμοκήπια αγγουριών. Οι ίδιοι αυτοί θεράποντες της ακροδεξιάς υπεροψίας δείχνοντας τις … δυνατότητές τους να διαπρέπουν παγκοσμίως, και επειδή σεμνύνονταν τις γυναίκες τους, δίπλα στα σπίτια τους έστησαν τα ιεροδιδασκαλεία του αντρισμού τους βατεύοντας με πατροπαράδοτους τρόπους γυναίκες από την Λατινική Αμερική  και την Άσια κατά προτίμηση από τον Άγιο Δομίνικο και το Μπαγκλαντές. Με ξεχωριστή έπαρση δε, επεδείνυαν όταν έκαναν ψώνια από τα πρώτα εμπορικά κέντρα, τις γυναίκες από τις Φιλιππίνες οι οποίες μεγάλωσαν στην αγκαλιά τους πολλά βλαστάρια των χαριτόβρυτων ανώτερων κοινωνικών τάξεων.

Την δεκαετία του ’90 οι Αλβανοί ανέλαβαν το χρέος να ξεχορταριάζουν τα μποστάνια, να μαζεύουν τις ελιές και να χτίζουν τα καμάρια των ολυμπιακών κολυμβητηρίων. Γυναίκες από την Ουκρανία, βαφτισμένες με… καλλιέπεια, «Αβάδιστα», μπαινόβγαιναν στα σαλόνια με ένα απλό τηλεφώνημα  σαν να παράγγελναν πίτσες για να εκτονώνουν τα ερωτικά πάθη στους καναπέδες πάνω στους ίδιους που αργότερα, βλέποντας το καθημερινό σίριαλ στην τηλεόραση, χάιδευαν τα κεφαλάκια των παιδιών τους.

Και την δεκαετία του 2000 γυναίκες από την Γεωργία ξεσκάτωσαν κυριολεκτικά την πλειοψηφία των γερόντων και γεροντισών της χώρας σε μια επίδειξη ευρύτητας πνεύματος και αγάπης φυσικά για τους γεννήτορες τους. Από κοντά σε ένα ατελειώτο σουλάτσο δυστυχίας όλες οι φυλές της οικουμενικής βαβέλ βάδιζαν -τότε και τώρα- τις λεωφόρους μας και έπιαναν τα σταυροδρόμια ζητώντας ελεημοσύνη γλίσχρα μεροκάματα για όλες τις δουλειές που μπορεί να φανταστεί όποιος δεν ήθελε να βρωμίσει τα νύχια του με τις σκόνες από τα χαλιά του.

Τώρα, πολλοί από αυτούς που προώθησαν, γεύτηκαν και εκμεταλλεύθηκαν κάθε έκφανση της σάρκας εμφανίζονται ως κήρυκες της καθαρότητας του έθνους που κινδυνεύει από την καθαρή απόγνωση των προσφύγων που έχουν το «θράσος» να πάρουν μια ανάσα από τον κατατρεγμό στην πλατεία Ομονοίας ή στην χλόη των πάρκων της Θεσσαλονίκης.

Η βαθιά ανηθικότητα αυτών των ανθρώπων δεν κρύβεται κάτω από την μεγαλοσύνη των νησιωτών που βγάζουν από το υστερημά τους ή σηκώνουν τα μάτια στο Θεό για να συνδράμουν όπως μπορούν τους θαλασσοπνιγμένους.
Και στα τηλεοπτικά κανάλια, άσκεφτα, επιτρέπουν και χρησιμοποιούν αυτή τη ρητορική για να κάνουν αντιπολίτευση στην κυβέρνηση η οποία ευτυχώς δεν σκέφτεται και δεν λειτουργεί ως στυγνός μακελάρης. Όμως από την συζήτηση για το πρόβλημα που υπάρχει μέχρι την προώθηση της ακροδεξιάς χυδαιότητας η απόσταση είναι χαώδης.

Πάει πολύ να χρησιμοποιείται και να προβάλλεται ως επιχείρημα το «ας τους πάρουν σπίτι τους» από αυτούς που πράγματι βάλανε εδώ και χρόνια στο σπίτι τους αλλοδαπούς και μάλιστα, όχι εμφορούμενοι από κάποιο ιδεώδες, αλλά για ίδιον όφελος και τώρα τσιροκοπάνε ότι δεν τους ανέχονται ούτε στο πάρκο της γειτονιάς.

* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ “Στο Κόκκινο 93,4” Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο “Κόκκινο 93,4” την εκπομπή “Ορθά- Κοφτά” με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 11:00-12:00. Επικοινωνία με τον Απόστολο Λυκεσά στο [email protected].