Με φόντο την ευρωπαϊκή ενεργειακή αβεβαιότητα, ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για «επιβεβαίωση του κεντρικού ρόλου της χώρας» και για επιβράβευση της ελληνικής στάσης απέναντι στη Ρωσία, ωστόσο η ρητορική του αφήνει ερωτήματα για το αν οι διεθνείς φιλοδοξίες συνοδεύονται από ουσιαστικό σχέδιο για τις ενεργειακές ανάγκες και το κόστος που αντιμετωπίζουν σήμερα οι πολίτες.
Ο κ. Μητσοτάκης στάθηκε ιδιαίτερα στον Κάθετο Διάδρομο, που –όπως είπε– θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την Αλεξανδρούπολη έως την Ουκρανία, «εξασφαλίζοντας ενεργειακή και γεωπολιτική ασφάλεια». Όμως, την ώρα που η κυβέρνηση μιλά για στρατηγική αυτονομία, η χώρα παραμένει υπερεξαρτημένη από τις εισαγωγές φυσικού αερίου και οι λογαριασμοί ενέργειας αποτελούν μόνιμο πονοκέφαλο για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Στο ίδιο πλαίσιο, ο πρωθυπουργός ανέδειξε τις ερευνητικές γεωτρήσεις βορειοδυτικά της Κέρκυρας από ExxonMobil, Helleniq Energy και Energean Hellas, σημειώνοντας πως αν επιβεβαιωθούν τα κοιτάσματα «η Ελλάδα θα καλύπτει τις ανάγκες της για πολλά χρόνια». Μια υπόσχεση, ωστόσο, που ακούγεται γνώριμη και επαναλαμβάνεται κάθε φορά που το κυβερνητικό αφήγημα χρειάζεται δόση εθνικής αισιοδοξίας.
Η σύνδεση μάλιστα με την ΑΟΖ Ιταλίας, αν και πολιτικά χρήσιμη, δείχνει περισσότερο προσπάθεια να επανανοηματοδοτηθεί μια παλιά συμφωνία ως σημερινή επιτυχία.
Ο πρωθυπουργός επέμεινε ότι οι ενεργειακές εξελίξεις «μεταφράζονται σε χιλιάδες καλά πληρωμένες θέσεις εργασίας και καλύτερες τιμές ενέργειας» – μια αισιόδοξη εξίσωση που η πραγματικότητα της αγοράς εργασίας δεν φαίνεται ακόμη να επιβεβαιώνει.
Παρέμβαση με «τοπικό χρώμα» για την Κρήτη
Με εμφανώς προσωπικό τόνο, ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε στο διπλό φονικό στα Βορίζια και στο φαινόμενο της παράνομης οπλοκατοχής στην Κρήτη, χαρακτηρίζοντάς το «προσβολή της παράδοσης».
Η αναφορά του ότι «αντρειά δεν είναι η εκδίκηση, αλλά η μάχη για το καλό» και ότι «μαγκιά δεν είναι να πυροβολείς, αλλά να προκόβεις» δείχνει πρόθεση ηθικολογικής παρέμβασης – ωστόσο, σε μια κοινωνία που βιώνει απογοήτευση και ανασφάλεια, τέτοιες παραινέσεις ακούγονται μάλλον ως ρητορική εξ αποστάσεως παρά ως πολιτική δέσμευση με κοινωνικό βάθος.
Η επίκληση στο σχέδιο Χρυσοχοΐδη έρχεται να συμπληρώσει το προφίλ «τάξης και ασφάλειας» που επιχειρεί να διατηρήσει η κυβέρνηση, την ώρα που η εγκληματικότητα και η αίσθηση ατιμωρησίας συνεχίζουν να απασχολούν την κοινή γνώμη.
«Μαχαίρι ως το κόκαλο» – αλλά πόσες φορές ακόμα;
Ο πρωθυπουργός έκλεισε την ανάρτηση με αναφορά στον ΟΠΕΚΕΠΕ, υποσχόμενος εξυγίανση «μέχρι το κόκαλο» ώστε «να μην διασυρθεί ξανά η χώρα». Ωστόσο, παρόμοιες διαβεβαιώσεις έχουν δοθεί επανειλημμένα χωρίς ουσιαστική λογοδοσία για το πώς φτάνουν τέτοια φαινόμενα κακοδιαχείρισης να επαναλαμβάνονται σε κρίσιμους φορείς του Δημοσίου.