Κατ’ αρχάς ηρέμησε. Δεν έχει γίνει κάτι, δεν ξέρουμε κάτι που δεν ξέρεις, απλώς θέλουμε, για δικούς μας λόγους, να ξανασυζητήσουμε τι λέγαμε τότε και να δούμε τι ισχύει. Πώς γράφει ο Δεληβοριάς για την Καλιθέα και το πατάρι του Λουμίδη; Έτσι κι εμείς επιστρέφουμε στο παρελθόν, στη στιγμή που ξεκινάνε όλα, στο «δεν φέραμε κανέναν κορονοϊό, φέραμε ευλογία», και πιάνουμε το νήμα από εκεί. Με βάση τις έρευνες για το πώς ενημερωνόταν ο κόσμος την περίοδο της πανδημίας και τις μελέτες για τη θνητότα στην Ελλάδα, επιστρέφουμε για να δούμε με τποιον τρόπο και για ποιον λόγο συζητάμε πάντα 99% εκτός θέματος. Θα μιλήσουμε για τον παγκολίνο, που μοιάζει με ντικ πικ στο μισοσκόταδο, για την οικονομία και για το ότι η χώρα μας ούτε λίγο ούτε πολύ κατάπιε το μεγαλύτερο σκάνδαλο απώλειας ανθρώπινων ζωών με κρατική ευθύνη, συζητώντας για κλειστά περίπτερα και τους κινδύνους του ψαρέματος. Αυτό δεν έχει συζητηθεί, διότι ως γνωστόν εκείνη την περίοδο ήμασταν όλοι απασχολημένοι να πηδιόμαστε στις πυλωτές, αλλά γι’ αυτό τα λέμε τώρα. Και για να καταλάβουμε ότι η ουσιαστική συζήτηση και τα ενδιαφέροντα των καναλιών είναι δύο κόσμοι που μπορεί να μη συναντηθούν ποτέ.