Η Αγγελική Κρικρή, επιμελήτρια Α’ και παιδοχειρουργός στο νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία» καλεσμένη σήμερα στην εκπομπή «Κοινωνία Ώρα Press» μίλησε για την απόφαση αναστολής των τακτικών χειρουργείων στο νοσοκομείο από 01/06. Στην ίδια κίνηση, σημειώνουμε πως, προχώρησε και το «Αγλαΐα Κυριακού», με τους αναισθησιολόγους του νοσοκομείου να ανακοινώνουν την αναστολή των χειρουργείων από τη Δευτέρα 27 Μαΐου.

«Είναι τόσο κακό για τα παιδιά μας όλο αυτό. Εμείς είμαστε αποδέκτες παραπόνων πολλά χρόνια, είμαστε ο κυματοθραύστης αυτής της ιστορίας και κάθε φορά που πρέπει να πούμε σε έναν γονέα ότι δε θα χειρουργηθείς στην ώρα σου, δεν υπάρχει καμία επιστημονική δικαιολογία» αναφέρει αρχικά, τονίζοντας πως «το χειρουργικό πρόβλημα είναι πάντα επείγον. Όταν κάποιος χρειάζεται χειρουργείο πρέπει αν διορθώσει, να αφαιρέσει κάτι, άρα όσο περιμένει νοσεί κι όσο περιμένει μπορεί η νόσος να χειροτερεύει, να περιπλέκεται».

Ο υπουργός Υγείας φαίνεται πως έχει αποκτήσει αγαπημένη συνήθεια το τελευταίο διάστημα, να χαρακτηρίζει τους υγειονομικούς, ξεκινώντας από εμφάνισή του στη Μυτιλήνη όπου τους αποκάλεσε ”κάφρους” και ”ανθρωπάκια” και συνεχίζοντας χθες όπου πίσω από τις αποφάσεις των γιατρών για αναστολή των χειρουργείων βλέπει έναν ”σκληρό πυρήνα αριστερών συνδικαλιστών” στα εν λόγω νοσοκομεία. «Δεν είμαστε εκβιαστές, ούτε πολιτικοί. Έχουμε ξεπεράσει τα όρια της ασφάλειας για να λειτουργούμε. Ντρέπομαι που το λέω αλλά το νοσοκομείο από την πανδημία και μετά είναι όρθιο από εμάς. Κι έχουμε τρομερό τραύμα από την υπερεργασία» σημειώνει η κα. Κρικρή.

Για τη λειτουργία των χειρουργείων, εξηγεί, «χρειάζονται περίπου 10 άτομα στη χειρουργική αίθουσα -δεν είναι μόνο ο χειρουργός, ο βοηθός, ο νοσηλευτής και ο αναισθησιολόγος». «Ακόμα και αύριο να προσλάβουμε αναισθησιολόγους, θα λειτουργούμε μεν πιο ασφαλείς, αλλά δε θα μπορούμε να αναπτύξουμε χειρουργικά τραπέζια και να λειτουργούμε στη φυσιολογική κατάσταση με 6 τραπέζια, όπως λειτουργούσαμε πριν 5-6 χρόνια. Τώρα λειτουργούμε με 2-3 αίθουσες κάθε μέρα σαν έκτακτα. Δεν μπορούμε να αναπτύξουμε παραπάνω τακτικά και η λίστα γιγαντώνεται και τροφοδοτείται καθημερινά. Χειρουργούμε το 1/10 των περιστατικών που μπαίνουν στη λίστα κάθε μέρα» λέει χαρακτηριστικά, σημειώνοντας μάλιστα πως «δεν μπορούμε να εξυπηρετήσουμε ακόμα και τα έκτακτα. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή στις μονάδες μας παιδιά που τα έχουμε χαρακτηρίσει λιμνάζοντα έκτακτα, δηλαδή δεν κινδυνεύει η ζωή τους, αλλά δεν μπορούν να πάνε σπίτι μέχρι να αποθεραπευτούν».

Τα αριθμητικά στοιχεία είναι θλιβερά. «Αυτή τη στιγμή η λίστα αναμονής στο Αγ. Σοφία είναι 2.500 παιδιά και σίγουρα άλλα 1000-1500 στο Αγλαΐα» αναφέρει η κα. Κρικρή. Και η λίστα ολοένα και μεγαλώνει. Πώς; «Εγώ θα χειρουργήσω 4 παιδιά τον μήνα, αλλά στη διάρκεια του μήνα θα δώσω 15 εισιτήρια και παραπάνω. Άρα χειρουργώ 4 περιστατικά και βάζω στη λίστα 15. Αν δεν αναπτυχθούν σε έναν φυσιολογικό ρυθμό για τις ανάγκες του νοσοκομείου μας (το μεγαλύτερο στα Βαλκάνια, με 700 κλίνες) τα τραπέζια, δε γίνεται να λειτουργήσουμε» εξηγεί και υπογραμμίζει πως «δε γίνεται να λέει ο υπουργός ότι είμαστε σε καλύτερη μοίρα από όλα τα νοσοκομεία. Η αναμονή δηλαδή δύο χρόνων είναι κάτι φυσιολογικό;… Για τα παιδιά μας;».

«Τα οργανογράμματα στα νοσοκομεία είναι πετσοκομμένα βάσει μνημονίων» τονίζει κι εξηγεί: «Το Αγία Σοφία πρέπει να έχει 24 αναισθησιολόγους. Με τα μνημόνια, όρισαν 17 αναισθησιολόγους. Αυτό δεν έγινε με επιστημονικά κριτήρια αλλά με οικονομικά. Και σε εμάς υπηρετούν 13 και αυτή τη στιγμή, όμως λείπει μία κοπέλα λόγω εγκυμοσύνης και ακόμα μία είναι σε μικρή άδεια γιατί έχει παιδί κάτω των 6 ετών. Δεν έχουμε τον απαραίτητο αριθμό και σκεφτείτε ότι εφημερεύουμε μέρα παρά μέρα. Δεν προλαβαίνουμε ούτε να ξεκουραστούμε σε μία δουλειά με υψηλή ένταση και χειρουργεία. Επίσης, κανονικά πρέπει να αντιστοιχεί 1,5 αναισθησιολόγος για ένα παιδί και για σοβαρές παθήσεις 2 αναισθησιολόγοι προς ένα παιδί. Και μην ξεχνάμε ότι στα παιδιατρικά νοσοκομεία οι αναισθησιολόγοι δε χρειάζονται μόνο στο χειρουργείο αλλά και σε οποιαδήποτε διαγνωστική, θεραπευτική πράξη. Για παράδειγμα, για αξονική, βιοψία, για αγγειογραφία χρειάζεται αναισθησιολόγος».

Το αφήγημα της κυβέρνησης είναι πως προκηρύσσει θέσεις αλλά οι γιατροί δε θέλουν να πάνε. Η Αγγελική Κρικρή απαντά. «Αρχικά το κράτος δεν τηρεί ούτε τη νομοθεσία. Όταν παίρνει σύνταξη ένας γιατρός, πρέπει βάσει νόμου να προκηρυχθεί η θέση του 6 μήνες νωρίτερα, ώστε να καλυφθεί αμέσως η θέση και να μη μείνει κενή. Τα τελευταία 10 χρόνια δεν υπάρχει ούτε ένα τέτοιο παράδειγμα. Επίσης, προκηρύσσουν θέσεις παιδοαναισθησιολόγων σε κοινή προκήρυξη με όλους τους αναισθησιολόγους στην Ελλάδα και είναι πιο ελκυστικό για ένα αναισθησιολόγο να πάει σε ένα νοσοκομείο ενηλίκων, γιατί το παιδιατρικό αντικείμενο είναι πιο δύσκολο, θέλει μια άλλη διαχείριση. Στο παίδων επί χρόνια λείπουν 6-7 ;αναισθησιολόγοι. Ο άλλος που ξέρει ότι δε θα καλυφθούν οι θέσεις, δε θα πάει. Θα πηγαίνατε εσείς σε μια δουλειά που θα έπρεπε να βγάλετε δουλειά για 10 άτομα;».

Επίσης, «ο νόμος λέει ότι προκηρύσσεται μια θέση και βάζεις τα χαρτιά/βιογραφικά σου, η επιτροπή θα πρέπει να τα ελέγξει μέσα σε 20 μέρες, μετά αν υπάρχουν οι ενστάσεις να γίνουν, και μετά σε 20 μέρες θα πρέπει να σε καλέσουν σε συνέντευξη, έπειτα στέλνουν τον διορισμό σου στο υπουργείο. Αυτή η διαδικασία πρέπει να ολοκληρωθεί το πολύ σε 3 μήνες. Από τον Φεβρουάριο που μετά από πίεση προκηρύχθηκαν θέσεις, γιατί ακόμη δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία, 4 μήνες μετά;» αναρωτιέται.

Όσο για το τι θα απογίνουν αυτά τα παιδιά που περιμένουν να χειρουργηθούν; «Εγώ ντρέπομαι να πω σε γονιό να πάει να δώσει 3.000 ευρώ για βουβωνοκήλη στο παιδί σου. Προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο. Δυστυχώς ο κόσμος ακόμα και στη λίστα έχει εκπαιδευτεί να περιμένει».