To δημοτικό σχήμα «Ανατρεπτική Συμμαχία» μετά από επίσκεψη στο Πολυδύναμο Κέντρο Αστέγων στην Πλατεία Βάθη εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία καταγγέλλει ζητήματα καθαριότητας και υγιεινής, αφού όλος ο χώρος είναι γεμάτος κοριούς, ακραία υποστελέχωση και τη συνεπακόλουθη αδυναμία ανταπόκρισης στον μεγάλο αριθμό αστέγων. Ακόμη, καταγγέλλει τον αποκλεισμό αστέγων με πολλαπλές ευαλωτότητες, πράγμα που όπως αναφέρει, αποτελεί «διοικητική προσπάθεια».

Αναλυτικά:

«Στις 2/4/25 αντιπροσωπεία της Ανατρεπτικής Συμμαχίας για την Αθήνα επισκέφθηκε ξανά το Πολυδύναμο Κέντρο Αστέγων στην Πλατεία Βάθη.

Η κατάσταση εκεί παραμένει απολύτως η ίδια, όπως την είχαμε δει και στην προηγούμενη επίσκεψη μας, πριν μερικούς μήνες. Όλος ο χώρος εξακολουθεί να είναι γεμάτος κοριούς παρά τις απολυμάνσεις που γίνονται, και οι περίπου 200 άστεγοι που είναι στοιβαγμένοι στο κτίριο, όπως και το ελάχιστο προσωπικό που εργάζεται εκεί, έχουν πια, εδώ και πάνω από δύο χρόνια, μόνιμους συγκατοίκους τους κοριούς. Οι απολυμάνσεις αναπόφευκτα συνοδεύονται από την εξαναγκαστική αφαίρεση των προσωπικών αντικειμένων των αστέγων που διαμένουν εκεί, χωρίς ποτέ αυτά τα αντικείμενα, ρούχα κλπ., να αντικαθίστανται με άλλα από τους διοικούντες τη δομή, ενώ ταυτόχρονα πολλά από τα μέλη του προσωπικού γυρίζουν στο σπίτι τους με τσιμπήματα από κοριούς, συχνά και με τους κοριούς τους ίδιους.

Το προσωπικό εξακολουθεί να είναι ελάχιστο συγκριτικά με τις ανάγκες του τεράστιου αριθμού των διαμενόντων εκεί αστέγων και την πολυπλοκότητα των αναγκών που έχει ο καθένας τους. Τέσσερις ψυχολόγοι, τέσσερις νοσηλεύτριες, επτά κοινωνικοί λειτουργοί, δεκαεπτά γενικών καθηκόντων, τρεις διοικητικοί, μια ψυχίατρος με όχι καθημερινή παρουσία. Στην πλειονότητα με συμβάσεις ΣΜΕ (Σύμβαση Μισθωτού Έργου), που σημαίνει ότι δεν δικαιούνται ούτε κανονική, ούτε αναρρωτική άδεια. Κάποια άλλα άτομα είναι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, κάποια συνεχίζουν και δεν έχουν απολυθεί μέσω ασφαλιστικών μέτρων. Υπάρχει και προσωπικό ασφαλείας από το πρόγραμμα 55+, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το εύρος των καθηκόντων που μπορούν να αναλάβουν. Όσο για το πολύ βασικό ζήτημα της καθαριότητας, υπάρχουν μόνο τρεις καθαρίστριες κάθε πρωί, που διατίθενται από τον Δήμο, οι οποίες, φυσικά, είναι εξ αντικειμένου αδύνατο να καλύψουν τις ανάγκες καθαριότητας ενός τόσο τεράστιου κτιρίου. Πολλά που αφορούν την καθαριότητα γραφείων κλπ. γίνονται από το προσωπικό που εργάζεται σε αυτά, με προσωπικό χρηματικό κόστος αλλά και χρόνο από την εργασία τους.

Το Πολυδύναμο εξακολουθεί να δέχεται για διαμονή (στους δυο ξενώνες και στο Υπνωτήριο του κτιρίου) μόνο “αυτοεξυπηρετούμενα άτομα”. Οι εργαζόμενες/οι καταβάλουν καθημερινά κυριολεκτικά τιτάνιες προσπάθειες για να ανταποκριθούν σε κάποιες από τις ανάγκες των αστέγων και τραβούν όσο μπορούν την ερμηνεία του κανονισμού ώστε να μη διώχνουν άτομα που λόγω ηλικίας έπαψαν να είναι αυτοεξυπηρετούμενα μέχρι να καταφέρουν (αν μπορέσουν) να τους εξασφαλίσουν κάποια θέση σε άλλη δομή (πχ. χρονίως πασχόντων).

Όμως στο πλαίσιο της ακραία ανταγωνιστικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής καταλαβαίνει κανείς εύκολα ποια είναι η κοινωνική μοίρα, αυτών που χαρακτηρίζονται ως “μη αυτοεξυπηρετούμενοι”, αυτοί, δηλαδή, που έχουν πιο πολλές ανάγκες αλλά αντιμετωπίζονται ως περιττοί και τελικά ανύπαρκτοι.

Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται και η καταγγελία που είδαμε στα social media το τελευταίο χρονικό διάστημα, σύμφωνα με την οποία το Κέντρο, όπως και άλλες κρατικές δομές στέλνουν τους ανθρώπους να σιτίζονται σε συλλογικότητες αλληλεγγύης, αποδεχόμενες πως ούτε καν για τη σίτιση τους δεν μεριμνούν, όπως είναι υποχρεωμένες.

Το πιο εξοργιστικό είναι ότι το σύνολο των πολιτικών κυβέρνησης και τοπικού διοίκησης (Δήμοι και Περιφέρειες) που συνεχίζουν να χρυσώνουν το χάπι της αστεγίας με διαφημιστικές καμπάνιες και προγράμματα που βοηθούν κάποιους ελάχιστους, “τυχερούς” που θα καταφέρουν να πληρούν τα κριτήρια εξόδου από την ανεργία. Το πρόγραμμα “Στέγαση και Εργασία για τους αστέγους”, που χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών υποθέσεων, μέσω του ΟΠΕΚΑ και διαχειριστής φορέας την ΕΑΤΑ καλύπτει τις ανάγκες για 46 (!!) νοικοκυριά. Ξέρουν ότι οι άστεγοι στην Αθήνα συγκεκριμένα είναι εκατοντάδες και όμως συνεχίζουν να χαμογελούν και να επαίρονται όταν υπογράφουν προγράμματα ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων και σχεδιασμού που είναι μια κοροϊδία. Έχουν εικόνα πόσοι άστεγοι συνταξιούχοι δεν εντάσσονται στο πρόγραμμα επειδή δεν μπορούν να ξαναενταχθούν στην αγορά εργασίας, όπως επίσης και ότι στο πρόγραμμα δεν μπορούν να ενταχθούν άτομα με ψυχικές ασθένειες και άλλες αναπηρίες καθώς δεν μπορούν να ενταχθούν άμεσα στην εκμεταλλευτική αγορά εργασίας; Αλλά για τους υπόλοιπους θα δημιουργήσουν τεχνητή ένταση στα δημοτικά συμβούλια με αιτήματα για την απομάκρυνση τους από το κέντρο της πόλης και την αύξηση της αστυνόμευσης, ακολουθώντας το δόγμα ακροδεξιών και φασιστών που σπέρνουν τον εμφύλιο μεταξύ των φτωχών.

Το μόνο που έχει αλλάξει από την προηγούμενη επίσκεψη μας πριν μερικούς μήνες είναι η Διοίκηση. Το Πολυδύναμο δεν το διαχειρίζεται πλέον το ΚΥΑΔΑ, αλλά ο Δήμος. Απλώς μια αλλαγή στη διαχείριση της ίδιας αθλιότητας που συνοδεύει το Πολυδύναμο από την ίδρυση του και από την ίδια τη συγκρότησή του. Αυτό έχει προκαλέσει μια κόντρα Στρατηγάκη Μπακογιάννη με τα χαρακτηριστικά κοκορομαχίας που δεν μπορεί να κρύψει την ενότητα στην αντίληψη και την πρακτική για ανάθεση της όποιας κοινωνικής πολιτικής σε ΜΚΟ και τη χρηματοδότηση κυρία από ΕΣΠΑ.

Θεωρούμε ότι το ζήτημα αυτής της διαιωνιζόμενης αθλιότητας στο Πολυδύναμο Κέντρο Αστέγων πρέπει να επανέλθει για συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, για μια σοβαρή συζήτηση και όχι στα “εκτός ημερησίας” για να λεχθούν δυο λόγια και μετά να συνεχίζουμε τα ίδια και χειρότερα.

Για να δούμε τι σημαίνει πραγματική κοινωνική πολιτική, τι σημαίνει μια ουσιαστική στήριξη των ανθρώπων με πολύπλοκες ανάγκες ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, ψυχικής υγείας, εθνότητας κλπ. – όλων αυτών που η κυρίαρχη οικονομική και κοινωνική πολιτική έχει πετάξει σ΄ έναν κυριολεκτικό κοινωνικό Καιάδα.

Ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του Πολυδύναμου που λόγω δραματικής έλλειψης τόσο πόρων όσο και σαφούς κοινωνικής πολιτικής από το δήμο διαχρονικά δεν μπορεί να λειτουργήσει ως μεταβατική δομή όπως μας είπε χαρακτηριστικά σε παλαιότερη επίσκεψη η υπεύθυνη: Να μεταβούν πού οι άνθρωποι;

Είναι επείγουσα αναγκαιότητα να σχεδιαστεί και να υλοποιηθεί πολιτική για τους/ις αστέγους/ες και την στέγαση.

Διεκδικούμε άμεσα:

  • Κοινωνική κατοικία για τον καθένα και την καθεμιά, μικρές στεγαστικές μονάδες των δέκα το πολύ ατόμων με επαρκές προσωπικό ανάλογα με τις ανάγκες σε κάθε μια, με ολόπλευρη στήριξη σε θέματα υγείας, εργασίας, εισοδήματος.
  • Άμεση κεντρική χρηματοδότηση, σπάσιμο του μνημονιακού φραγμού των προσλήψεων με άμεση στελέχωση των δημόσιων-κοινωνικών υπηρεσιών με μόνιμο και σταθερό προσωπικό κοινωνικής υποστήριξης. Όχι σε προγράμματα με ΜΚΟ και εταιρείες για λίγους, που καλύπτουν λίγους έναντι των πολλών κατατρεγμένων/ αποκλεισμένων από τις κοινωνικές υπηρεσίες.
  • Συστηματική καταγραφή των αστέγων και εκτίμηση των στεγαστικών αναγκών και όσων άλλων προκύπτουν ως άμεσο επακόλουθο της αστεγίας (καθημερινή σίτιση, πρόσβαση σε πλυντήρια ρούχων, προσωπική υγιεινή, κούρεμα, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ).
  • Δικαίωμα στη στέγη για όλους, να μπει τέλος στις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικία και την αρπαγή της από τα κοράκια της κτηματομεσιτικής αγοράς».