
Σε διψήφιο ανήλθε ξανά ο αριθμός των ημερησίων απωλειών από κορονοϊό στη χώρα, με τον ΕΟΔΥ να προχωρά για τρίτη φορά σε αργοπορημένη ένταξη θανάτων στο εθνικό μητρώο. Την ίδια ώρα, η μείωση του αριθμού των διασωληνωμένων παραμένει σταθερή, ενώ ο αριθμός των τεστ που διενεργήθηκαν παραμένει συστηματικά υψηλός και τα επιβεβαιωμένα κρούσματα κατά τα τελευταία δύο 24ωρα υπερβαίνουν τα 700. Οι εμβολιασμοί της Πέμπτης ανήλθαν συνολικά σε 84.288, με την εμβολιαστική επάρκεια να μην φτάνει ακόμη το 40%.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο ΕΟΔΥ το απόγευμα της Παρασκευής, τα νέα εργαστηριακά επιβεβαιωμένα κρούσματα της νόσου που καταγράφηκαν τις τελευταίες 24 ώρες είναι 771, σε σύνολο 40.140 τεστ (PCR: 12.584, RAPID: 27.556) ενώ η θετικότητα των μοριακών τεστ ανήλθε στο 5,19%. Τέσσερα από τα ανακοινωθέντα κρούσματα εντοπίστηκαν κατόπιν ελέγχων στις πύλες εισόδου της χώρας. Ο συνολικός αριθμός των κρουσμάτων από την αρχή της πανδημίας ανέρχεται σε 424.165 (ημερήσια μεταβολή +0.2%), εκ των οποίων το 51.2% είναι άνδρες. Με βάση τα επιβεβαιωμένα κρούσματα των τελευταίων 7 ημερών, 97 θεωρούνται σχετιζόμενα με ταξίδι από το εξωτερικό και 787 είναι σχετιζόμενα με ήδη γνωστό κρούσμα. Η διάμεση ηλικία των κρουσμάτων είναι τα 43 έτη (εύρος 0.2 έως 106 έτη).
Την ίδια ώρα, 10 ακόμη άτομα έχασαν τη ζωή τους το τελευταίο 24ωρο, με τον συνολικό αριθμό των νεκρών να ανέρχεται σε 12.722. Το 95,2% των θανόντων είχε υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω και η διάμεση ηλικία τους είναι τα 78 έτη (εύρος 0.2 έως 106 έτη). Σημειώνεται ότι αν και ο συνολικός αριθμός των θανάτων της Πέμπτης (2/7) ανερχόταν σε 12.710, εντούτοις ο αντίστοιχος αριθμός που δόθηκε στη δημοσιότητα τη Παρασκευή αντιστοιχεί σε 12.722 θανάτους, με τον ΕΟΔΥ να περιορίζεται για τρίτη φορά σε μια απλή υποσημείωση για τη διαφορά των 6 θανάτων (αντί των 4 που ανακοίνωσε επίσημα την Πέμπτη) δηλώνοντας ότι «πραγματοποιήθηκε ενσωμάτωση θανάτων που καταγράφηκαν με καθυστέρηση στο Εθνικό Μητρώο COVID19».
Ο αριθμός των ασθενών που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι είναι 186. Η διάμεση ηλικία τους είναι 66 έτη. To 84,4% έχει υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω. Από την αρχή της πανδημίας έχουν εξέλθει από τις ΜΕΘ 2.689 ασθενείς. Οι εισαγωγές νέων ασθενών Covid-19 στα νοσοκομεία της επικράτειας είναι 33 (ημερήσια μεταβολή -13,16%). Ο μέσος όρος εισαγωγών του επταημέρου είναι 38 ασθενείς.
Στο πεδίο του εμβολιασμού, ο συνολικός αριθμός των δόσεων που χορηγήθηκαν την Πέμπτη (2/7) ανήλθε σε 84.288, με 4.884.042 άτομα να έχουν λάβει την πρώτη δόση και 3.831.147 άτομα να έχουν εμβολιαστεί πλήρως. Το ποσοστό εμβολιαστικής επάρκειας στη χώρα αντιστοιχεί σε 36,8%.
https://youtu.be/-Mtr1TV0Ffw
Εδω και χρονια η αριστερα (και δε μιλαω για τα κομματα) εχει υπερφαλαγγιστει σε εναν βαθια συντηρητικο λογο, στην προσπαθια να υπερασπιστει και να διασωσει τα κεκτημενα των εργαζομενων/πολιτων/ανθρωπων. Η δεξια και το συστημα εμφανιζονται "προοδευτικες" με τις "καινοτομες" "μεταρυθμισεις" τους. Ακομα ομως και σε αυτο το επιπεδο, η αγωνιωδης συντηρητικη προσπαθεια των αριστεροφρονων αρχιζει να καταρρεει, και ιερα κεκτημενα χανονται εν μια νυκτι, οπως το 8ωρο και η απαγορευση της παιδικης εργασιας. Μου φαινεται οτι η στρατηγικη αυτη δεν δουλευει πια. Πολλα λεγονται και γραφονται για την "πολιτισμικη ηγεμονια" της αριστερας. Εγω δεν την βλεπω. Μου φαινεται οτι η αριστερα πρεπει να περασει στην αντεπιθεση. Να ζηταμε οχι μονο την αθωωση των επι-της-ουσιας πολιτικα διωκομενων αλλα και την καταδικη των διωκτων, οπως λεει και το αρθρο. Να ζηταμε οχι το 8ωρο πισω αλλα το 6ωρο!
Δεν βλέπω τίποτα το «επιθετικό» στο να προτείνει κανείς ένα αίτημα απογειωμένο από την πραγματικότητα και τους συσχετισμούς στους χώρους δουλειάς. Με την ίδια λογική, μπορεί να αναρωτηθεί κανείς αν πιο «επιθετικό» θα ήτανε το 5ωρο-4ημέρο και πάει λέγοντας. Με ποιο κριτήριο διαλέγουμε τα αιτήματα για το εργατικό κίνημα; Πρωταρχικό κριτήριο για ένα αίτημα είναι αν μπορεί να παλευτεί από τους εργαζόμενους. Αλλιώς δεν πρόκειται για πραγματικό αίτημα. Μέχρι σήμερα, κεντρικό σημείο του νόμου Χατζηδάκη αποτελεί η διάλυση του 5νθήμερου-8ωρου, που, παρ’ όλο που έχει τρωθεί και καταπατιέται σε πολλούς κλάδους, αποτελεί (ειδικά για τη βιομηχανία) τον βασικό κατοχυρωμένο τρόπο υπολογισμού του εργάσιμου χρόνου. Πάνω σ’ αυτή τη βάση, οι εργαζόμενοι ακόμα και σε αυτούς τους κλάδους είναι εφικτό να κινητοποιηθούν για υπερασπιστούν το 8ωρο και τις κατακτήσεις που συνδέονται μ’ αυτό.
Μεγαλύτερο πρόβλημα κατά τη γνώμη μου αποτελεί η αιτιολόγηση τέτοιων αιτημάτων όπως είναι για παράδειγμα οι αυξημένες τεχνολογικές δυνατότητες της ανθρωπότητας. Οι τεχνολογικές δυνατότητες δεν έχουνε σε τίποτα να κάνουνε με τη διεκδίκηση του ελεύθερου χρόνου. Το βασικό στοιχείο που καθορίζει αυτή τη διεκδίκηση είναι ο βαθμός πολιτικής συγκρότησης της εργατικής τάξης. Η αταξική αντίληψη για το χαρακτήρα της επιστήμης και της τεχνολογίας προσπερνάει ότι, όσο η τεχνολογία δεν βρίσκεται στα χέρια της εργατικής τάξης, κάτι που μπορεί να γίνει μόνο στο σοσιαλισμό, στην πραγματικότητα χρησιμοποιείται για την εντατικοποίηση της εργασίας και την αύξηση της καταστολής.
Στον καπιταλισμό, η εργασία είναι εμπόρευμα και ο νόμος του κέρδους επιβάλλει την ύπαρξη της ανεργίας. Καπιταλισμός χωρίς ανεργία δεν μπορεί να υπάρξει. Οι θέσεις εργασίας δεν δημιουργούνται από το μειωμένο ωράριο. Η άποψη ότι το εργατικό κίνημα μπορεί να επιβάλει κάποιον άλλον κοινωνικό καταμερισμό, μέσα στον καπιταλισμό και πριν την ανατροπή της αστικής εξουσίας, αποτελεί καραμπινάτο ρεφορμισμό.
Ότι καταφέρνουμε να αποσπούμε κάθε φορά είναι καλοδεχούμενο, αλίμονο. Ας έχουμε όμως ξεκαθαρισμένη στη συνείδησή μας την γνώση ή την πικρή διαπίστωση πως κάθε κατάκτηση είναι προσωρινή όσο έχουμε καπιταλισμό (η τελευταία δεκαετία των μνημονίων είναι αρκετά διδακτική). Κατά τα άλλα συμφωνώ με τη γενικότερο νόημα της τοποθέτησης.
Πρέπει να αποταχτουν από το όποιο σώμα έστησαν ψεύτικα κατηγορητηρια, να απολογηθούν (τουλάχιστον) οι δικαστικοί στα σώματα τους και οι υπεύθυνοι (ως πολίτες πλέον και από την δική τους τσέπη) να αποζημιώσουν τα θύματα για την ταλαιπωρία, την συκοφαντια αλλά και το διάστημα στέρησης της ελευθερίας και τα διαφυγόντα (και μελλοντικά) οικονομικά κέρδη τους
Μόνο έτσι θα τελειώσουν αυτά τα τρισάθλια τερτίπια