του Γιώργου Κοσμόπουλου

Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ, 

 
Αγαπητέ Αλέξη, 
δεν έχουμε γνωριστεί ποτέ αλλά επίτρεψέ μου τον ενικό καθώς νοιώθω οικειότητα με έναν άνθρωπο που τον έχω ακούσει να μιλάει τόσες φορές, με έμφαση για κάτι τόσο σημαντικό, τα ανθρώπινα δικαιώματα.Την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν ξανά στην Ειδομένη και ακόμη αισθάνομαι ντροπή με όσα αντίκρυσα. Γυναίκες, μικρά παιδιά, βρέφη, άνθρωποι σε αναπηρικά καροτσάκιαμέσα στη λάσπη και την απελπισία. Υπομένουν τα πάντα μόνο και μόνο περιμένοντας μια καλή είδηση από τις Βρυξέλλες. Την ίδια εβδομάδα, μεταξύ όλων των άλλων ευρωπαίων ηγετών, υπέγραψες μια καταρχήν επικίνδυνη και παράνομη συμφωνία σχετικά με τα δικαιώματα των προσφύγων. Μαθαίνουμε πως θα επιστρέφονται πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο πίσω στην Τουρκία από την Ελλάδα και θα ανταλλάσσονται με άλλους, σε ένα σχέδιο μετεγκατάστασης προς την ΕΕ. Μα τιείδους παζάρι είναι αυτό στις πλάτες των προσφύγων; 
 
Συμφωνώ απόλυτα ότι η απάντηση στη προσφυγική κρίση πρέπει να είναι ευρωπαϊκή και η βοήθεια στην Ελλάδα ουσιαστική, οικονομικά, τεχνικά με μεγάλης κλίμακας μετεγκατάσταση και δίκαιη κατανομή της ευθύνης. Η οργάνωση, την οποία εκπροσωπώ πρωτοστατεί, άλλωστε, για τις εν λόγω διεκδικήσεις από την ΕΕ.Η συμφωνία που υπέγραψες όμως στις 7 Μαρτίου αποτελεί ένα τρομακτικό χτύπημα στο σύστημα ασύλου. Το σύστημα που με κόπο αλλά και περηφάνεια χτίσαμε, ως διεθνής και ευρωπαϊκή κοινότητα, για την προστασία μερικών από τους πιο κατατρεγμένους συνανθρώπους μας. Το χτύπημα αυτό μάλιστα έρχεται την πιο κρίσιμη στιγμή: ενώ εκείνοι τρομαγμένοι και απελπισμένοι, με τα παιδιά τους στην αγκαλιά, μάς χτυπούν την πόρτα και μάς ζητούν να τους προστατεύσουμε από εγκλήματα πολέμου που τους παίρνουν ό,τι αγαπούν. Ποια θα είναι η δική μας απάντηση σε αυτό το ανθρώπινοδράμα;
 
Αγαπητέ Αλέξη,
δεν μπορούμε να στείλουμε πίσω στην Τουρκία ανθρώπους όταν ξέρουμε εκ των προτέρων πως εκεί δεν θα είναι ασφαλείς. Η Τουρκία δεν είναι ασφαλής χώρα, ούτε για τους ίδιους τους πολίτες της.Ιρακινοί και Αφγανοί υπήκοοι, μαζί με τους Σύριους, αποτελούν περίπου το 90% των αφίξεων στην Ελλάδα. Το να τους στέλνουμε πίσω στην Τουρκία, ενώ γνωρίζουμε ότι το ισχυρό αίτημά τους για διεθνή προστασία πιθανότατα δε θα εισακουστεί ποτέ, αποδεικνύει ότι οι ισχυρισμοί της ΕΕ περί σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προσφύγων είναι μόνο κούφια λόγια. Μια οικογένεια από τη Συρία, για παράδειγμα, είναι πιθανόνα σταλεί πίσω στην Συρία και να ξεκληριστεί μεμιάς από ένα βαρέλι με εκρηκτικά, από βόμβες, από ελεύθερους σκοπευτές ή μια στοχευμένη επίθεση σε νοσοκομείο. Αυτή η συμφωνία θα έχει την υπογραφή του Πρωθυπουργού της Ελλάδας;
 
Προσωπικά, είμαι βέβαιος και χιλιάδες συμπολίτες μας που τον τελευταίο χρόνο έσπευσαν με αυτοθυσία να απαλύνουν τον πόνο και τις κακουχίες των προσφύγων, θα περιμένουμε την απάντησή σου στην αίθουσα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 17 και 18 Μαρτίου.Από την απάντηση αυτή θα ξέρουμε αν οι πρόσφυγες και ο ελληνικός λαός μπορούν να βασίζονται σε έναν ηγέτη που μπορεί να ανταποκριθεί στις ιστορικές προκλήσεις, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα,  ή όχι.
 
Με αγωνία,
Γιώργος Κοσμόπουλος