Στουρνάρι η ανταποκρίτρια Kerin Hope. Από το άρθρο της φαίνεται ότι όχι μόνο δεν μπορεί να καταλάβει το «σχήμα λόγου» αλλά μετά από 15 μήνες δεν βρέθηκε και κάποιος να της το εξηγήσει. Πρέπει να είναι από αυτές που γελάνε στα ανέκδοτα χωρίς να τα έχει καταλάβει. Βέβαια εκτός της πιθανότητας να πιστεύει όντως ότι ο Παναγιώτης ετοιμαζόταν να διανοίξει τούνελ μέχρι το κτίριο στη Μεσογείων, υπάρχει και η πιθανότητα να γνωρίζει ότι αναμεταδίδει αηδίες. Όπως τότε -σε άλλο ρεπορτάζ στους FT- που έγραφε ότι στην Αθήνα «οι καφετέριες είναι γεμάτες και οι θέσεις parking δύσκολο να βρεθούν. Οι γυναίκες φοράνε επώνυμα τζιν και συζητάνε τις τιμές των ξενοδοχείων στην Μύκονο και στη Σαντορίνη».
Σε άλλη ανάλυση στο CNBC η Holly Ellyatt γράφει από την Αθήνα για την οικονομική κρίση που δεν τελείωσε στην Ελλάδα. Αφού αναφέρει τα νούμερα και την έρευνα της DiaNEOsis (θυμίστε μου μια μέρα να σας πω τι είναι αυτή) και εκθέτει τις διαφωνίες του ΔΝΤ, φτάνει και η ώρα του επιτόπιου ρεπορτάζ. Γιατί για αυτά ζουν οι ανταποκριτές. Βρίσκει λοιπόν μια κοπέλα -που δεν θέλει να αποκαλύψει τα στοιχεία της – η οποία δουλεύει σε hostel και της λέει «έλα μωρέ, σιγά, εγώ δεν έχω καταλάβει Χριστό. Ζάχαρη την περνάω, κι έτσι. Και οι φίλοι μου, όλοι καλά είναι και αυτοί». Φυσιολογικό που δεν θέλει να δώσει τα στοιχεία της η κοπέλα.
Έξι χρόνια κρίσης ζούμε. Μας αξίζουν καλύτεροι ανταποκριτές. Όχι σαν τον Hope και την Ellyatt που δεν μπορούν (;) να καταλάβουν τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Όλους τους ζαβούς μαζέψαμε;
Το μόνο καλό είναι ότι η Hope απ' ότι διαβάζω έχει αγοράσει εδώ και 20 χρόνια ένα διαμέρισμα στο Κολωνάκι. Την καταστρέψαμε την γυναίκα. Θα ψάχνει να το πουλήσει για να φύγει και θα ψιθυρίζει στην υπάλληλο του Ζόναρς «there is no hope…»