Όπως είχαμε αναδείξει σε πρόσφατο άρθρο μας, το σενάριο ενός ταυτόχρονου πολέμου σε Ρωσία και Κίνα τίθεται πλέον ανοιχτά από τους think tankers της Ουάσιγκτον, ο αναπληρωτής διευθυντή του Κέντρου Στρατηγικής και Ασφάλειας Scowcroft του Ατλαντικού Συμβουλίου, Μάθιου Κρόνιγκ, καθώς και ο διευθυντής του Προγράμματος Στρατηγικής και Δόγματος του Προγράμματος Αεροπορικής Δύναμης του Ινστιτούτου Ράντ, Ραφαήλ Σ. Κοέν. Το πρόσφατο εξώφυλλο του βρετανικού περιοδικού «The Specator», με τίτλο «Σώζοντας την Ταϊβάν. Μαθήματα από την Ουκρανία», προσθέτει στοιχεία σχετικά με τους πιο επιθετικούς σχεδιασμούς του ιμπεριαλιστικού μπλοκ, υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Υπογράφοντας το βασικό άρθρο, ο Ίαν Γουίλιαμς, πρώην ξένος ανταποκριτής του Channel 4 News και του NBC και συγγραφέας του βιβλίου «Κάθε ανάσα που παίρνεις: Η νέα τυραννία της Κίνας», αναφέρει ότι «κανείς άλλος δεν παρακολουθεί πιο στενά από την Ταϊβάν, την παραπαίουσα προσπάθεια της Ρωσίας να συντρίψει τον δημοκρατικό της γείτονα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία θεωρείται στην Ταϊπέι ως μια επίδειξη του πώς η αποφασιστική αντίσταση και η ικανότητα συγκέντρωσης μιας παγκόσμιας συμμαχίας υποστηρικτών μπορούν να απογοητεύσουν έναν πολύ μεγαλύτερο και βαριά οπλισμένο αντίπαλο. Η Ταϊβάν έχει περάσει τα τελευταία χρόνια σχεδιάζοντας πώς θα αντιμετώπιζε μια επίθεση της Κίνας. Αναπτύσσει ένα δόγμα αμυντικού πολέμου βγαλμένο από το εγχειρίδιο της Ουκρανίας».

Ως συνήθως, ο Γουίλιαμς μιλάει εξ ονόματων των δυτικών μονοπωλίων, ενώ σε παλαιότερα άρθρα του έχει επιτεθεί στην πολιτική μηδενικού κρούσματος της Κίνας, της οποίας η αντιπανδημική πολιτική δημιουργεί σοβαρά προβλήματα κερδοφορίας στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, η οποία διοικείται από μια χούφτα δυτικές πολυεθνικές, χαιρετίζοντας το άνοιγμα της Ταϊβάν, σύμφωνα με την πολιτική συμβίωσης με τον ιό, που επιτάσσει η κεφαλαιοκρατική διαχείριση. Σε άλλη περίπτωση, ο Γουίλιαμς έχει κατακρίνει τον Κινέζο πρόεδρο, Σι Τζινπίνγκ, για την επιλογή του να υποστηρίξει τις εγγυήσεις ασφαλείας, που επικαλείται η Ρωσία, σε σχέση με την περικύκλωσή της από το ΝΑΤΟ. Αντίστοιχες εγγυήσεις έχει απαιτήσει η Κίνα, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες εξοπλίζουν την αυτοαποκαλούμενη «Δημοκρατία της Κίνας» (Ταϊβάν), η οποία αυτοανακηρύχθηκε σε «ανεξάρτητο κράτος», μετά την ήττα των εθνικιστών του Κουομιντάνγκ, μετά την επικράτηση της Κινεζικής Επανάστασης. Η Κινεζική Ταϊπέι, το επίσημο όνομα της Ταϊβαν στα διεθνή φόρα, δεν αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητη κρατική οντότητα, παρά μόνο από 14 κράτη μέλη του ΟΗΕ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και τα άλλα ιμπεριαλιστικά κράτη της Δύσης, δεν έχουν αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Ταϊβαν, καθώς κάτι τέτοιο θα παραβίαζε την πολιτική ενιαίας Κίνας του Πεκίνου και θα αντιμετωπιζόνταν ως αναθεωρητική ενέργεια.

Αποκαλύπτει την συνάντησή του με τον Τζόζεφ Γου, υπουργό Εξωτερικών της Ταϊβάν, κατά τη διάρκεια κινεζικών ασκήσεων στα ανοικτά της ανατολικής ακτής του νησιού, μια εβδομάδα πριν. «Είμαστε στην πρώτη γραμμή κατά του αυταρχισμού», αναφέρει ο Γου. «Η αντίδραση για την Ουκρανία εδώ είναι πολύ έντονη επειδή είναι ο καθρέφτης του τι μπορεί να συμβεί στην Ταϊβάν στο μέλλον». Ο Γουίλιαμς επισημαίνει πως ο Τζο Μπάιντεν προβάλλει το ίδιο επιχείρημα, καθώς το θέμα του πενθήμερου ταξιδιού του στην Ασία αυτή την εβδομάδα ήταν ότι οι παγκόσμιες υποθέσεις επανασχεδιάζονται και η διαχωριστική γραμμή δεν είναι η Ρωσία εναντίον της Δύσης, αλλά η «απολυταρχία εναντίον της δημοκρατίας». Όταν ρωτήθηκε, ο Αμερικανός πρόεδρος είπε ότι η Αμερική θα υπερασπιστεί την Ταϊβάν, μια κλιμάκωση από την επίσημη πολιτική της στρατηγικής ασάφειας. Ο Γουίλιαμς παραπονιέται ότι «καμία δημοκρατική χώρα δεν έχει μεγαλύτερη επίγνωση του ρόλου της Ταϊβάν στην “πρώτη γραμμή κατά του αυταρχισμού” από την Ιαπωνία, της οποίας τα νησιά Σενκάκου βρίσκονται πολύ πιο κοντά στην Ταϊβάν από ό,τι η ιαπωνική ενδοχώρα. Τα νησιά διεκδικούνται επίσης από την Κίνα και θα γίνονταν ουσιαστικά ανυπεράσπιστα αν έπεφτε η Ταϊβάν. Ο Φουμίο Κισίντα, ο νέος πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, επέβαλε κυρώσεις στη Ρωσία και δεσμεύτηκε μαζί με τη Γερμανία να διπλασιάσει τις αμυντικές δαπάνες της χώρας του. Ο Κισίντα βρέθηκε στο Λονδίνο νωρίτερα αυτό το μήνα, συζητώντας με τον Μπόρις Τζόνσον για ένα αμυντικό σύμφωνο Ιαπωνίας-Ηνωμένου Βασιλείου».

Αξίζει να προσθέσουμε ότι ο ιαπωνικός ιμπεριαλισμός επιχειρεί να κλιμακώσει τον ρόλο του, με τον Ιάπωνα πρωθυπουργό να εξετάζει το ενδεχόμενο να παρευρεθεί στη σύνοδο των αρχηγών κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, στα τέλη Ιουνίου, για να προωθήσει «τον συντονισμό με τη Δύση απέναντι στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία». Κατά τον Γουίλιαμς «τέτοιες συζητήσεις έχουν ως στόχο να κάνουν τον Σι Τζινπίνγκ να σκεφτεί τα σχέδιά του για την επανένωση της Κίνας με την Ταϊβάν. Ένας λόγος για τον οποίο η δυτική συμμαχία εξοπλίζει την Ουκρανία με υψηλής τεχνολογίας πυραύλους κατά πλοίων, που χρησιμοποιήθηκαν με μεγάλη επιτυχία εναντίον του στόλου της Μαύρης Θάλασσας, είναι για να δείξει στο Πεκίνο ότι κάθε αμφίβια επίθεση συνοδεύεται από τεράστιους κινδύνους. Αλλά ο Σι μπορεί επίσης να μάθει από τα λάθη του Βλαντιμίρ Πούτιν. ‘Μπορεί να έχουμε μια ανάσα’, λέει ο Γου. ‘Αλλά μαθαίνουμε [από την Ουκρανία] ώστε να βελτιώσουμε τις στρατιωτικές τους δραστηριότητες, και αν νομίζουν ότι έχουν ξεπεράσει τις δυσκολίες του ρωσικού στρατού, μπορεί να μπουν στον πειρασμό να χρησιμοποιήσουν βία’» .

H «ουκρανική αντίσταση»- και η «ταχύτητα με την οποία οι απλοί πολίτες μετατράπηκαν σε μαχητές χρησιμοποιώντας φορητούς πυραύλους Javelin και Stinger – ενίσχυσε την πίστη σε αυτό που η Ταϊβάν αποκαλεί “στρατηγική σκαντζόχοιρου”» επισημαίνει ο συντάκτης, αναφέροντας ότι «το σχέδιο αυτό προϋπήρχε της εισβολής στην Ουκρανία και αποδίδεται στον ναύαρχο Λι Χσι-Μινγκ, ο οποίος ήταν επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων του νησιού μεταξύ 2017 και 2019. Υποστήριξε ότι η Ταϊβάν δεν θα μπορούσε να αποκρούσει την Κίνα στον παραδοσιακό πόλεμο (ο αμυντικός προϋπολογισμός της Ταϊβάν είναι 17 δισεκατομμύρια δολάρια φέτος, ενώ ο προϋπολογισμός του Πεκίνου εκτιμάται σε 288 δισεκατομμύρια δολάρια), οπότε δεν πρέπει να σπαταλήσει χρήματα για μια μεγάλη αμυντική δύναμη. Η Ταϊβάν έπρεπε να είναι πιο έξυπνη. Μεταξύ των μικρών, θανατηφόρων και κινητών συστημάτων για τα οποία πίεζε ο ναύαρχος Λι ήταν στόλοι μίνι επιθετικών σκαφών, εξοπλισμένων με πυραύλους κατά πλοίων και με έδρα μικρά αλιευτικά λιμάνια. Είναι εύκολα κρυμμένα και απρόσβλητα από πυραυλικές επιθέσεις μεγάλου βεληνεκούς. ‘Θα πρέπει να επαναπροσδιορίσετε τη νίκη του πολέμου’, λέει ο ναύαρχος Λι. ‘Μην προσπαθείτε να καταστρέψετε τον εχθρό ολοκληρωτικά στο πεδίο της μάχης. Πρέπει απλώς να εξασφαλίσετε ότι ο εχθρός δεν θα καταφέρει να εκπληρώσει την αποστολή του. Πρέπει να είστε στιβαροί, να κάνετε τους εχθρούς σας να πιστέψουν ότι είναι αδύνατο να καταλάβουν την Ταϊβάν. Τότε είστε ασφαλείς».

«Μια κινεζική εισβολή θα ξεκινούσε πιθανότατα με αποκλεισμό ή κατάληψη μικρών νησιών που ελέγχονται από την Ταϊβάν και βρίσκονται πιο κοντά στην Κίνα. Αλλά όπως και το αρχικό σχέδιο του Πούτιν για την Ουκρανία, μια εισβολή θα βασιζόταν σε συντριπτική δύναμη. Οι εκτιμήσεις ποικίλλουν, αλλά θα απαιτούνταν έως και δύο εκατομμύρια στρατιώτες μάχης, μαζί με χιλιάδες άρματα μάχης, πυροβόλα, εκτοξευτές πυραύλων και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού. Όλα αυτά θα έπρεπε να διασχίσουν τα Στενά της Ταϊβάν με έναν στόλο που θα περιλάμβανε χιλιάδες επιτάξεις πλοίων. Οι προετοιμασίες θα ήταν αδύνατο να κρυφτούν« ισχυρίζεται. «Θα μπορούσε ο στρατός της Κίνας να αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα με αυτόν της Ρωσίας; Οι στρατηγικοί της Ταϊβάν βλέπουν παραλληλισμούς και ευκαιρίες. ‘Ο Πορθμός της Ταϊβάν είναι στην πραγματικότητα η λεωφόρος για τον κινεζικό στρατό, όπου είναι πιο ευάλωτος’, σύμφωνα με τον Σου Τζου-γιουν, ερευνητή στο Ινστιτούτο Έρευνας για την Εθνική Άμυνα και Ασφάλεια στην Ταϊπέι, μια ερευνητική ομάδα που συνδέεται με τον στρατό. Το παράκτιο έδαφος της Ταϊβάν είναι το όνειρο των αμυνομένων: μόνο 14 από τις παραλίες της θεωρούνται κατάλληλες για αμφίβια απόβαση. Το μεγαλύτερο μέρος της ανατολικής ακτής αποτελείται από γκρεμούς, ενώ οι παραλίες στη δυτική ακτή πλαισιώνονται από πυκνοκατοικημένες πόλεις, λασπότοπους, ορυζώνες ή άλλες παράκτιες λίμνες. Θα μπορούσε να σχεδιαστεί για να επιβραδύνει μια εχθρική προέλαση», προσθέτει.

Στη συνέχεια αναφέρει πως ο «δημοκρατικός» (εννοεί καπιταλιστικός) χαρακτήρας της Ταϊβάν αποτελεί «άμυνά» της, καθώς «μια κινεζική εισβολή θα θεωρηθεί από τη Δύση ως επίθεση στις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας και της αυτοδιάθεσης. Δεδομένου ότι το 90% των κορυφαίων μικροτσίπ παγκοσμίως κατασκευάζονται στην Ταϊβάν, ο ρόλος του νησιού στην παγκόσμια οικονομία είναι επίσης κρίσιμος. Υπάρχει ένα αστείο στην Ταϊπέι που λέει ότι αν άρχιζαν να πέφτουν κινεζικοί πύραυλοι, το καλύτερο μέρος για να προφυλαχθεί κανείς θα ήταν τα εργοστάσια μικροτσίπ, επειδή είναι τόσο ζωτικής σημασίας που δεν είναι δυνατόν να αποτελέσουν στόχο. Οι ΗΠΑ είναι ο κύριος προμηθευτής όπλων της Ταϊβάν. Αλλά η προφορική διαβεβαίωση του Μπάιντεν ότι θα υπερασπιστεί την Ταϊβάν δεν είναι κάτι στο οποίο θα βασιστούν οι Ταϊβανέζοι. ‘Θέλουμε να δείξουμε στη διεθνή κοινότητα ότι είμαστε πρόθυμοι και αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας’, λέει ο υπουργός Εξωτερικών Γου. Όπως το έθεσε ο ναύαρχος Λι: “Το μόνο πράγμα στο οποίο μπορείτε να βασιστείτε είναι ο εαυτός σας”. Ο Γου λέει ότι εξεπλάγη προσωπικά από την ενότητα και την αποφασιστικότητα της Δύσης για την Ουκρανία – και πιστεύει ότι πιθανόν να αποτέλεσε σοκ και για το Πεκίνο. ‘Αυτό είναι καλό για την Ταϊβάν με την έννοια ότι αν η Κίνα θέλει να επιτεθεί στην Ταϊβάν, ελπίζουμε ότι οι δημοκρατίες μπορούν επίσης να ενωθούν για να αντιδράσουν στην κινεζική επίθεση’».

«Ο Μπάιντεν μιλάει τώρα σαν να διακυβεύεται στην Ταϊβάν το μέλλον της παγκόσμιας τάξης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ (ή της παγκόσμιας τάξης που βασίζεται σε “κανόνες”). Αν το νησί πέσει στην Κίνα, αυτό θα σήμαινε το τέλος του μακρού αμερικανικού αιώνα. Η Κίνα θα ήταν η κυρίαρχη δύναμη στην ταχύτερα αναπτυσσόμενη και στρατηγικά πιο σημαντική περιοχή του κόσμου. Οι περιφερειακοί σύμμαχοι της Αμερικής – η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα – δεν θα είχαν άλλη επιλογή από το να έρθουν σε συνεννόηση με το Πεκίνο. Ο πόλεμος στην Ουκρανία καλύπτεται σχεδόν εμμονικά στα μέσα ενημέρωσης της Ταϊβάν. Ο Γουάνγκ Τζούι-τι, ένας 35χρονος Ταϊβανέζος πολίτης, έγινε αμέσως διάσημος όταν εγγράφηκε στην ξένη λεγεώνα της Ουκρανίας, τη Διεθνή Λεγεώνα Εδαφικής Άμυνας της Ουκρανίας, και άρχισε να αποστέλλει μηνύματα από την πρώτη γραμμή. ‘Θέλω να κάνω το χρέος μου για να υπερασπιστώ τις βασικές ανθρώπινες αξίες’, δήλωσε» εξηγεί ο Γουίλιαμς. Προσθέτει πως δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία, έχει τονώσει τη θέληση της Ταϊβάν να συγκρουστεί με την Κίνα. «Η επιθετικότητα της Ρωσίας ήταν ένα κάλεσμα αφύπνισης. Πρέπει να ευχαριστήσουμε την Ουκρανία. Είναι καλό για την Ταϊβάν», καταλήγει ο Γουίλιαμς, συμπληρώνοντας ότι «οι Ταϊβανέζοι συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν την πολυτέλεια να περιμένουν την απάντηση« για το αν η Κίνα θα «εισβάλλει» στην Ταϊβαν.