Όπως αναφέρει η ΜΚΟ «Deportation Monitoring Aegean», η οποία και ανέδειξε την απεργία πείνας, οι φυλακισμένοι μετανάστες, επεσήμαναν ότι «όλες οι φυλακές του κόσμου, έχουν απελευθερώσει τους κρατούμενους…είμαστε αποφασισμένοι να πεθάνουμε ή να ελευθερωθούμε». Η αστυνομικοί υπεύθυνοι του κέντρου απέλασης απάντησαν με εξευτελισμούς, βία και εκφοβισμό. Μια μονάδα ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας είναι σταθμευμένη έξω από το κέντρο κράτησης, παρενοχλώντας και απειλώντας τους κρατούμενους.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία ενός κρατουμένου, «έβγαλαν έξω κρατούμενους, με σκοπό να ανακρίνουν έναν εξ αυτών, ο οποίος ξυλοκοπήθηκε. Θέλουν να μάθουν γιατί το κάνουμε αυτό (απεργία πείνας)». Παράλληλα αναφέρεται ότι τέσσερις μετανάστες σε ένδειξη διαμαρτυρίας, έραψαν με κλωστή τα στόματά τους και κλήθηκε γιατρός για να αφαιρέσει με τη βία τη κλωστή.
Επιπλέον η ΜΚΟ σημειώνει ότι το ελληνικό κράτος έχει καταστήσει σαφές, ότι δεν πρόκειται να απελευθερωθεί κανένας κρατούμενος μετανάστης. Παράλληλα υπογραμμίζεται ότι η κυβέρνηση μετέτρεψε τα ΠΡΟΚΕΚΑ σε κανονικές φυλακές, όπου μάλιστα η πρόσβαση σε αξιοπρεπή φαρμακευτική περίθαλψη, στην υγιεινή, στο νερό και η δυνατότητα κοινωνικής απομόνωσης λόγω του ιού, είναι αδύνατη.
Σημειώνεται επιπλέον ότι η συγκεκριμένη απεργία πείνας δεν είναι η πρώτη που γίνεται από το ξέσπασμα της κρίσης του κορονοϊού στην Ελλάδα. Στις 3 Απριλίου, κρατούμενοι μετανάστες σε αντίστοιχο κέντρο στο Παρανέστι Δράμας, ξεκίνησα απεργία πείνας εφόσον τους δόθηκε μη βρώσιμο φαγητό. Ένας κρατούμενος είχε καταγγείλει ότι 70 άνδρες των ΜΑΤ εισέβαλαν το βράδυ της Τετάρτης στο καμπ και ξυλοκόπησαν άπαντες. Πέντε άνθρωποι βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση ενώ ένας φημολογείται ότι κατεληξε, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Η ΜΚΟ επισημαίνει ακόμα ότι «οι άνδρες στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας βρίσκονται σε διοικητική κράτηση χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα, καθώς έχουν συλληφθεί μόνο λόγω της ιδιότητάς τους (ως μετανάστες). Στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ κρατούνται επίσης όσα άτομα παρέβησαν το γεωγραφικό περιορισμό των νησιών, όσα έχουν λάβει δεύτερη απορριπτική απόφαση στο αίτημα ασύλου τους και επίκειται.η απέλασή τους στην Τουρκία, καθώς και όσα έχουν συναινέσει στον οικειοθελή επαναπατρισμό, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν κανονισμένες απελάσεις στο προσεχές μέλλον».
Ακόμα αναφερεται ότι κάποιοι από τους κρατούμενους βρίσκονται εκεί μόνο επειδή προέρχονται από χώρες από τις οποίες λιγότερο από 25% αναγνωρίζεται ως πρόσφυγες. Ιδιαίτερα όσον αφορά τη διαδικασίας εξέτασής τους, η ΜΚΟ εξηγεί ότι πολλοί απορρίφθηκαν με την αιτιολογία του «μη συνεργάσιμου» από τη διαδικασία εξέτασης των αιτημάτων ασύλου καθώς απλά δεν βρέθηκε κατάλληλος ανακριτής. Επίσης κρατούμενοι στο ΠΡΟΚΕΚΑ Μόριας, είναι εκείνοι που έσπασαν τους γεωγραφικούς περιορισμούς των νησιών, άνθρωποι που η αίτηση ασύλου τους απορρίφθηκε για δεύτερη φορά αλλά και όσοι έχουν υπογράψει οικειοθελή επαναπατρισμό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι επιστροφές στη Τουρκία αυτή τη στιγμή δεν γίνονται εξαιτίας των μέτρων που έχει λάβει η κυβέρνηση για περιορισμό της διάδοσης του κορονοϊού. Έτσι μεγάλος αριθμός ανθρώπων που περιμένουν την απέλαση, συνωστίζεται σε καμπ όπως το ΠΡΟΚΕΚΑ Μόριας.
Εκτός από τις συνεχείς παρενοχλήσεις και τη βία εναντίον τους, οι μετανάστες καταγγέλλουν τις άθλιες υγειονομικές συνθήκες καθώς και ότι στερούνται βασικής πρόσβασης σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή ψυχολογική υποστήριξη. Αναφέρεται συγκεκριμένα ότι πολλές φορές η βία εναντίον τους εκτός από τους ξυλοδαρμούς, περιλαμβάνει απομόνωση και ομαδικές τιμωρίες, με την έννοια της στέρησης τροφής ή πρόσβασης σε τηλέφωνο.
Συνάμα τονίζεται ότι η κατάσταση μετα τον νέο νόμο που πέρασε για το άσυλο η Νέα Δημοκρατία, έχει φτάσει σε επίπεδο κρίσης. Από την έναρξη της διακυβέρνησης της η ΝΔ έχει επικεντρωθεί σε απορρίψεις αιτήσεων και απελάσεις. Πολλοί άνθρωποι απελάθηκαν ακόμα και αν είχαν καταθέσει αίτηση ασύλου, αναφέρει η ΜΚΟ.
Τέλος η ΜΚΟ αναφέρει ότι στις 6 Ιανουαρίου ένας 31χρονος άνδρας κρεμάστηκε στο κελί του. «Από τότε έχουν πραγματοποιηθεί πολλές απόπειρες αυτοκτονίας», καταγγέλλει η ΜΚΟ και προσθέτει ότι «σε μια περίπτωση ένας άνδρας αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει και απελάθηκε την επόμενη ημέρα», ενώ υπογραμμίζει ότι σε περισσότερες από μια περιπτώσεις οι απόπειρες αυτοκτονίας ήταν αποτέλεσμα αστυνομικής βίας και παρενόχλησης.