Θέση μάχης λαμβάνει ο Ερντογάν για την Διάσκεψη του Βερολίνου, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, που θέτει επί τάπητος την εξεύρεση πολιτικής λύσης στην κρίση της Λιβύης. Στη Διάσκεψη έχουν προσκληθεί οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Βρετανία, η Γαλλία, η Κίνα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Τουρκία, η Δημοκρατία του Κονγκό, η Ιταλία, η Αίγυπτος, η Αλγερία και τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Αφρικανική Ένωση και ο Αραβικός Σύνδεσμος, ενώ πρόσκληση να συμμετάσχουν έχουν λάβει ακόμη ο Πρωθυπουργός της Λιβύης Φαγιέζ Αλ Σάρατζ και ο Στρατάρχης Χαλίφα Χάφταρ. Υπενθυμίζεται πως από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων απουσιάζει η Ελλάδα.
«Το να αφήσουμε την Λιβύη στο έλεος ενός “πολέμαρχου” θα είναι ένα ιστορικό λάθος» αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερνογάν σε άρθρο του στο Politico, διατυπώνοντας κριτική στην Ευρώπη για τη στάση της, προχωρώντας σε έμμεσες απειλές, αλλά και υπογραμμίζοντας πως η χώρα του διεκδικεί ρόλο ρυθμιστή.
«Περιμένουμε από τους Ευρωπαίους να μιλάνε λιγότερο και να πράττουν περισσότερα» αναφέρει σε άλλο σημείο, ενώ επιτίθεται στον Γάλλο Πρόεδρο «που στηρίζει πραξικοπηματίες στη Λιβύη».
«Επιπλέον, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι εάν εγκαταλειφθεί η νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης, η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει νέα προβλήματα και απειλές. Τρομοκρατικές οργανώσεις όπως το DAESH και η Αλ Κάιντα που υπέστησαν στρατιωτική ήττα στη Συρία και το Ιράκ, μπορούν να βρουν αποτελεσματικό περιβάλλον στη Λιβύη και έπειτα να αφυπνισθούν» αναφέρει ακόμα.
Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Τούρκου προέδρου:
«Η Λιβύη βρίσκεται στη δίνη ενός αιματηρού εμφυλίου πολέμου εδώ και περίπου 10 χρόνια. Ωστόσο, η διεθνής κοινότητα δεν έχει μέχρι σήμερα αναλάβει τις ευθύνες της. Δεν σταμάτησε τη βία και δεν εγκαθίδρυσε την ειρήνη και τη σταθερότητα.
Σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις συνέπειες αυτής της απάθειας, της έλλειψης ευαισθησίας.
Η κυβέρνηση της Λιβύης, αναγνωρισμένη από τα Ηνωμένα Έθνη, έχει υποστεί επίθεση πολλών ετών από τον πολέμαρχο Χαλίφα Χαφτάρ. Επιχειρώντας να επιβάλει πραξικόπημα στη χώρα, η ένοπλη οργάνωση του Χαφτάρ λαμβάνει υποστήριξη από αντιδημοκρατικά κράτη, όπως η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Παρά τις προσπάθειες για επίτευξη πολιτικής λύσης, όπως η συμφωνία Suheyrat του 2015, ο κόσμος δεν μπορεί να υποστηρίξει επαρκώς τους παράγοντες της διπλωματίας και του διαλόγου στη Λιβύη.
Η κρίση στη Λιβύη οδήγησε σε διάσπαση στην ευρωπαϊκή ήπειρο, η οποία ακόμα δεν έχει αποφασίσει τι να πράξει στην περιοχή . Η Γερμανία, η οποία υποστηρίζει τη νόμιμη κυβέρνηση της χώρας και είναι υπέρμαχη της διπλωματίας θα φιλοξενήσει μια ειρηνευτική διάσκεψη στο Βερολίνο την Κυριακή. Αντίθετα, η Γαλλία βρίσκεται δίπλα στους συνωμότες πραξικοπηματίες του Χαφτάρ κι ενάντια στη νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης.
Πολλοί ίσως διερωτώνται γιατί η Ευρώπη πρέπει να συμμετάσχει στη λιβυκή σύγκρουση, ενώ σε ολόκληρο τον κόσμο μαίνονται πόλεμοι, συγκρούσεις και ανθρωπιστικές κρίσεις.
Κατ’ αρχάς, επειδή η πιθανότητα η Ευρωπαϊκή Ένωση να μην παράσχει την απαραίτητη υποστήριξη στην κυβέρνηση Εθνικής Συναίνεσης της Λιβύης θα σήμαινε ότι προδίδει τις βασικές αξίες της Ευρώπης, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η εγκατάλειψη της Λιβύης στο έλεος ενός πολέμαρχου θα ήταν ιστορικό λάθος.
Επιπλέον, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι εάν εγκαταλειφθεί η νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης, η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει νέα προβλήματα και απειλές.
Τρομοκρατικές οργανώσεις όπως το DAESH και η Αλ Κάιντα που υπέστησαν στρατιωτική ήττα στη Συρία και το Ιράκ, μπορούν να βρουν αποτελεσματικό περιβάλλον στη Λιβύη και έπειτα να αφυπνισθούν.
Στην πραγματικότητα, είναι γνωστό ότι υπάρχουν ομάδες στις τάξεις του Χαφτάρ, οι οποίες μοιράζονται την ιδεολογία αυτών των τρομοκρατικών οργανώσεων. Σημειωτέον δε ότι η βία και η αστάθεια θα τροφοδοτήσουν την παράνομη μετανάστευση προς την Ευρώπη.
Ο εμφύλιος πόλεμος της Λιβύης είναι ένα χαρτί για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα υπερασπιστούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες τη φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη που αντιμετωπίζει μια νέα επίθεση; Διαφορετικά, αποφεύγουν τις ευθύνες τους όπως κάνουν στη Συρία.
Οι Eυρωπαίοι φίλοι και σύμμαχοί μας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο απλώς διαμαρτυρόμενοι και δηλώνοντας ότι ανησυχούν. Το διεθνές δίκαιο, η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν υπερασπίζοντας χωρίς ανάληψη υπευθυνότητας.
Η ιστορία μας διδάσκει ότι όσοι γυρίζουν την πλάτη στη διπλωματία και διακωμωδούν τη διεθνή κοινότητα, μόνο σε μεγαλύτερα προβλήματα οδηγούν. Ωστόσο, οι πρόσφατες εξελίξεις στη Λιβύη δείχνουν ότι ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες εξακολουθούν να μην λαμβάνουν αυτά τα μαθήματα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δείξει στον κόσμο ότι είναι παίκτης με νόημα στη διεθνή σκηνή. Η επικείμενη ειρηνευτική διάσκεψη στο Βερολίνο είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα προς αυτόν τον στόχο. Από την άλλη πλευρά, περιμένουμε από τους Ευρωπαίους ηγέτες να μιλούν λιγότερο και να κάνουν πιο συγκεκριμένα βήματα.
Έχοντας κατά νου πως η Ευρώπη δεν ενδιαφέρεται πολύ για την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στη Λιβύη, η προφανής επιλογή είναι η συνεργασία με την Τουρκία, η οποία έχει υποσχεθεί ήδη στρατιωτική βοήθεια.
Η Τουρκία υποστηρίζει πλήρως τη νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης, όπως αυτή αναγνωρίστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη. Ως μέρος των τελευταίων συμφωνιών για την ασφάλεια και τη στρατιωτική συνεργασία που υπογράψαμε, δεσμευθήκαμε να προστατέψουμε την κυβέρνηση της Λιβύης από τους συνωμότες πραξικοπηματίες. Από την άποψη αυτή, θα εκπαιδεύσουμε τις δυνάμεις ασφαλείας της Λιβύης, θα συμβάλουμε στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας, της εμπορίας ανθρώπων και άλλων σοβαρών απειλών κατά της διεθνούς ασφάλειας.
Η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι σήμερα. Στην ιστορική αυτή διασταύρωση, όσοι αγωνίζονται για την ειρήνη πρέπει να είναι θαρραλέοι και να κάνουν ό, τι μπορούν για να τερματισθεί η βία. Η Ευρώπη μπορεί να βασίζεται στην Τουρκία, έναν παλαιό και πιστό σύμμαχο, για να πετύχει αυτόν τον σκοπό».