Στη δίκη, που διεξήχθη την Πέμπτη, 18 Νοεμβρίου, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Μυτιλήνης έκρινε εαυτό αναρμόδιο να εκδικάσει την υπόθεση, που παραπέμπεται σε Εφετείο, καθώς ένας από τους 24 κατηγορούμενους είναι δικηγόρος. Αυτό σημαίνει ότι οι «24» παραμένουν σε «αναμονή», με την εκδίκαση της υπόθεσης να αναβάλλεται πλέον ακόμα και για διάστημα μεγαλύτερο του ενός χρόνου.
Δύο από αυτούς, είναι ο Seán Binder, ένας 27χρονος Γερμανός και η Sarah Mardini μία 25χρονη Σύρια πρόσφυγας που βρίσκεται στη Γερμανία. H Sarah μάλιστα, πρωταθλήτρια στην κολύμβηση, είχε προκαλέσει θαυμασμό διεθνώς το 2015, όταν μαζι με την αδερφή της επί τρεισήμισι ώρες τραβώντας ένα φουσκωτό γεμάτο πρόσφυγες προς τα ελληνικά παράλια, σώζοντας 18 ανθρώπους με τους οποίους είχαν ξεκινήσει μαζί από τα παράλια της Τουρκίας. Την Τετάρτη , η Sarah επρόκειτο να δικαστεί ερήμην της, καθώς όπως κατήγγειλε η Διεθνείς Αμνηστία, οι ελληνικές αρχές αρνήθηκαν να άρουν την απαγόρευση ταξιδιού της. Όπως υποστηρίζει η πλευρά της, επτά φορές έχει καταθέσει αίτημα για να μπορέσει να παραστεί στην ίδια της τη δίκη. Επτά φορές το αίτημα δεν έγινε δεκτό.
Οι δύο τους, μαζί με έναν ακόμα διασώστη, τον Νάσο Καρακίτσο, μία εργαζόμενη στη ΜΚΟ και τον ιδιοκτήτη της προφυλακίστηκαν μάλιστα για περίπου 3μιση μήνες, σε Λέσβο και Χίο. Κατηγορούνται για πλημμελήματα, όπως αυτά της κατασκοπίας από κοινού και κατ’ εξακολούθηση, της πλαστογραφίας μετά χρήσεως, την παροχή ουσιωδών πληροφοριών με σκοπό τη διευκόλυνση εγκληματικής οργάνωσης που έχει ως αντικείμενο την τέλεση περισσότερων κακουργηματικών πράξεων. Εκκρεμεί όμως σε βάρος τους, επί τρία χρόνια και υπόθεση για βαριά κακουργήματα, όπως κατασκοπεία και σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
Για τον Sean και τη Sarah, που απευθύνθηκαν σε διεθνείς οργανώσεις, πραγματοποιεί καμπάνια η Διεθνής Αμνηστία. Η Διεθνής Αμνηστία επικαλείται τη γνωμοδότηση της νομικής εταιρείας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Leigh Day, στην οποία προσέφυγε ο Sean. Σύμφωνα με αυτήν την οποία κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν ευσταθεί. Απεναντίας «έχουν σημειωθεί αρκετές σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα». Εκτενή ανακοίνωση για την υπόθεση είχε βγάλει και το Human Rights Watch για την προφυλάκιση των 4 ακτιβιστών, ενώ έγιναν εκκλήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο για την αποφυλάκισή του Sean και της Sarah.
Η Διευθύντρια του Ελληνικού Τμήματος, Γλυκερία Αράπη, μίλησε στο ΤPP αμέσως μετά την απόφαση του δικαστηρίου:
«Γινόμαστε μάρτυρες μία απίστευτα επώδυνης νομικής διαδικασίας, που τραβάει εδώ και τρία χρόνια, βάζοντας σε αναβολή τη ζωή δύο ανθρώπων» τόνισε και πρόσθεσε πως «δεν είναι αργά να καταπέσουν αυτές οι κατηγορίες, που δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν αποδοθεί. Παρακολουθούμε τη δίκη και συνεχίζουμε την εκστρατεία μας για άρση των κατηγοριών».
«Είμαι πολύ θυμωμένος. Είμαι πολύ θυμωμένος γιατί περιμέναμε χρόνια, γιατί περάσαμε τρεισήμισι μήνες στη φυλακή και τώρα πρέπει να περιμένουμε ξανά χρόνια, γιατί η Εισαγγελία δεν έκανε καλά τη δουλειά της και δεν αναγνώρισε ότι το Δικαστήριο αυτό θα κρίνει πως είναι αναρμόδιο. όπως δεν έκανε καλά τη δουλειά της σε όλη τη διαδικασία, με αποτέλεσμα να μην έχουμε μία δίκαια δίκη» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Sean μιλώντας στην ιστοσελίδα stonisi.gr
«Μιλήσαμε με τον κ.Εισαγγελέα και τον κ.Ανακριτή και ζητήσαμε να επισπευθεί η έρευνα για τα κακουργήματα. Γιατί τρία χρόνια είμαστε στιγματισμένοι. Δεν πιστεύω ότι θα καταδικαστούμε, αλλά ζούμε με ένα στίγμα εδώ και τρία χρόνια, που μας βαραίνει στις ζωές μας, και εμάς και τις οικογένειές μας» ανέφερε μεταξύ άλλων ο Ν.Καρακίτσος. «Μαζί μας δικάζονται όλοι οι άνθρωποι που ήρθαν εδώ».
Όπως σημειώνει σε νεότερη ανακοίνωσή της η Διεθνής Αμνηστία, εκατοντάδες άνθρωποι όπως η Sarah και ο Seán αντιμετωπίζουν ποινικοποίηση και άλλα εμπόδια στην ανθρωπιστική εργασία τους, την προσφορά βοήθειας σε πρόσφυγες και μετανάστριες/ες σε όλη την Ευρώπη.
Σε έκθεση του 2020, η Διεθνής Αμνηστία εξήγησε τους πολυάριθμους τρόπους με τους οποίους οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν εφαρμόσει περιοριστικά, κυρωτικά και τιμωρητικά μέτρα κατά των ανθρώπων που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστριών/ών. Δεκάδες διώξεις έχουν ασκηθεί κατά ατόμων και ΜΚΟ, συμπεριλαμβανομένων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, στην Ιταλία, την Ελλάδα, τη Γαλλία και την Ελβετία.