Συναντήσαμε μια φίλη που εργάζεται σε ΜΚΟ, που είναι μια δουλειά που έχει καταστεί μάλλον κακόφημη στο φαντασιακό κάποιων νησιωτών τον τελευταίο καιρό. Από την πρωθυπουργική αποστροφή για την “τάξη στις ΜΚΟ” μέχρι τις επιθέσεις σε μέλη ΜΚΟ, εμείς πήραμε μια πολύ μικρή γεύση, με την ιδιοκτήτρια του κτηρίου (ή έστω μια κυρία που δήλωσε ιδιοκτήτρια του κτηρίου) να ρωτά ποιοι είμαστε, τι θέλουμε και “μήπως δουλεύουμε σε ΜΚΟ”.

Όταν μετά βγήκαμε στην πλατεία Σαπφούς, που θα γινόταν η συγκέντρωση των κατοίκων, εμφανίστηκε ένα αναπάντεχο μείγμα πολλών διαφορετικών αναλύσεων και ιδεολογιών.

από την συγκέντρωση στην Πλατεία Σαπφούς

Συμπορευτήκαμε με μπλοκ που οδηγούσε ένα πανό με το σύνθημα «Αντίσταση, Αυτoοργάνωση, Αλληλεγγύη», και συνθήματα όπως«Λέσβος γη αντιφασιστική»,«Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών» και στην επιστροφή βρεθήκαμε σε συγκέντρωση συμπαράστασης στον περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου, που μόλις είχε εμφανιστεί για να κάνει δηλώσεις.

Το κοινό σημείο σε αυτά είναι πως κανείς δεν θεωρεί πως έχει κάποια λογική το να στοιβάζονται τόσο απάνθρωπα οι μετανάστες και πρόσφυγες και να ζουν μέσα στη λάσπη των σκηνών της Μόριας. Εκεί είναι το μόνο σημείο συνάντησης μεταξύ των πολιτών που ζητούν καλύτερη μοίρα για τους ανθρώπους αυτούς, με εκείνους που ζητούν απλώς να τους διώξουν από το νησί.

από την πορεία προς τη Γ.Γ. Αιγαίου

Ίσως το ενδιαφέρον να βρίσκεται σε αυτή την ενδιάμεση περιοχή, ανάμεσα στον πορωμένο ακροδεξιό, που δεν αφήνει και πολλά περιθώρια συνεννόησης και προβληματισμού, και τον αποφασισμένο αλληλέγγυο, που σέβεται τον πόνο του πρόσφυγα.

Αυτή η ενδιάμεση περιοχή φαίνεται να κινείται ταχύτατα προς τα δεξιά, καθώς αφθονούν οι διηγήσεις για τους Mυτιλινιούς που στην αρχή βοήθησαν αλλά τώρα δεν αντέχουν πια, και για το νησί που πλήττεται οικονομικά από το προσφυγικό. Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι απλό.

Δεν έχουν όλοι οι ντόπιοι την ίδια άποψη, ούτε την ίδια εμπλοκή, αλλά είναι βέβαιο ότι η προσφυγική κρίση έχει μεν δυσκολέψει τον καλοκαιρινό τουρισμό των παραθεριστών, αλλά δεν μπορεί παρά να υπάρχει ένα σημαντικό ποσό των χρημάτων που ξοδεύουν οι πρόσφυγες και οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ και καταναλώνεται στο νησί.

έξω από το 2ο ΓΕΛ Μυτιλήνης και το Πειραματικό Λύκειο (συστεγάζονται) τα οποία είναι υπό κατάληψη

Οι απόψεις των πιο νέων του νησιού και συγκεκριμένα των μαθητών για το ζήτημα δεν μπορεί παρά να αναπαράγουν και να αντανακλούν τα επιχειρήματα που κυκλοφορούν στην τεταμένη συζήτηση που λαμβάνει χώρα αυτές τις μέρες στο νησί. Η ευαισθησία για τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων συνδυάζεται με τις ειδήσεις για τις αναταραχές στο κέντρο και τις “πολιτισμικές διαφορές” με τους πρόσφυγες.

«Δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο να μένει φυλακισμένος»

Μιλήσαμε με μαθητές του Πειραματικού Λυκείου Μυτιλήνης, το οποίο είναι υπό κατάληψη, και την πρόεδρο του δεκαπενταμελούς.

Κάνουμε αυτή την κατάληψη ως αντίδραση στην αυταρχική πολιτική της κυβέρνησης η οποία επιβάλλει τη δημιουργία των κλειστών δομών. Και επιπλέον σαν να μη μας φτάνει αυτό, η κυβέρνηση επιτίθεται στους πολίτες με πρωτοφανή βιαιότητα. Θύματα δεν είναι μόνο οι άντρες είναι και γυναίκες και ανήλικα παιδιά, μάλιστα ένας 17χρονος χθες τραυματίστηκε πολύ σοβαρά. Γυναίκες, ηλικιωμένοι, γενικότερα δεν κάνουν διάκριση στο πού θα ασκήσουν αυτή τη βία. Εξ αρχής ήμασταν κατά των κλειστών δρόμων διότι οι δομές αυτές είναι σαν φυλακές. Και εννοείται πως κανένας άνθρωπος, είτε εισέρχεται ας πούμε παράνομα στη χώρα είτε όχι, δεν του αξίζει να μένει φυλακισμένος.

Είμαστε κατά των υπαρχουσών δομών και συγκεκριμένα του ΚΥΤ της Μόριας διότι οι δομές αυτές δεν είναι καλά οργανωμένες ώστε να φιλοξενήσουν τόσες χιλιάδες κόσμου. Οι συνθήκες επιβίωσης εκεί μέσα είναι άθλιες, η ζωή σε ένα τόσο κλειστό και ανοργάνωτο περιβάλλον είναι πάρα πολύ δύσκολη, και είναι άδικο από τη στιγμή που οι άνθρωποι αυτοί έρχονται εδώ για να ξεφύγουν από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης που επικρατούν στη χώρα τους, είτε επειδή ψάχνουν μία καλύτερη ζωή, να τους κρατάμε εδώ παρά τη θέλησή τους και πάρα παρά τη θέληση και των κατοίκων. Διότι είναι δύσκολα, υπάρχουν αντιδράσεις και από τους ντόπιους, υπάρχουν αντιδράσεις και από τους μετανάστες, και από τους πρόσφυγες. Καταρχάς η Ευρώπη με τη στάση την οποία τηρεί δηλαδή να κρατάει κλειστά τα σύνορα της δεν βοηθάει κανέναν. Θα έπρεπε να ανοίξουν τα σύνορα, να προωθηθούν εκείνοι οι οποίοι θέλουν στην υπόλοιπη Ευρώπη. Είναι σίγουρο ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έρχονται με μεγάλες προσδοκίες.

Θα πάνε στις χώρες αυτές και θα πιάσουν τις δουλειές εκείνες οι οποίες ήδη παραμελούνται από τους γηγενείς. Κάθε φορά σε κάθε μεταναστευτικό κύμα είναι το ίδιο πράγμα. Στην αρχή πάντα αντιδράμε, δεν τους θέλουμε, η οικονομία αναπτύσσεται χάρη σε εκείνους, γιατί αναλαμβάνουν τις δουλειές που οι ντόπιοι δεν θέλουν. Οπότε κατά τη γνώμη μου και κατά τη γνώμη των περισσότερων είναι λίγο ηλίθια αυτή η πολιτική.

Η απόφαση των μαθητών του 2ου ΓΕΛ Μυτιλήνης για κατάληψη

 

Ο Δ., Μαθητής του πειραματικού σχολείου Μυτιλήνης, εξήγησε πως κατά την άποψή του:

Αυτοί οι άνθρωποι δεν θέλουν να μείνουν εδώ πέρα. Στόχος τους είναι να φύγουν από το νησί και δεν μπορεί και το νησί να κρατήσει τόσο κόσμο γιατί δεν έχει τόσο πολλές θέσεις εργασίας, ακόμα και σε δουλειές που δεν θέλουν οι ντόπιοι να κάνουν όπως χωράφια κλπ.

Και, καλώς ή κακώς, αυτοί οι άνθρωποι έχουν μεγαλώσει με μία νοοτροπία και με αντιλήψεις πολύ διαφορετικές από τις δικές μας, με αποτέλεσμα πολλές φορές να δημιουργούνται συγκρούσεις και εντάσεις ανάμεσά μας. Είναι κάτι που δεν γίνεται να το σηκώνει μόνο του όλο το νησί και όλα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη να προσπαθούν να το αποφύγουν. Για παράδειγμα πριν από λίγο καιρό έχει γίνει ένα επεισόδιο στη Γέρα όπου ένα κοριτσάκι πήγε να βιαστεί από έναν μετανάστη. Βέβαια δεν είναι όλοι οι άνθρωποι έτσι, απλά είναι σεβαστό πιστεύω το ποσοστό γιατί είναι διαφορετικές οι αντιλήψεις σε αυτές τις χώρες και ως προς την τη θέση της γυναίκας και γενικά ως προς τους υπόλοιπους ανθρώπους.

«Αυτό είναι το νησί μου και θέλω να είναι όπως παλιά»

Μιλήσαμε με δύο ακόμη μαθήτριες, αυτή τη φορά από το 2ο Γενικό Λύκειο Μυτιλήνης:

Μαρία Τ.

Το πιο άσχημο που έκανε η κυβέρνηση ήταν να στείλει τα ΜΑΤ λες και ζούμε σε μία χούντα εδώ πέρα. Το καταλαβαίνω ότι είναι η δουλειά τους και ότι εκτελούν εντολές, όπως θέλει η κυβέρνηση, απλά δεν δικαιολογείται η βίαιη συμπεριφορά απέναντι στους κατοίκους. οι κάτοικοι είναι αγανακτισμένοι όλα αυτά τα χρόνια και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω με τις κλειστές δομές τι σκέφτονται.

Δηλαδή νιώθω ότι δεν μέριμνα η πολιτεία για τους ίδιους τους πολίτες της. Νιώθω ότι δεν σκέφτεται εμάς, ότι δεν είναι τόσο σημαντικό για εκείνους αυτό, ενώ εμένα αυτό είναι το νησί μου και θέλω να είναι όπως παλιά. Στην αρχή όταν είχαν έρθει οι μετανάστες η Μυτιλήνη πραγματικά προσπάθησε να τους βοηθήσει.

Σοφία Μπ.

Ο ρατσισμός έχει ενταθεί πάρα πολύ λόγω των ανθρώπων που είναι σε άθλια κατάσταση και γίνονται επεισόδια. Οπότε το νησί αρχίζει και εξαγριώνεται προς τους ξένους και είναι πολύ άσχημο. Ήδη η Ελλάδα έχει κάποιες ρατσιστικές απόψεις και όταν έρχονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι και κάνουν τόσα επεισόδια η Μυτιλήνη πια πραγματικά μισεί τους ξένους και αυτό το θεωρώ απαράδεκτο, να υπάρχει ένα νησί το οποίο μισεί τους ξένους επειδή συμβαίνει όλο αυτό.

 

Χθες το πρωί στις 10.30 έγινε συγκέντρωση στην πλατεία Σαπφούς της Μυτιλήνης. Είναι η ίδια πλατεία στην οποία τον Νοέμβριο του 2017 μία ομάδα προσφύγων είχε κατασκηνώσει εκεί ζητώντας καλύτερες διαδικασίες ασύλου και ακροδεξιοί, μεταξύ αυτών στελέχη της Χρυσής Αυγής, είχαν πραγματοποιήσει δολοφονική επίθεση εις βάρος τους.

Όταν ολοκληρώθηκε η συγκέντρωση, με βασικό σύνθημα «Κανένα hot-spot! Ούτε κλειστό, ούτε ανοιχτό. Ούτε στη Μόρια, Ούτε στην Καράβα, Ούτε πουθενά» ακολουθήθηκε από μια πορεία προς τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου.

Φεύγοντας από την πορεία ακούγαμε φήμες για επίθεση σε μέλος ΜΚΟ, με τις διαδόσεις να ποικίλλουν από την επίθεση σε αυτοκίνητο (που επιβεβαιώθηκε με βίντεο) μέχρι ιστορίες πολύ πιο τρομακτικές.

Ο συντηρητικός κόσμος του νησιού ήταν συγκεντρωμένος την ίδια στιγμή μπροστά στο κτήριο της Περιφέρειας, όπου ο Περιφερειάρχης είχε νωρίτερα απευθύνει χαιρετισμό στο πλήθος. Από εκεί και η συνέντευξη με την κάτοικο, που δημοσιεύεται στο τέλος του βίντεο.

*Σήμερα (29/2) η αποστολή του TPP συνεχίζεται, η Νάντια Ρούμπου και ο Κωνσταντίνος Πουλής θα επισκεφτούν τη Μόρια, το ΚΥΤ αλλά και το χωριό, τη σκάλα Συκαμνιάς και το Μανταμάδο. Σας δίνουμε σήμερα μια μικρή εικόνα αυτών που συνέβησαν χθες στο νησί και από αύριο στην σαββατοκυριακάτικη έκδοση του ΤΡΡ θα έχουμε μια πιο γενική επισκόπηση του κλίματος των ημερών.