Αποστολή TPP στη Μυτιλήνη
Ρεπορτάζ της Νεκταρίας Ψαράκη
Ήταν 12 Μαρτίου 2020. Ο αφγανικής καταγωγής Αμίρ Ζαχίρι, αναζητώντας μία καλύτερη ζωή επιβιβάστηκε σε μία βάρκα μαζί με την έγκυο σύζυγό του και την τεσσάρων ετών κόρη του. Το ίδιο και ο Ακίφ Ρασούλι. Εκείνος χωρίς γυναίκα και παιδί. Προσπάθησε να σώσει εαυτόν, μετά από τις άγριες δολοφονίες της οικογένειάς του στο Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν. Περνούν στην Τουρκία, και πληρώνουν έναν διακινητή, για να τους μεταφέρει στην Ελλάδα. Το δρομολόγιο της «ελευθερίας» – όπως νόμιζαν οι ίδιοι – έφερε τον πιο παράδοξο εφιάλτη.
Ο Τούρκος διακινητής τους, παρά το γεγονός ότι είχε πληρωθεί αδρά για να μεταφέρει τους 21 πρόσφυγες που βρίσκονταν στη βάρκα, εφάρμοσε μία από τις δύο «νέες τακτικές». Μερικές δεκάδες μέτρα μακριά από τις τουρκικές ακτές, πήδηξε στη θάλασσα και γύρισε κολυμπώντας πίσω στην ασφάλεια αφήνοντας μία φουσκωτή λέμβο γεμάτη πρόσφυγες που είδαν για πρώτη φορά στη ζωή τους το υγρό στοιχείο ακυβέρνητη. Η άλλη «τακτική», θα ήταν ήδη από την παραλία να ορίσει μέσω απειλής όπλου τον κυβερνήτη της λέμβου, χωρίς καν να επιβιβαστεί. Οι ποινές για διακίνηση μεταναστών στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα σκληρές. Πλέον δεν το ρισκάρουν.
Σκάφος της τουρκικής ακτοφυλακής προσέγγισε τη βάρκα, όμως δεν τη σταμάτησε. Όταν το ελληνικό λιμενικό βρήκε τη λέμβο, προχώρησαν σε σύλληψη του Αμίρ Ζαχίρι και Ακίφ Ρασούλι για «πρόκληση ναυαγίου» όπως είπε ο Λιμενικός προανακριτικά. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης όμως, έγινε κάτι παράξενο. Η ανακρίτρια πρόσθεσε εντελώς αυθαίρετα και την πολύ σοβαρή κατηγορία της διακίνησης μεταναστών κατά την οποία προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο. Έτσι, δημιουργήθηκε μία δικογραφία στημένη στο πόδι. Οι Αμίρ και Ακίφ μπήκαν φυλακή και δικάστηκαν πρωτόδικα χωρίς να έχουν επαρκή νομική εκπροσώπηση, καθώς ο αυτεπάγγελτα διορισμένος δικηγόρος δεν είχε επαρκή χρόνο να μελετήσει τη δικογραφία. Ο Λιμενικός που τους κατηγόρησε για ναυάγιο, δεν εμφανίστηκε ποτέ. Μάρτυρας κατηγορίας για το πολύ σοβαρό κακούργημα της διακίνησης μεταναστών δεν υπήρχε, και άρα ούτε στοιχεία ενοχής.
Όμως η έδρα αποφάσισε να αθωώσει τους δύο για το ναυάγιο, αλλά να τους καταδικάσει σε 50 χρόνια κάθειρξης έκαστος για διακίνηση μεταναστών. Κάπως έτσι, οι Αμίρ και Ακίφ παρέμειναν στη φυλακή. Καταδικασμένοι για ένα έγκλημα που δε διέπραξαν ποτέ. Πριν 8 μήνες ήταν προγραμματισμένη η δίκη σε δεύτερο βαθμό, με το TPP να βρίσκεται στις δικαστικές αίθουσες. Εκείνη την ημέρα ο Αμίρ Ζαχίρι είδε για πρώτη φορά τον γιο του ο οποίος γεννήθηκε στην Ελλάδα, αλλά δεν ήταν εκεί να τον γνωρίσει. Ο Λιμενικός δεν εμφανίστηκε, πράγμα που ενώ δεν εμπόδισε την έδρα να διεξάγει τη δίκη πρωτόδικα και να «φορτώσει» τους δύο με 50 χρόνια κάθειρξη, στη δίκη «δεύτερης ευκαιρίας» αποτέλεσε κώλυμα. Οπότε ανέβαλαν και κάπως έτσι οι Αμίρ Ζαχίρι και Ακίφ Ρασούλι παρέμειναν 8 μήνες ακόμη στις φυλακές των Χανίων ο πρώτος, και της Νιγρίτας Σερρών ο δεύτερος, με υπαιτιότητα της δικαιοσύνης, καθώς ενώ ήταν υποχρέωσή τους να διασφαλίσουν την παρουσία του κρίσιμου μάρτυρα, αυτό δε συνέβη.
Την Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε επιτέλους η Έφεση. Το TPP βρέθηκε ξανά στις δικαστικές αίθουσες της Μυτιλήνης. Είδαμε τον Αμίρ Ζαχίρι να κρατάει στην αγκαλιά του για δεύτερη φορά στη ζωή του τον γιο του, ο οποίος δεν αναγνώριζε τον πατέρα του και δε «συνεργαζόταν» σε αυτή την αγκαλιά. Ο Αμίρ φίλησε για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια την κόρη του, και τη γυναίκα του, με στενή παρουσία πέντε αστυνομικών της ΟΠΚΕ πολύ κοντά σε αυτή την τρυφερή στιγμή. Εμείς είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την 9χρονη κόρη του Αμίρ Ζαχίρι, η οποία δεν έχει γνωρίσει την Ελλάδα. Μένει με τη μητέρα της, τη Φατίμα και τον 2,5 ετών πλέον αδερφό της, Χάμιντ σε προσφυγικό camp στη Θεσσαλονίκη.
Η Ζάχρα και ο μικρός Χάμιντ
Ονειρεύεται να γίνει δημοσιογράφος, για να φοράει «αυτά τα ωραία ρούχα» και να γράφει για ιστορίες όπως αυτή του μπαμπά της. Θέλει να μάθει και 6 ξένες γλώσσες. Έχει ήδη αρχίσει, αλλά στο σχολείο τη δυσκολεύουν πολύ τα ελληνικά. Της αρέσει η Ελλάδα, αλλά δεν έχει προλάβει να τη δει και πολύ, διότι το camp είναι πολύ απομακρυσμένο από τον αστικό ιστό. Της αρέσουν οι άνθρωποι, και έχει μέσα της μια γλυκιά περιέργεια για οτιδήποτε καινούριο. Της αρέσει να ζωγραφίζει με τον αδερφό της, ο οποίος είναι εξίσου κοινωνικός και αγαπάει πολύ τα ζώα, αφού μοίραζε αγκαλιές σε όποια αδέσποτη γάτα περνούσε από δίπλα του. Η Ζάχρα αγαπάει πολύ να γράφει. Οπότε, μέχρι να έρθει η ώρα της κρίσης για τον πατέρα της, ξεκίνησε να του γράφει ένα γράμμα για να το διαβάσει στη φυλακή, αν δεν πάνε όλα καλά…
Καρέ – καρέ η δίκη όπως την κατέγραψε το TPP
H ακροαματική διαδικασία ξεκίνησε περίπου στις 16:30. Παρά το γεγονός ότι ήταν σχετικά αργά για έναρξη δίκης και όλα έδειχναν ότι η εκδίκαση θα αναβληθεί, με το καλό σενάριο να είναι η μεταφορά της την επόμενη ημέρα και το κακό μετά από κάποιους μήνες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την επιμήκυνση της παραμονής των δύο προσφύγων στη φυλακή, ο γραμματέας της έδρας αποφάσισε – και τιμή του – να μην σχολάσει ως δικαιούταν, αλλά να παραμείνει, για να εκδικαστεί επιτέλους αυτή η υπόθεση.
Άφαντος ξανά ο Λιμενικός: Ήταν κυβερνήτης πλοίου… και άρρωστος
Η διαδικασία ξεκίνησε με ανάγνωση των ονομάτων των κατηγορουμένων και των μαρτύρων. Για άλλη μία φορά, ήταν όλοι παρόντες, εκτός από τον Λιμενικό, τον μοναδικό μάρτυρα κατηγορίας. «Αδυνατώ να προσέλθω, εμμένω στην αρχική μου κατάθεση. Τελώ κυβερνήτης πλοίου…», διαβάζει ο πρόεδρος της έδρας. «Βέβαια, βλέπω εδώ και άλλα δικαιολογητικά. Μας έχουν αποσταλεί ιατρικές πράξεις. Αναφέρεται ότι δεν μπορεί να προσέλθει και λόγω προβλήματος υγείας…».
Η απουσία του μάρτυρα κατηγορίας θορύβησε όπως αναμενόταν τους συνηγόρους υπεράσπισης των κατηγορουμένων. Μόλις 8 μήνες πριν, όταν ξεκίνησε για δεύτερη φορά η εκδίκαση της έφεσης, η απουσία του Λιμενικού κόστισε μία ιδιαίτερα επίπονη αναβολή για τους Αμίρ Ζαχίρι και Ακίφ Ρασούλι. Αναγκάστηκαν – με υπαιτιότητα του δικαστηρίου, καθώς η έδρα ως όφειλε έπρεπε να διασφαλίσει την παρουσία του Λιμενικού – να παραμείνουν φυλακισμένοι για 8 μήνες ακόμη ο ένας στις φυλακές των Χανίων και ο άλλος στις φυλακές Νιγρίτας Σερρών. Εύλογα ο ένας εκ των συνηγόρων του Αμίρ Ζαχίρι, Αλέξης Γεωργούλης αναρωτήθηκε: «Κύριε Πρόεδρε, επειδή δεν καταλάβαμε. Είναι κυβερνήτης ή άρρωστος;», με τον πρόεδρο της έδρας να αστειεύεται εμφανώς: «Είναι ένας άρρωστος κυβερνήτης». Ο εισαγγελέας συμπλήρωσε: «Είναι εμφανές ότι ο μάρτυρας κατηγορίας δεν θέλει να εμφανιστεί από επιλογή, δεδομένου ότι δεν έχει παρασταθεί ποτέ. Ούτε στην πρώτη δίκη, ούτε στις τρεις – τέσσερις της Έφεσης που αναβλήθηκαν. Προτείνω να συνεχιστεί η εκδίκαση της υπόθεσης». Την πρόταση του εισαγγελέα την υιοθέτησε ο πρόεδρος, και έτσι η δίκη άρχισε.
Προσπάθεια αποκατάστασης της πρώτης αδικίας: «Ξαφνικά η ανακρίτρια πρόσθεσε από μόνη της το πολύ σοβαρό κακούργημα της διακίνησης»
«Έχουμε μία ένσταση κύριε πρόεδρε για ευθεία παράβαση. Κατά το στάδιο της προανάκρισης, απαγγέλθηκαν δύο κατηγορίες. Η μία για παράνομη είσοδο στη χώρα και η δεύτερη για πρόκληση ναυαγίου. Στην κύρια ανάκριση όμως η ανακρίτρια, αυθαίρετα, απήγγειλε την κατηγορία της παράνομης μεταφοράς», ανέφερε ο Αλέξης Γεωργούλης, θυμίζοντας στην έδρα ότι παρά το γεγονός ότι ο άφαντος μάρτυρας κατηγορίας κατηγόρησε τους δύο μόνο για πρόκληση ναυαγίου, ξαφνικά η ανακρίτρια πρόσθεσε – από μόνη της – στο κατηγορητήριο το πολύ σοβαρό κακούργημα της παράνομης μεταφοράς υπηκόων τρίτων χωρών κατά την οποία προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο.
Ο δεύτερος συνήγορος υπεράσπισης του Αμίρ Ζαχίρι, Δημήτρης Χούλης, πρόσθεσε: «Την απόλυτη ακυρότητα, θα έπρεπε να την προτάξουν στη δίκη σε πρώτο βαθμό ο δικηγόρος, ο πρόεδρος και ο εισαγγελέας. Κανένας δεν είπε όμως ότι εδώ έχουμε πρόβλημα. Οι κανόνες του παιχνιδιού πρέπει να είναι ίδιοι για όλους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν δίκαιη δίκη. Πρόκειται για τεράστιο δικονομικό και κανονικό σφάλμα. Μέχρι σήμερα δεν έχει καταλάβει κανείς πόθεν προέκυψε ότι αυτοί είναι καπετάνιοι ενώ η κατηγορία ήταν η πρόκληση ναυαγίου. Για άλλο κατηγορήθηκαν και για άλλο βρίσκονται στη φυλακή».
Ο εισαγγελέας της έδρας όμως αποφάνθηκε ότι «ένσταση ακυρότητας στο εφετείο δε χωρεί». Και το δικαστήριο συνεχίστηκε με ανάγνωση της κατάθεσης του λιμενικού, στην οποία περιγράφεται ακριβώς το χρονικό εντοπισμού της λέμβου στην οποία επέβαιναν 21 άτομα μεταξύ αυτών και οι Αμίρ Ζαχίρι και Ακίφ Ρασούλι, και εν τέλει κλείνει με ανάγνωση των κατηγοριών όπως τις απήγγειλε ο Λιμενικός: πρόκληση ναυαγίου με αιχμηρό αντικείμενο.
«Μας προβληματίζει τι μπορεί να έχει δει ο Λιμενικός» – «Δεν μπορούν όμως οι δύο να περιμένουν στη φυλακή έως ότου αποφασίσει να έρθει»
«Κύριε πρόεδρε, για το αδίκημα της πρόκλησης ναυαγίου έχουν αθωωθεί πρωτοδίκως και οι δύο. Ο Λιμενικός, στην κατάθεσή του λέει για προσπάθεια ακινητοποίησης της λέμβου. Άρα σίγουρα θα είδαν ποιοι οδηγούσαν. Είχε ξεκάθαρη οπτική επαφή. Λέει ότι υπέδειξαν τους δύο, μόνο για το ναυάγιο», σχολιάζει ο Αλέξης Γεωργούλης. Και ο Δημήτρης Χούλης προσθέτει: «Ο Αμίρ Ζαχίρι ήρθε με την έγκυο γυναίκα του και την κόρη του στην Ελλάδα. Διαμένουν στη δομή Παλιοχωρίου. Η γυναίκα του γέννησε στην Ελλάδα. Περιμένουν από το 2020 το άσυλο. Ο πατέρας δε γνώρισε ποτέ το παιδί του. Είναι κρατούμενος στο κατάστημα Χίου, όπου είχε καλή διαγωγή. Παρακολουθούσε σεμινάρια, και έκανε μεροκάματα. Σήμερα είναι στις φυλακές των Χανίων».
Η δικηγόρος του Ακίφ Ρασούλι, Νατάσα Νταϊλιάνη, πήρε το λόγο, περιγράφοντας την άσχημη ψυχολογική κατάσταση του πελάτη της: «Έχει πραγματοποιήσει απόπειρα αυτοκτονίας. Και σε προσωπική μας συζήτηση είχε εκφράσει αυτοκτονικό ιδεασμό. Είναι υπό πολύ στενή ψυχιατρική παρακολούθηση».
Ο πρόεδρος της έδρας άκουσε με προσοχή τους δικηγόρους, ωστόσο εξέφρασε τους προβληματισμούς του σχετικά με την απουσία του μάρτυρα κατηγορίας. «Το δικαστήριο έχει προβληματισμό σχετικά με το τι μπορεί να ξέρει ο λιμενικός. Από τη μία μεριά δε λέει ότι είναι αυτοί. Όμως, προβληματιζόμαστε για το τι είδε. Τους υποδεικνύει για το ναυάγιο. Λογικά θα έχει δει αν οδηγούσαν. Εκφράζω απλώς τον προβληματισμό μου. Όλοι θα θέλαμε να είναι εδώ», αναφέρει, με τον Δημήτρη Χούλη να απαντά: «Δεν πρέπει να είναι εις βάρος τους όμως το ότι δεν έρχεται. Δεν μπορούν οι Ζαχίρι και Ρασούλι να περιμένουν στη φυλακή για το πότε θα έρθει. Κι εμείς θα θέλαμε να είναι εδώ για να του κάνουμε ερωτήσεις». «Προσπαθήσαμε να τον εντοπίσουμε. Μιας και είναι δημόσια η διαδικασία να σας το πω και αυτό», εξηγεί ο πρόεδρος και συνεχίζει: «προσπαθήσαμε να διασφαλίσουμε ότι θα έρθει. Είναι ένα θέμα κρίσιμο. Ίσως ξέρει, ίσως και να μην ξέρει. Να ξέρετε ότι ούτε να σας αιφνιδιάσουμε θέλουμε ούτε τίποτα. Γι’ αυτό σας εκφράζουμε τον προβληματισμό μας για να μην το συναντήσετε ξαφνικά στην ακροαματική διαδικασία».
Η έδρα παραδέχεται στον Στέλιο Κούλογλου τα λάθη του νομοθέτη – «Φυσικά και δεν μπορεί να είναι διακινητές, αλλά εμείς εφαρμόζουμε το νόμο, αν πετύχετε κάτι καλό για αυτούς τους ανθρώπους θα χειροκροτήσουμε»
Ακολούθησε η εξέταση των μαρτύρων. Πρώτη μάρτυρας ήταν η Όντα Μπέκερ, μέλος μίας Μ.Κ.Ο οποία κατέθεσε ότι έχει κάθε εβδομάδα τουλάχιστον μία επικοινωνία με τον Ακίφ Ρασούλι, παρέχοντας ψυχολογική υποστήριξη δεδομένων των ψυχιατρικών διαταραχών του. Ακόμη, μίλησε για τις συνθήκες που τον οδήγησαν να έρθει στη χώρα: «Ο Ακίφ Ρασούλι άφησε τη χώρα του για να έρθει στην Ευρώπη επειδή οι γονείς του σκοτώθηκαν από τους Ταλιμπάν». Η έδρα ωστόσο ενδιαφερόταν για το αν η μάρτυρας γνώριζε συγκεκριμένες πληροφορίες οι οποίες θα βοηθούσαν στο να αποδειχθεί αν ήταν ή όχι οδηγοί της λέμβου. Η μάρτυρας αποκρίθηκε πως αυτό δεν το γνώριζε και σειρά πήρε ο δεύτερος μάρτυρας, ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου.
Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου με την οικογένεια του Αμίρ Ζαχίρι
«Κάνουμε μία προσπάθεια στην Ευρώπη να αντιμετωπίζονται οι πρόσφυγες από το Αφγανιστάν όπως επιτάσσουν οι Ευρωπαϊκοί κανόνες. Συνάντησα αυτούς τους δύο ανθρώπους στις φυλακές της Χίου. Μου διηγήθηκαν την ιστορία τους. Τους κυνηγούσαν οι Ταλιμπάν. Οι Τούρκοι διακινητές τους παράτησαν στη μέση του Αιγαίου και αναγκάστηκαν κακείν κακώς να φτάσουν στην Ελλάδα. Μου έχουν πει ότι δεν έχουν καμία σχέση ούτε με την οδήγηση του σκάφους, ούτε με το ναυάγιο. Ο ένας από τους δύο είχε τη γυναίκα του έγκυο και το νήπιο παιδί τους μαζί του στη βάρκα. Εντάξει, παίρνουμε τα παιδιά μας στη δουλειά καμιά φορά, αλλά όχι όταν είμαστε διακινητές…», είπε ενώπιον των δικαστών ο Στέλιος Κούλογλου.
Αριστερά ο ένας εκ των δικηγόρων του Αμίρ Ζαχίρι, Αλέξης Γεωργούλης, δίπλα του ο Στέλιος Κούλογλου, στη μέση ο Αφγανός πρόσφυγας Χάμιντ και δεξιά οι Ευρωβουλευτές Clare Dely και Mick Wallace
Ο πρόεδρος της έδρας άκουσε ιδιαίτερα αφοσιωμένος τον Στέλιο Κούλογλου. Στη συνέχεια, θέλησε να δώσει ορισμένες εξηγήσεις: «Ο διακινητής ως έννοια έχει μία συγκεκριμένη χροιά. Αυτή της κερδοσκοπίας. Όμως, δεν είναι αυτό το μοναδικό αδίκημα. Η ίδια η οδήγηση του σκάφους είναι αδίκημα. Ο διακινητής – δια της κερδοσκοπίας – είναι διαφορετική περίπτωση και έχει άλλη τιμωρία. Λογικά, θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι αφού ήρθαν προς τα εδώ δεν είναι διακινητές. Ακούμε με μεγάλη προσοχή τα όσα λέτε και έχουμε κατά νου και τον ανθρώπινο παράγοντα. Δεν μπορούμε όμως να γίνουμε νομοθέτες και ούτε οι νομοθέτες μπορούν να γίνουν δικαστές. Θα ήταν και τα δύο φρικιαστικά. Εμείς εδώ είμαστε εκπρόσωποι της ελληνικής πολιτείας. Είμαστε υποχρεωμένοι από τη φύση της δουλειάς μας να εφαρμόζουμε τον νόμο, είτε συμφωνούμε είτε όχι. Αν εσείς πετύχετε κάτι καλό για αυτούς τους ανθρώπους θα σπεύσουμε να χειροκροτήσουμε. Μέχρι ο νομοθέτης όμως να βάλει τις σταθμίσεις του, εμείς θα κινούμαστε στα όρια που μας επιβάλει. Σας λέμε φωναχτά τη σκέψη μας. Φυσικά και δεν μπορεί να είναι διακινητές. Αυτό θα σήμαινε ότι διακίνησαν τους εαυτούς τους. Μας ενδιαφέρει αν οδήγησαν το σκάφος. Άρα εσάς, δεν σας είπαν ότι οδήγησαν, ούτε ποιος οδηγούσε;».
«Δεν είναι δουλειά μου να προσφέρω ανακριτικό έργο. Μου περιέγραψαν όμως συνθήκες χαοτικές. Τους παράτησαν οι διακινητές και στη συνέχεια ακολούθησε αναταραχή. Μία κατάσταση δραματική, μέσα στην οποία δεν μπορούσαν να περιγράψουν με ποια σειρά έγινε τι. Σωστά λέτε ότι εσείς θα πρέπει να κινηθείτε σύμφωνα με τον νόμο αλλά κατηγορηματικά μας είπαν ότι δεν έχουν καμία σχέση», απάντησε στον πρόεδρο ο Στέλιος Κούλογλου.
«Σε ποιο βαθμό θεωρείτε ότι είναι αξιόπιστοι; Όλοι έχουμε μία φυσική ροπή να θέλουμε να αποποιηθούμε ευθύνες. Από αυτά που σας είπαν, από την πείρα, και το ένστικτο που έχετε, σε τι βαθμό θεωρείτε ότι σας είπαν την αλήθεια;», τον ρώτησε στη συνέχεια ο πρόεδρος, με τον Στέλιο Κούλογλου να υποστηρίζει ότι η εμπειρία του ως πολεμικός ανταποκριτής και η χρόνια πείρα του στη δημοσιογραφία και την πολιτική του έχουν δώσει τη δυνατότητα να καταλαβαίνει αν κάποιος του λέει αλήθεια, ή ψέματα. «Όμως δεν ήμουν παρόν. Η αίσθηση που έχω από τους ανθρώπους είναι ότι είναι τίμιοι. Θα μπορούσαν να μου πουν σε στιγμές εκτός δικαστηρίου ότι ναι, πιάσαμε κι εμείς το τιμόνι. Αλλά δεν το έκαναν ποτέ. Έχουν περάσει περισσότερα από δυόμιση χρόνια στη φυλακή χωρίς να φταίνε σε τίποτα και ταπεινή μου άποψη είναι ότι θα έπρεπε να τους έχει δοθεί τουλάχιστον ως ελαφρυντικό το τεκμήριο της αθωότητας».
Ο εισαγγελέας εξ αρχής φάνηκε πιο δύσπιστος. Ναι μεν φαινόταν ότι συντασσόταν με τα όσα έλεγε ο πρόεδρος περί των όσων προβλέπει ο νομοθέτης, αλλά στη βάση ότι θεωρείται αδίκημα η οδήγηση μίας λέμβου γεμάτη παράνομους μετανάστες, επέμεινε περισσότερο σε ερωτήσεις: «Όταν κάνατε μαζί τους αυτή την κουβέντα, αν θεωρήσουμε ότι σας είπαν ότι δεν είναι διακινητές, και αν οι κανονικοί διακινητές πήδηξαν και έφυγαν, τη βάρκα ποιος την οδήγησε μετά;», ρώτησε τον Στέλιο Κούλογλου. «Σε αυτά τα περιστατικά ο διακινητής βρίσκει τον πρώτο φουκαρά και του λέει πάρε το τιμόνι», απάντησε ο ευρωβουλευτής. «Τώρα ποιος είναι ο φουκαράς; Γιατί αυτοί κατέθεσαν προανακριτικά ότι ήταν σε ανάγκη και έπιασαν το πηδάλιο», είπε ο εισαγγελέας, αναφερόμενος στην προανακριτική κατάθεση του Αμίρ Ζαχίρι στην οποία όντως φαίνεται να ομολογεί το «έγκλημά του», λέγοντας σε σημείο της κατάθεσής του «ήταν η σειρά μου να πάρω το τιμόνι». Ο Στέλιος Κούλογλου τότε επανέλαβε ότι δεν γνωρίζει για το ποιος πήρε στα χέρια του το πηδάλιο εκείνη τη νύχτα.
Ακολούθησαν οι ερωτήσεις των δικηγόρων προς τον Στέλιο Κούλογλου που αφορούσαν την εκτίμησή του για το ποιόν του Ακίφ Ρασούλι και του Αμίρ Ζαχίρι. «Ο ένας είναι οικογενειάρχης, ο άλλος υποφέρει από την έλλειψη ελευθερίας. Θεωρώ ότι το λιγότερο που θα πρέπει να κάνουμε σήμερα είναι να κηρύξουμε αθώους αυτούς τους ανθρώπους. Εσείς αποφασίζετε όμως. Εμένα δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι είναι κακοποιοί ή ψεύτες», απάντησε.
Άλλη μία αποτυχημένη διερμηνεία που θα μπορούσε να επιφέρει κόστη
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί μία «λεπτομέρεια», η οποία μπορεί να κοστίσει πολλά χρόνια φυλάκισης: η ανεπαρκής διερμηνεία. Εξ αρχής, φαινόταν ότι ο διερμηνέας που είχε οριστεί από την έδρα για να μεταφράζει από τα φαρσί στα ελληνικά, δεν απέδιδε με ακρίβεια – και όχι με δόλο – τα όσα λέγονταν. Εντύπωση προκάλεσε μάλιστα το γεγονός ότι όταν χρειάστηκε η μετάφραση από τα αγγλικά στα ελληνικά, θεωρήθηκε δεδομένο από την έδρα ότι ο ίδιος διερμηνέας θα πραγματοποιήσει τη μετάφραση, κάτι το οποίο προκάλεσε την αντίδραση των δικηγόρων. Όταν κάλεσε η έδρα την τρίτη μάρτυρα, την Ιρλανδή Ευρωβουλεύτρια Κλερ Ντέιλι, η δυσκολία του διερμηνέα να μεταφέρει τα όσα κατέθετε η μάρτυρας ήταν εμφανής. Οι συνήγοροι υπεράσπισης επέμειναν στην αλλαγή διερμηνέα, και κάπως έτσι βρέθηκα να εκτελώ χρέη μεταφράστριας.
Ο πρόεδρος της έδρας ρώτησε την Κλερ Ντέιλι τι γνωρίζει για την συγκεκριμένη υπόθεση, με την Κλαιρ Ντέιλι να ξεκαθαρίζει ότι βρίσκεται στην ακροαματική διαδικασία δεδομένης της ιδιότητάς της ως Ευρωβουλεύτρια αφενός και ως αντιπρόεδρος της αντιπροσωπείας της ΕΕ για τις σχέσεις με το Αφγανιστάν αφετέρου. Εξήγησε το νομοπαρασκευαστικό πλαίσιο, περιγράφοντας πως οι ευρωπαϊκές οδηγίες του 2011 και του 2012 προσαρμόστηκαν στον πολύ αυστηρό νόμο του 2014, αναδεικνύοντας ότι ενώ ο στόχος ήταν η πάταξη των κυκλωμάτων των διακινητών, στην εφαρμογή αυτό που συμβαίνει είναι να μοιράζονται εκατοντάδες χρόνια κάθειρξης σε αθώους μετανάστες. Ακόμη, ερωτηθείσα για το ποια είναι η θέση της Ευρωπαϊκής Επιτρόπου, κ. Γιόχανσον για το ζήτημα, επεσήμανε ότι οι αστοχίες του νομοθέτη και η ανάγκη για γενναία αλλαγή των νόμων θεωρείται και από την ίδια την Επίτροπο επιτακτική, ώστε να σταματήσουν οι φυλακές να γεμίζουν με αθώους ανθρώπους.
Ιάσονας Αποστολόπουλος: «Η τακτική των διακινητών έχει αλλάξει, πλέον αναγκάζουν υπό την απειλή όπλων μετανάστες που δεν έχουν ξαναδεί ποτέ το υγρό στοιχείο να οδηγούν»
Σειρά είχε ο διασώστης Ιάσονας Αποστολόπουλος, ο οποίος κλήθηκε ως μάρτυρας για να εξηγήσει ως πραγματογνώμονας τι συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις. «Παρατηρήσαμε ότι έχει αλλάξει η τακτική των διακινητών. Πλέον δεν μπαίνουν στις βάρκες, ή τις εγκαταλείπουν φεύγοντας με κάποιο μικρότερο σκάφος ή με τζετ σκι. Σε κάθε περίπτωση κάποιοι άνθρωποι είναι αναγκασμένοι να πάρουν το τιμόνι στα χέρια τους, και συχνά υπό την απειλή όπλων. Έχουμε διασώσει ανθρώπους που υπέφεραν από τραύματα και είχαν ουλές. Όσον αφορά το τεχνικό σημείο, αν η βάρκα ξεκινήσει είναι αδύνατον να σταματήσει. Όσο κινείται μία λέμβος, διατρέχει λιγότερο κίνδυνο. Όταν η βάρκα είναι ακίνητη, γυρνάει προς τον καιρό, και αυτό είναι επικίνδυνο», είπε.
O Ιάσονας Αποστολόπουλος με την κόρη του Αμίρ Ζαχίρι, Ζάχρα
Και συνέχισε: «Έχουμε διασώσει τουλάχιστον τριακόσιες βάρκες, και ακολουθείται σε όλες τις περιπτώσεις το ίδιο μοτίβο. Ή αφού θα έχουν πληρώσει θα φτάσουν στην παραλία και εκεί θα αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει οδηγός, αναγκασμένοι υπό την απειλή όπλου και ξύλου να οδηγήσουν, ή αφού ξεκινήσουν ο διακινητής θα εγκαταλείψει τη λέμβο, και έτσι κάποιος θα πάρει το τιμόνι για να σώσει τη ζωή του. Οι άνθρωποι σε κάθε περίπτωση, είναι σοκαρισμένοι. Έχουν πληρώσει μεγάλα ποσά για να περάσουν απέναντι, και βλέπουν το υγρό στοιχείο για πρώτη φορά στη ζωή τους. Το μέγεθος του τρόμου είναι φοβερό. Και όπως είπα, πολλές φορές, υπό περιστάσεις, αναγκάζονται οι ίδιοι να οδηγούν». Με την κατάθεση του Ιάσονα Αποστολόπουλου ολοκληρώθηκε η εξέταση των μαρτύρων.
Ο Ιάσονας Αποστολόπουλος με τη σύζυγο του Αμίρ Ζαχίρι, Φατίμα
Αμίρ Ζαχίρι: «Στα χέρια μου δεν είχα το τιμόνι, αλλά τη γυναίκα μου και την κόρη μου» – «Ο διερμηνέας μετέφρασε ότι οδηγούσα ενώ δεν το είπα ποτέ»
Ήρθε η ώρα να ακουστούν οι δύο πρόσφυγες. Ο πρόεδρος κάλεσε πρώτο τον Αμίρ Ζαχίρι, ο οποίος δια στόματος του διορισμένου διερμηνέα, ξεκίνησε να λέει την δική του πλευρά της ιστορίας. «Έφυγα από το Αφγανιστάν για καλύτερη ζωή με την οικογένεια του. Φτάσαμε στην Τουρκία και πληρώσαμε τον διακινητή για να περάσουμε στην Ελλάδα. Μετά από περίπου μία ώρα μας εγκατέλειψε στη θάλασσα και έφυγε. Είχε τόσο αέρα που προσπαθήσαμε να κρατήσουμε τη βάρκα για να μη βουλιάξει. Ήταν τρία σκάφη τριγύρω, νομίζαμε ήρθαν να σώσουν τη ζωή μας αλλά έκαναν μια βόλτα γύρω μας και έφυγαν. Το σκάφος μας ήταν πολύ παλιό και μετά άρχισε να βάζει νερά», διηγήθηκε.
Τότε ο πρόεδρος τον ρώτησε τα εξής: «Στον ανακριτή είπατε ότι 20 μέτρα από τις τουρκικές ακτές ο διακινητής έφυγε. Στο δικαστήριο την προηγούμενη φορά είπε ότι έφυγε 40 μέτρα, και ότι αυτός μετά πήρε το τιμόνι». «Δεν είπα ποτέ αυτό. Ίσως ο μεταφραστής να έκανε λάθος», είπε ο διερμηνέας για λογαριασμό του Αμίρ. «Τι έκανε τελικά;», ρώτησε ο εισαγγελέας. «Στα χέρια μου ήταν η γυναίκα και η κόρη μου», απάντησε ο Ζαχίρι, με τον εισαγγελέα να ρωτά ξανά: «τη βάρκα ποιος την οδηγούσε;». «Κανένας, απλά κρατούσαμε γύρω γύρω για να κρατάμε ισορροπία», απάντησε ο Ζαχίρι, αλλά ο εισαγγελέας επέμεινε πιο συγκεκριμένα: «Όταν απολογήθηκε, είπε ότι μέσα στη βάρκα ήταν τα παιδιά μου, ήταν η σειρά η δική μου να κάτσω στο τιμόνι». «Δεν έχω πει ποτέ αυτά τα πράγματα. Τα είπε ο διερμηνέας και ήταν ψέματα. Εκείνος μιλούσε παστού και όχι φαρσί», απάντησε ο Αμίρ και του ζητήθηκε να καθίσει στη θέση του.
Ο Δημήτρης Χούλης πήρε το λόγο και επεσήμανε ότι τα λάθη στη διερμηνεία είναι μία πραγματικότητα που συμβαίνει συνεχώς: «Έχει κάνει κι άλλα λάθη ο διερμηνέας στην κατάθεσή του κ. Εισαγγελέα. Για παράδειγμα, μετέφρασε “στη βάρκα ήταν τα παιδιά μου”, ενώ ήταν ένα παιδί, η κόρη του. Αυτό συμβαίνει».
Ακατανόητη η κατάθεση του Ρασούλι
Στη συνέχεια κλήθηκε ο Ακίφ Ρασούλι, ο οποίος αρχικά προσπάθησε να μιλήσει ελληνικά. Στη συνέχεια η έδρα του ζήτησε να συνεχίσει την απολογία του στα φαρσί και να μεταφράζει ο διερμηνέας, όμως ούτε εκεί τα πράγματα πήγαν όπως αναμενόταν. Ο Ακίφ Ρασούλι μιλούσε για αρκετά δευτερόλεπτα, αλλά ελάχιστα από τα λεγόμενά του μεταφράζονταν με ακρίβεια. «Ποτέ δεν οδήγησα τη βάρκα. Ένας Τούρκος οδήγησε. Θυμάμαι λίγα. Έπαιρνα φάρμακα, έχω χαρτί, όλα», ήταν η απολογία του Ακίφ Ρασούλι, με σύσσωμη την έδρα αφενός να δυσκολεύεται να κατανοήσει τα όσα ακούγονταν τόσο από τον Ρασούλι όσο και τον διερμηνέα, αλλά και αφετέρου να παραδέχεται ότι δεν προκύπτει στοιχείο ενοχής για αυτόν τον κατηγορούμενο.
Εισαγγελέας: «Να σηκωθεί ξανά ο πρώτος κατηγορούμενος και να τον ρωτήσετε αν έγινε προσπάθεια pushback»
Ο εισαγγελέας, ζήτησε να σηκωθεί ξανά ο κατηγορούμενος Α΄, ο Αμίρ Ζαχίρι, διότι επιθυμούσε να πραγματοποιήσει συμπληρωματική ερώτηση. Έτσι ζήτησε από τον διερμηνέα να μεταφέρει το εξής ερώτημα: «Όταν ήρθε το λιμενικό και τους εντόπισε μέσα στη θάλασσα, έγινε προσπάθεια να τους σπρώξουν πίσω στην Τουρκία;». Ο διερμηνέας έδωσε μία ακατανόητη απάντηση, άσχετη με το περιεχόμενο: «Όλοι ήθελαν να γυρίσουν Τουρκία». Η έδρα κοιτούσε μπερδεμένη τους δύο, και ο εισαγγελέας απηύθυνε ξανά την ερώτηση: «Ρωτήστε παρακαλώ πάλι, προσπάθησαν να τους επιστρέψουν πίσω; Έγινε pushback; Αυτό ρωτήστε». Ο διερμηνέας συνομίλησε για λίγο με τον Αμίρ Ζαχίρι, με αποτέλεσμα να δοθεί ξανά μία απάντηση σε ακατανόητα ελληνικά. Τότε, οι δικηγόροι παρενέβησαν: «Βλέπετε τι λάθη μπορούν να γίνουν από τη διερμηνεία;», ρώτησε ο Δημήτρης Χούλης, προκαλώντας έτσι την αντίδραση του μεταφραστή ο οποίος υποστήριξε ότι μεταφράζει ακριβώς αυτά που ρωτά ο ένας και αυτά που απαντά ο άλλος. Τον λόγο πήρε ο πρόεδρος: «Άλλο ρωτά ο εισαγγελέας. Έγινε προσπάθεια από το Λιμενικό να επιστρέψει πίσω στην Τουρκία τους πρόσφυγες που ήταν στη βάρκα όταν τους βρήκαν;». Ο διερμηνέας συζητά με τον Αμίρ Ζαχίρι και απαντά: «Ναι». Πήρε ξανά ο εισαγγελέας το λόγο: «Πώς το έκανε αυτό; Να περιγράψει». «Πήγαν να δέσουν τη βάρκα τους στο σκάφος του Λιμενικού για να πάμε μέχρι τα σύνορα αλλά δεν μπορούσαν γιατί είχε κύματα», είπε ο διερμηνέας. «Και τελικά δεν επιχείρησαν να τη σπρώξουν με κάτι σίδερα;», επέμεινε ο εισαγγελέας και ακολούθησε ξανά ακατανόητη απάντηση. «Ρωτήστε σας παρακαλώ ακριβώς αυτό. Αν χρησιμοποίησαν οι λιμενικοί μακριά σίδερα για να σπρώξουν τη βάρκα τους πίσω στην Τουρκία», εξήγησε ξανά ο εισαγγελέας, με την απάντηση του διερμηνέα να είναι «Όχι», οπότε και έληξε η συζήτηση.
Πρόταση εισαγγελέα: «Καμία εμπλοκή ο Ρασούλι, ο Ζαχίρι όμως ήταν κυβερνήτης»
Ο εισαγγελέας ήταν έτοιμος για την πρότασή του: «Ξεκινάω από την παράνομη μεταφορά. Προέκυψε ότι ως προς τον δεύτερο κατηγορούμενο, Ρασούλι Ακίφ, από κανένα απολύτως στοιχείο δεν προέκυψε ότι είχε κάποια εμπλοκή ή ανάμειξη στην οδήγηση του πλωτού μέσου που μετέφερε τα 21 άτομα. Θεωρώ ότι είναι αποδεδειγμένο αυτό. Ο Ακίφ Ρασούλι μόνο επέβαινε. Άρα προτείνω την απαλλαγή του για την πράξη αυτήν. Για τον πρώτο, τον Αμίρ Ζαχίρι, θεωρώ ότι στην προκειμένη πράγματι ήταν οδηγός του πλωτού μέσου. Ο ισχυρισμός ότι ο διερμηνέας δεν καταλάβαινε ήταν όψιμος. Καταλάβαινε και ήξερε τι έλεγε. Όμως, δεν πρόκειται για μεταφορά από την οποία προέκυψε κίνδυνος για άνθρωπο. Αφού έχουν απαλλαγεί από την πρόκληση ναυαγίου, καταρρέει η πρόκληση κινδύνου για άνθρωπο. Άρα θεωρώ ότι θα πρέπει να γίνει η απόδοση σύμφωνα με το άρθρο 30 παράγραφος 1Α, της απλής μεταφοράς. Ο ισχυρισμός ότι ξεκίνησαν από τα τουρκικά παράλια με κυβερνήτη ο οποίος μας εγκατέλειψε, δε σημαίνει ότι η βάρκα έμεινε ακυβέρνητη. Ακυβέρνητο σκάφος στη θάλασσα δεν υπάρχει. Όταν έφυγε ο Τούρκος λαθρέμπορας, ανέβηκε αυτός. Αυτή είναι η κατάσταση. Δε γίνεται να πήγαινε η βάρκα μόνη της. Άλλωστε είναι σαφές και ομολογημένο από τον ίδιο. Γι’ αυτό προτείνω ένοχος σύμφωνα με το άρθρο 30 παράγραφος 1Α».
Χούλης: «Αν δεν είναι αυτή έκτακτη ανάγκη, τότε ποια θεωρείται επιτέλους για την ελληνική δικαιοσύνη» – «Μετά από τρία χρόνια φτάσαμε στην αλήθεια για τον έναν κατηγορούμενο»
Τον λόγο πήρε ο δικηγόρος Δημήτρης Χούλης ο οποίος αρχικά σχολίασε ότι «σήμερα είχαμε μία διαδικασία που αξίζει σε ένα κακούργημα», αφήνοντας κατά αυτό τον τρόπο αιχμές για την εκδίκαση της υπόθεσης πρωτόδικα, όπου χωρίς μάρτυρες κατηγορίας, χωρίς μάρτυρες υπεράσπισης, χωρίς δικηγόρους που να γνωρίζουν τη δικογραφία και χωρίς στοιχεία, η έδρα δε δίστασε μέσα σε μισή ώρα να καταδικάσει τους δύο σε 50 χρόνια κάθειρξης έκαστος. «Μου έδωσαν 5 λεπτά να μιλήσω και μετά μου είπαν ότι μπαίνω φυλακή για 50 χρόνια», είχε πει τότε ο Ακίφ Ρασούλι.
Ο Δημήτρης Χούλης ωστόσο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι και αυτό το δικαστήριο έφτασε στην αλήθεια μόνο για τον Β’ κατηγορούμενο και όχι για τον Α’. «Στο πρώτο δικαστήριο είπε “ήταν η σειρά μου να κάτσω στο τιμόνι”. Έκατσε όμως; Από ποια στοιχεία προέκυψε ότι όντως οδήγησε; Ταυτόχρονα, την πραγματικότητα με τη δυσκολία στη διερμηνεία την είδατε με τα μάτια σας. Είπατε πολύ σωστά για τον νομοθέτη. Ο νόμος του 4251/2014
είναι πολύ αυστηρός. Το άρθρο 32 όμως που μιλά για κατάσταση έκτακτης ανάγκης, δεν είναι νόμος; Αυτή η περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης; Και αν δεν είναι αυτή έκτακτη ανάγκη, τότε ποια θεωρείται επιτέλους για την ελληνική δικαιοσύνη; Επιστρέφουμε όμως στο τι έκανε. Ο Λιμενικός, που δεν είχε κανένα πρόβλημα να τους κατονομάσει λέγοντας ότι προκάλεσαν ναυάγιο, δεν είπε ποτέ ότι οδήγησαν. Θυμάμαι πριν χρόνια υπήρχαν φωτογραφίες οι οποίες προέκυπταν από τα σκάφη του λιμενικού. Εκεί, φαινόταν ξεκάθαρα ποιος ήταν και ποιος όχι οδηγός της εκάστοτε λέμβου. Σήμερα πάμε να δικάσουμε ως πλήρη απόδειξη μία λέξη σε μία γλώσσα που δεν καταλάβαινε; Θα μπορούσαμε σήμερα να σας φέρουμε εδώ την γυναίκα του που σήμερα έχει δύο παιδιά. Βρίσκονται και οι τρεις έξω από αυτήν την αίθουσα. Γιατί να μπούμε στη διαδικασία όμως να παίξουμε με το συναίσθημά σας ενώ δεν υπάρχουν στοιχεία ενοχής; Αν το δικαστήριο δεν αναγνωρίσει την κατάσταση ανάγκης βεβαίως θα συνταχθούμε με την πρόταση του εισαγγελέα. Είναι βέβαιο όμως, ότι όλοι μέσα σε αυτή την αίθουσα αναγνωρίζουν ότι αυτός ο άνθρωπος δεν αξίζει 50 χρόνια φυλακής».
Γεωργούλης: «Ας μην επαναλάβουμε σήμερα τα λάθη που έγιναν πρωτόδικα – Ας δώσουμε την ευκαιρία στον 2,5 ετών Χάμιντ να γνωρίσει τον πατέρα του»
Ο δικηγόρος Αλέξης Γεωργούλης συμπλήρωσε: «Σήμερα προκύπτει ότι βρίσκονται απέναντι σας δύο άνθρωποι αθώοι. Ο Ζαχίρι είναι ράφτης στο επάγγελμα και ήρθε στην Ελλάδα με την έγκυο γυναίκα του και την 4 ετών κόρη του. Έφυγε από το Αφγανιστάν όπου επικρατούσε η προσφυγιά, ο λοιμός και ο πόλεμος. Ήρθε να αιτηθεί άσυλο, και δεν ήρθε μόνος του. Δε γίνεται και να είσαι διακινητής και να έχεις μαζί σου την έγκυο γυναίκα σου και την 4 ετών κόρη σου. Στο στάδιο της προανάκρισης δεν εξετάστηκε κανένας μάρτυρας – επιβάτης αυτής της λέμβου. Αυτό δεν σας κάνει καμία εντύπωση; Ο Λιμενικός που κατέθεσε προανακριτικά και δεν μας τίμησε σήμερα, δεν ανέφερε στην προανακριτική του ούτε ότι τους είδε, ούτε ότι δήλωσαν κάποιοι μεταφερόμενοι ότι ήταν αυτοί οι χειριστές της λέμβου. Μιλάμε για δικογραφία στημένη στο πόδι. Απίστευτο ότι καταδικάστηκαν σε πρώτο βαθμό. Η κόρη του Ζαχίρι δεν αναφέρεται καν στους επιβαίνοντες. Ακόμη, το πρώτο σήμα του λιμενικού αναφέρει ένα δράστη. Μετά ο ένας γίνονται δύο. Ζητάμε αθώωση ελλείψει στοιχείων. Αλλιώς το άρθρο 29 του νόμου 4251/2014 παράγραφος 5. (σ.σ. μετατροπή της κατηγορίας από διακίνηση μεταναστών σε διευκόλυνση μετακίνησης πολιτών τρίτης χώρας με ανώτατη ποινή την κάθειρξη 10 ετών συνολικά, και όχι τα 10 έτη ανά μεταφερόμενο πρόσωπο, όπως είναι στην πρώτη περίπτωση).
Δεν είναι διακινητές είναι πρόσφυγες. Αυτοί οι άνθρωποι είναι αθώοι. Ας μην επαναλάβουμε ένα λάθος που έγινε πρωτόδικα. Ας δώσουμε μια ευκαιρία στον 2.5 ετών Χάμιντ να γνωρίσει τον πατέρα του».
«Αν οδηγούσαν, ο Λιμενικός θα το είχε πει»
Οι δικηγόροι του Ακίφ Ρασούλι συντάχθηκαν με την αθωωτική πρόταση του εισαγγελέα επισημαίνοντας κι εκείνοι ότι αποτελεί άξιο απορίας πώς προέκυψε εξ αρχής αυτή η επιπρόσθετη κατηγορία. Ανέδειξαν το γεγονός ότι ο Λιμενικός δεν είναι παρόν ποτέ, σχολιάζοντας «σήμερα εκτελεί χρέη κυβερνήτη και είναι συγχρόνως άρρωστος». Όμως επικαλέστηκαν την εμπειρία του, λέγοντας ότι δεδομένου ότι ο πολύ αυστηρός νόμος 4251/2014 ήταν ήδη σε ισχύ έξι χρόνια την 12η Μαρτίου 2020, οπότε και συνελήφθησαν οι δύο πρόσφυγες, ο έμπειρος Λιμενικός αρκέστηκε στο να μιλήσει για σκίσιμο της βάρκας. «Αν οδηγούσαν, θα το είχε πει». Επισήμαναν την προχειρότητα της δικογραφίας, και αναρωτήθηκαν αν ήρθε κάποιου είδους «επιφοίτηση» στην ανακρίτρια που απένειμε τις κατηγορίες. Και τέλος, συμφώνησαν στην αθωότητα του Ακίφ Ρασούλι, υποστηρίζοντας πως και ο Αμίρ Ζαχίρι αξίζει να κριθεί αθώος.
Αθώος ο Ακίφ Ρασούλι και ένοχος αλλά εκτός φυλακής ο Αμίρ Ζαχίρι
Η έδρα διέκοψε για να αποφανθεί. Μετά από 10 λεπτά ανακοινώθηκε η αθώωση του Ακίφ Ρασούλι, ο οποίος μόλις άκουσε ότι ελευθερώνεται ξέσπασε σε κλάματα χαράς. Σηκώθηκε από τη θέση του κατηγορούμενου και αγκάλιασε τους δικηγόρους του και τους εθελοντές που στάθηκαν δίπλα του και τους ευρωβουλευτές, που έκλαιγαν κι εκείνοι μαζί του.
Ο πρόεδρος συνέχισε, κηρύσσοντας τον Αμίρ Ζαχίρι ένοχο, για απλή μεταφορά. Οι δικηγόροι του πρότειναν διάφορα ελαφρυντικά, εκ των οποίων ορισμένα έγιναν δεκτά από την έδρα. Η συνολική ποινή φυλάκισής τους ανήλθε στα 8 έτη. Δεδομένου ότι εκτιτέα είναι τα 2/5, και ότι είχε εργαστεί μέσα στη φυλακή αυτά τα δυόμιση έτη, ο Αμίρ Ζαχίρι αποφυλακίζεται.
Μία οικογένεια που δεν έπρεπε να χωριστεί ποτέ, ενώνεται ξανά
Στο άκουσμα της απόφασης, η γυναίκα του και η εννέα χρονών πλέον κόρη του Ζάχρα ξέσπασαν σε κλάματα χαράς. Η μικρή έτρεξε να αγκαλιάσει τον πατέρα της, τον οποίο έβλεπε για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια. Το μικρό της αδερφάκι, βλέποντας την αδερφή του να τρέχει πάνω κάτω και να μοιράζει χαμόγελα και αγκαλιές σε όλους, άρχισε κι αυτό να κρεμιέται από ό,τι πόδι έβρισκε και να γελάει, μη ξέροντας τον λόγο. Η άλλοτε μίζερη, σκοτεινή αίθουσα του δικαστηρίου της Μυτιλήνης, φώτισε με χαμόγελα και αγκαλιές. Στις 8/09, μία οικογένεια που δεν έπρεπε να έχει χωριστεί ποτέ, ξαναενώθηκε. Ένας αθώος άνθρωπος δικαιώθηκε, με την ελληνική δικαιοσύνη να παίρνει σειρά, για να ξεπληρώσει το λάθος της, να αποκαταστήσει την αδικία την οποία η ίδια προκάλεσε αποζημιώνοντάς τον.
(Σ.Σ. τα πρόσωπα των ανηλίκων στις φωτογραφίες φαίνονται με άδεια των κηδεμόνων τους)
Υ.Γ. Το ρεπορτάζ αυτό είναι αφιερωμένο σε εσένα. Με τη δική σου συνεισφορά καταφέρνουμε μαζί και δίνουμε φωνή σε όσους πραγματικά τη χρειάζονται, απ’ άκρη σ’ άκρη. Σε ευχαριστούμε που στηρίζεις την ανεξάρτητη δημοσιογραφία.