«Ας μην κάνουμε τώρα και τόσο θέμα για το πόρισμα της Βουλής» φέρεται να δήλωσε η Χαρίκλεια Απαλαγάκη, γ.γ. της Ένωσης Τραπεζών Ελλάδας (ΕΤΕ), αναφορικά με το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για τα «θαλασσοδάνεια» κομμάτων και ΜΜΕ, σύμφωνα με το documentonews.gr.
«Το σέβομαι φυσικά το πόρισμα της Βουλής, αλλά είναι 1,8 και τα οφειλόμενα είναι 80. Είναι λίγο παραπάνω, πιο πολύ νομίζω οικονομικά μας συμφέρει να το δούμε διαφορετικά» φέρεται να πρόσθεσε η Χ. Απαλαγάκη, η οποία στο παρελθόν έχει περάσει και από το τιμόνι της Τράπεζας Πειραιώς διαδεχόμενη προσωρινά τον Μιχάλη Σάλλα, ενώ έχει περάσει και από τη θέση του αντιπροέδρου του Ινστιτούτου Διαιτησίας και Εναλλακτικών Μεθόδων Επίλυσης Διαφορών.
Εκτός των παραπάνω, σύμφωνα με τον Ημεροδρόμο, η εκπρόσωπος των Τραπεζών τάχθηκε προφανώς υπέρ της προωθούμενης από την κυβέρνηση ασυλίας των τραπεζιτών, υπερθεματίζοντας μάλιστα, και ζητώντας αυτή να ισχύσει και σε ανώνυμες εταιρείας και νομικά πρόσωπα του ιδιωτικού τομέα. Όπως αναφέρεται, η Χ. Απαλαγάκη σημείωσε πως η αναφορά του άρθρου «σε ανώνυμες εταιρείες ή σε νομικά πρόσωπα που δεν ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, θα ήταν ακόμα προτιμότερη».
Ακόμη, η ίδια υπογράμμισε πως «από πέρυσι άρχισε να ισχύει ο νέος νόμος για τις ανώνυμες εταιρείες που δεν είναι ένας εθνικός νόμος, είναι η μεταφορά σχετικής κοινοτικής Οδηγίας. Εκεί, διαβάζουμε ότι εάν το νομικό πρόσωπο υποστεί ζημία σε αστικό επίπεδο, τότε την αποκατάσταση της δεν την ζητάει κάθε τρίτος, ούτε τίθεται σε κίνηση ο μηχανισμός αυτεπάγγελτα, την ζητάει το 33% των μετοχών και το Δ.Σ». Μάλιστα αναφέρθηκε εκ νέου στο ότι πρόκειται για κατεύθυνση της Ε.Ε λέγοντας ότι «ο ν. 4548 είναι μεταφορά Οδηγίας. Ό,τι ισχύει για μία Ανώνυμη Εταιρεία στην Γερμανία ισχύει και στην Ελλάδα, ακριβώς επειδή όλοι έχουν την ίδια ευρωπαϊκή κατεύθυνση».
Η εκπρόσωπος των τραπεζιτών πρόσθεσε ακόμα πως «το αδίκημα της απιστίας, που είναι ένα διαχειριστικό αδίκημα, δηλαδή δεν διαχειριστικές σωστά την περιουσία του νομικού προσώπου» και «δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί ένα αδίκημα όπως η απιστία που περιλαμβάνει και ένα μέρος επιχειρηματικής επιλογής, θα πρέπει να διώκεται αυτεπάγγελτα», ενώ με εμφανή ειρωνική διάθεση ανέφερε πως «μετά από 69 χρόνια αυτεπάγγελτης δίωξης της απιστίας δεν έχω διαβάσει πολλές δικαστικές αποφάσεις οι οποίες καταδικάζουν στελέχη για τη διάπραξη του αδικήματος της απιστίας».
«Ποια τράπεζα, ποιο Δ.Σ., ποιος υπάλληλος θα πει εντάξει είμαστε στο στάδιο ποινικής διερεύνησης, αλλά δεν πειράζει έλα τώρα να κάνουμε μια ρύθμιση. Υπάρχει ποτέ περίπτωση να γίνει ρύθμιση όταν εκκρεμούν τέτοιες υποθέσεις» δήλωσε ακόμα.
Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, η διάκριση αυτή μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα προκάλεσε, μεταξύ άλλων, την αντίδραση του βουλευτή του ΚΙΝΑΛ, Χάρη Καστανίδη, που της απάντησε πως το σκεπτικό αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει «στην εξής σκέψη: Θα ήταν ανεκτό για την ελληνική έννομη τάξη να υιοθετήσουμε γενικό κανόνα κατά το παράδειγμα προς αποφυγή της χρηματοπιστωτικής κρίσης 2008-2009, όταν κολοσσοί, χρηματοπιστωτικοί και ασφαλιστικοί οργανισμοί κάνοντας την περίφημη διαδικασία της τιτλοποίησης των δανείων πηγαίνανε σε διαδοχικές πωλήσεις με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν τράπεζες και ασφαλιστικοί οργανισμοί; Και για να μην καταρρεύσουν τράπεζες και ασφαλιστικοί οργανισμοί προσέφυγαν στην ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ ή στις κεντρικές τράπεζες για να πάρουν κρατικό χρήμα. Θα ήταν ανεκτό λοιπόν – αν θελήσουμε να δεχθούμε τη διάκριση της κ. Απαλαγάκη – να περάσουμε γενική διάταξη ότι επί χρηματοπιστωτικής κρίσης αυτοί που θέλουν το ακαταδίωκτο ουσιαστικά της απιστίας δεν θα μπορούν να προσφεύγουν σε κρατικό χρήμα και σε χρήμα εκάστου λαού;».
Διαβάστε για το πόρισμα: