Στο Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο εκδικάστηκε η υπόθεση των δύο φοιτητών που συνελήφθησαν στις 11 Νοεμβρίου 2019 στη διαμαρτυρία φοιτητικών συλλόγων ενάντια στο λοκ άουτ της ΑΣΟΕΕ που είχε επιβάλει η πρυτανεία.

Η πρόταση του εισαγγελέα ήταν αθωωτική, ενώ ακολούθησε και η σχετική απόφαση του δικαστηρίου που δικαιώνει τους δύο φοιτητές και τους αθωώνει από όλες τις κατηγορίες.

Υπενθυμίζεται ότι η σύλληψη του φοιτητή Ιατρικής Δημήτρη Κατρινάκη έξω από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο έχει καταγραφεί σε βίντεο, ενώ ο Γιάννης Παχάκης, που σπουδάζει στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, συνελήφθη κάτω από το σπίτι του στις 9 το βράδυ.

Ομολογία της αστυνομίας

Οι δύο πρώτοι αστυνομικοί που κατέθεσαν ως μάρτυρες κατηγορίας στη δίκη επί της ουσίας παραδέχθηκαν την βία που ασκήθηκε απέναντι στους φοιτητές αλλά και ότι ήταν απρόκλητη.

Σε διαλόγους από τη δίκη που ανέδειξε η efsyn.gr, ένας από τους αστυνομικούς της ΟΠΚΕ που εμπλέκεται στη σύλληψη του φοιτητή, Δ. Κατρινάκη κατέθεσε ότι βρισκόταν στη συμβολή των οδών Πατησίων και Δεριγνύ όταν περίπου εκατό φοιτητές με πανό και συνθήματα έφτασαν στην ΑΣΟΕΕ και οι περισσότεροι μπήκαν στο προαύλιο του Πανεπιστημίου. Η ομάδα του έλαβε εντολή να συνδράμει τη διμοιρία των ΥΑΤ που κλήθηκε να τους αντιμετωπίσει και δέκα αστυνομικοί, ΟΠΚΕ και ΥΑΤ, έφτιαξαν φραγμό για να απωθήσουν σαράντα άτομα που έμειναν διασκορπισμένα έξω από την ΑΣΟΕΕ: «Κάναμε βήματα μπροστά προτάσσοντας τις ασπίδες μας. Ημασταν λιγότεροι και έγινε χρήση χημικών. Το πλήθος έσπασε και τότε είδα τον κατηγορούμενο που φώναξε σ’ εμένα και σε έναν συνάδελφό μου “ελάτε ρε” και μας έβρισε. Πήγαμε να τον συλλάβουμε και αντιστεκόταν, προσπαθούσα να τον κρατήσω στη γωνία, τον χτύπησα και ήρθε και τρίτος συνάδελφος».

Ο διάλογος μεταξύ του συνηγόρου και του αστυνομικού, όπως δημοσιεύθηκε από την εφημερίδα:

Συνήγορος: Γιατί θέλατε να τον συλλάβετε;
Αστυνομικός: Μας είπε «ελάτε», αυτό είναι απειλή.
Συνήγορος: Οποιος πολίτης σάς λέει «ελάτε», τον συλλαμβάνετε; Φοβηθήκατε;
Αστυνομικός: Οχι, αλλά δεν συνεργαζόταν.
Συνήγορος: Τον χτυπήσατε;
Αστυνομικός: Πρώτα τον χτύπησα και μετά αντιστάθηκε.
Συνήγορος: Είχατε πτυσσόμενο κλομπ;
Αστυνομικός: Ναι, δεν θυμάμαι αν το χτύπησα με το πτυσσόμενο ή το κλομπ της υπηρεσίας […] Εβαλα μέσα το κλομπ γιατί δεν ήθελα να του κάνω ζημιά.
Συνήγορος: Γι’ αυτό είναι οι αστυνομικοί εκεί; Αν θέλουν, να κάνουν ζημιά;

Μάλιστα, ο μάρτυρας κατέθεσε ότι εκείνη τη μέρα βρισκόταν σε σύγχυση και ένταση επειδή εκτάκτως κλήθηκε να διαχειριστεί αντιπαράθεση με πλήθος και πρώτη φορά συνέδραμε ΥΑΤ. Δεν μπορούσε, μάλιστα, να διακρίνει αν οι διαδηλωτές ήταν φοιτητές, περιέγραψε ότι υπήρχαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, κόσμος, τηλεοπτικά συνεργεία στα οποία φοιτητές έκαναν δηλώσεις, «δεν είδα καδρόνια, ούτε πέτρες».

Στη συνέχεια, κατά την ίδια πηγή, κατέθεσε ο αστυνομικός Γ.Κ. που ανήκε στη διμοιρία η οποία κάνοντας χρήση χημικών εισέβαλε στην ΑΣΟΕΕ με εντολή «να μην επιτρέψουμε στους φοιτητές να βγουν» και είπε ότι τραυματίστηκε από καδρόνι κατά την είσοδό του στο Πανεπιστήμιο. «Ημασταν σε επιχειρησιακή ετοιμότητα, δεν μας επιτέθηκαν, φώναζαν μόνο συνθήματα. Υστερα αποχωρήσαμε και μείναμε στην Πατησίων μέχρι να σχολάσουμε», πρόσθεσε.

Ο μάρτυρας υποστήριξε ότι ο Γ. Παχάκης ήταν έξω από την ΑΣΟΕΕ (ο φοιτητής συμμετείχε στη διαμαρτυρία και είναι ανάμεσα στα άτομα που έκαναν δηλώσεις στους δημοσιογράφους) αλλά «δεν τον είδα να κάνει κάτι, ούτε είναι εκείνος που με χτύπησε».

Υπενθυμίζεται ότι ο φοιτητής Γ. Παχάκης έχει περιγράψει αναλυτικά το χρονικό της σύλληψης του που θύμιζε «απαγωγή». «Λεωφόρος Αλεξάνδρας ΓΑΔΑ. Πάω πάνω δεν μου λένε γιατί. Λέω θέλω να μιλήσω με δικηγόρο, μου αρνείται αυτό το δικαίωμα, να μιλήσω με δικηγόρο. Θέλω να μιλήσω με ένα οικείο πρόσωπο από το οικογενειακό μου περιβάλλον, θα έχουν πανικοβληθεί οι άνθρωποι, θέλω να ενημερώσω που είμαι. Δεν έμαθα τον λόγο. Τον λόγο τον έμαθα όταν έγινε η σύλληψη. Είμαι εξίμιση ώρες μέσα στην ΓΑΔΑ».

Διαβάστε τη συνέχεια της περιγραφής του εδώ:

Η «απαγωγή» του φοιτητή από την Ασφάλεια – «Τώρα ήμουν εγώ, βρήκαν εμένα. Θα μπορούσε να ήταν ένας άλλος»