συνέντευξη στον Ευθύμη Αγγελούδη, στη γερμανική εφημερίδα junge Welt
αναδημοσίευση στα ελληνικά από το TPP, μετά από επικοινωνία με τον συντάκτη

Ιδιωτικοποίηση δημόσιας περιουσίας. Απαγόρευση χρηματοδότησης σημαντικών κρατικών εταιρειών για χάρη του «ανταγωνισμού». Ελεύθερη αγορά ως απαράβατη αρχή. Απώλεια δυνατότητας διαμόρφωσης ενός κρατικού προϋπολογισμού που θα στήριζε την κοινωνική πολιτική. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι, όπως μας δείχνουν όλοι οι παράμετροι, ο πυλώνας της ΕΕ. Γιατί να σώσουμε ένα τέτοιο δημιούργημα;

Εγώ μεγάλωσα στη χούντα, πολύ χειρότερη από τον νεοφιλελευθερισμό, με βασανιστήρια, τανκς, εκτελέσεις. Αυτός όμως δεν ήταν λόγος να διαλύσουμε το ελληνικό κράτος, αλλά να το αρπάξουμε και να το κάνουμε να λειτουργήσει για τους πολλούς. Αυτό ισχύει και για την ΕΕ. Ναι, όντως η ΕΕ είναι δομημένη σαν ένα καρτέλ μεγάλων βιομηχανιών αρχικά, μετά προστέθηκαν οι μεγαλογαιοκτήονες και βεβαίως ολοκληρώθηκε με την ολοκλήρωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος τη δεκαετία του '70 και μετά. Οι θεσμοί της ΕΕ αυτό το σκοπό είχαν. Το Ευρωκοινοβούλιο ήταν εκεί μόνο σαν φύλο συκής, για να καλύπτει το βαθιά ταξικό υπόβαθρο της ΕΕ. Αλλά όλα τα κράτη δημιουργήθηκαν υπέρ της ολιγαρχίας. Δεν δημιουργήθηκαν υπέρ των πολλών. Μόνο οι αναρχικοί είχαν τη θέση πως πρέπει να διαλυθεί το κράτος. Η αριστερά είχε πάντα ως στόχο να οργανωθεί σε πολιτικά κόμματα και συνδικάτα για να αλώσει τους θεσμούς του κράτους και να τους κάνει να δουλέουν υπέρ των πολλών. Γιατί να μην είναι έτσι και στην ΕΕ.

Η ΕΚΤ δημιουργήθηκε κατ' εικόνα της Bundesbank, το ευρώ καθ' ομοίωση του γερμανικού μάρκου. Έχετε κριτικάρει στο παρελθόν την γερμανική κυριαρχία στα όργανα της ΕΕ αλλά και την Γερμανία ως μόνη χώρα που επωφελείται ξεκάθαρα από τη λειτουργία της ΕΕ για τις εξαγωγές, την κοινή αγορά, την ισοτιμία του ευρώ. Γιατί η άρχουσα τάξη της Γερμανίας αλλά και τα κατώτερα στρώματα να θέλουν να ακολουθήσουν την οδό της μεταρρύθμισης της ΕΕ, εφ'όσον έχουν συμφέρον από την λειτουργία της ως έχει?

Η ολιγαρχία προφανώς επωφελείται από το ευρώ και την ΕΚΤ, αλλά όχι οι υπόλοιποι Γερμανοί. Ο μισός πληθυσμός της Γερμανίας υποφέρει τα μέγιστα από το ευρώ. Γι' αυτό έχουμε και άνοδο του ευρωσκεπτικισμού. Οι μικρομεσαίες οικογένειες βλέπουν τις συντάξεις να μειώνονται λόγω αρνητικών επιτοκίων που είναι απόρροια της κρίσης του ευρώ. Οπότε δεν είναι θέμα Ελλάδας ενάντια Γερμανίας, Ολλανδία εναντίον Ιταλίας. Εδώ έχουμε μια βαθιά ταξική νομισματική πολιτική, υπέρ των ολίγων. Η άρχουσα τάξη της Γερμανίας δε θα συμφωνήσει ποτέ στο να αλλάξει αυτό. Εμείς θα τους κάνουμε και γι'αυτό έχουμε κόμμα και κατεβαίνουμε στις εκλογές. Μέσα από την άγρια ομορφιά της δημοκρατίας και της ταξικής αντιπαράθεσης.

Το 2015 όταν η ελληνική κυβέρνηση εκβιαζόταν από την ηγεσία της «γερμανικής» ΕΕ και εξαναγκάστηκε να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις του πιο αντιδραστικού και εκδικητικού κομματιού της, υπήρξαν εκφράσεις συμπαράστασης από ένα μικρό κομμάτι της κοινωνίας αλλά η συμπαράσταση της εργατικής τάξης της Γερμανίας σίγουρα δεν ήταν όσο ηχηρή, όσο ήλπιζαν πολλοί. Πως μπορούν να ακολουθήσουν κοινή πορεία και στρατηγική οι εργατικές τάξεις δύο χωρών, όταν έχουν τόσο τρανταχτές διαφορές στην πραγματικότητα τους;

Κατ'αρχάς η ελληνική κυβέρνηση δεν εξαναγκάστηκε να συνθηκολογήσει. Αποφάσισε να συνθηκολογήσει. Εμείς ξέραμε πολύ καλά τι πρόκειται να μας κάνουνε. Το ότι με στέλνανε στο Εurogroup να κάνω τη ρήξη, αλλά πίσω από την πλάτη μου τα βρίσκανε με την τρόικα υποδηλώνει ότι ο Τσίπρας δεν εξανάγκαστηκε αλλά από την αρχή ήταν προσανατολισμένος να τα βρει μαζί τους. Το βράδυ το δημοψηφίσματος, οι εργατικές τάξεις σε όλη την Ευρώπη το γιόρτασαν και στη Γερμανία. Όταν όμως ο Τσίπρας έκανε το μεγαλειώδες «όχι» «ναι», η δική μας εργατική τάξη, εμείς που ήμασταν την προηγούμενη μέρα στους δρόμους, έπεσε σε πένθος. Οι δικοί μας άνθρωποι κλείστηκαν στο σπίτι, κρύφτηκαν και έγλειφαν τις πληγές τους. Όταν εμείς δεν βγήκαμε στους δρόμους μετά από μια τέτοια συνθηκολόγηση, γιατί να το κάνουν οι Γερμανοί.  Η γερμανική εργατική τάξη στήριζε το αγώνα μας, όσο εμείς τον δίναμε. Με αυτήν θα κάνουμε την αλλαγή. Πως θα φέρουμε μαζί την εργατική τάξη της Ευρώπης; Όπως στους Diem25, όπου βρίσκονται μαζί Έλληνες, Γερμανοί, Ιταλοί υπό μια ενιαία οργάνωση και όχι ομοσπονδία, όπως η ευρωπαϊκή αριστερά που είναι λυκοφιλία μεταξύ κομμάτων που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.

Η ευρωπαϊκή Αριστέρα όμως δήλωσε την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη της στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Εσείς την χαρακτηρίσατε σε μια συνεντευξη σας (euractiv) ως ανύπαρκτη. Πως μπορείτε να επιτύχετε αυτές τις τεράστιες αλλαγές χωρίς συμμάχους στην ευρωπαϊκή αριστερά και στον συνδικαλιστικό χώρο;

Δεν υπάρχει ευρωπαϊκή αριστερά, δεν υπάρχει. Υπάρχει κάτι που λέγεται European Left Party, το οποίο όμως δεν είναι κόμμα, γιατί δεν έχει κοινό πρόγραμμα. Υπάρχει μια χαλαρή συνομοσπονδία δύο ανθρώπων που προσπαθούν να καταλάβουν μια θέση εξουσίας, αλλά όχι κόμμα. Έχει μέσα το Σύριζα, το Κομμουνιστικό κόμμα της Γαλλίας και τον Melenchon. Τι σχέση έχουν όλα αυτά μεταξύ τους; Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει τΟ χαϊδεμένο παιδί της Τρόικα. Βγαίνει και λέει, «πετάμε». Λόγω της λιτότητας που εμείς εφαρμόσαμε καλύτερα από τους άλλους, «πετάμε». Πως γίνεται να έχεις τον Melenchon, που μιλάει και για έξοδο από το ευρώ με τον Τσίπρα στο ίδιο γκρουπ στην Ευρωβουλή. Είναι σαν να φτιάξω κοινό συνασπισμό με τον Μάνφρεντ Βέμπερ.

Φαίνεται να έχετε διαύλους επικοινωνίας με την Linke. Μηνύσατε μαζί με τον Φάμπιο ντε Μάσι την ΕΚΤ για να δημοσιοποιήσει ένα κρυφό έγγραφο για την απόφαση της ΕΚΤ να σταματήσει την συμμετοχή της Ελλάδας στην χρηματοδότηση από τον ESM. Γιατί δεν ευδοκίμησε η συνεργασία με την αριστερά; Που απέτυχε;

Εμείς όταν δημιουργήσαμε το Diem25 δεν είχαμε κανένα σκοπό να κατέβουμε στις εκλογές. Το φτιάξαμε ως κίνημα, ως σκαλωσιά, για να έρθουν οι πράσινοι, οι Linke να δουλέψουμε όλοι πάνω σε ένα green new deal, για να έχουμε ένα κοινό πρόγραμμα. Και ήρθανε. Η Katja Kipping ήταν ένα από τα πρώτα μέλη του Diem25. Αλλά τη σχέση έχει η Katja Kipping με την Sahra Wagenknecht και τον Oscar Lafontaine. Δε θα μπορούσε να στηρίζει το πρόγραμμα μας. Έχεις μια Linke, που είναι ανύπαρκτη. 50 % των μελών του είναι ευρωσκεπτικιστές, που πιστεύουν ότι πρέπει αν υπάρχουν περιορισμοί στη μετανάστευση. Είναι της σχολής του Lexit. Εμείς δεν μπορούμε να είμαστε με αυτούς. Ούτε η Kipping μπορεί και όμως είναι μαζί. Όταν έχεις δύο φατρίες στο ίδιο κόμμα το κοινό πρόγραμμα είναι το κοινό σύνορο. Το diem25 μπορεί να ισχυριστεί ότι είτε στη Δανία είτε στη Γερμανία έχει κοινό πρόγραμμα. Αυτοί δεν μπορούν να το πούνε. Αναγκαστήκαμε να κατέβουμε γιατί οι άλλοι δεν μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα ενιαίο πρόγραμμα σαν μια ενωμένη αριστερά.

Το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο ξεγυμνώθηκε κατά την περίοδο της κρίσης. Το άλλοτε σταθερό βρετανικό κατεστημένο έδειξε χτυπητές αδυναμίες στη συνέχεια του Brexit. Το γερμανικό πολιτικό κατεστημένο μοιάζει ακόμα κραταιό.

Η Γερμανία αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε μια εξοργιστικά κακή κατάσταση. Καθημερινά καταστρέφονται καλές θέσεις εργασίας και αντικαθίστανται με κακές. Η Γερμανία βρίσκεται ήδη σε κρίση. Το πολιτικό της κατεστημένο έχει καταρρεύσει. Η Deutsche Bank είναι πτωχευμένη.  Γιατί οι Γερμανοί πάνε προς το AfD; Γιατί υπάρχει δυσαρέσκεια; Γιατί η χώρα με τα μεγαλύτερα πλεονάσματα έχει και τις μεγαλύτερες ανασφάλειες. Και θα πρεπε να έχει. Γιατί βρίσκεται πάνω σε ένα δυναμίτη.