Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ρίζες στην κοινωνία, στους δήμους, στα συνδικάτα, στα επιμελητήρια, σε αντίθεση με τη δημοκρατική παράταξη με ραχοκοκκαλιά της το ΠΑΣΟΚ και σήμερα την Ελιά, τόνισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος, σε συνέντευξη Τύπου εφ' όλης της ύλης την οποία δίνει την Κυριακή το μεσημέρι.
 
Κατηγόρησε ακόμη την Κουμουνδούρου για συγκρότηση «ετερόκλητου μετώπου αντιμνημονιακών δυνάμεων» και συμπόρευση με το κόμμα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, στο οποίο απέδωσε «υποστήριξη ακροδεξιάς κοπής συνωμοσιολογικών θεωριών».

Κάλεσε δε τους Τσίπρα και Καμμένο να τοποθετηθούν επάνω σε δηλώσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. σχετικά με «πολιτικές σκοπιμότητες» στο ζήτημα της δίωξης της Χρυσής Αυγής.

Για Μπαλτάκο

 
«Είχα προειδοποιήσει για τον κ. Μπαλτάκο, με βάση τις γνωστές ιδεολογικές του προτιμήσεις», τόνισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, σημειώνοντας ότι ουδέποτε ο πρώην γενικός γραμματέας της Κυβέρνησης είχε την πολιτική ισχύ να ακυρώσει πολιτικές πρωτοβουλίες.
 
«Οι πολιτικές αποφάσεις λαμβάνονται από τον κ. Σαμαρά και εμένα, κανείς δε μπορεί να μπλοκάρει το κυβερνητικό έργο», σημείωσε ο κ. Βενιζέλος.
Πρόσθεσε επίσης ότι το ζήτημα Μπαλτάκου υπογραμμίζει τις διαφορές μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ σε πολιτικό, αξιακό και αισθητικό επίπεδο και την ανάγκη ενίσχυσης της Ελιάς – Δημοκρατικής Παράταξης ως προοδευτικού πόλου στις ευρωεκλογές.
Συμπλήρωσε πάντως ότι η ταχύτητα με την οποία κινήθηκε ο κ. Σαμαράς σε σχέση με την αποπομπή του κ. Μπαλτάκου δείχνει ότι δεν υφίσταται θέμα ευθυνών του πρωθυπουργού για το ζήτημα των ενεργειών του πρώην γ.γ. της Κυβέρνησης.
 

Δεν υπάρχει θέμα ΓΑΠ


Έκλεισε, εξάλλου, το θέμα με τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, σημειώνοντας ότι δεν υπάρχει κανείς που να θέλει περισσότερο την επιτυχή έξοδο της χώρας από την κρίση από τον κ. Παπανδρέου και σε αυτό αναφερόταν ο ίδιος όταν έκανε λόγο για «εκκρεμότητες» του πρώην πρωθυπουργού με το ΠΑΣΟΚ.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανέφερε, με την ιδιότητα του υπουργού Εξωτερικών, ακόμη ότι η Ελλάδα πρέπει να τοποθετείται στα διεθνή μέτωπα, όπως το συριακό και το ουκρανικό, με βάση το ποια στάση την συμφέρει σε σχέση με τα δικά της ανοικτά μέτωπα στα εθνικά θέματα.